ตอนที่ 32 แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็คิดถึงมาก

หลังจากที่เมฆินทร์เดินทางไปถึงประเทศจีนในบ่ายวันนั้น ชนัญชิดาก็ได้รับข้อความทางไลน์จากเขาในเวลาประมาณบ่ายสามโมงครึ่ง

เมฆินทร์: ถึงจีนแล้วนะ

ข้อความสั้นๆ แค่นั้น แต่ก็ทำให้หัวใจของชนัญชิดาพองโต เธอรีบพิมพ์ตอบกลับไปทันที

มะปราง: ตั้งใจทำงานนะคะ หนูคิดถึงคุณค่ะ

หลังจากนั้นบทสนทนาก็เงียบหายไปเมฆินทร์คงยุ่งอยู่กับการจัดการเรื่องงานทำให้ชนัญชิดาได้แต่รอว่าจะมีข้อความอื่นอีกตอนไหนแต่หญิงสาวรอจนถึงเวลาเลิกงานก็ไม่มีข้อความจากเขาเลย

“กลับได้แล้วนะมะปราง”

“ค่ะพี่นิด”

“ช่วงนี้มะปรางอาจจะเหงาหน่อยนะ แต่พี่เชื่อว่าคนเก่งอย่างมะปรางจะผ่านมันไปได้ คุณเมฆินทร์เขาไปทำงานและอาจไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ แต่เชื่อเถอะว่าเขาไปทำงานจริงๆ ไม่มีอย่างอื่นแน่นอน” รัชนีกรพูดอย่างให้กำลังใจเมื่อเห็นว่าเด็กฝึกงานในการดูแลของเธอดูไม่ร่าเริงอย่างเคย

“ค่ะพี่นิด หนูแค่เป็นห่วงเขาคงเหนื่อยมาก”

“ถ้าเขาโทรมามะปรางก็อย่าลืมให้กำลังใจเขานะ เขาจะได้มีแรงทำงาน พี่ไปก่อนนะ”

“สวัสดีค่ะพี่นิด”

ชนัญชิดาจัดโต๊ะทำงานต่ออีกนิดก็เดินลงมาด้านล่างซึ่งตอนนี้ไอลดาและมารีน่าก็รออยู่ก่อนแล้ว พวกเธอทั้งสามเดินออกมาเรียกแท็กซี่ที่หน้าบริษัทพวกเ