บททั้งหมดของ CLAIMED BY THE HOT GOVERNOR: บทที่ 61 - บทที่ 70

“Naku kang bata ka, ano'ng bang nangyari sa'yo?” Auntie Julie's completely worried face set foot inside Cairo's room. Dito ako dinala ni Cairo sa mansion nila ayon na rin sa pakiusap ko. “Nagulat na lamang ako nang ginising ako ni Senorito Cairo at sinabing nandito ka raw. Anong bang nangyari, Cordie?”It doesn't take a genius to read how thorny I am right now. Iyong pamumula ng aking mga mata ay isa lang sa mga ebidensya ng mabigat na nararamdaman ko ngayon. “Auntie si C—cassian po kasi.. manloloko po siya. Nahuli ko po siya kasama iyong dati niyang nobya.” Pagtatapat ko kay Auntie. Yinakap naman ako ng mahigpit ni Auntie upang siguro'y mapagaan ang kalooban ko. Well it worked actually dahil at least alam kong nandiyan siya sa tuwing ako'y may problema. “Cordie, baka naman nag-usap lang iyong dalawa. Hindi naman siguro magagawa ni Senorito Cassian na lokohin ka. Sa tagal ng tiniis niya para makasama ka lang ay malabong gawin niya iyon sa'yo, anak.” Umiling ako ng sunud-sunod. Ma

“Ikaw, naalala mo ba ang bagay na iyon bago ka makipaglaplapan sa haliparot mong ex? Surely you did not, Cassian. Hindi ko rin sigurado kung hanggang laplapan lang ginawa ninyo doon.” I looked away dahil parang sinisikmura ako kakatitig sa mukha niya. Nagsisirko ang bituka ko sa tuwing napapadpad sa mga labi niya ang paningin ko. Parang maduduwal ako sa tuwing naiisip ko na hinahalikan ng ibang babae ang pesteng labing iyon. “Cordie..” I had my heart in my mouth upon hearing his heavy footstep getting closer to me. Inihanda ko na ang matigas kong kamao dahil hindi talaga ako magdadalawang-isip na sapakin siya oras na hawakan niya ako. “Cordie, magpapaliwanag ako. Oo, maaaring tama iyong nakita mo pero gusto kong malaman mo ang totoo.”“Cassian, please. Please lang, pabayaan mo muna ako. I have had enough for tonight. I'm tired to even listen and consider your explanation. Umalis ka na, nakikiusap ako sa'yo. Please leave me alone!” Naging matiwasay ang paghinga ko dahil hindi na mul

Walang mapagsidlan ng kaba ang kalooban ko habang tinatahak namin ni Boss ang tahimik na pasilyo. Naguguluhan ang sistema ko sa kung ano bang dapat na maramdaman ko sa mga oras na ito. I have this unrest palpitations of my heart and inner striving that causes me of too much tension. Boss grabbed my hand in grip. Those familiar eyes of him smiles at me. “Chill out, honey! Show him those wonderful smiles that you got from him.” He cheered me. Nagsitakasan ang malapot na pawis mula sa aking noo pati na rin sa aking likod nang sandaling binuksan ni Boss ang pinto ng isang hospital suite. Dahil sa sobrang nerbyos ay pati pagbukas ng pinto ay parang nag-slow motion. My spine stiffened, both my hands are shaking upon seeing the man lying on the hospital bed. The old, male version of me stares at me teary-eyed, as well as the beautiful woman sitting beside him. I can see nothing but genuine happiness sparkling in their eyes. Habang ako'y parang nakakita ng multo dahil nakikita na ngayon n

“Cairo, naghihintay na sa ‘kin sa loob ang pamilya ko kaya please lang, sabihin mo na kung ano’ng gusto mong sabihin tungkol sa manloloko mong kapatid!”Nasa loob lang kami ng sasakyan ni Cairo na nasa harapan ng malaking tarangkahan ng bahay namin. Boss gave us a moment to talk privately. Saglit lang naman daw itong si Cairo kaya hindi na siya nag-abalang pumasok.Dahil si Cairo naman ang kaharap ko kaya hindi ko na kailangang umarte na okay ako. Ibig kong ipaalam sa kanya kung gaano kamiserable ang pinagdadaanan ngayon ng baliw kong puso dahil sa kagaguhan ng kapatid niya.“Ano? Did he ask you to find me? Kung oo, pakisabi sa kanya na sarado na ang utak ko para sa paliwanag niya. Iyon ay kung may balak nga siyang magpaliwanag.” Nalalasahan ko ang pait ng mga salitang pinakawalan ko.Hindi ko alam kung kailan ako magiging ganito sa tuwing may kinalaman sa lalaking iyon ang usapan.But it saddened me to death tha

CASSIAN ROMANO'S POV I have always found that every step I take in life only leads me to the adverse side. There were times that I thought of giving up on her and depending on faith. Yet, at the end of the day, I only trusted nothing but my love for her. I even forgot to foreground faith and destiny in my vocabulary. I just relied solely on my feelings for her. Minahal ko siya nang palihim, pero binabakuran ko siya para walang ibang lalaki ang lumapit sa kanya. Call me possessive, but that’s me. I searched for the best university for her and financed her needs without her knowing. But something happened during her second year in college. Nalaman ko na nawiwili na si Cordelia sa barkada, and she even escaped classes just to hang out with her colleagues, some of whom were men. Kinausap ako noon ni Auntie Julie na pabayaan na lamang muna ito hanggang sa matuto itong tumayo sa sarili nitong mga paa. Then I did. I took a break from chasing her, kaya nabaling ulit ang atensyon ko noon k