All Chapters of I AM PREGNANT BUT HE'S NOT THE FATHER: Chapter 21 - Chapter 30

Parang nag-slow motion ang paglingon nya sa akin nun. Hindi ko rin alam kung kasali ba ito sa eksena kanina, pero parang humaplos din sa pisngi ko ang mainit nyang hininga nung nagsalita sya. “Buong buhay ko, Scar, mag-isa na ako. I never met my real parents. Sanggol pa ako nang iwan ako sa Bahay ampunan. Inampon ako ng mag-asawang Alcantara. For a while... I thought that was it...”Tumigil sya upang lingunin ako. Agad naman ako napaayos ng upo at nagkunwaring nakikinig sa sinasabi nya. God! Dahil sa lapit ng mukha nya kanina, naglaho agad ang inis ko. “Akala ko magiging masaya na ako. But life's cruel, sa part ko,” nilingon na naman nya ako, sabay nginitian. Napatitig ako sa kanya nang makita ang lungkot sa ngiti nyang iyon. Tumikhim ako at nakinig na talaga sa kanya. “Nasangkot sa isang aksidente ang tumayong mga magulang ko. They didn't survive. Dahil dun, nalungkot na naman ako at naging mag-isa sa buhay.”Ano ba 'yan, kinikilig na ako dito tapos malungkot pala ang kinukwento

“Tita...” si Renzo, kay Mama. Inangat ko ang aking tingin at nakitang lumapit sya kay Mama, tumayo sa gilid nito, sabay marahan na hinawakan sa magkabilang balikat. “Huwag nyo na po problemahin si Scar. Napagalitan ko na po sya kanina. Dapat po nagpapahinga na kayo ngayon.”Bumuntong hininga si Mama bilang tugon sa alu sa kanya ng lalaki. Mayamaya ay dahan-dahang tumango. Saglit akong natigilan nang kindatan ako ni Renzo nang magtama ang mga mata namin, tila sinasabi na 'ayos na, wala ka na dapat ipangamba d'yan'.“Hindi naman sya suwail na bata. Medyo mabarkada pero natural lang 'yun sa edad nya. Sana ito na talaga ang huli.”Tumango tango si Renzo. Tahimik lang akong nakatingin sa kanila. Si Mama ay nagpatuloy sa pagpuri sa akin kay Renzo. Hindi ko alam kung dapat ko ba iyon ikatuwa, o makaramdam na lang ng hiya. Dahil unang una, kay Renzo pa talaga nya sinasabi lahat ng mabuting pagkakakilala nya sa akin. Sa lalaki pa talaga na ilang beses kong nilandi, at patuloy na lalandiin.

“E, ito? Bagay ba sa akin?”Itinaas ko ang pulang bodycon dress, tinapat sa aking katawan, habang nakaharap kay Renzo. Awtomatik akong napasimangot nang ilingan nya ako. Hindi man lang nag-effort na suriin ito at itantya kung bagay nga sa akin. “Bakit no? Ito na ang pinakamatino na mababagay sa akin,” depensa ko.“You heard me, Scarlet,” pagmamatigas nya. “No is no.”“That's it?” I narrowed my eyes at him. “Wala man lang explanation d'yan?”Umiling ulit sya at binalik ang atensyon sa binabasa nyang magazine.Bumuntong hininga sya nang mapansin ang pananatili ko sa harap nya, ngunit hindi inalis ang tingin sa binabasa. Pagkatapos ay printi syang sumandal sa inuupuang malambot na sofa, na para bang sya ang nagmamay-ari ng kinaroroonan naming boutique. Napairap na lang ako at bumalik na sa pinagpipilian kong damit. Ramdam ko ang pananakit ng aking mga paa, sa kadahilanang kanina pa ako pili nang pili dito pero wala man lang aprob sa panlasa nya. Gusto ko syang bulyawan, pero hindi ko

Lumayo ako sa kinauupuan ko, at patakbong pumasok sa malapit na fire exit. Naisip ko na wala rin naman akong kawala sa kanya ngayon, mas makakabuti kung mag-usap kami na wala sa harapan ng strikto kong kuya-kuyahan. “Azi,” tawag ko sa lalaki. Nanatili ang ngisi nya sa labi nang lumapit sya sa akin. Wala pang ilang segundo nang marahas nya akong siniil ng halik sa labi. Hindi agad ako nakaapila nang isandal nya ako sa semento, sabay hawak ng mahigpit sa magkabila kong kamay. “It’s been so long,” he muttered against my lips, his voice low and filled with a kind of hunger I couldn’t shake. “Ang tagal kitang hinahanap.”Muli nya akong madiin na hinalikan. Mas marahas kaysa sa kanina. “Sino 'yung lalaking kasama mo?”Maingat akong kumawala sa pagkakakulong sa kanya. Huminga ako ng malalim at inisip ng mabuti ang bibitawan kong salita sa kanya. Tutal nandito na lang din kami, siguro dapat ko na talagang ipagtapat sa kanya ang totoong edad ko. Nang sa ganoon ay tigilan na nya ako. That

“Sab, I’m sorry for the disturbance, but I need a warrant issued immediately. I want him arrested for attempted physical assault on a minor, possible child exploitation, too.”Nakatingin lang ako sa kanya habang may kausap sa telepono. His left hand rested firmly on the steering wheel, while his other held the phone close to his ear. Relax na relax ang kanyang anyo, ngunit ang tensyon sa kanyang panga ay hindi maikukubli. Hindi lang sya galit sa nangyari, kun'di umuusok na talaga ang galit nya. Kung hindi ko pa sya pinigilan kanina ay babalikan nya ulit si Azi. “Yes, please. Minor ang biktima. Kailangan managot ng gagong 'yun. You can do something about it, right?”Iniwas ko na lang ang tingin sa kanya, piniling sa labas tumingin. Alam ko na dapat pigilan ko sya sa binabalak na pagpapakulong na naman sa lalaking nasangkot sa akin, si Azi. I should say something. Pero ewan. May parte sa akin na nagsasabing hayaan ko na lang sya sa nais gawin. Hindi biro ang impluwensya ng pamilya n