All Chapters of วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก: Chapter 41 - Chapter 50

“ปล่อยนะ! นี่คุณคิดจะทำบ้าอะไร ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณที่คิดจะฉวยโอกาสตอนไหนก็ได้ ฉันมาสมัครงานในตำแหน่งเลขา ซึ่งมันไม่ใช่งานบนเตียง” น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสั่นเครือ เมื่อมิราเอ่ยถ้อยคำเหล่านั้นออกมาเพราะความน้อยใจ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมความรู้สึกแบบนี้ ถึงได้เกิดขึ้นมาได้ ทั้งที่เธอพยายามบอกกับตัวเองว่าเขาไม่มีผลกับใจ แต่ทำไมเวลาเขาเข้าใกล้หัวใจเต้นทุกที “คนกันเอง อย่าคิดมากสิ ตำแหน่งเลขาก็ใช่ว่าจะทำควบคู่กับตำแหน่งอื่นไม่ได้นี่” ท่านประธานหนุ่มยังคงพูดจายียวนกวนประสาท เมื่อเขารู้สึกชอบใจในเวลาที่ได้ต่อปากต่อคำกับมิรา มิหนำซ้ำยังไม่ยอมผละอ้อมกอดออกจากเธออีกด้วย “ฉันขอลาออก!” คราวนี้มิราพูดออกมาด้วยเสียงแข็ง ใบหน้าของเธอบึ้งตึงดวงตากลมโตฉายแววแข็งกร้าวออกมา พร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปสบสายตาคมอย่างท้าทาย “แค่นี้ก็ถอยแล้ว คุณเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ ย

“ที่นี่โรงพยาบาลคุณไม่ควรใช้เสียง” พูดจบนายแพทย์หนุ่มก็รีบเดินผ่านนุชวราไปทันที ยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกโกรธเขาขึ้นมามากกว่าเดิมหลายเท่า มิหนำซ้ำเสียงพูดซุบซิบนินทาของคนแถวนั้น ยังดังแว่วขึ้นมา เหมือนกับนุชวรากำลังตามตอแยผู้ชายที่ไม่ไยดีต่อเธอ “คุณหมอ! คุณหมอจิรายุ!” คราวนี้นุชวราเรียกชื่อของเขาออกมาเสียงดัง ก่อนจะรีบสาวเท้าก้าวตามนายแพทย์จิรายุไปอย่างไว เพราะยังไงวันนี้เธอก็ต้องพาเขาไปลองชุดให้ได้ หลังจากที่เขาพยายามหาข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นปฏิเสธหล่อนมาหลายรอบแล้ว หมับ!! พอเดินเข้าไปใกล้นุชวราไม่รอช้ารีบคว้าข้อมือของนายแพทย์หนุ่ม เพื่อยื้อเขาเอาไว้ให้หยุดเดิน “วันนี้เรามีนัดถ่ายพรีเวดดิ้ง ถ้าคุณหมอไม่ไปนุชจะฟ้องคุณป้า”นุชวราพูดออกมาเสียงแข็ง พร้อมกับกุมลำแขนของนายแพทย์หนุ่มไว้แน่น “การแต่งงานควรเกิดจากความรักไม่ใช่เหรอ แต่ผมไม่เคยรักคุณเลยนะน

“แค่หุ้นเหรอ หมอพูดเหมือนกับว่าจำนวนเงินที่คุณณัฐวุธถือหุ้นในบริษัทแค่บาทสองบาท แม่เหนื่อยที่ต้องมานั่งเครียดเรื่องแต่งงานของหมอกับหนูนุชเต็มที แต่งๆ ไป ให้มันจบๆ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย” คำพูดของมารดาที่ฟังดูง่าย แต่สำหรับผู้เป็นลูกชายมันคือชีวิตทั้งชีวิต ที่สำคัญคือเขาไม่ได้รักนุชวรา เมื่อนายแพทย์หนุ่มนั้นมีภรรยาเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว “แม่สบายใจได้เลยครับ ไม่ว่าผมจะแต่งงานกับนุชวราหรือไม่แต่ง รับรองว่ามันจะไม่มีผลกระทบ ต่อบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของคุณพ่ออย่างแน่นอน” นายแพทย์หนุ่มยังคงพูดจากำกวม เขาไม่ได้แสดงเจตจำนงที่ชัดเจนออกไป แต่ถ้อยคำที่เขาพูดออกมานั้น กำลังทำให้มารดาเริ่มมีลางสังหรณ์ใจบางอย่าง นางกำลังกลัวว่าลูกชายจะทำเรื่องที่ไม่คาดคิด เพราะฟังจากน้ำเสียงของนายแพทย์หนุ่มแล้ว เขามีท่าทีที่แสดงออกถึงการพยายามปฏิเสธอย่างชัดเจน “หมอ ถือว่าแม่ขอเถอะนะ จะทำอะไรก็นึกถึงหน้าตาของพ่อกับแม่ด้วย แค่พายุทำตัวมั่วผู้หญิงไปทั่ว แม่ก็กลุ้มใจจะแย่แล้ว หนูเอวาบอกว่าพี่ชายของหมอกำลังหลงแม่เ

“มิรา!” ชายหนุ่มตะคอกออกมาเสียงดัง จนทำให้กัปตันเบสผละจูบออกอย่างอ้อยอิ่งและเสียดาย ขณะที่หญิงสาวนั่งน้ำตาคลอด้วยความรู้สึกปวดหนึบที่หัวใจ เมื่อถูกอดีตชายคนรักฉวยโอกาสกดจูบตามอำเภอใจ แม้เธอจะพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ “หึ! หึ! ที่แท้ก็มากับชู้ ถึงว่าทำไมรสจูบเมื่อสักครู่ถึงได้กลิ่นสาบคาวของนางกากี!” กัปตันเบสพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ท้าทาย เขายกยิ้มร้ายที่มุมปากพร้อมกับแสยะมองไปที่พายุด้วยความเย้ยหยัน “ไอ้เลวเอ๊ย!” พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว พร้อมกับกำหมัดแน่นเตรียมกระแทกใส่ใบหน้าของกัปตันหนุ่ม เมื่อเขากำลังพูดจาดูถูกมิรา ขณะที่หญิงสาวเอาแต่นั่งร้องไห้ไม่หยุด เหมือนเธอกำลังเหนื่อยหน่ายกับสิ่งที่กำลังเผชิญ ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ! พายุรัวหมัดใส่หน้ากัปตันหนุ่มไม่ยั้ง จากนั้นชายหนุ่มทั้งสองได้สลับกันแลกหมัดไปมา ตอนนี้เป็นช่วงพลบค่ำบริเวณนั้นไม่มีผู้คน แต่มิราก็ไม่ต้องการเห็นใครมาชกต่อยกัน เพ

“แล้วไป ฉันคิดว่าเป็นชุดของกิ๊กคุณซะอีก” มิราพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน เตรียมตัวเดินเข้าไปในห้อง “อ้อ! มิรา คุณช่วยเข้าใจใหม่ด้วยนะครับ ผมไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาค้างที่บ้านหลังนี้ คุณคือผู้หญิงคนแรกและคนเดียวเชียวนะ” ท่านประธานหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าตาที่กรุ้มกริ่ม จนหญิงสาวรู้สึกหมั่นไส้ “ฉันควรดีใจใช่ไหม” ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง หญิงสาวหันหน้ากลับมาถามเจ้านายหนุ่มของเธอด้วยน้ำเสียงที่ประชดนิดหน่อย “ใช่ เพราะคืนนี้ เราต้องนอนด้วยกันทั้งคืน” เมื่อมิราเปิดประตูเข้าไปในห้อง ท่านประธานหนุ่มได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่แววตาของเขากลับดูเจ้าเล่ห์ เหมือนกับเสือที่พร้อมจะตะปบเจ้ากระต่ายน้อย ซึ่งได้หลงกลเดินเข้ามาภายในถ้ำ ไม่มีทางไหนที่จะหลบหลีกได้เลย ทางด้านนายแพทย์จิรายุ เมื่อออกเวรแล้วเขาไม่รอช้ารีบขับรถตรงไปที่ห้องเสื้อ หลังจากนั้นเขาก็รีบบึ่งรถไป