Semua Bab แด๊ดดี้คนคูล: Bab 51 - Bab 60

VEGAS PARTฉันหอบหายใจถี่ รู้สึกว่ามวลสมองมันขาวโพลน สองแขนกอดรวบลำคอหนาเอาไว้แน่น วางศีรษะลงกับบ่าแกร่ง และซุกใบหน้าเข้าหาซอกคออุ่นอย่างหมดแรงฉันรู้สึกนะ รู้สึกว่าพี่แม็กซ์เองก็กอดฉัน เขาจูบที่ไหล่ของฉันซ้ำๆ ลูบฝ่ามือไปทั้งเรือนร่างของฉัน ก่อนที่เขาจะอุ้มฉันไปวางบนเคาน์เตอร์ขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกับอ่างล้างหน้า แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมถอดถอนตัวตนออกไป ฉันลอบมองที่ตรงส่วนนั้น บริเวณแท่งเนื้อร้อนที่ยังกดแช่อยู่ในกายของฉัน พี่แม็กซ์ถอดเสื้อของเขาออกจากตัวอย่างรีบร้อน ก่อนที่เขาจะเริ่มขยับช่วงล่างอีกครั้งจนฉันเองก็เกือบรวบลำคอหนาเข้ามากอดไม่ทัน"พี่แม็กซ์..." ไม่ทันที่ฉันจะได้มีโอกาสพูดอะไรไปมากกว่านั้น ริมฝีปากของอีกคนก็ประกบทับเรียวปากของฉันลงมาบทรักร้อนแรงเกิดขึ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมหาศาลพวกนี้มาจากไหน ทั้งอึด ทั้งทนกว่าเขาจะปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ ฉันก็แทบจะยืนไม่ไหว เรี่ยวแรงของขามันหายไป ทันทีที่เท้าแตะพื้น ฉันก็เกือบล้มพับเอาง่ายๆ ถ้าอีกคนไม่รวบเอวของฉันไปกอดได้ทันฉันได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอที่ดังออกมาอย่างพอใจ ก่อนที่เขาจะเลื่อนปากมาจูบที่ปากของฉ

VEGAS PARTฉันก้มหน้าลงต่ำ หลบสายตาคมเฉียบคู่นั้นทันที เหลียวมองมือหนาที่กุมมือของฉันเอาไว้ หัวใจของฉันโคตรจะเต้นแรงเลย"ทำไมต้องหลบตา" เขาถามออกมา แล้วเลื่อนมือมาดันที่ปลายคางของฉันให้เงยขึ้นมองสบตากับเขาอย่างเก่า"เปล่าค่ะ" "เปล่าอะไร ก็เห็นอยู่ว่าจงใจหลบสายตา""มารับกัสที่มอ.แบบนี้ ไม่กลัวผู้หญิงของพี่เห็นเหรอคะ?" ฉันเอียงคอมองสบตา พยายามที่จะเปลี่ยนเรื่องขึ้นมาง่ายๆ ฉันก็ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งไหม มีความรู้สึก และหวั่นไหวเก่งเหมือนกัน"ไม่มี!" เขาตอบสั้นๆ แล้วกระตุกมือของฉันเหมือนหวังจะพาไปที่รถ"ไม่มีที่ว่า จะไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้ามายุ่งกับกัสอีกเหรอคะ?""ไม่มีผู้หญิงคนไหนมีสิทธิ์มายุ่งกับเธอทั้งนั้น ถ้าฉันไม่เอาแล้ว ใครก็มายุ่งกับฉันไม่ได้" ลึกๆ ฉันก็สบายใจนะที่ได้ยินแบบนั้น แต่บางมุมก็รู้สึกสงสารผู้หญิงด้วยกัน หากวันหนึ่งฉันถูกเขาเบื่อแบบนี้ ฉันก็ไม่รู้เลยว่าควรรู้สึกยังไงดี"อย่าบอกนะว่ากำลังสงสารผู้หญิงด้วยกัน?" เขาเลิกคิ้วถาม"อยากแบ่งผัวให้ผู้หญิงคนอื่นหรือไง?"ฉันเบิกตาโพลงอย่างตกใจจากนั้นก็รีบแกะมือพี่แม็กซ์ออกแล้วตรงไปที่รถด้วยตัวเอง คิดเอาเถอะ แถวๆ นั้นมันก็มีนักศึกษาคน

VEGAS PARTฉันฝืนยิ้มให้มิลินแล้วเลือกที่จะแกะมือเล็กๆ ออกห่าง ยามที่ได้มองสบตากับดวงตาหลมโตใสแป๋วคู่นั้นมันยิ่งทำให้ฉันใจสั่น มิลินมองฉันตาละห้อย น้องเหมือนคนจะร้องไห้ น้ำใสๆ คลออยู่ในดวงตาคู่นั้น ฉันรู้ว่ามิลินอยากให้ฉันอยู่ต่อเพราะก่อนหน้านี้เรายังมีเรื่องราวที่ต้องทำร่วมกัน มิลินมักจะอวดการบ้านกับฉันเสมอ แต่ครั้งนี้เราเลือกที่จะทานข้าวก่อน แล้วตกลงกันว่า ค่อยไปดูสมุดการบ้านของมิลินพร้อมกัน แต่วันนี้เหมือนฉันจะผิดคำพูด"มิลินลูก กลับมาทานข้าวกับคุณแม่สิคะ" พี่คริสลุกจากเก้าอี้แล้วเดินเข้ามาหามิลินที่นั่งอยู่ข้างฉัน"มิลินอยากให้พี่กัสดูสมุดการบ้านก่อนค่ะ" ตัวเล็กบอกเสียงสั่น แล้วหันไปหาผู้เป็นแม่"ให้คุณแม่ดูแทนได้ไหมคะ" คำพูดนั้นหลุดออกมาในเวลาที่มือของมิลินหลุดจากมือของฉันพอดีจริงๆ หน้าที่ตรงนั้นมันควรเป็นของเขา ไม่ใช่หน้าที่ของฉันเลยจริงๆ"กัสขอตัวก่อนนะคะ" ฉันบอกอีกครั้ง ไม่กล้ามองสบตาพี่แม็กซ์เลยก็ในเมื่อเขาไม่พูด แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขากำลังคิดอะไร เขาอาจจะกำลังดีใจที่แม่ของลูกหรือผู้หญิงที่เขารักที่สุดกลับมา คนคั่นเวลาแบบฉัน มันจะไปมีความหมายอะไร"กัส..." แล้วจังหวะที

VEGAS PARTบ้านของเวกัสครืด~ ครืด~หลังจากที่ฉันหอบสังขารออกมาจากห้องน้ำได้ไม่นาน โทรศัพท์ของฉันก็มีสายเรียกเข้าแทรกมาอีกครั้ง ฉันควานหาโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียงทั้งที่ไม่ลืมตา ก่อนจะค่อยๆลืมตามองเมื่อโทรศัพท์มือถือจ่ออยู่ที่หน้าของตัวเอง'พี่แม็กซ์'ฉันกระพริบตาถี่ มองหน้าจอโทรศัพท์ที่ปรากฎชื่อของพ่อมิลินก่อนจะกดรับสายในเวลาต่อมา"ฮัลโหล..."[เวกัส นั่นเวกัสใช่ไหม?] เสียงของใครบางคนที่ไม่ใช่เจ้าของโทรศัพท์ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง"..." ฉันกัดปากตัวเองแน่น จำได้แม่นว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของใคร[กัส นี่พี่เองนะ พี่คริสไง...]"มีอะไรกับกัสเหรอคะ?" ในขณะที่ถาม เชื่อไหมว่าฉันกำลังคิดไปต่างๆ นานา คิดว่าเพราะอะไรพี่คริสถึงเอาโทรศัพท์ของพี่แม็กซ์โทรมาหาฉันได้ นั่นมันของส่วนตัว ซึ่งพี่แม็กซ์ไม่ยอมให้ใครได้จับง่ายๆ แล้วอีกหนึ่งคำถามที่เหมือนจะสำคัญ คือเขาโทรมาหาฉันทำไม[ตอนนี้พี่กับแม็กซ์พามิลินมาเที่ยวสวนสนุกในห้าง มิลินมีความสุขมากเลยนะ] ฉันเม้มปาก น้ำตาคลอเบ้า ทั้งที่ฉันควรดีใจที่เห็นว่ามิลินมีความสุข แต่ลึกๆ แล้ว ฉันก็จุกเช่นกัน[กัสได้ยินเสียงหัวเราะของมิลินไหม มิลินหัวเราะเสียงดังมาก พ

MAXWELL PART"ตั้งแต่วันที่ผู้หญิงใจร้ายอย่างเธอทิ้งฉันและลูกไป ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะเปิดรับผู้หญิงคนไหนเลยสักคน!""งั้นหรือคะ?" คริสยกยิ้มที่มุมปาก หางตาของเธอตวัดมองไปที่ทางด้านหลัง มองมิลินที่หลับไป ก่อนจะดึงสายตากลับมาหยุดมองที่ใบหน้าของผมตามเดิม"ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ไปตามรับถึงมหา'ลัยที่เวกัสเรียน ไหนจะเลิกกับผู้หญิงที่เข้ามายุ่งกับเวกัส คุณจะบอกอย่างนั้นหรือคะแม็กซ์ว่าคุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับเวกัสเลย อีกอย่าง ฉันรู้ค่ะว่าคุณแม่ของคุณก็ชอบเด็กคนนั้นมาก แต่คุณกำลังจะบอกฉันว่ามันไม่มากพอที่จะทำให้คุณรู้สึกและอยากจริงจังอย่างนั้นหรือคะ?"ผมบดกรามแน่น พร้อมกับกำพวงมาลัยรถอย่างไม่พอใจ"มีสิทธิ์อะไรมาตามติดชีวิตฉัน มีสิทธิ์อะไรมาสะกดรอยตามฉัน ในเมื่อเธอเป็นคนก้าวขาออกไปเอง แล้วเธอกลับมาอีกทำไม ถ้าผัวใหม่ไม่เป็นหมัน เธอจะคิดถึงลูกที่เกิดจากฉันคนนี้ไหม ถ้าเธอมีปัญญามีลูกอีกคนเธอจะคิดถึงเด็กคนนี้ไหม!"ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอะไร แต่คนที่อยู่กับลูกมาทั้งชีวิตแบบผมก็ไม่มีทางปล่อยลูกให้ไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่เคยเลี้ยงดู ไม่เคยรู้นิสัย ไม่เคยทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันร่วมกัน แม้ว่าคนคนนั้นจะมีศักดิ์เ