All Chapters of My Uncle's Dark Secret: Chapter 51 - Chapter 60

Vladimir's POV"Sir, malapit na po ang flight nyo baka ma-late kayo."Tumaas ang aking ulo nang marinig ang babaeng nagsalita mula sa pinto ng aking opisina. Isang buntonghininga ang aking ginawa at tumango sa babaeng iyon."I know... I'm just waiting for someone," tugon ko sa kanya."S-Sige po, Sir. If you're ready, nakahanda na po ang driver sa may drop-off area. Also, nagpahanda na rin po ako ng security para mag-guide sa inyo at hindi kayo ma-traffic," sunod-sunod na paliwanag niya sa akin."Okay, thank you for that," muli kong sambit sa kanya. "Makakaalis ka na."Matapos ang bagay na iyon, muli akong tumingin sa screen ng aking laptop. I have sent a lot of messages to Lewis pero kahit isa, wala siyang sinagot. Sa tingin ko ay hindi na talaga niya ako mapapatawad.Hindi ko siya masisisi, sinaktan ko siya at wala iyong excuses.Muli akong huminga nang malalim. Sinandal ko ang aking likod sa backrest ng swivelchair na inuupuan ko, saka tumama ang tingin sa isang malayong kisame.I g

Lewis POVINAKALA ko noong una ay magiging madali ang lahat ng bagay. Na malilimutan ko nang ganoon lamang ang mga bagay na gusto kong kalimutan. Ngunit nagkamali ako, hindi ganoon kadaling kalimutan ang taong minahal na ng iyong puso. Ang taong labis na nagbigay sa 'yo ng saya at nagturo sa iyo kung paano ang magmahal.Sa mga oras na ito, wala akong magawa kung hindi pagmasdan kung paano kumalat ang nag-aalab na apoy sa loob ng kotse ni Vlad. Nanlalaki ang aking mga mata habang nakatayo sa pinangyarihan ng aksidente.Kitang-kita ng dalawa kong mata kung paano lamunin ng apoy ang kotse, ang sabi ng mga pulis, wala na raw buhay ang driver at si Vlad ay hindi pa nahahanap hanggang sa ngayon.Ilang bumbero na rin ang dumating para patayin ang apoy."Vlad..." mahina kong pagtawag sa kanyang pangalan.Wala sa sariling hinakbang ko ang aking mga paa patungo sa nag-aapoy na kotse, ngunit hindi pa man ako nakalalapit sa kinaroroonan nito, naramdaman ko anb kamay ni Ace nang hawakan niya ang a

Lewis POVHawak ko ang kamay ni Vlad habang nakahiga siya sa kama. Ilang linggo na rin ang nakalipas simula nang mangyari ang insidenteng iyon. Ilang linggo na rin siyang walang malay.Ang sabi ng doktor, stable na ang vital sign ni Vlad at wala naman nang problema. Ngunit kailangan pa rin siyang ibyahe sa ibang bansa upang masigurado ang paggaling niya.Sa mga araw na lumipas, unti-unti ko nang natatanggap sa sarili na sa oras na gumaling si Vlad, maaaring wala na siyang maalala.Sa tingin ko, ang pangyayaring iyon ay magsisilbing reset sa kanyang buhay at marahil ay sa buhay ko na rin."Vlad, kung naririnig mo man ako ngayon..." Tiningnan ko ang kanyang mukha at maingat na nilapat ang aking palad sa kanyang noo. "Sa oras na gumaling ka, makalimutan mo man ako at ang pangalan ko, huwag mo sanang kakalimutan ang pagmamahal ko sa 'yo. Sa oras na maalala mo akong muli, ipakikilala ko sa 'yo si Liam."Ang paggapang ng luha sa aking pisngi ay hindi ko na napigilan. Habang sinasabi ko ang

Lewis POVABALA ang aking mga mata na nakatingin sa screen ng aking laptop, saka tumitipa ng mga letra sa keyboard.Maya-maya lang, napansin ko ang pag-vibrate ng aking cellphone at napangiti ang aking labi nang makita ang pangalan ni Ace.Dali-dali ko iyong sinagot."Hello?" sambit ko sa kanya."Hello, Lewis?" aniya."Kumusta? May balita na ba kay Vlad?" mabilis kong tanong sa kanya.Tumango-tanong ako saka sinandal ang likod sa headrest ng upuan habang nakikinig sa kanyang sinasabi."Magandang balita 'yan, Ace. Mabuti naman kung ganoon," masaya kong wika nang marinig ko ang mga bagay na iyon.Kahit paano, naibsan ang pag-aalala ko."Sige, salamat sa pag-update sa akin," sambit ko."You're welcome, Lewis. Alam mo naman na hindi ako papayag na maputol na naman ang komunikasyon nyong dalaw.Mapait akong napangiti sa bagay na kanyang sinabi."Tama ka, Ace. Salamat ulit," muli kong saad, saka pinutol ang tawag na iyon.Napangiti ang aking labi nang marinig ang mga bagay na sinabi sa akin

Lewis POV"Ha? You want me to pull-out ang mga share ko sa mga Grayson? Alam mo ba ang sinasabi mo? Besides, kamag-anak ko sila," sunod-sunod kong wika kay Ivan na ngayon ay nakaupo sa kabilang tabi ng lamesa dito sa conference room.Nakataas ang magkabilang gilid ng kanyang labi at tila seryoso sa mga bagay na sinasabi niya."Lewis, think about it. Sa oras na makipag-coordinate ka sa kompanya ko, mas magiging malaki ang shares mo at pwedeng mas mataas ka pa sa mga Grayson. It will be a good credit sa pamilya mo."Ang mga bagay na sinasabi ni Ivan ay tila hindi pumapasok sa aking isip. Napapailing na lang ako sa kanyang suhesyon at hindi makapaniwalang nasasambit niya ang mga ito."Alam mo ba kung ano ang kalagayan ni Vlad ngayon? Bakit ganyan ka mag-isip, Ivan?" inis kong wika sa kanya.Nabalot ng pagkadismaya ang aking isip sa mga bagay na kanyang sinabi."Alam ko ang lahat ng nangyayari sa kanya, Lewis. Hindi naman ako bulag. Pero our life must go on, hindi ba?"Mariin akong napalu