All Chapters of Owned By Mr. Verano: Chapter 71 - Chapter 80

Tahimik ang buong opisina, ngunit ramdam ang bigat ng tensyon sa paligid. Ang mga empleyado’y abala sa kani-kanilang mesa, may halong kaba at pagtataka sa nangyayari. Pagpasok ni Ysabel sa executive floor, agad niyang napansin ang mabilis na kilos ni Ruth. Pawis na pawis ito habang kausap ang IT head at security team. “Ruth,” tawag ni Ysabel, maingat ang tono ngunit halatang curious. “Ano’ng nangyayari? Parang gumuho ang mundo dito, ah.” Nagulat si Ruth, bahagyang kumuyom ang labi at agad umiling. “Wala po, ma’am. Routine check lang ng system.” Mabilis nitong iniligpit ang mga dokumento sa mesa, pilit na kalmado pero halata ang kaba sa boses. Hindi kumbinsido si Ysabel. “Routine check? Hindi ako naniniwala. Kanina pa ako nakakaramdam ng kakaiba. Ano bang hindi mo sinasabi sa akin, Ruth?” Bago pa makasagot ang assistant, bumukas ang pinto ng opisina ni Leonardo. Lumabas ito, suot ang itim na suit na bahagyang nakabukas ang kwelyo, tila may bigat ang bawat hakbang. Nang makita

Tahimik ang buong kwarto. Nasa malaking conference table sina Leonardo, Ysabel, Ruth, at ang core security team. Sa malaking LED screen ay nakadisplay ang mga nakuha nilang data mula sa laptop ng hacker. “His name is Calvin Reyes,” sabi ni Ruth habang ini-scroll ang mga file. “Freelance hacker. Pero may pattern, may nagbabayad sa kanya para makuha ang internal projects ng kumpanya.” “Trace the payment,” malamig na sabi ni Leonardo, nakatukod ang mga siko sa mesa. “Wala dapat mawawalang detalye.” Nag-angat ng tingin si Ysabel. “Leonardo, look at this…” ipinakita niya ang isang encrypted file. “May naka-link na ibang kumpanya rito. Velasco Tech. Isa sa mga main competitors natin.” Bahagyang napangisi si Leonardo. “So, gusto nilang guluhin ang negosyo ko? Wrong move for them.” “Boss,” sabat ng security head, “nakatago ang primary client niya sa dummy corporations. Pero malakas ang posibilidad na may insider na nagbibigay ng access codes.” Napatingin si Leonardo kay Ruth, s

Samantala, sa security room, nagmamadali ang mga tao. Nakaharap sila sa mga monitor, nakatutok sa live feed ng CCTV cameras. Isang lalaki mula sa IT department, ang insider ni Salcedo, ang nahuli nilang kumukuha ng mga file mula sa server room.“Sir,” tawag ng head of security sa intercom, “we’ve got a live feed. The mole is inside the premises.”Mabilis na sumagot si Leonardo mula sa conference room. Malamig, matatag, puno ng awtoridad.“Ruth, make sure walang makakalabas ng building na wala sa clearance list,” utos niya. “Tonight, we will end this.”Sa gabing iyon, alam nilang magsisimula na ang huling yugto ng laban nila kay Salcedo.Sa mismong oras na natanggap ni Leonardo ang tawag mula sa security room, mabilis niyang hinila si Ysabel palabas ng conference room. Hinawakan niya ito sa kamay, mahigpit ngunit may halong pag-iingat at walang sinabi hanggang makarating sila sa executive elevator. Tahimik lang si Ysabel, ramdam ang tensyon na bumabalot sa paligid.Pagbukas ng pinto ng

Pagbalik ni Leonardo sa mansion ay sinalubong siya ng malamlam na ilaw mula sa mga chandelier at ng halimuyak ng nilutong hapunan ni Ysabel. Tahimik ang buong bahay, ngunit ramdam niya agad ang init ng presensyang naghihintay sa kanya. Pagbukas niya ng pinto, bumungad si Ysabel, nakasuot lang ng simpleng satin slip dress, ang buhok ay nakalugay, at bakas sa mukha ang matinding pag-aalala na unti-unting napalitan ng ginhawa nang masigurong ligtas ang asawa. “Leonardo…” mahinang bulong niya bago mabilis na humakbang palapit at mahigpit siyang niyakap. Niyakap siya ni Leonardo nang mahigpit, ramdam ang pwersa ng sandaling iyon. “Safe na ako,” bulong niya sa leeg ni Ysabel. “Safe na ang lahat.” Bahagyang kumalas si Ysabel at tiningnan siya nang diretso sa mga mata, bakas ang lungkot at kaba. “Akala ko, baka may nangyari na sa’yo. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung—” Hinalikan siya ni Leonardo sa labi, mariin ngunit puno ng pagmamahal, pinutol ang kanyang pangungusap. Na

Sa sumunod na linggo, tuluyan nang isinara ni Leonardo ang ilang araw sa kanyang calenda para sa isang mahabang bakasyon. Italy, iyon ang destinasyon. Isang lugar na dati’y pinapangarap lang ni Ysabel at ngayon ay makakasama niya roon ang lalaking pinakamamahal niya. Paglapag nila sa Florence, sinalubong sila ng malamig na simoy ng hangin at ang mga tanawing tila obra maestra sa sobrang ganda, ang mga lumang building, makukulay na bulaklak sa mga bintana, at ang maaliwalas na kalangitan. Hawak ni Leonardo ang kamay ni Ysabel habang sabay silang bumababa ng private car, diretso sa isang eleganteng villa na nakareserba para lamang sa kanila. “Do you like it?” tanong ni Leonardo habang nakatayo sila sa terrace ng villa, tanaw ang malawak na ubasan at ang mga bundok sa malayo. “Like it?” Napangiti si Ysabel, halos hindi makapaniwala. “I love it. Ang ganda… parang panaginip kung titingnan ko.” Hinapit siya ni Leonardo palapit, hinalikan sa sentido at bulong nito, “Wala pa ito sa g