Semua Bab แด๊ดดี้คนคูล: Bab 41 - Bab 50

VEGAS PART[ยุ่งขนาดเดินหนี ไม่รู้หรือไงว่าไม่เคยมีใครเคยเดินหนีฉันแบบนั้น!] ฉันกัดฟันแน่น ก่อนจะเชิดหน้ากลั้นน้ำตา"แล้วพี่แม็กซ์รู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงของพี่แม็กซ์เองก็มาตามระรานกัส ไม่เคยมีใครทำกับกัสแบบนี้เหมือนกัน" ฉันบอกเสียงเบา แต่ฉันหวัง หวังว่าเสียงของฉันมันจะดังมากพอที่เขาจะได้ยิน เพราะถ้าจะต้องให้ฉันพูดอีกครั้งฉันก็กลัวว่าเสียงของฉันมันจะสั่น แล้วกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกต่อไป[ว่าไงนะ...] เสียงถามที่เบาเหมือนพูดคนเดียวดังขึ้น เป็นจังหวะที่ฉันพยักหน้าให้มิ้นท์ เพราะมิ้นท์บีบมือฉันไว้[ผู้หญิงของฉันไประรานเธองั้นเหรอ ผู้หญิงคนไหน ฉันจะ...]"มันมากเกินไปเหรอคะ มันมากซะจนพี่แม็กซ์ไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงคนไหนใช่ไหม!" [บ้าเหรอกัส ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ฟังนะเวกัส ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนสำคัญกับฉัน ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ได้เป็นผู้หญิงของฉัน]"รวมถึงกัสด้วยไง กัสรู้ว่ากัสเองก็ไม่ได้สำคัญกับพี่แม็กซ์เหมือนกัน" [...] ปลายสายเงียบไปทันทีที่ได้ยินแบบนั้น"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ กัสเข้าใจ จริงๆ กัสก็รู้นั่นแหละว่ากัสไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ แค่พี่ทำดีด้วย มันไม่ได้หมายความว่าพี่รู้สึก ไม่ต้องมาสนหรอกค่

VEGAS PART"คบกันนะกัส" ในตอนนี้ฉันสับสนอย่างหนัก ก่อนหน้านี้เขาทำฉันปวดหัวจนแทบนอนไม่หลับ นึกถึงคำด่า มันจุกทุกครั้งที่นึกถึงคำต่อว่า แล้วตอนนี้เขาทำบ้าอะไร เขากำลังจะมาล้อเล่นอะไรกับฉันอีก"อย่ามองฉันแบบนั้นสิกัส หรือในสายตาของเธอ ฉันเป็นผู้ชายที่แย่มาก" เขาถามฉัน แล้วเดินตรงเข้ามาที่ด้านหน้าก่อนที่ฉันจะถอยห่างอย่างไม่ได้ตั้งใจ "ไม่ต้องเข้ามานะ" คำพูดของฉันทำพี่แม็กซ์หยุดชะงักทันที"เธอไม่ไว้ใจฉันแล้วอย่างนั้นเหรอ" "มันก็เป็นเพราะตัวของพี่เองไหมล่ ที่ทำให้กัสไม่ไว้ใจ วันนี้พี่เพิ่งทำให้กัสเสียใจ อยู่ดีๆ พี่ก็มาพลิกคดีให้มันเป็นแบบใหม่ กัสตามพี่ไม่ทันหรอก กัสตามพี่ไม่ทันจริงๆ" ฉันเอ่ยสิ่งที่คิดออกไปแล้วเขาก็จู่โจมโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัวพี่แม็กซ์ขยับเข้ามาถึงตัวฉันด้วยวิธีการจับมือ สองมือของเขาบีบมือของฉันเอาไว้แน่น ความใกล้ชิดในตอนนี้ทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นบุหรี่ กลิ่นบรั่นดีที่ติดอยู่บนร่างกายของเขา ไม่ถึงกับเหม็น แต่มันก็ทำให้ฉันมึนๆ ได้อยู่เหมือนกัน"ไหนว่ารักฉัน ไม่อยากเป็นเมียฉันแล้วหรือไง" ฉันเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ คิดไม่ถึง ว่าเขาจะเอ่ยคำพูดนั้นออกมา"พะ พูดอะไรออกมา พี่

VEGAS PARTบ้านของเวกัสฉันตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของวัน ทันทีที่เดินลงมาที่ชั้นล่าง ฉันก็พบพี่อ้อยซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของมิลินที่มาหาฉันที่บ้าน"คุณแม็กซ์ให้พี่มาตามน้องกัสไปที่บ้านค่ะ" ชื่อของคนที่ใช้ให้พี่อ้อยมาตามทำฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจ"พี่แม็กซ์เหรอคะ?""ใช่ค่ะ ตอนนี้ทุกคนรออยู่บนโต๊ะอาหาร เหมือนจะรอให้น้องกัสไปทานพร้อมกันค่ะ" พี่เลี้ยงสาวฉีกยิ้มให้ฉัน พี่อ้อยเป็นพี่เลี้ยงของมิลินตั้งแต่มิลินอายุได้สี่ขวบ ช่วงปีกว่า ทำให้ฉันรู้จักและสนิทกับพี่อ้อยอยู่พอสมควร"สีหน้าเครียดๆ กันไหมคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า" "มีเรื่องอะไรเหรอคะ พี่ก็ไม่เห็นคุณๆ เขาว่ายังไงนะคะ แค่รอบนโต๊ะอาหาร กำลังจะทานข้าวกัน แต่คุณแม็กซ์วานพี่มาตามน้องกัสก่อน" ฉันกัดปากตัวเองแน่น เรื่องเมื่อคืนฉันก็ยังไม่ลืม แล้วฉันก็ไม่สามารถที่จะหาคำตอบให้ตัวเองได้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดออกมาในจังหวะที่เขาเมา เขาจริงจังแค่ไหน แล้วเช้าในวันนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นกับฉันบ้าง มันทำให้ฉันคิดไม่ตกเลยจริงๆ"อ๋อ คุณแม็กซ์บอกด้วยนะคะ ถ้าน้องกัสไม่ไป คุณแม็กซ์จะพาน้องมิลินมาตามน้องกัสเอง!" สีหน้าที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวของพี่อ้อยทำให้ฉันเลือกที่จะพยั

MAXWELL PARTผมเลื่อนมือไปคว้าหมับที่ต้นคอของเวกัส ขยับมือเพียงนิด ร่างเล็กก็เซถลาเข้ามาแนบที่อกของผม จากนั้นผมก็ทาบเรียวปากประกบทับที่บนปากของอีกคนโดยที่เธอไม่ทันได้มีโอกาสตั้งตัวผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ของนมรสสตรอเบอรีที่อยู่ในโพรงปากของเวกัส ปกติผมไม่ใช่คนที่ชอบดื่มนม มันรู้สึกแปลกๆ ดื่มแล้วอยากจะอ้วก แม้จะเคยเคี่ยวเข็ญให้มิลินดื่มนมก่อนนอนทุกวัน แต่ผมก็ไม่เคยคิดที่จะแตะมัน จนเพิ่งมารู้ในตอนนี้ว่าจริงๆ แล้วรสชาติของนมมันไม่ได้เลวร้ายแบบที่ผมคิดเลย หอมอ่อนๆ หวานนิดๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะมันติดที่ริมฝีปากของอีกคน หรือเพราะรสชาตินมมันดีเป็นทุนเดิม แต่ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกชอบนมรสชาตินี้ มันอร่อยดีเวกัสผลักอกผมออกห่าง ก่อนจะรีบเบือนหน้าออกไปอีกทาง เธอหายใจแรงจนผมรู้สึกได้ แล้วปฏิกิริยาที่เวกัสทำเพื่อเป็นการตอบสนองการกระทำของผม มันก็ทำให้ผมเผลออมยิ้มออกมาหากเป็นคนอื่นคงหลอมละลายเป็นขี้ผึ้ง แต่ดูอย่างเวกัสทำสิ ทำเหมือนเธอถูกขโมยจูบโดยที่ไม่เต็มใจ"ไปเก็บเสื้อผ้าสิ เอาชุดสวยๆ เอาชุดว่ายน้ำไปด้วย" ผมบอกไวๆ ในขณะที่เธอปฏิเสธทันที"ไม่มีค่ะ" "งั้นเดี๋ยวซื้อให้ ชอบสีอะไร สีฟ้า สีชมพู สี

VEGAS PART"พี่กัสช่วยมิลินด้วยค่ะ คูมพ่อทำมิลินเปียกแล้ว คิกๆ..." เสียงใสๆ ของเด็กหญิงวัยห้าขวบเรียกฉันให้ก้าวขาไปที่เบื้องหน้าทันทีฉันส่งยิ้มให้มิลินเหมือนที่น้องยิ้มให้ฉัน แต่ทว่าพอสายตาของฉันมองไปที่แด๊ดดี้ของน้อง รอยยิ้มบนใบหน้าของฉันมันก็หายไปทันที เพราะคนที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว ขมวดคิ้วใส่ มองแรงเหมือนกำลังไม่พอใจฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น แต่ก็พยายามปั้นรอยยิ้มแล้วเดินเข้าไปหามิลิน"พี่กัสต้องอยู่ทีมมิลินค่ะ จัดการคูมพ่อเลย" มิลินวิดน้ำใส่ผู้เป็นพ่อทันที ในขณะที่พี่แม็กซ์มองมาที่ฉัน เขาตวัดมองเรือนร่างของฉัน ทำเหมือนไม่พอใจ ก่อนจะโน้มตัวลงต่ำ เพื่อวิดน้ำใส่มิลินคืน"นี่แน่ๆ ทำแด๊ดดี้เหรอ..." "คิกๆ คูมพ่อ คิกๆ..." เสียงพูดคุยของพ่อลูกส่งผลให้ฉันยิ้มตาม ฉันล้วงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาถ่ายภาพ ฟังเสียงพ่อลูกเขาหยอกล้อและเล่นกัน โดยที่หัวใจของฉันมันสุขตามพอเท้าโดนน้ำจนสบายใจ มิลินก็หันมาก่อกองทรายกับผู้เป็นพ่อ พี่แม็กซ์ก็ยังทำหน้าที่ของตัวเองได้สมบูรณ์แบบเหมือนทุกครั้ง ดูก็รู้ว่าการมาเที่ยวในครั้งนี้มิลินมีความสุขมาก จริงๆ การมาเที่ยวในครั้งนี้ฉันไม่ได้อยากมา ทั้งที่สถา