Lahat ng Kabanata ng หนึ่งใจใต้ธงศึก: Kabanata 21 - Kabanata 30

เสียงคำรามของปืนใหญ่ยังคงดังก้องผสานกับเสียงกรีดร้องของความตาย การต่อสู้ระหว่างกองทัพของ หลี่เหวินเจี๋ย และ เฉินกวง เข้าสู่ขั้นวิกฤต เมืองหลวงต้าเหลียงสั่นคลอนภายใต้เงาของสงคราม แต่ในใจกลางความโกลาหลนั้น...ความผูกพันระหว่างแม่ทัพใหญ่และหมอหญิงกลับเบ่งบานอย่างเงียบงันหลังจากเหตุการณ์ในป่าที่หลี่เหวินเจี๋ยยอมขัดราชโองการเพื่อช่วย ซูหนิงหนิง และคำสารภาพที่ว่า "สนามรบไม่ใหญ่เท่าใจข้า...และในใจของข้า...เจ้าสำคัญกว่าสิ่งใด" ก็ได้หลอมรวมสองหัวใจที่เคยห่างเหินเข้าไว้ด้วยกันอย่างสมบูรณ์กลางสมรภูมิที่เต็มไปด้วยเลือดและคมดาบ ซูหนิงหนิงยังคงทำหน้าที่หมอศึกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มือเรียวสวยที่เคยบอบบางบัดนี้เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นจากการรักษาชีวิตผู้คน นางวิ่งไปมาระหว่างทหารที่บาดเจ็บ ปฐมพยาบาลอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ทุกวินาทีคือการต่อสู้กับความตาย“หมอหญิง! ทหารนายนี้ถูกระเบิดได้รับบาดเจ็บสาหัสขอรับ!” นายทหารนายหนึ่งร้องบอกด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อหามร่างที่เต็มไปด้วยบาดแผลเหวอะหวะเข้ามาซูหนิงหนิงรีบเข้าไ

ถ้ำอันมืดมิดและชื้นแฉะกลายเป็นที่หลบภัยของเหล่าทหารบาดเจ็บและ ซูหนิงหนิง ที่ยังคงทำหน้าที่หมอศึกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เสียงกลองศึกและเสียงการต่อสู้จากด้านนอกยังคงดังก้องเข้ามา เป็นสัญญาณว่า หลี่เหวินเจี๋ย กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดเพื่อปกป้องพวกเขา มู่หลัน และ กงซุนหมิง ก็ยังคงคอยช่วยเหลือซูหนิงหนิงอย่างแข็งขัน แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเพียงใดซูหนิงหนิงก้มลงปฐมพยาบาลทหารนายหนึ่งที่บาดเจ็บสาหัส ใบหน้าของนางซีดเผือดด้วยความอ่อนล้า แต่ดวงตายังคงฉายแววความมุ่งมั่น นางรู้ดีว่าชีวิตของทหารทุกคนขึ้นอยู่กับมือของนาง“หนิงหนิง…เจ้าพักผ่อนบ้างเถอะ” มู่หลันเอ่ยด้วยความเป็นห่วง “เจ้าไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาหลายวันแล้วนะ”“ข้ายังพักไม่ได้หรอกมู่หลัน” ซูหนิงหนิงตอบเสียงแผ่ว “ยังมีทหารอีกหลายนายที่ต้องได้รับการดูแล”กงซุนหมิงมองซูหนิงหนิงด้วยความชื่นชมและเป็นห่วง เขารู้ดีว่านางแบกรับภาระที่หนักอึ้งเพียงใด “ท่านแม่ทัพกำลังต่อสู้อยู่เบื้องนอก พวกเราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด”ขณะเดียวกัน ในสนามรบที่เต็มไปด้วยควันไฟและคมดาบ หลี่เหวินเจี๋ย กำลังต่อสู้กับขุนพลคนสนิทของ เฉินกวง อย่างดุเดือด ดาบใ

หลังจาก หลี่เหวินเจี๋ย ตัดสินใจครั้งสำคัญ ยอมทิ้งสมรภูมิชายแดนเพื่อกลับมายังเมืองหลวงตามราชโองการ ทิ้งให้ ซูหนิงหนิง เฝ้ารอท่ามกลางเปลวเพลิงสงครามที่ยังคุกรุ่น บัดนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับศึกครั้งใหม่ในราชสำนัก ศึกที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและคมมีดที่มองไม่เห็น ศึกที่อาจตัดสินชะตาแผ่นดินต้าเหลียงภายในท้องพระโรงอันโอ่อ่าโอฬาร บรรยากาศตึงเครียดหนักกว่าครั้งไหนๆ หลี่เหวินเจี๋ย ยืนนิ่งสงบต่อหน้า องค์ฮ่องเต้ ที่ประทับอยู่บนบัลลังก์ทองคำ เหล่าขุนนางน้อยใหญ่มองมาที่เขาด้วยแววตาหลากหลาย ทั้งสงสัย ระแวง และชื่นชมในความกล้าหาญที่เขากล้าขัดราชโองการในสนามรบ“หลี่เหวินเจี๋ย!” องค์ฮ่องเต้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ “เจ้ากลับมาแล้ว ก็ดี! บัดนี้สถานการณ์ในเมืองหลวงระส่ำระสายยิ่งนัก พวกกบฏแอบแฝงตัวอยู่ในทุกที่ ทำให้ข้ามิอาจวางใจผู้ใดได้”“ฝ่าบาท…กระหม่อมได้ยินข่าวแล้วพ่ะย่ะค่ะ” หลี่เหวินเจี๋ยทูลด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เฉินกวงและพวกพ้องกำลังวางแผนร้ายหมายโค่นล้มราชบัล

แสงแรกแห่งอรุณรุ่งสาดส่องเข้ามาในท้องพระโรงอันโอ่อ่า ทว่าบรรยากาศภายในกลับเต็มไปด้วยความตึงเครียด หลี่เหวินเจี๋ย ในฐานะแม่ทัพใหญ่ผู้บัญชาการปราบปรามกบฏของ เฉินกวง กำลังถวายรายงานต่อ องค์ฮ่องเต้ ถึงสถานการณ์ในแนวหน้าและแผนการรบครั้งใหม่ ซูหนิงหนิง ในฐานะที่ปรึกษาทางการแพทย์และยุทธศาสตร์ลับ ยืนเคียงข้างเขาอย่างสง่างาม ท่ามกลางสายตาของเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ที่มองมาด้วยความหลากหลาย ทั้งชื่นชม อิจฉา และบางคนก็แฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ“ฝ่าบาท…สถานการณ์ในแนวหน้ายังคงตึงเครียดพ่ะย่ะค่ะ” หลี่เหวินเจี๋ยทูลด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เฉินกวงยังคงมีกำลังพลจำนวนมาก และดูเหมือนจะมีผู้ให้การสนับสนุนจากภายในราชสำนักด้วยพ่ะย่ะค่ะ”คำพูดของหลี่เหวินเจี๋ยทำให้เหล่าขุนนางบางคนถึงกับสะดุ้ง องค์ฮ่องเต้ขมวดคิ้วแน่น “เจ้าหมายความว่าอย่างไรหลี่เหวินเจี๋ย! เจ้ากำลังกล่าวหาว่ามีไส้ศึกแฝงตัวอยู่ในหมู่ขุนนางหรือ!”“ขอเดชะฝ่าบาท…กระหม่อมเพียงแต่กล่าวไปตามหลักฐานพ่ะย่ะค่ะ” หลี

ความจริงอันเจ็บปวดได้ถูกเปิดเผยราวกับคมมีดที่กรีดแทงกลางใจของ ซูหนิงหนิง คุณลุงผู้เป็นที่รัก เจิ้งหยาง กลับกลายเป็นศัตรูที่สมคบคิดกับ เฉินกวง เพื่อทำลายตระกูล 'ซู' และโค่นล้มราชบัลลังก์ ความเจ็บปวดจากความทรยศหักหลังรุนแรงยิ่งกว่าคมดาบใดๆ แต่ในขณะที่หัวใจของนางกำลังแตกสลาย หลี่เหวินเจี๋ย กลับยืนเคียงข้างนาง มอบความเข้มแข็งและคำมั่นว่าจะปกป้องนางจากทุกสิ่งภายหลังการจับกุมเจิ้งหยางและสมุนของเขา ข่าวการสมคบคิดของลุงแท้ๆ พี่ชายของหมอหลวงซูและลุงของซูหนิงหนิงก็แพร่สะพัดไปทั่วราชสำนักและหมู่ประชาชนอย่างรวดเร็ว เสียงกระซิบกระซาบและสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยเริ่มพุ่งเป้ามาที่ซูหนิงหนิงอีกครั้ง“นางเป็นบุตรีของหมอหลวงผู้ต้องสงสัย แล้วลุงของนางก็ยังเป็นกบฏ! จะไว้ใจนางได้อย่างไร!” เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นอย่างเปิดเผยมากขึ้น“นางอาจจะเป็นสายให้พวกกบฏมาตลอดก็เป็นได้! บางทีนางอาจจะร่วมมือกับลุงของนางมาตั้งแต่ต้น!” คำกล่าวหานั้นรุนแรงยิ่งกว่าคมดาบใดๆซูหนิงหนิง ร