All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ร้ายกาจ (ยุค80) : Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 51 กิจการดีย่อมมีคนอิจฉา“ตอนนี้ฉันสั่งทำรถเพิ่มอีกสิบคัน และคงต้องรับเพิ่มอีก สิบคนเหมือนกัน พวกพี่จะแนะนำใคร สามารถแนะนำได้เลยนะแต่ขอแค่ไว้ใจได้และอย่าหักหลังกันก็พอ พวกพี่ทำงานที่นี่ร่วมเดือนแล้ว ก็น่าจะรู้จักฉันดีว่าเป็นอย่างไร ใครซื่อสัตย์ฉันก็มีค่าตอบแทนที่เหมาะสมให้ แต่ถ้าใครหักหลังฉัน ฉันก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน”ฟางเจียวเหมยตอบกลับด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขาม เธอไม่สนใจก็ว่าใครจะแนะนำมา แต่ขอแค่คนคนนั้นต้องไว้ใจได้และไม่หักหลังหรือทำร้ายร้านหลี่ฟางของเธอก็พอ เพราะถ้าทำแบบนั้น เธอก็มีวิธีการจัดการที่เด็ดขาดเหมือนกัน“ครับ ข้อนั้นพวกผมรู้ดี และจะไม่มีหวังหักหลังเถ้าแก่เนี้ยที่มีบุญคุณกับพวกเราแน่นอนครับ ความจริงในหมู่บ้านมีคนอยากจะทำงานนี้หลายคนเลยครับเถ้าแก่เนี้ย แต่มีคนที่ผมรับรองได้เพียง สองสามคนเท่านั้น ซึ่งเป็นสหายของผมเองทั้งสามคนที่เป็นคนที่ไว้ใจได้ พวกเราโตมาด้วยกันและคอยแบ่งปันกันมาตลอด เจ้ารองกับเจ้าสามก็รู้จักดีครับ” ถงจื่อเจี้ยนพูดขึ้นและหันไปขอแรงสนับสนุนจากน้องชายทั้งสอง ซึ่งก็พยักหน้าเห็นด้วยทันที“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้พี่ให้ทั้งสามคนมาสมัครงานที่ร้านได้เลย จะได้พูดคุ

บทที่ 53 หวังสูงตกลงมาก็เจ็บมากฟางเจียวเหมยและถงเล่อเดินออกมาหน้าร้าน เธอตรวจสอบด้วยสายตา แม้ว่าจะไม่เห็นอะไรแต่ความรู้สึกบอกว่ามันไม่เหมือนเดิม เธอได้นำข้าวสารแต่ละกระสอบมาดมดู ซึ่งก็ปรากฏว่าไม่มีกลิ่นแปลกปลอม แต่เพราะความสงสัยสุดท้ายเธอจึงได้ใช้ความสามารถพิเศษเพื่อเพ่งสมาธิดู และเห็นว่ามีสารเจือปนอยู่ในข้าวสารหลายกระสอบจริง ๆ“ยกข้าวสารกระสอบที่เปิดแล้วทั้งหมดเข้าไปไว้ด้านใน และก็ยกกระสอบใหม่ออกมาจัดเรียงไว้เหมือนเดิม แล้วช่วยตรวจดูความเรียบร้อยทุกอย่างด้วยว่า นอกเหนือจากข้าวสารแล้วยังมีส่วนอื่นอีกไหมที่ผิดปกติ” ฟางเจียวเหมยหันไปสั่งการกับถงเล่อและพนักงานในร้านด้วยน้ำเสียงปกติแม้จะมีความโกรธอยู่ในใจ แต่เธอก็ไม่คิดที่จะระบายออกมา เนื่องจากพนักงานในร้านไม่ได้มีความผิดอะไรเลย คนที่เธอต้องระบายความโกรธใส่ คงจะเป็นพวกที่มาเล่นงานร้านเธอมากกว่า“ครับ/ค่ะเถ้าแก่เนี้ย” พนักงานในร้านตอบรับอย่างแข็งขันเป็นเสียงเดียวกัน ก่อนจะช่วยกันขนสินค้าที่มีปัญหาเข้าไปไว้ด้านในหลังร้าน แล้วนำเอาของใหม่ออกมาสับเปลี่ยนทั้งหมด ตามที่เจ้านายได้สั่งไว้เมื่อจัดการสับเปลี่ยนข้าวสารมาเป็นกระสอบใหม่และตรวจดูสิน

บทที่ 55 กลับไปหาพ่อที่หมู่บ้านย้อนกลับมาทางด้านของฟางเจียวเหมย หลังจากจัดการเรื่องราวต่าง ๆ ที่ร้านเรียบร้อยแล้ว เธอรอคอยฟังข่าวจากกงเฉิงเสวียนว่าใครกันที่กล้าเล่นงานร้านของเธอ โดยที่ไม่รู้เลยว่าเวลานี้บ้านฟางนั้นเหลือเพียงฟางควนคนเดียวเท่านั้น“พี่ใหญ่ อีกไม่กี่วันร้านอีกสองสาขาจะเปิดแล้ว พี่ไม่ลองไปชวนพ่อมาร่วมงานเปิดร้านหน่อยเหรอ” อยู่ ๆ เธอกลับนึกถึงพ่อขึ้นมา เพราะตั้งแต่ออกมาจากหมู่บ้านมา เธอยังไม่เคยกลับไปอีกเลย นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว แต่ที่รับรู้คือพี่ชายได้ฝากอาหารและข้าวสารไปให้พ่อกับเกวียนเข้าหมู่บ้านในทุก ๆ สิบห้าวัน นั่นทำให้เธอสบายใจได้ว่าพ่อคงไม่อดอยากแน่นอน“พี่ตั้งใจว่าจะไปบอกพ่อเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมายังไม่เคยเล่าเรื่องอะไรให้พ่อฟังเลย แม้กระทั่งร้านหลี่ฟาง พ่อก็ยังไม่รู้ว่าเป็นของน้อง”ฟางหลู่เฉินพูดออกไปอย่างที่เขาตั้งใจไว้ว่าจะเข้าไปหาพ่อเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมาเขาไม่ได้เข้าไปด้วยตัวเอง นั่นเพราะไม่อยากเจอหน้าแม่เลี้ยงและลู่อันเซียน แต่ครั้งนี้น้องสาวเปิดร้านใหม่เขาจึงคิดว่าอย่างไรคงต้องเข้าไปบอกเสียหน่อย เพราะอย่างไรท่านก็คือพ่อ และเขาคิดว่าพ่อจะต้องภูมิใจใ

บทที่ 57 ครอบครัวพร้อมหน้านายท่านผู้เฒ่ากงพูดคุยกับหลานสาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม โดยมีกงฟู่เฉิงและภรรยาต่างก็สอบถามด้วยเป็นระยะ ก่อนที่ฟางเจียวเหมยจะไปตามแม่สามี และไม่นานหนิงหงชุนก็พาหลานฝาแฝดออกมาพบหน้าครอบครัวฝ่ายแม่ของเด็ก ๆระหว่างนั้นฟางหลู่เฉินกับฟางควนก็มาถึงหน้าบ้านพอดี“นี่บ้านของเจียวเหมยเหรออาเฉิน” ฟางควนที่ตามลูกชายมาด้วย พอเห็นบ้านก็อดตกใจไม่ได้ บ้านหลังขนาดนี้ในเมืองราคาคงแพงน่าดู“ครับพ่อ นี่สงสัยพี่เฉิงเสวียนและพี่สะใภ้มาหาเจียวเหมย เราเข้าไปกันเถอะครับ” ชายหนุ่มตอบกลับ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน เพราะเข้าใจว่าคงเป็นรถของกงเฉิงเสวียนเมื่อสองพ่อลูกเดินเข้ามาก็ต้องแปลกใจ เพราะมีคนมากหน้าหลายตาอยู่ในบ้าน“พ่อ พี่ใหญ่ กลับมากันแล้วเหรอคะ” ฟางเจียวเหมยทักทายขึ้นเมื่อเห็นพ่อและพี่ชายเดินเข้ามาในบ้าน เธอไม่แปลกใจที่พี่ชายพาพ่อมาด้วย เธอนั้นมั่นใจว่าอย่างไรพี่ชายคงชวนพ่อมาด้วย จากนั้นจึงลุกขึ้นยืนด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินมาหาทั้งสองคนฟางควนพอเห็นว่าลูกสาวมีแขกหลายคน เลยคิดจะกลับหมู่บ้านไปก่อนจึงเอ่ยบอกกับลูกสาว “เจียวเหมยถ้าลูกมีแขก พ่อกลับก่อนก็ได้นะ”“ไม่เป

บทที่ 59 ไม่ยอมเลิกราค่ำคืนนี้หลังจากกินอาหารมื้อค่ำเรียบร้อยแล้วก็นั่นคุยกันเล่นสักพัก จากนั้นทุกคนต่างก็แยกย้ายเข้านอน ฟางควนนั้นคืนนี้เขานอนที่ห้องของลูกชาย ทั้งสองได้นอนคุยกันตามประสาพ่อลูก ทำให้ฟางควนรู้เรื่องของลูกชายลูกสาวมากขึ้นส่วนฟางเจียวเหมยเมื่อเข้ามาในห้องแล้ว จึงเข้ามาโอบกอดสามีอย่างเอาใจ เพราะเธอรู้ดีว่าช่วงนี้เขานั้นทำงานหนักมาก เธออยากจะช่วยเขานะ แต่อีกใจก็อยากให้เขาลงมือทำด้วยตนเอง จะได้มีความภูมิใจในฐานะสามีและในฐานะที่เป็นหัวหน้าครอบครัว“เหนื่อยไหมคะ” หญิงสาวถามออกไปอย่างเอาใจใส่“ต่อให้เหนื่อยแค่ไหน พอกลับมาบ้าน เจอหน้าน้อง ได้เจอหน้าลูกๆ พี่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ เพราะน้องกับลูกคือยาใจชั้นดีของพี่ ว่าแต่น้องเหนื่อยไหมครับ วันนี้ต้องขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้มาพบเจอกับคุณตาของน้อง พี่คุมช่างมาทำร้านอยู่น่ะ” หลี่อี้ข่ายขอโทษภรรยาออกไป เนื่องจากวันนี้เขาไม่ได้มาเจอคุณตาของเธอเพราะเขายังคงติดงาน และไม่รู้ด้วยว่าญาติผู้ใหญ่ทางฝั่งบ้านภรรยามาที่นี่“อย่าคิดมากเลยค่ะ คุณตาไม่ได้มาแค่วันนี้สักหน่อย ท่านบอกว่าจะอยู่เมืองนี้อีกสักพัก เดี๋ยวพี่ก็จะได้เจอท่านเอง แต่ท่านใจดีมากเล