All Chapters of One Last Love เธอคือรักสุดท้าย: Chapter 21 - Chapter 30

"คุณอรรถ ไม่เล่นแบบนี้นะคะ"รสรินโวยวายเมื่ออรรถทำท่าจะโน้มหน้าลงมาหาเธออีก แค่นี้เธอก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน "ก็ไม่ได้เล่นนี่ ผมเอาจริง"อรรถตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกับเบียดขาเข้ามาในหว่างขาของเธอ"คุณ! ฉัน ว้าย!"รสรินกรีดร้อง เมื่อถูกเขายกตัวขึ้นจากน้ำ อรรถวางคนร่างบางไว้บนขอบสระ ใบหน้าสวยแดงก่ำ เพราะตอนนี้เนื้อตัวของเธอ มีเพียงผ้าสามเหลี่ยมชิ้นน้อย ปิดบังเต้าทรวงเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ ในขณะที่ช่วงล่างเปล่าเปลือย อรรถมองลึกลงไปในตาคู่สวย ที่มีแววหวาดระแวงอยู่ในนั้น ก่อนจะมองเรื่อยลงมาตามช่วงคอระหง บ่านวลเนียน แล้วมาหยุดที่หน้าอกอวบอิ่ม ที่ซ่อนตัวในผ้าชิ้นน้อย ชายหนุ่มนึกโมโห ที่ผ่านมาเธอใส่ชุดแบบนี้ลงมาเล่นน้ำตลอดเลยใช่ไหม แล้วมีใครเคยเห็นเธอบ้าง หนึ่งในนั้นก็น่าจะมีพี่ชายตัวดี ที่ริอาจจะทำตัวเป็นแมวขโมย "โรส..."เสียงนุ่มทุ้มกระซิบที่ข้างหู ส่งผลให้ขนอ่อนบริเวณต้นคอของหญิงสาวลุกชัน"คะ..."หญิงสาวขานรับ เมื่อถูกเขาเรียกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล"ถามอะไรหน่อยได้ไหม"อรรถถามพร้อมกับไล้จมูกลงไปที่ข้างแก้มนวล"ถามอะไรคะ"ตอบโดยที่ไม่มองหน้าเขา เพราะรู้สึกอับอายกับสภาพตัวเอง "โรสจะทิ้

@ห้างสรรพสินค้าทันทีที่รถจอดสนิท ร่างบางก็รีบเปิดประตู ไปอุ้มลูกลงจากรถ แล้วจับจูงลูกน้อยเดินเข้าไปด้านใน โดยไม่สนใจคนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ข้างรถเลยสักนิด อรรถยิ้มเมื่อเธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศ เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านมา รสรินก็ไม่พูดกับเขาเลยสักคำ นานๆจะขานรับ เมื่อเขาต้องการคำตอบจริงๆ แทนที่เขาจะโมโหกลับรู้สึกเอ็นดู ผู้หญิงคนนี้มีอะไรอีกหลายอย่างที่เขายังไม่รู้จักเธอ ร่างสูงโยนบุหรี่ลงพื้น ก่อนจะใช้เท้าเหยียบซ้ำ เมื่อเดินตามเธอเข้าไปด้านใน นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้มาสถานที่แบบนี้ เพราะพักหลังๆชีวิตของเขาจะวนอยู่ที่เดิมๆ ที่ทำงาน ผับ สนามกอล์ฟ และสาวๆ สิ่งเหล่านี้คือวงจรชีวิตของเขารสรินจูงมือลูกน้อยเดินดูข้าวของไปเรื่อย เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับ สิ่งเหล่านี้เคยเป็นของที่เธอโปรดปรานที่สุด ตั้งแต่เธอมีหนูยิ้ม หญิงสาวก็ทำได้แค่มอง เพราะมีอย่างอื่นให้สนใจมากกว่า ข้าวของเครื่องใช้ของลูกแต่ละชิ้น กว่าเธอจะแน่ใจว่าดีที่สุดก็ต้องใช้เวลาเลือกนาน กว่ามันจะลงตัว ก็กินเวลาไปมาก จนเธอไม่มีเวลาสนใจอย่างอื่น สิ่งที่เธอเคยคิดว่าจำเป็นกับชีวิต กลายเป็นของเผื่อเลือกไปทันที เพราะหญิงสาวจะกั

ร่างสูงใหญ่ยืนมองบ้านไม้สองชั้นขนาดกะทัดรัด ด้วยความรู้สึกที่แปลกใจไม่น้อย นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้มาที่นี่ และครั้งนี้เขาก็ไม่ได้ตั้งใจมา แต่ภาพใบหน้าซีดเซียวที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ ทำให้เขาต้องมา อินรู้สึกแปลกใจไม่น้อย เมื่อมาเห็นความเป็นอยู่ของเธอ ตาคู่คมมองไปที่รถเก๋งญี่ปุ่นสีขาวกลางเก่ากลางใหม่คันเล็ก ที่เขาคุ้นตา เพราะรถคันนี้เขาเป็นคนซื้อให้เธอ มุกดาได้ค่าจ้างเป็นเงินก้อนใหญ่จากเขา บวกกับที่รสรินให้อีกก้อน ก็เป็นเงินจำนวนไม่น้อย เขาคิดว่าเธอคงจะไปใช้ชีวิตที่ไหนสักแห่ง ตามประสาคนใจแตก ที่ไม่เคยมีเงินก้อนโตในบัญชีมาก่อน แต่ตรงกันข้าม เขากลับได้มาเห็นสภาพเดิมๆ บ้านหลังนี้ครั้งหนึ่งเขาเคยมาบ่อย เรียกได้ว่ามาแทบทุกวันเลยก็ว่าได้ เพราะเขาต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อให้เธอตั้งท้องให้เร็วที่สุด จะได้เดินตามแผนของเขา มุกดาเป็นพนักงานบัญชีในบริษัท อินเจอเธอในงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัท ด้วยความสวยที่สะดุดตา อินยอมรับว่ารู้สึกพอใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น หลังจากนั้นเขาก็เรียกเธอไปพบ พูดคุยจนได้รู้ปัญหาใหญ่ของเธอ ที่ดินผืนนี้กำลังจะถูกเจ้าหนี้นอกระบบยึด เนื่องจากเธอเอาไปจำนอง เพื่อเอาเงินมารักษ

ฉัตรกมลแสยะยิ้ม เมื่อวางสายจากอิน เธอเชื่อคำบอกเล่าของอิน เพราะรู้ว่าอินรู้สึกยังไงกับรสริน ที่เธอเดินมาถึงจุดนี้ได้ ก็เพราะมีอินเป็นกองหนุน เขาคอยส่งข่าวให้เธอทราบว่าอรรถทำอะไรอยู่ที่ไหน ภายนอกอินดูสุภาพอ่อนโยน แต่เธอรู้ว่ามันคือภาพที่อินสร้างขึ้นมา เพื่อตบตาคนอื่น อินอยากได้รสริน ในขณะที่เธอก็อยากครอบครองอรรถ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาและเธออยู่กันอย่างเป็นมิตร เพราะมีผลประโยชน์ร่วมกัน ร่างอวบลงมือเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า เมื่ออินบอกสถานที่ๆอรรถจะพาครอบครัวไป หลังจากออกมาจากบริษัท เธอก็ยังไม่ได้กลับเข้าบ้าน รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจแวะมาที่คอนโด กิ่งกาญคงไม่เห็นด้วย ถ้าเธอจะทำแบบนี้"คนอย่างฉัน ไม่ยอมเจ็บคนเดียวหรอก"หญิงสาวพูดกับตัวเอง เมื่อยัดวัตถุสีดำลงไปในกระเป๋าถือ รสรินจะต้องได้รับความเจ็บปวดไปพร้อมๆกับเธอ ถ้าเธอไม่ได้คนอื่นก็อย่าหวัง มือถือในมือยกขึ้นมากดโทรออก บอกให้กิ่งกาญรู้สักนิด พี่สาวจะได้ไม่เป็นห่วง"ทำอะไรน่ะป้า"เสียงที่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้คนสูงวัยที่กำลังแอบคุยโทรศัพท์ในพุ่มไม้ แทบลมจับ คนสูงวัยหันกลับมา เมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาล้อนาง คือเด็กส้มพี่เลี้ยงของหนูยิ้ม ป้าอรก็หาย

อินโมโหหนัก เมื่อติดต่อฉัตรกมลไม่ได้ ผู้หญิงคนนั้นไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ถึงได้ปล่อยให้อรรถกับรสรินใกล้ชิดกันถึงเพียงนี้ อย่าบอกนะว่าเธอเกิดถอดใจ แล้วยอมจากไปง่ายๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นแผนของเขาก็ต้องพังลงอีกครั้ง อรรถทำบุญมาด้วยอะไร โชคถึงได้เข้าข้างตลอด ขนาดเขาวางแผนเพื่อทำลายมันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่อรรถก็รอดมาได้ ตาคู่คมมองคนที่อยู่ในทะเลด้วยความเดือดดาล ผู้ชายที่อยู่ข้างๆรสรินต้องเป็นเขาถึงจะถูก เขาเฝ้าเธอมาตั้งหลายปี อยู่ๆอรรถก็กลับมา แล้วกำลังจะทำให้รสรินเปลี่ยนใจ เขาคงยอมไม่ได้ งานนี้ถ้าฉัตรกมลถอนตัว เขาก็ยังมีแผนสำรอง เพราะผู้หญิงของอรรถ ไม่ได้มีแค่ฉัตรกมลคนเดียว............................................................................................."ขึ้นได้แล้วค่ะ เดี๋ยวลูกไม่สบาย"รสรินร้องบอกชายหนุ่ม ที่ตอนนี้กำลังเล่นน้ำกับลูกอย่างสนุกสนาน อรรถอุ้มหนูยิ้มลงไปในน้ำ แล้วยกลูกขึ้นเมื่อถูกคลื่นซัด หนูยิ้มหัวเราะชอบใจ เมื่อถูกน้ำซัดเข้าหาตัว อรรถไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร มุมน่ารักและอบอุ่นเขาก็ทำให้เธอได้เห็น"คุณอรรถ พาลูกขึ้นได้แล้วค่ะ"รสรินร้องเตือน เมื่ออรรถยังเฉย "อีกห้านาทีนะครับ