ตอนที่ 24 เลือกแผ่นดิน…หรือเลือกใจ

ควันไฟจากสมรภูมิยังคงปกคลุมผืนฟ้า บ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ที่ยืดเยื้อ กองทัพของ หลี่เหวินเจี๋ย สามารถขับไล่กองกำลังของ เฉินกวง ให้ถอยร่นไปได้ในที่สุด ชัยชนะในครั้งนี้มิได้มาโดยง่าย แต่เป็นชัยชนะที่แลกมาด้วยเลือดเนื้อและชีวิตของทหารหาญมากมาย ทว่าในใจของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ บัดนี้มิได้มีเพียงความยินดี หากแต่มีความกังวลถึงบททดสอบครั้งใหม่ที่กำลังจะมาถึง

ภายในถ้ำอันมืดมิดและชื้นแฉะที่ถูกใช้เป็นโรงพยาบาลสนามชั่วคราว ซูหนิงหนิง ยังคงดูแลทหารที่บาดเจ็บอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย แม้ร่างกายจะอ่อนล้าเพียงใด แต่นางก็ยังคงทำหน้าที่ของตนอย่างมุ่งมั่น ท่ามกลางแสงสลัวๆ ของตะเกียง น้ำตาแห่งความเหนื่อยล้าและความกังวลก็รินไหลลงมาอย่างเงียบๆ

“หนิงหนิง…เจ้าไหวหรือไม่?” มู่หลัน เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นซูหนิงหนิงแทบจะทรุดลงไปข้างกายทหารนายหนึ่ง

“ข้าไหว…มู่หลัน” ซูหนิงหนิงตอบเสียงแผ่ว “แต่ทหารบาดเจ็บกันมากเหลือเกิน”

กงซุนหมิง เด