All Chapters of One night stand ครั้งเดียวชั่วนิรันดร์: Chapter 1 - Chapter 10

โรงแรมหรูใจกลางกรุง บรรยากาศชื่นมื่นเต็มไปด้วยความอบอุ่น เพราะวันนี้ได้ถูกเนรมิตให้เป็นสถานที่จัดงานมงคลสมรส เมื่อนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ยกขบวนขันหมากไปสู่ขอลูกสาวเจ้าสัวตระกูลน้ำเมา ที่มียอดขายอันดับหนึ่งของเมืองไทย แต่ใครจะรู้ว่าในบรรยากาศที่แสนอบอุ่นนี้ ภายในห้องที่กำลังจัดเลี้ยงกลับร้อนเป็นไฟ เมื่อสาวสวยนางหนึ่ง กำลังทวงเจ้าบ่าวที่เป็นแฟนของตัวเองคืน เพราะรู้ว่างานนี้เจ้าบ่าวไม่เต็มใจแต่งงานเลยสักนิด เมริสา กรวีกิจจานนท์ ยืนตัวสั่นอยู่ในห้องทำพิธี เมื่อว่าที่เจ้าบ่าวซึ่งเป็นแฟนของตัวเองพูดประโยคนี้ออกมา“หยุดเถอะเม ไม่มีใครบังคับผมทั้งนั้น ผมเต็มใจแต่งงาน ผมรักเกษ” คำตอบของชายหนุ่มทำให้เมริสาตัวชา มันเกิดอะไรขึ้น เมื่อวันก่อนเขายังบอกว่ารักเธออยู่เลย“ไม่ต้องกลัวนะคะลพ พูดความจริงมาเถอะ ฉันรู้ว่าคุณรักฉัน ที่คุณแต่งงานก็เพราะถูกคุณพ่อบังคับใช่ไหมคะ” เมริสายังคงมั่นใจว่าสาเหตุที่คนรักต้องแต่งงาน เป็นเพราะความต้องการของผู้ใหญ่ ที่อยากรวบสองนามสกุลเอาไว้ด้วยกัน ครอบครัวของเธอก็ขึ้นชื่อเรื่องความร่ำรวย แต่มันติดตรงที่ไม่สามารถเป็นบันไดให้กับครอบครัวคนรักได้ เพราะพ่อของเธอไม

เกื้อนั่งมองคนที่นั่งหัวเราะอยู่ริมหน้าต่าง ด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึก ผู้หญิงคนนี้สวยมาก สวยในแบบที่ผู้ชายทุกคนฝันหา แต่ติดที่เธอเป็นคนก้าวร้าวและเอาแต่ใจตัวเอง พัลลพมีความสัมพันธ์กับน้องสาวเขาก็เพราะเกษรินทร์อ่อนหวานน่ารัก ผู้ชายคนไหนอยู่ด้วยก็ต้องตกหลุมรักทั้งนั้น แต่พัลลพก็น่าจะบอกกับเธอตรงๆ ไม่ใช่ยื้อเวลาเอาไว้ แล้วมาทำให้เธอเสียใจทีหลัง ก็น่าสงสารเหมือนกัน เกื้อคิดก่อนจะกระดกเหล้าลงคอรวดเดียวหมดแก้ว แล้วหยิบขวดใหม่มาเปิดเพื่อเติมให้ตัวเอง ตาคู่คมมองสำรวจหญิงสาวไปทั่วทั้งตัว เวลานี้พระอาทิตย์กำลังตกดิน แสงที่ตกกระทบลงมาที่หน้าต่าง ทำให้เธอสวยน่ามอง ใบหน้าหล่อเหลาส่ายไปมา เมื่ออยู่ๆก็เห็นนางมารร้ายน่ารักขึ้นมาซะงั้น“เอาเหล้ามาอีกกกกก” เสียงอ้อแอ้ที่ดังมาจากทางหน้าต่าง ทำให้เกื้อรู้ว่าเธอคงเมามากแล้ว เพราะดื่มไปเกือบสองขวด เขาเป็นผู้ชายแท้ๆ แค่สี่แก้วก็เริ่มตึงแต่เธอดื่มเอาๆเหมือนน้ำเปล่า ไม่เมาก็แปลกแล้ว“เหล้าา เอาเหล้ามาอีกกก เอิ๊กกก...” ครั้งนี้ไม่เพียงแค่คำพูด แต่ยังมีเสียงสะอึกบนมาด้วย เกื้อหัวเราะเมื่อเห็นอาการแปลกๆของสาวสวย ไม่เพียงแค่นั้น มือบางยังถกกระโปรงชุดราตรีขึ้นสูง

ร่างบางอ่อนปวกเปียกถูกผ่อนลงบนเตียงกว้าง โดยที่มีร่างสูงใหญ่ทาบทับลงมา มือบางค้ำอกแกร่งเอาไว้ เมื่อมันเบียดกับอกของเธอจนหายใจไม่ออก ให้หัวมึนงงเธอต้องการแค่จูบของเขาเท่านั้น อย่างอื่นเธอไม่ต้องการ สติที่มีหลงเหลือบอกให้เธอขัดขืนปกป้องตัวเอง ก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้“คุณเกื้อ!” เรียกชื่อชายหนุ่ม เมื่อรู้ว่าเขาจะทำอะไร“หืม...” เกื้อขานรับในลำคอเมื่อเริ่มไซ้ใบหน้าไปตามซอกคอหอมกรุ่น แล้วไล่เรื่อยลงมาตามเนินอกอวบอิ่ม ดูดดึงขบเม้มจนผิวเนื้อตรงนั้นขึ้นรอย ลิ้นร้อนไล้ไปตามเนินเนื้ออวบอิ่มที่โผล่พ้นชุดราตีเกาะอกออกมา “อย่าค่ะ” ร้องห้ามเมื่อชุดสวยเลื่อนขึ้นมาตามลำตัว เมื่อคนเหนือร่างเริ่มวุ่นวายกับมัน ใบหน้าสวยส่ายไปมา เธอไม่ต้องการแบบนี้“ผมจะละลายน้ำแข็งให้คุณเอง เมริสา” พูดจบชุดสวยก็หลุดออกทางศีรษะ แล้วถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ตาคมเข้มสำรวจไปตามเนื้อตัวเปล่าเปลือย ที่มีเพียงชุดชั้นในสีดำห่อหุ้มอกอวบและของสงวนเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ มือหนาลูบไปตามลำตัวบอบบาง ชอบใจกับผิวนุ่มละมุนมือของเธอที่สุด ใบหน้าหล่อเหลาฝังเข้าหาอกอวบ สอดมือไปปลดตะขอชั้นในทางด้านหลัง แล้วครอบปากลงบนเต้าสวยที่ดีดตัวอวด

ปักๆๆๆๆเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง เกื้ออัดท่อนเอ็นเข้าใส่ร่องสวาทไม่ยั้ง สองกลีบสีแดงสดปลิ้นออกมาตามลำรัก เมื่อเกื้อถอนมันออกเกือบสุดแล้วเสยกระทุ้งมันกลับไปใหม่ มือหนาที่จับอยู่ที่เอวบางสอดเข้าไปใต้หว่างขา นิ้วร้ายขยี้ลงบนติ่งเสียวแรงๆ เพื่อเร่งให้เธอไปถึงฝั่งฝัน ก่อนที่เขาจะปริแตกก่อนเธอ“อ่า...เสียวหัวฉิบ!” เกื้อคำรามลั่นเมื่อถูกภายในอ่อนนุ่มตอดรัด “อ่ะๆๆๆ” เมริสาครางกระเส่าเมื่อนิ้วร้ายขยี้ลงมาตรงจุดที่ไวต่อความรู้สึกแรงๆ พยายามกลั้นมันเอาไว้ แต่ในที่สุดก็ต้องปล่อยมันไปตามอารมณ์ เมื่อต้านทานกับความเสียวไม่ไหว“ใกล้ยัง ผมจะไม่ไหวแล้วนะ” เกื้อบอกกับหญิงสาว งานนี้เขายอมให้เธอดูถูก เพราะทนไม่ไหวจริงๆ “อ้ายยย” เมริสากรีดร้องเมื่อเสร็จสม ฟุบลงกลับที่นอนอย่างหมดแรง ร่างบางกระตุกถี่ๆ เมื่อคนข้างหลังตอกอัดลำรักเข้ามาไม่ยั้ง “อ๊าสสสส” ร่างสูงกระตุกเกร็งเมื่อเสร็จสม ปล่อยน้ำรักเข้าร่างกายเธอทุกหยาดหยด ก่อนจะทิ้งตัวลงบนร่างชื้นเหงื่อขาวโพลน ที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง “เม...” เกื้อเรียกหญิงสาวเมื่อเห็นเธอเงียบไป ไม่มีเสียงตอบมีเพียงร่างกายที่สั่นน้อยๆ กับเสียงลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอ “สลบเ

เพียะ!ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้าน ฝ่ามือของบิดาก็ฟาดลงบนใบหน้าสวยเต็มแรง ร่างบางถลาลงพื้นดีที่มารดากับคนใช้รับเอาไว้ทัน“คุณคะ ค่อยๆพูดกับลูกสิคะ” คุณนวลปรางร้องห้าม เมื่อสามีทำท่าจะฟาดซ้ำลงมาอีก เมริสากุมซีกหน้าข้างที่โดนบิดาตบ หญิงสาวไม่พูดอะไรเพราะรู้ว่าพ่อคงโกรธมากที่เห็นข่าวเมื่อวาน“งามหน้านักนะ! ทำอะไรทำไมไม่คิดถึงหน้าพ่อกับแม่บ้าง” คุณพรเทพชี้หน้าด่าลูกสาว อับอายกับสิ่งที่เมริสาทำเอาไว้ บุกไปงานแต่งเพื่อประกาศตัวว่าเป็นแฟนเจ้าบ่าว โดยไม่นึกถึงชื่อเสียงของตระกูลเลยสักนิด น่าอับอายที่สุด“การศึกษาก็มี ร่ำเรียนมาก็สูง ทำไมทำอะไรไม่คิด” คุณพรเทพยังต่อว่า เมื่อเห็นลูกไม่ตอบโต้ก็รู้สึกสงสารขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านลงมือกับลูก ที่ผ่านมาต่อให้เมริสาดื้อรั้นสักเพียงได ท่านก็ไม่เคยต่อว่าเลยสักคำ แต่ครั้งนี้เมริสาทำเกินไปคุณพรเทพจึงทนไม่ไหว ก่อเรื่องเอาไว้แล้วหายไปทั้งคืน ทำให้ท่านและภรรยาเป็นห่วงจนไม่เป็นอันทำอะไร“เมกราบขอโทษค่ะ” เมริสาประนมมือไหว้ เรื่องนี้เธอผิดจริงๆ สมควรแล้วที่พ่อจะโกรธและทำโทษ“ลุกขึ้นก่อนลูก คุณพ่อเขาเป็นห่วงน่ะถึงได้ทำแบบนี้” คุณนวลปรางปลอบใจ เพราะไม่อยากให้ลู