All Chapters of Secret Wife Ako ni Professor Darien: Chapter 81 - Chapter 90

Pagbalik sa bahay, hindi makatulog si Ranna habang nakahiga sa kama.Si Jaime naman, na katabi niya, ramdam ang paggalaw niya at pumapasok na ang malamig na hangin sa pagitan ng kumot. Naiirita na itong nagsalita, “Kung ayaw mong matulog, lumipat ka na lang sa kwarto ni Harmony. Huwag mo akong istorbohin dito.”Pagkarinig ni Ranna, umupo siya bigla sa kama, galit na galit. “Puro ka na lang tulog, tulog! Ang anak mong si Harold ganyan na ang kalagayan tapos ikaw, nakakayanan mong makatulog!”“Eh kung hindi ako matulog, anong mangyayari? Bukas may trabaho pa ako. Ako ang bumubuhay sa pamilya natin. Kapapasa lang ng dalawang bata sa bayad sa tuition, tapos ilang buwan na lang Pasko na naman. Ngayon si Harold kailangan pang operahan, saan tayo kukuha ng pera? Kung hindi ako magtrabaho, anong kakainin natin? Hangin?”Pagkarinig nito, lalong lumalim ang kunot ng noo ni Ranna. “Hindi pa natin alam kung magkano ang gagastusin sa operasyon ni Harold.”Bigla siyang nakaisip ng ideya, kaya t

Hindi na nakinig si Ranna sa paliwanag ni Harmony. Para sa kanya, isa lang ang dahilan, ayaw lang talagang tumulong ng anak niyang babae.“Dapat noon pa lang hindi na kita pinayagang mag-aral ng medisina. Ewan ko lang kung ilang taon pa ang gugugulin mo. Tingnan mo si Ate Lorna, ‘yung anak niya buwan-buwan nagpapadala ng pera sa kanila,” reklamo niya habang masama ang tingin kay Harmony na tahimik lang. “Wala na ngang silbi, hindi pa maaasahan.”Pagkatapos niyang magsalita, eksaktong lumabas sa balcony ang kamag-anak mula sa kabilang kama para tumawag. Napatingin ito sa dalagang tahimik lang na nakaupo roon.Maputla ang labi ni Harmony, bahagyang nanginginig ang pilikmata.“Okay lang… okay lang ‘to,” bulong niya sa sarili.Tiisin mo na lang, konting araw na lang. Pagbalik sa school, hindi mo na sila kailangang harapin.Simula noon, hindi na siya pinansin ni Ranna. Kapag kaharap si Harold, parang ihip ng hangin ang ngiti niya, sobrang lambing. Pero pag si Harmony ang kaharap, halo

Pagkalma ni Xander, dumiretso siya sa nurse station.Nakaupo sa harap ng computer ang nurse. Nang makita siya, ngumiti ito. “Dr. Cuervo, hindi ka pa pala umaalis?”“May itatanong lang ako. Yung nasa bed 18, anong pangalan nun? At yung babaeng nagaalaga sa kanya, anong relasyon nila?”Tiningnan ng nurse ang records, tapos sumagot, “Ang pangalan niya ay Harold. Naalala ko siya, bali ang buto sa ibabang binti. Madalas ‘yung ate niya ang nag-aalaga sa kanya. Bakit po? Kamag-anak niyo ba siya, Dr. Cuervo?”“Hindi naman,” sagot ni Xander. Nagpasalamat siya, tapos tumalikod at umalis.Samantala, matapos ang tawag nila ni Harmony, nakaupo pa rin si Darien sa sofa, hindi gumagalaw. Ewan niya kung imahinasyon lang, pero parang may lungkot sa boses ni Harmony.Dalawang beses na siyang tinanong kung kailan siya babalik. Nakakapanibago, parang nami-miss siya. Pero sa totoo lang, parang imposible.Maya-maya, binuksan ni Darien ang ticket app at nagsimulang mag-check ng mga flight.Habang nag

Pakiramdam ni Harmony na may kakaiba sa tingin ni Ranna sa kanya buong araw, parang may tinatago, hindi maintindihan.Pero hindi niya ito gaanong pinansin. Bukod sa matatapos na rin ang tatlong araw at makakabalik na siya sa school, ngayong gabi rin ang balik ni Darien.Habang nag-iikot ang doktor para mag-check ng pasyente, sinabi nitong puwede nang ischedule ang operasyon ni Harold bukas. Agad namang natuwa si Ranna at nagmadaling sabihin na uuwi siya para magluto ng sabaw pampalakas, sabay banggit pa ng kasabihang “ang napinsalang buto, isang daan araw ang gamutan.” Sabi pa niya, paglabas ni Harold ng ospital, aalagaan daw niya itong mabuti.Wala siyang nabanggit tungkol sa pagbalik ni Harmony sa eskwela, para bang sigurado siyang hindi na ito aalis.Nang dumating ang gabi, nag-alala si Harmony na baka dumating si Darien at hindi siya abutan. Tiningnan niya ang oras at nang sigurado siyang sapat na ito, nag-empake na siya ng gamit.Naroon pa si Ranna, malamig ang tingin habang

Pakiramdam ni Harmony ay tuluyan na siyang nawalan ng katinuan. Kung ni hindi man lang pinagpala ang pagkapanganak niya, ano pa ang silbi ng buhay niya sa mundong ito?Palagi siyang may pakiramdam na may utang siya sa kanila, kaya heto na, isosoli na niya ang buhay na 'yon.Isang malamig na liwanag ang kumislap sa kanyang mga mata. Sa gitna ng sigaw ni Ranna, may isang kamay na biglang dumakma sa fruit knife bago pa ito tuluyang tumusok sa katawan niya.Yung kamay ay tumama sa matalim na dulo ng kutsilyo, at rinig na rinig ang tunog ng balat na napunit. Dumaloy ang dugo sa kahabaan ng blade.Natulala ang lahat sa eksenang ‘yon.Mabilis na napatingala si Harmony, tumama ang tingin niya sa madilim at seryosong tingin ni Darien.Sa mismong sandaling nakita niya ito, tila nabura lahat sa isip niya. Yung matagal na niyang pinipigilang luha, biglang tumulo’t bumagsak sunod-sunod. Parang kuwintas na napigtas ang sinulid.“Professor Darien…” mahina niyang tawag, halos hindi na makalabas