All Chapters of CLAIMED BY THE HOT GOVERNOR: Chapter 1 - Chapter 10

“Ginang Lily, ito lang po ang collection natin nitong linggo. ‘Yong ibang clients po, kahit araw-arawin pa naming balikan, hindi talaga nagbibigay.”May kabigatang sabi ko habang iniabot ang maliit na puting sobre. Nanginginig pa ang daliri ko habang hawak-hawak iyon. Hindi dahil sa kaba—sanay na ako sa responsibilidad—pero dahil sa bigat ng katotohanang kasamang nilalaman ng sobre ang natitirang pag-asa ko.Kinuha iyon ni Ginang Lily, pagod ang mga mata n’yang tila pinilit pa lang magising. Isa-isa niyang binilang ang pera, bagamat alam kong kabisado na niya ang laman. Six thousand pesos. Sampung porsyento lang ng kinikita naming koleksyon taon-taon.Sampung porsyento lang ng kinaya naming kitain dati, sa mga panahong ang tindahang ito’y buhay na buhay. Noon, punô ang bodega. Maingay ang show room. May tumatawang customers, may nag-aaway sa discount, may abalang pahinante. Pero ngayon, isang linggo, isang benta. Isang buwan, isang delivery.Alam kong palugi na kami. Hindi lang ngayon

Mabibigat ang mga yabag ko habang bumabalik sa loob ng mansion. Para akong bagyong dumaan sa flowerbed—literal at emosyonal. Nakakairita kasi talaga ang batang ‘yon. Masyado siyang matabil. Ang sarap kurutin sa singit. ‘Yung may kirot. Yung tipong di na makapag-princess-princessan.Aist! Mamayang gabi talaga, maghahanap na ako ng ibang trabaho online. Kahit anong raket sa Maynila, kahit street magician pa, basta lang makalayo sa demonyita ng batang ‘yon. Kung hindi ko siya matitiis, baka ako pa ang makulong sa attempted homicide.Nasa porch pa lang ako ng mansion nang sumalubong si Aunty Julie, bitbit ang gusot na mukha at masamang tingin na parang may utang akong pitong buwan ng tubig at kuryente.“Cordie, ano bang ginawa mo kay Lorraine? Naku kang bata ka, kahit kailan talaga napaka-isip bata mo! Pati pitong taong gulang na bata pinatulan mo!” sermon niya, sabay dampi ng mahina pero madiing palo sa braso ko—‘yong tipong palo with feelings.“Aunty, naman… wala akong ginawa sa bubwit

Flashback ContinuationMaghapon kong hindi nakita sa mansion si Cairo. Aaminin ko, kinilig talaga ako sa biro niyang iyon kagabi sa kuya niya, pero alam kong ang totoo’y nais lang talaga niyang asarin ang kapatid. Ay, kung anong kalupitan ng isang kuya sa kapatid, talaga namang pang-level ng telenovela.Nalaman ko rin mula sa kanya na hindi pala sila gaanong close ni Señorito Cassian — kaya naman ganoon na lang ang effort ni Cairo na makipag-bonding sa akin. Turing niya raw ako na parang kapatid na kahit kagabi pa lang kami nagkakilala. Awww, parang instant family ba?Siyempre ayos na rin sa akin iyon dahil mabait naman si Cairo. Guwapo pa! Hindi tulad ng kuya niyang si Cassian, na para bang may permanenteng blackout sa puso at mukha. Seriously, parang laging naka-default mode na “grumpy boss.” Hindi ko na rin itinatangging may crush ako kay Cairo. Ilang beses ka ba naman makakakita ng gwapong ganito? Kung crush na lang ‘yan, okay lang. Choosy pa ba ako, diba?Speaking of masungit...

"Thought you’d forget what happened seven years ago. Why do you have to bring it up again?"Boom. Just like that.Nag-crash landing ang buong sistema ko. Parang nahulog ako sa bangin ng nakaraan na matagal ko nang tinakasan. I couldn’t even count how many times I’ve swallowed hard since he opened that damn topic. Kung may award sa pag-lunok ng laway, baka Hall of Famer na ako.Sure, nag-usap kami dati—pormal pa nga—na we’d let the past stay in the past. Pero excuse me, s’ya kaya ang una’ng nag-reminisce! Ako ba? Wala! I was minding my own business, pretending my life was trauma-free and emotionally stable!Napakunot ang noo ko habang tinitigan ko siya. As in maldita-girl stare na may halong “don’t test me, governor.” Gusto ko na sanang mag-face palm, kaso baka magmukha akong masyadong cute. Next time na lang, pag walang audience.“Gov,” simula ko, medyo hinaan ang boses para kunwari sweet ako. “Nakalimutan ko na 'yon. Ikaw lang naman ang umungkat no’n.”At doon ko nakita. That flicker

Kabado ako habang nakasunod sa bulto ni Gov. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako nang ganito. Galit ba iyon dahil iniistorbo ko ang mga bodyguard n'ya? Napaka naman n'ya kung gano'n! Parang nakikipag-kaibigan lang naman iyong tao.Kung makaasta kasi para akong isang A&F na gusto s'yang patalsikin sa puwesto n'ya.Tsk!Pumasok na s'ya sa opisina n'ya kuno at iniwang bukas ang pinto para sa akin. Tahimik akong pumasok. Si Cassian Romano ay nakaupo na sa swivel chair nito at nag-aabang na sa pagdating ko.Matalim na titig ang sinalubong n'ya pagkapasok ko."Gov.—" Uunahan ko na sana s'ya para magpaliwanag pero agaran naman n'yang pinutol ang aking sasabihin."Dito sa pamamahay ko ay hindi kita pinahihintulutan na kausapin ang mga tauhan ko. Except of course if that's a matter of life and death! Kung gusto mong umalembong sa mga tauhan ko, you can ask a day off at sa labas kayo mag-usap. Nagkakaintindihan ba tayo?" Matigas n'yang sabi habang ako'y tangang nakatitig lang sa kanya.Uma