All Chapters of ข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ: Chapter 151 - Chapter 160

ชายชราเมื่อเห็นว่าเป็นหลานชายก็เข้าไปดึงคนเข้ามากอด“หลาน!? หลานปู่กลับมาแล้ว หลานไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่” พูดจบก็ผละออก จับไหล่หลานหมุนซ้ายขวา ตรวจดูว่าบาดเจ็บที่ใดหรือไม่เสินเทียนอยากจะหลุดขำ แต่ก็ขำไม่ออกเมื่อหลุบตามองสีหน้าเป็นกังวลระคนโล่งใจอยู่ในทีของท่านปู่ พอหันไปมองบิดามารดา ก็เห็นว่าท่านทั้งสองดวงตาแดงก่ำดูเหมือนเขาจะทำให้ท่านทั้งสามเป็นกังวลมากจริง ๆจะไม่ให้พวกเขากังวลได้อย่างไร ในเมื่อเสินเทียนเคยประสบเหตุการณ์โดนลอบสังหารมาแล้ว ทั้งสามคนจึงอ่อนไหวเกี่ยวกับข่าวการหายตัวไปของเขาเป็นพิเศษ“กลับมาก็ดีแล้ว คราวหลังส่งข่าวบอกครอบครัวบ้าง รู้หรือไม่ว่าพ่อแม่เจ้าและปู่เป็นห่วงมากเพียงใด”“ท่านปู่หลานเข้าใจแล้วขอรับ คราวหลังจะไม่ทำอีก” สายตาเสินเทียนอ่อนโยนขึ้น ในอกพลันรู้สึกอบอุ่นครอบครัวรักเขามากจริง ๆ หากสามารถสร้างครอบครัวกับคนที่เหมือนพวกเขาได้ ชีวิตต่อจากนี้คงมีความสุขไม่น้อย“เสินเทียน เจ้ากลายเป็นผู้ฝึกปราณขั้นเจ็ดแล้ว?” นี่ไม่ใช่เสียงจากตระกูลเสินหรือตระกูลมู่แต่เป็นเสียงจากจูจื่อเยวียน เขาสัมผัสความผิดปกติได้ตั้งแต่แรก และพอมองดูอย่างละเอียดก็ได้รู้ว่าเสินเทียนขึ้นมาเ

สิ้นสุดเสียง บรรยากาศรอบตัวพลันเงียบสงบ เสินเทียนกระตุกยิ้มมุมปากมองท่าทางแข็งค้างของผู้ใหญ่ทั้งสามเห็นไหม? หลานบอกแล้วว่ามีเรื่องให้ตกตะลึงมากกว่าอยู่อีก !!“เสินเทียนนี่ลูก!!”“เสินเทียนนี่หลาน!!”ทั้งสามคนเอ่ยพร้อมกัน ทั้งยังขยับมาหาเสินเทียนพร้อมอาการตกตะลึงเส้นพลังชีวิตงั้นหรือ? เส้นพลังที่กล่าวว่านับพันปีหมื่นปีถึงจะก่อขึ้นมาสักครั้งสิ่งวิเศษที่ช่วยให้ผู้ฝึกปราณสามารถฝึกปราณได้เร็วขึ้นและด้วยความวิเศษถึงขั้นสามารถสร้างสงครามแย่งชิงขึ้นมาได้เลย“ตกใจมากใช่ไหมขอรับ? ครั้งแรกที่หลานพบหลานตกใจมากเช่นกัน และหลังได้สัมผัสความมหัศจรรย์ของสิ่งวิเศษนี้หลานก็เข้าใจ สมกับเป็นของวิเศษความสามารถของหลานข้ามขั้นได้เร็วมาก ทั้งยังไม่รู้สึกถึงจุดตีบตัน”“แล้วตอนนี้ของสิ่งนั้นอยู่ที่ใด? ห้ามให้ใครค้นพบเด็ดขาดเรื่องนี้ต้องเก็บไว้เป็นความลับ ไม่สิ หลานได้นำกลับมาหรือไม่”มองท่าทางลนลานสติคล้ายไม่อยู่กับตัวของท่านปู่แล้ว ทำเอาเขาเกือบหลุดขำ“ท่านปู่หลานนำกลับมาด้วยขอรับ ถึงแม้แกนที่มีสติปัญญาจะเลือกเยว่ฉี แต่โชคดีที่ยังเหลือแกนไร้สติปัญญาที่พลังน้อยกว่าอยู่สองแกนขอรับ”“เมื่อกี้หลานว่ายังไงนะ แก

เยว่ฉีสะดุ้งเล็กน้อย ทว่าไม่นานความสนใจทั้งหมดก็ถูกดึงกลับมาที่ริมฝีปาก เมื่อผู้ได้ชื่อว่าสามีเลื่อนริมฝีปากลงไปขบเม้มริมฝีปากล่าง ทำเอาเยว่ฉีเสียวซ่านจนต้องระบายความรู้สึกวาบหวามบริเวณท้องน้อยออกมาโดยการขยุ้มกลุ่มผมนุ่มลื่นคนใต้ร่างแอ่นอกสู้มือแกร่งที่บีบขยำนวดคลึงหน้าอกสวย ริมฝีปากร้อนทั้งยังซุกซนเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากมาเป็นยอดอกสีหวาน หานลั่วอี้อ้าปากครอบครองยอดอกใช้ลิ้นละเลงเลียจนได้ยินเสียงน่าอาย คนถูกกระทำถึงกับใบหน้าเห่อร้อน ใบหูแดงก่ำ แต่กลับไม่คิดยอมแพ้เอ่ยเร่งรัดเสียงยั่วยวน“ลั่วอี้ ข้าต้องการ อึก มากกว่านี้” น้ำเสียงแหบพร่าเชิงสั่งการ กระตุ้นกลางกายที่ยังไม่ได้สัมผัสให้กระตุก ส่วนปลายมีน้ำข้นเหนียวหนืดล้นออกมา“ภรรยา ข้ากลัวเจ้าเจ็บ”ช่องทางสีหวานถูกทำให้คุ้นเคยกับนิ้วทั้งสามแล้ว แต่เมื่อเทียบกับสิ่งนั้น ขนาดไม่ได้ใกล้เคียงกันเลย เขาจึงอยากจะขยายอีกนิด พอให้นางไม่ต้องเจ็บมาก“ไม่ต้อง ข้าทนไม่ไหวแล้ว อยากได้ของท่าน” ภรรยาในยามนี้ ไม่ต่างจากปีศาจร้ายชอบล่อลวงให้ผู้คนหลงมัวเมา ใบหน้าแดงซ่าน ดวงตาปรือปรอย ริมฝีปากบวมเจ่อ น้ำเสียงเร่งรัดหวานหู และสะโพกกลมกลึงที่กำลังบดเบีย

“มากันแล้วหรือ? มา ๆ มากินข้าวกันก่อน” เสินฟู่หมิงเชื้อเชิญคนทั้งสาม ที่เดินมาถึงจุดทานข้าว บริเวณนี้อยู่ใกล้กับศาลากลางน้ำ มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา และลานขนาดเล็กได้ยินเสียงน้ำตกจำลอง และเสียงน้ำไหลกระทบหิน บรรยากาศเย็นสบาย เหมาะสำหรับการผ่อนคลาย ดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้าเยว่ฉีรู้จักสถานที่นี้ได้อย่างไรนะหรือ? ความจริงแล้วหานลั่วซานเป็นคนพามาหญิงสาวยิ้มรับคำเชิญ จากนั้นทั้งสามคนก็เดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ มีเก้าอี้สำหรับหานลั่วซานด้วยหนึ่งตัว มองออกเลยว่าเด็กชายได้รับการปฏิบัติที่ดีมาก“เยว่ฉีนี่เจ้า!!” ทันทีที่หย่อนตัวลงนั่ง คนที่สังเกตความเปลี่ยนแปลงได้ก่อนใคร คือเสินฟู่หมิง ชายอาวุโสยกมือขยี้ตาแล้วจ้องนางอย่างละเอียดอีกครั้ง“นักหลอมโอสถขั้นแปดจริง ๆ !!” แล้วโดยรอบก็ตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสินเทียนที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พึงพอใจกับปฏิกิริยาของครอบครัวหานลั่วซานมองซ้ายขวา ก่อนจะเอ่ยทำลายบรรยากาศ“ท่านปู่พี่สะใภ้แข็งแกร่งมากหรือขอรับ”เสินฟู่หมิงหันไปตอบ“ใช่แล้วลั่วซาน พี่สะใภ้ลั่วซานแข็งแกร่งมาก” เด็กน้อยดวงตาเป็นประกายหันไปหาเยว่ฉี“พี่สะใภ้สุดยอด!!”จากนั้นเยว่ฉีก็เล่าเรื่องรา

ศึกจัดอันดับเป็นตัวช่วยกระตุ้นได้อย่างดีเยี่ยม หลังกลับมาถึงห้อง ทั้งสี่คนก็แยกย้ายกันไปฝึกฝน ดีที่รอบ ๆ บ้านมีคาถาป้องกันเสียงและป้องกันการสอดแนมจากบุคคลภายนอก ทำให้ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนแอบดูหรือแอบฟังว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่และเพราะหลังจากเช่าบ้านแล้วพวกเขาหายไป ทั้งยังไม่ได้มีการไปแจ้งออกจากห้อง จึงต้องใช้ค่าเช่าย้อนหลังทั้งที่ไม่ได้อยู่ เสินเทียนและหวานเว่ยมีแต้มพอสำหรับค่าเช่าห้าเดือน และเหลือแต้มอยู่เล็กน้อยสำหรับใช้ชีวิตอยู่ในสำนัก จากนี้หลังฝึกฝนเสร็จต้องไปหาแต้มกันบ้างแล้วฝ่ายเยว่ฉีมีแต้มเหลือเฟือ นางจึงไม่เดือดร้อนอะไร แต่ก็ต้องการแต้มเช่นเดียวกันทั้งสี่คนจึงนัดกันว่า หลังเก็บตัวฝึกฝนกันพอประมาณแล้วจะเข้าไปหุบเขาหลังสำนัก เพื่อล่าสัตว์อสูรมาแลกเป็นแต้มและฝึกฝนการต่อสู้ไปในตัวด้วยทุกคนต่างเห็นพ้องต้องกัน นัดแนะว่าอีกครึ่งเดือนจากนี้ให้มาพบกันที่หน้าบ้านหานลั่วอี้“ลั่วอี้ เรายังไม่ได้เข้าไปฝึกในห้องเส้นพลังปราณ วันนี้พวกเราเข้าไปที่นั่นดีหรือไม่? จัดการเรื่องนี้แล้ว ข้าว่าจะเข้าไปฝึกในมิติ เพราะที่นั่นสามารถปรับเวลาให้เร็วกว่าเวลาด้านนอกได้”“ข้าเห็นด้วยกับความคิดภรรยา” เย