ชีวิตแม่ลูกอ่อน“มึงมาทำอะไรตรงนี้” เสียงเข้มของวินทร์ที่ดังมาจากประตูห้องครัวดึงณิชาให้หลุดออกจากภวังค์ หญิงสาวสั่นศีรษะเบา ๆ เพื่อเรียกสติ ก่อนจะยกจารอาหารไปวางบนโต๊ะกินข้าว“มาช่วยน้องชาตั้งโต๊ะ นี่เสร็จพอดีเลย” ภูวิศตอบคำถามของเพื่อนสนิทพลางยกจานอาหารไปวางบนโต๊ะช่วยณิชา แล้วถามต่อ “หนูณิตื่นยัง”“ยัง”“นอนเยอะจัง”“เพิ่งนอนไปก่อนที่พี่วินทร์จะมาแป๊บเดียวเองค่ะ” ณิชาเป็นคนตอบ“อ๋อ งั้นก็ดีแล้ว คุณแม่จะได้มีเวลากินข้าว” ภูวิศหันไปยิ้มให้คนที่เป็นแม่ของณิศรา ซึ่งณิชาก็ยิ้มตอบ“จะกินได้ยัง” คนที่ถูกกันออกจากบทสนทนาถามขึ้นเสียงแข็ง สายตาคมเผลอตวัดมองแม่ของลูกด้วยความไม่ชอบใจ จนหญิงสาวต้องรีบดึงสายตาหลบด้วยรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ กับสายตาคู่นั้น เขามองราวกับเธอไปทำอะไรผิดมาอย่างไรอย่างนั้น“เอ้า จะกินมึงก็นั่งสิวะ ตั้งโต๊ะเสร็จแล้วเนี่ย จะยืนหัวโด่อยู่ทำไมล่ะครับเพื่อน” ภูวิศเอ่ยขึ้นพร้อมเดินเข้าไปนั่งเป็นคนแรก ตามด้วยวินทร์ที่ก้าวเข้าไปนั่งข้าง ๆ จากนั้นณิชาก็ทำหน้าที่ตักข้าวให้กับทุกคน ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้นั่งลงฝั่งตรงข้ามกับสองหนุ่ม“น้องชาลองกินนี่ดูครับ คะน้าหมูกรอบร้านนี้อร่อยมาก พี่ชอ
Last Updated : 2025-08-14 Read more