Semua Bab พิศวาสหวนคืน: Bab 41 - Bab 43

“ดา ดาของพี่ อืม อ่าห์ ซี้ด..” ธีธัสบัดนี้ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต มีแต่ปัจจุบันที่เขาโหยหาร่างกลมกลึงนี้มานาน เขาแค่อยากกระแทกเข้าหาเธออย่างบ้าคลั่งเขาเปลี่ยนท่าหลายครั้ง กระทั่งมาหยุดที่ให้เธอก้มโก้งโค้งเกาะขอบโซฟา แล้วเขากระแทกเข้าหาจากด้านหลัง บีบและขยำสะโพกกลมกลึงเธอเพื่อควบคุมจังหวะ บางครั้งก็ตีก้นขาวงามงอนอย่างมันเขี้ยว“อ๊าย พี่ธีขา ดา ใกล้...อือ อ๊าย” ดาริณตัวเกร็งสะท้าน ขณะที่ร่างใหญ่เบื้องหลังก็อัดกระแทกเข้าหารัวๆ ก่อนที่เขาจะครางเสียงดัง ตัวเกร็งสะท้าน แล้วซุบซบใบหน้าลงกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธอดาริณนิ่งอยู่ในท่าเดิมนานแล้ว แต่ร่างใหญ่ก็ยังไม่ผละออกห่าง ทั้งที่ปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวเธอจนหมดแล้วเป็นการกอดที่ไม่ได้เห็นหน้า แต่เธอรับรู้ไออุ่นที่ชื้นเหงื่อ มันไม่ต่างจากวันวานที่เคยเสร็จสม เขาจะชอบคลอเคลีย จูบแก้ม จูบไปทั่วดวงหน้า ทว่าตอนนี้เขาแค่กอดอย่างเดียว“ปล่อยได้แล้วค่ะ จะไปอาบน้ำนอน ดึกแล้ว”“พรุ่งนี้วันอาทิตย์”“วันอาทิตย์ดาก็ทำงานค่ะ”“พรุ่งนี้พี่จะโทร. ไปลาให้”“แต่...” ยังไม่ทันจะโต้ตอบด้วยซ้ำ เขาก็ผละออก แต่ดาริณยังไม่ได้ขยับตัวในท่าอื่น ก็ต้องหวีดร้องอย่างซ่านเสี

ดาริณทนเสียงเหล่านั้นได้ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องที่ลูกชายเธอถูกล้อในเรื่องพ่อนั้นแหละ ทั้งที่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ใช่ผู้ให้กำเนิดของเขาจริงๆมันเป็นความผิดพลาดของเธอเอง ในวันนี้ที่ลูกชายดีใจกับการได้เรียกธีธัสว่า ‘พ่อ’ เพราะที่ผ่านมาก็รู้สึกผิดกับลูกมาตลอด“ใช่แล้วลูก ลุงธีเป็นพ่อของน้องดรีม” ดาริณบอกลูกชายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอไม่รู้ว่าลูกเข้าใจมากน้อยแค่ไหนกับคำพูดเธอ แต่ตอนนี้ลูกก็ยังเล็กเกินกว่าจะอธิบายอะไรที่มากกว่านั้นธีธัสจึงโอบบ่าเธอ จูบข้างขมับอย่างปลอบโยนในค่ำคืนนั้นดาริณก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังล่องลอยบนปุยเมฆ เมื่อเธอถูกร่างสูงดึงไปเอนตัวบนเตียงกว้างด้วยกัน สามคนพ่อแม่ลูก โดยมีลูกนอนอยู่ตรงกลาง มีเสียงทุ้มนุ่มเล่านิทานเรื่องพิน็อกคิโอ กระทั่งเจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว ส่วนเธอกำลังเคลิ้มหลับ เขาก็ขยับมานอนข้างเธอแล้วกระซิบบอก“ต่อไปนี้ถ้าดามีเรื่องอะไร ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ สัญญาได้ไหมว่าจะบอกพี่ เราจะแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยกันอย่างมีสติ และเราจะผ่านมันไปด้วยกันให้ได้”ธีธัสไม่มีความลังเลอีกต่อไปสำหรับการเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่กับดาริณ เพราะเขาอยากมีความสุขอีกครั้ง อยากสร้างครอบค