All Chapters of บ่วงรักมาเฟียลวง: Chapter 41 - Chapter 50

“ไปตรงไหนต่อ” เตมินทร์หันมาถามพราวไหมหลังจากที่เมษารินทร์วิ่งหายออกไปแล้ว“ไม่รอเธอก่อนเหรอคะ”“ไม่ เสียเวลา” เขาส่ายหัว“งั้นไปที่ห้องกิจกรรมค่ะ” พราวไหมเดินนำหน้าชายหนุ่มขึ้นไปที่ตึกข้างสระว่ายน้ำ พอเดินขึ้นมาถึงชั้นสองตรงข้ามกับฟิตเนสจะเป็นลานยิมมวยกว้างขวาง และมีสังเวียนต่อยมวยอยู่สี่มุมด้วยกัน“ลูกค้าที่เคยมาพักบอกว่าชอบกิจกรรมในยิมนี้มากๆ เราเลยขยายยิมต่อยมวยให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม3เท่าเลยค่ะ จากตอนแรกมีสังเวียนมวยที่เดียว ตอนนี้ขยายเป็นสี่มุม แล้วทางเราก็เชื่อว่าลูกทัวร์ของทางธีรวรางค์ก็คงจะชอบมากๆ ถ้าได้มาเห็นที่นี่”“อืมจริง .. ผมอยากลองต่อยมวยดู ห้องเปลี่ยนชุดอยู่ตรงไหน”“ทางนี้ค่ะ” พราวไหมพาชายหนุ่มเดินตรงมาสุดห้องโถงมาที่ห้องเปลี่ยนชุด“ห้องเปลี่ยนชุดอยู่ข้างในค่ะ จะมีล็อกเกอร์ไว้ให้เก็บของ ส่วนนวมชุดใหม่จะอยู่ในล็อกเกอร์ที่ยังไม่ได้เปิด ใช้เสร็จแล้วก็วางไว้ที่เคาเตอร์กลางห้องนะคะ เดี๋ยวจะมีแม่บ้านมาเก็บไปทำความสะอาดค่ะ”“อืม คุณก็ไปเปลี่ยนชุดด้วย มาเป็นคู่ซ้อมให้ผม”“จะต่อยกับฉันเหรอคะ” พราวไหมหน้าเจื่อนกะทันหัน หากเขาต่อยกับเธอไม่เกินสองหมัดเธอได้น็อคคาสังเวียนแน่“เปล่า ผมจ

“ใครเอาให้กิน”“สารวัตร เด็กที่ร้านอาหารมาบอกว่าเค้าวางยา” เธอเอ่ยเสียงแผ่วเบา“ยาอะไร ไหม ไหม”“ไม่รู้” คนตัวเล็กเริ่มส่ายหัวก่อนจะปิดเปลือกตาลง เธอเริ่มพยุงร่างกายตัวเองไม่ไหวจนปล่อยตัวพิงแหมะอยู่กับอกของเตมินทร์“ไหม ไหม มีสติอยู่หรือเปล่า” ชายหนุ่มรวบกอดเธอเอาไว้และเขย่าตัวเรียกสติ แต่เหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยมีสติไปเสียแล้ว เตมินทร์พอจะรู้แล้วว่าสารวัตรเลวคนนั้นวางยาอะไรพราวไหมเขารีบอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำวางไว้ในอ่างและรีบเปิดน้ำในอ่างบวกกับใช้ฝักบัวฉีดน้ำชะโลมทั่วตัวของเธอทันที อย่างน้อยก็ทำให้อุณหภูมิในตัวของหญิงสาวเย็นลง“ไหม” เขาก้มลงเรียกคนที่ยังไม่ลืมตาให้ได้สติอีกครั้ง พลันสายตาก็ไปจบอยู่ที่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่กำลังเปียก มันเผยให้เห็นอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้เขาคิดไปไกล“พี่มินทร์” พราวไหมเริ่มขยับเปิดเปลือกตาได้เห็นว่าเป็นเตมินทร์อยู่ตรงหน้า เธอก็เริ่มเรียกเขาเสียงอ่อน หญิงสาวเริ่มหายใจหอบถี่และกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะตวัดแขนโน้มคอคนตัวโตลงมาจูบเตมินทร์ชะงักงันในคราแรกก่อนจะเลือกตอบสนองความต้องการของอีกฝ่าย เขาบดจูบปล่อยตามอารมณ์ครู่หนึ่ง แต่ก็ดึงสติตัวเองได้และผละริมฝีปากออก“ไหม

“ฉันไม่มีเวลามาคุยอะไรกับเธอหรอก” เป็นวาสนาที่เอ่ยตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะขึ้นรถไปพร้อมลูกสาวของเธอเมื่อไม่ได้คำตอบอลิสาก็รีบเดินเข้ามาหามนทิดาทันที เพราะเชื่อว่าสองแม่ลูกนั่นต้องมายุ่งอะไรเกี่ยวกับเรื่องของพราวไหมแน่นอน“สองคนนั้นมาทำอะไร”“เธอบอกเป็นแม่กับน้องมาหาผู้จัดการค่ะ เหมี่ยวบอกไปว่าไม่ได้มาทำงานเค้าเลยขอให้โทรหาให้ค่ะ คุยกันอยู่สักพักก็เดินออกไปเลยค่ะ”“ทีหลังยัยสองคนนี้มาไม่ต้องต้อนรับเลยนะ”“เค้าเป็นแม่ผู้จัดการนะคะ”“เป็นแค่แม่เลี้ยง แล้วก็ร้ายมาก” อลิสาเท้าเอวพูดถึงสองแม่ลูกนั่นด้วยท่าทีไม่ชอบใจ“อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ” เห็นเช่นนี้มนทิดาก็พอจะรู้แล้วว่าสองแม่ลูกนั่นร้ายมากจริงๆ เพราะน้อยคนนักที่จะทำให้อลิสาไม่พอใจได้“สวัสดีค่ะคุณแม่ เชิญเข้ามานั่งด้านในก่อนค่ะ” พราวไหมออกมายืนต้อนรับแม่เลี้ยงของเธอด้วยสีหน้าที่ไม่ได้ยินดียินร้ายกับการมาของวาสนา เพราะวาสนาไม่ได้ให้ความรักความผูกพันธ์กับเธอมากมายเมื่อตอนที่อยู่ด้วยกัน“ดูท่าทางแกจะอยู่ดีกินดีเหมือนกันนี่ มีแต่ฉันกับยัยวีที่ต้องไปตกระกำลำบาก” จากที่สอบถามกับพนักงานในรีสอร์ทวาสนาก็ได้รู้ว่าพราวไหมเป็นถึงผู้จัดการรีสอร์ทมีบ้า

“อย่ามาพูดเล่นค่ะ มีอะไรคะ”“เราต้องทำความรู้จักกันมากขึ้น เวลาแสดงเป็นคู่รักกันคุณพ่อกับคุณแม่ผมจะได้ไม่สงสัย”“ฉันขอทำอาหารเย็นก่อนได้หรือเปล่าคะ”“ไม่ต้องหรอก ผมว่าจะพาคุณไปร้านอาหารข้างนอก เราจะไปนั่งคุยกันที่นั่น”“ค่ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมตัวก่อนนะคะ” พราวไหมรีบเดินเข้าไปในห้อง แอบส่ายหัวเบาๆ ที่เขานึกจะทำอะไรก็ทำโดยที่ไม่คิดจะบอกให้เธอรู้ก่อนอีกทั้งคำพูดเมื่อครู่ที่บอกว่าจะมาสานสัมพันธ์กับว่าที่เมีย เธอไม่ชอบเลยสักนิด เพราะมันทำให้ใจของเธอเต้นแรงจนกลัวว่าจะกลับไปมีความรู้สึกดีๆ เพิ่มให้เขาอีกครั้ง ทั้งที่พยายามสั่งให้หัวใจรู้สึกว่าเขาเป็นเพียงแค่คนรู้จักเท่านั้น“เอาต้มแซ่บกระดูกอ่อน ลาบหมู แล้วก็ไก่ย่างไม่ต้องแห้งมาก ข้าวเหนียวสอง ส้มตำไทย ยำวุ้นเส้นหมูสับ ทุกอย่างไม่เผ็ดนะแก้ว” พราวไหมสั่งเมนูเดิมๆ ที่เคยสั่งประจำตอนมากับอลิสา เพียงแค่วันนี้สั่งไม่เผ็ดเหมือนเดิมเท่านั้น“วันนี้ทำไมสั่งไม่เผ็ดล่ะพี่ไหม” เด็กเสริฟสาวถึงกับมองจ้องหน้าพราวไหมอีกครั้ง เพราะก่อนหน้ามาทีไรก็จะสั่งแบบเผ็ดที่สุดทุกเมนู“เอ่อ..เจ้านายพี่กินเผ็ดไม่ค่อยได้”เตมินทร์นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด คราแรกก็ดีใจที่พร

เมื่อรู้เช่นนั้นอุณหภูมิในร่างกายลูกผู้ชายเต็มตัวอย่างเขาก็เริ่มพลุ่งพล่านขึ้นเป็นทวีคูณ ความเสียววิ่งพล่านไปสู่เบื้องล่างจนตัวตนยักษ์ใหญ่ผงาดผึงแน่นอยู่ในกางเกงนอนตัวบางเขาปัดป่ายมือหนาดึงผ้าขนหนูผืนเล็กออกไล่เลื้อยเลาะมาจนถึงทรวงอกอิ่มเต็มไม้เต็มมือ คนตัวเล็กแอ่นสะท้านเล็กน้อยเมื่อถูกนิ้วโป้งหนาบดสัมผัสยอดถันทั้งบีบขยำผ่อนหนักเบาเร้าอารมณ์ขณะที่ริมฝีปากของเขาและเธอยังสัมผัสแลกลิ้นกันอยู่แนบชิดคนตันโตรู้สึกว่าแผ่นหลังกว้างกำลังถูกกดจิก ก็ข้าใจได้ว่าคนใต้ร่างกำลังมีอารมณ์วาบหวามไม่แพ้กันจึงเริ่มเลื่อนมือหนาลงต่ำสัมผัสไปยังช่วงล่าง เลื้อยเข้ากลางกลีบกุหลาบงามกดวนอยู่กับเม็ดทับทิมสีหวานจนเจ้าของเริ่มครางอ่อนในลำคอและแอ่นตัวเกร็งสะท้านเบาๆมือของชายหนุ่มเริ่มสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่ปากช่องทางรัก จึงไม่รีรอที่จะสอดแทรกนิ้วกลางหนาเป็นใบเบิกทางเข้าไปสัมผัสช่องทางรักอุ่นนุ่มเปียกชื้น เขาชักเข้าออกด้วยจังหวะนุ่มนวลบวกกับใช้นิ้วโป้งคลึงเม็ดทับทิมสีหวานการกระทำนั้นเรียกเสียงครางหวานหูที่ชอบใจได้เป็นระยะ“อือ.. อื้มม..” ใบหน้าหวานแหงนขึ้นหลับตาพริ้มขบเม้มริมฝีปากแน่น แอ่นอกสะท้านเบาๆ ขณะที