All Chapters of เผลอใจรักนางบำเรอ: Chapter 31 - Chapter 38

คำขอของชนัญชิดาทำให้เลือดในกายของเมฆินทร์พลุ่งพล่าน เขารับรู้ได้ถึงความปรารถนาที่รุนแรงในแววตาของหญิงสาวและพอใจที่ผู้หญิงของเขารู้จักร้องขอ ชายหนุ่มยินดีจะทำตามคำขอนั้นด้วยความเต็มใจ“ได้สิมะปราง”ชายหนุ่มเอื้อมมือมาทางด้านหน้า ฝ่ามือร้อนขยี้อยู่บนเนินอกอิ่มของเธอ ส่วนอีกข้างก็กดนวดอยู่บนเกสรสวาท เขาปลุกเร้าหญิงสาวในทุกจุดที่จะทำได้ด้วยสัมผัสที่ช่ำชองชนัญชิดาหันหน้ามาเพื่อจูบกับเขาอย่างเร่าร้อน ขณะที่ชายหนุ่มก็สวนสะโพกเข้าหาหญิงสาว ทั้งแรงและเบาสลับกับหมุนวน สวนกระแทกเสยอย่างไม่รู้เหนื่อย ยิ่งเธอตอดรัดแรงและครางมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งฮึกเหิมมากขึ้น“เสียวเกินไปแล้ว คุณเมฆ...อื้อ ....อ้า.....หนูว่า หนู.....อ้า.....”หญิงสาวครางกระเส่าอย่างควบคุมไม่ได้ ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว เธอเสร็จสมอย่างรุนแรง โพรงถ้ำบีบรัด ร่างกายกระตุกเป็นระลอก สองมือที่ยันผนังห้องพยุงตัวแทบไม่อยู่ เรียวขาสั่นระริกเมฆินทร์กอดกระชับจนแผ่นหลังแนบชิดกับอกแกร่ง เขาก้มลงจูบซับเหงื่อตามลำคอของเธออย่างหลงใหล“ถูกใจเธอไหมมะปราง”“ค่ะคุณเมฆ คุณเมฆของหนูเก่งที่สุด”ชนัญชิดาตอบอย่างไม่อายเธอมีความสุขทุกครั้งที่เขาเติมเต็ม

เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ชนัญชิดายังคงใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยการไปฝึกงานอย่างตั้งใจ เมฆินทร์โทรหาเธอทุกวันตามที่สัญญาไว้ แต่บางครั้งเวลาที่คุยกันก็สั้นลง เนื่องจากเขาต้องจัดการเรื่องงานมากมายที่ประเทศจีนแม้เขาจะโทรหาเธอทุกวันแต่ชนัญชิดากลับรู้สึกคิดถึงเขามากขึ้นทุกทีความเหงาเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เธอต้องอยู่คนเดียวที่คอนโดวันนี้เป็นวันเสาร์ชนัญชิดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เมื่อไม่มีเมฆินทร์อยู่ข้างๆ เหมือนที่เคยเป็นมาตลอดเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างเหม่อลอยไม่นานนัก ข้อความไลน์จากเมฆินทร์ก็เด้งขึ้นมาหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเมฆินทร์: วันนี้ฉันออกไปทานข้าวกับลูกค้าที่นี่นะหลังข้อความนั้นเมฆินทร์ก็ส่งรูปถ่ายมาให้เธอหลายรูป รูปถ่ายส่วนใหญ่เป็นรูปที่เขานั่งอยู่กับลูกค้าชาวจีนในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง รูปถัดมาเป็นรูปอาหารที่ดูน่าอร่อย และอีกรูปหนึ่งเป็นรูปที่เมฆินทร์กำลังยิ้มกว้างอยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากชนัญชิดาไล่ดูรูปทั้งหมดอย่างละเอียด เธอเซฟเก็บไว้ทุกรูป เพราะตั้งใจว่าจะเอาไว้ดูเวลาที่คิดถึงเขา เธอซูมดูรูปที่เมฆินทร์อยู่กับผู้หญิงคน

วางสายจากรัชนีกรแล้ววีรชัยก็เดินกลับมาหาเจ้านายที่บริเวณห้องรับแขกของห้องพักซึ่งตอนนี้เมฆินทร์กำลังนั่งดูเอกสารที่จะคุยกับลูกค้าในช่วงบ่ายอยู่“เรียบร้อยแล้วใช่ไหมชัย” เขาเงยหน้ามาถาม“ครับ คุณนิดส่งให้แล้วทุกอย่างโอเค คุณเมฆินทร์ครับพอจะมีเวลาว่างคุยอะไรกับผมแป๊บหนึ่งได้ไหม” วีรชัยนั่งลงตรงข้ามและถามอย่างจริงจัง“ว่ามาสิ วันนี้สบายๆ นะไม่ได้ยุ่งอะไรมาก มีอะไรเหรอ”“คือเรื่องที่ผมจะถามคุณเมฆินทร์มันไม่ใช่เรื่องงานนะครับ ผมต้องขอโทษถ้ามันจะเป็นการยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณมากไปหน่อย”“ทำไมพูดจากำกวมแบบนั้นล่ะชัย มีอะไรก็พูดมาเราทำงานด้วยกันมานานฉันก็เห็นว่านายเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่งนั่นแหละ”“คุณเมฆินทร์ครับ วันก่อนที่เราไปทานอาหารแล้วบังเอิญเจอคุณปลายฟ้า”เมื่อได้ยินชื่อปลายฟ้าเมฆินทร์ก็เงยหน้าขึ้นมองและไม่เข้าใจว่าวีรชัยกำลังจะพูดอะไรกันแน่“ใช่ นายมีอะไรหรือเปล่า”“แล้วคุณเมฆินทร์ได้ส่งรูปไปให้คุณมะปรางใช่ไหม”“ฉันส่งรูปบรรยากาศวันนั้นไปให้แล้วก็เผลอส่งรูปปลายฟ้าไปด้วยแต่ฉันก็ลบแล้วนะ”“แต่คุณเมฆินทร์ลบหลังจากที่เธออ่านแล้วใช่ไหม”“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ฉันว่าส่งไปแล้วก็รีบกดยกเลิกน

ชนัญชิดาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาฉ่ำปรือ เธอไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูดเท่าไหร่ แต่เมฆินทร์ไม่ต้องการให้เธอปรนเปรอเขาเพียงฝ่ายเดียวอีกต่อไป แต่ต้องการให้พวกเขาทั้งคู่ได้แบ่งปันความสุขไปพร้อมๆ กันขณะที่หญิงสาวยังงงอยู่เขาก็ยกเธอขึ้นหมุนตัวกลับให้ใบหน้างามจ่ออยู่ตรงแก่นกาย หญิงสาวเข้าใจแล้วว่าเขาหมายถึงอะไร มือเล็กและปากอิ่มก็ทำหน้าที่อีกครั้งหญิงสาวครางอยู่ในลำคอเมื่อกลีบกุหลาบของตนเองถูกปากร้อนของชายหนุ่มก้มลงดูดกินอย่างกระหาย ทั้งปากและลิ้นทำงานได้ดีจนเธอสั่นสะท้าน เมฆินทร์ส่งนิ้วร้อนเข้าไปในโพรงถ้ำกดย้ำจุดอ่อนไหวเป็นจังหวะอย่างกระตุ้นอารมณ์พร้อมกับลิ้นร้อนที่ตวัดเลียเกสรสีสวยอย่างไม่มีพัก“อื้อ...”เสียงหวานครางเล็ดลอดออกมาขณะที่ปากเล็กก็ดูดกินแท่งร้อนเข้าไปจนลึก มือรูดรั้งลิ้นตวัดเลียวน หญิงสาวปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ ช่วงที่เมฆินทร์ไม่อยู่หญิงสาวเปิดคลิปวิดีโอดูอยู่หลายครั้ง เธอจดจำและนำมาใช้กับผู้ชายที่เธอรักอย่างสุดหัวใจความเสียวซ่านจากนิ้วยาวและปลายลิ้นร้อนที่เขามอบให้กระตุ้นให้ชนัญชิดาทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี“อื้อ......”ในที่สุดชนัญชิดาก็สุขสมไปอีกครั้ง ร่างเธอกระตุก ร่