All Chapters of เจ้าสาวมัจจุราช: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32 “ดีแล้วเพราะคนไม่ใช่เครื่องจักรถึงได้ทำงานตลอดทั้งเจ็ดวัน มันก็ต้องมีหยุดพักผ่อนบ้าง ยิ่งทำงานไม่เป็นเวลาอย่างฟ้าด้วยแล้ว ยิ่งต้องดูแลสุขภาพนะ หัดไปออกกำลังกายบ้างร่างกายจะได้แข็งแรง หรือไม่ก็ออกกำลังกายเล็กๆ น้อยๆ ในบ้านวันละสิบห้านาทีก็ยังดี ร่างกายแข็งแรงโรคภัยไข้เจ็บก็ไม่มากวนใจ ถ้าร่างกายเราอ่อนแอเมื่อไหร่ โรคมันจะมาถึงตัว”เป็นคำแนะนำที่มาพร้อมกับความห่วงใยของผู้ชายตรงหน้าปัจจุบันนี้ผู้คนส่วนใหญ่หันมาใส่ใจดูแลตัวเองกันมากขึ้น การออกกำลังกายก็คือหนึ่งในนั้นเพราะให้ประโยชน์หลายอย่าง ช่วยทำให้ร่างกายแข็งแรงส่งผลถึงสุขภาพที่จะแข็งแรงต้านโรคภัยไข้เจ็บไปด้วยดิตถพงศ์จึงให้ความสำคัญต่อการออกกำลังกายไม่น้อย ตื่นเช้ามาเขามักจะออกกำลังกายที่บ้านอาทิเช่นวิ่งรอบสนาม วิดพื้น ตอนค่ำอาจจะว่ายน้ำสักยี่สิบนาที แล้วแต่ความสะดวกในวันนั้นๆ เขาจึงมีสุขภาพร่างกายที่ดี มีมัดกล้ามสวยงาม ซิกซ์แพ็กยอดเยี่ยมไม่เป็นรองใครคนที่รับฟังอยู่รู้สึกซาบซึ้งใจกับความห่วงใยที่เขามีให้ เธอไม่เคยได้ยินคำพูดแบบนี้มากนัก แม้แต่กรกวินทร์ก็ไม่เคยแนะนำให้เธอออกกำลังกายหรือดูแลสุขภาพ กรกวินทร์จะบอกเพียงว่า ให้เ

Chapter 34“พี่อิฐ...อืม...พี่อิฐ” ความอุ่นชื้นและเรียวลิ้นในช่องปากของเขาทำให้อุณหภูมิในร่างสาวแปรปรวน ปลายถันสีชมพูถูกลิ้นหนาตวัดไล้ตลอดเวลา โดยมีปากทำหน้าที่ดูดกลืน มือใหญ่เฝ้านวดเฟ้นเต้าทรวงอีกข้างไปด้วย ปลุกเร้าลาวาแห่งความกระสันให้แรงโรจน์โดยการใช้นิ้วหมุนตุ่มไตชูชัน ดอกบงกชงามแอร่มถูกเขาหยอกเย้าพร้อมกันทั้งซ้ายและขวา สุดที่สาวอ่อนประสบการณ์ทางด้านนี้จะทานทนได้“พี่อิฐ...พี่อิฐ...อืม” แน่นอนที่นิสารัตน์ไม่อาจต้านความรู้สึกที่เขาป้อนให้ได้ หญิงสาวปล่อยเสียงครางรัญจวนออกมาไม่ขาดสาย กระเถิบตัวหนีปาก ลิ้นและมือใหญ่ที่รุกรานเธออย่างหนัก ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยยอดถันของเธอให้ห่างปาก รั้งร่างสาวด้วยขาใหญ่เกยก่ายเขายอมละมือที่บีบกระชับความอวบใหญ่ ใช้ปลายนิ้วลากไล้ช่วงท้อง กรีดไล้เป็นวงกลมรอบหลุมเล็กๆ กลางหน้าท้อง ก่อนจะปรับเปลี่ยนเป็นลูบแผ่วเบาจนบริเวณนั้นหดเกร็ง ดิตถพงศ์เลื่อนมือต่ำลงไปยังขอบกางเกงยีนพอดีตัวของนิสารัตน์ ปลดกระดุมกางเกงให้คลายตัวออกจากกัน รูดซิปไปจนสุดทางแล้วจัดการถอดกางเกงตัวนั้นให้หลุดพ้นปลายเท้าเล็ก คงเหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วที่เหลือติดกายสาว ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื

Chapter 36หนึ่งเดือนต่อมาแพรวพรรณรายแบกใบหน้าอิดโรยเดินเข้าไปในอาคารพาณิชย์ที่เธอเช่าทำร้านอาหาร วันนี้ถ้าเธอไม่ได้นัดหมายกับช่างรับเหมาเพื่อนัดจ่ายเงินงวดสุดท้ายและดูรายละเอียดต่างๆ ก่อนปิดงาน เธอจะขอนอนพักผ่อนอยู่ที่บ้านมากกว่า แต่ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้และเพื่อความฝันของตัวเอง แพรวพรรณรายกัดฟันสู้ ดื่มซุปไก่สกัดมาหนึ่งขวดฟื้นฟูความเหนื่อยล้าและอ่อนเปลี้ยก่อนจะเดินทางมาตามเวลานัดหมายย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หลังจากที่เบญจวรรณขนย้ายข้าวของออกไปจากร้านเสร็จ แพรวพรรณรายก็ติดต่อผู้รับเหมาให้มาตกแต่งต่อเติมให้เหมาะสมกับการทำร้านอาหาร การตกแต่งในครั้งนี้ใช้เงินร่วมสามแสนบาท เนื่องจากจะต้องปรับเปลี่ยนหลายจุด ดีที่ว่าผู้รับเหมาเป็นญาติสนิทกับทักษอรจึงคิดราคาค่าแรงแบบกันเอง ไม่เช่นนั้นจำนวนเงินที่เธอต้องใช้อาจมากกว่านี้ เผลอๆทะลุไปถึงสามแสนห้าหมื่นบาทก็เป็นได้ไม่ว่าจะเป็นต่อเติมด้านหลังเพื่อทำเป็นห้องครัว ทาสีใหม่แทนสีเก่าให้ดูสว่างสบายตา ทำเคาน์เตอร์เป็นบาร์น้ำขนาดเล็ก ปรับปรุงห้องน้ำให้ดีกว่าเดิม แยกเป็นสัดส่วนหญิง-ชายส่วนชั้นที่สองก็ปรับโครงสร้างเล็กน้อยทำเป็นห้องวีไอพี 3 ห้อง แ

Chapter 38ระหว่างที่แพรวพรรณรายกำลังสนใจดูเครื่องดูดควันหลากหลายยี่ห้อและต่างราคา โดยมีพนักงานของทางร้านคอยให้คำแนะนำอย่างแข็งขัน ชายคนหนึ่งแต่งกายภูมิฐาน หน้าตาหล่อที่กำลังเดินตรวจดูความเรียบร้อยของสถานที่ ได้เดินเข้ามาใกล้ร่างแพรวพรรณรายแล้วเรียกชื่อเธออย่างสุภาพ“แพรว”เจ้าของชื่อหันขวับมามองเจ้าของเสียง สีหน้าของเธอฉงนเพราะไม่รู้จักชายตรงหน้า แต่ยอมรับว่าคุ้นหน้าราวกับว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เพียงแค่นึกไม่ออก “แพรวมาทำอะไรที่นี่”“คุณเอ่อ...” เธอไม่ได้ตอบคำถามชายตรงหน้า อยากจะถามกลับไปมากกว่าว่า รู้จักกันด้วยหรือ“แพรวคงจำผมไม่ได้แน่ๆ เลย เราเคยเจอกันในวันแต่งงานของทัชกับแพรวไง ผมเป็นเพื่อนสนิทของทัช ผมชื่ออิฐครับ”ดิตถพงศ์แนะนำตัวและขยายความให้เธอเข้าใจ เมื่อเห็นภรรยาของเพื่อนรักทำหน้างง คงนึกสงสัยว่า คนที่ทักเธอนั้นคือใคร“อ๋อ...” แพรวพรรณรายลากเสียงยาว หลังจากที่นึกขึ้นได้แล้วว่าเคยเจอกับเขาที่ไหน เธอยกมือไหว้เขาพร้อมกับยิ้มน้อยๆ “แพรวจำได้แล้วค่ะ มิน่าล่ะแพรวรู้สึกคุณหน้าคุณอิฐ แต่นึกไม่ออก ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะคะ”“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการเช่นกันค

Chapter 40 “ของหวานฟ้าขอผ่านได้ไหมคะ ช่วงนี้ฟ้าต้องควบคุมน้ำหนักเพราะน้ำหนักฟ้าขึ้นมาหนึ่งกิโลค่ะ”เธอบอกผ่านของหวานที่เขาบอกว่าอร่อย เนื่องจากน้ำหนักตัวของนิสารัตน์เพิ่มขึ้นมาหนึ่งกิโล เสื้อผ้าที่สวมใส่รู้สึกคับเล็กน้อย ถ้าไม่ควบคุมน้ำหนักตัวอาจจะเพิ่มมากกว่านี้ การเป็นนักแสดงแถวหน้าของเมืองไทย การดูแลตัวเองเป็นเรื่องที่สำคัญเรื่องหนึ่งเมื่อพูดถึงเรื่องน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น คงต้องโทษดิตถพงศ์ที่ขยันทำอาหารอร่อยๆ ให้ทานไม่ซ้ำกัน ซึ่งเธอเองก็ยั้งปากไม่อยู่ทานทุกอย่างที่ชายหนุ่มทำ“พี่ไม่เห็นรู้สึกเลยว่าฟ้าอ้วน พี่ว่าก็เหมือนเดิม” เขาท้วงเพราะไม่เห็นว่าเธอจะอ้วนตามที่บอก“ใครจะรู้เท่าตัวฟ้าล่ะคะ เสื้อผ้าบางตัวของฟ้าใส่แล้วอึดอัด นั่นก็เท่ากับว่าฟ้าอ้วนขึ้น”คงไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวเธอ และการที่จะรู้ว่าเราอ้วนขึ้นหรือไม่ นั่นคือเสื้อผ้า หากเสื้อผ้าชุดเดิมสวมใส่ไม่ได้แสดงว่า มีไขมันในร่างกายเพิ่มขึ้น“แต่ถึงฟ้าจะอ้วน พี่ก็รักฟ้าไม่มีเปลี่ยนนะ อ้วนเป็นร้อยกิโลก็รัก”กรกวินทร์เอ่ยคำหวาน ความรู้สึกที่มีต่อนิสารัตน์ยังคงเช่นเดิม แม้ว่าบางช่วงเวลาใจเขาจะกระหวัดถึงภรรยาสาว แต่นั่นมันแค่ไม่กี่