All Chapters of One Last Love เธอคือรักสุดท้าย: Chapter 41 - Chapter 45

รสรินเก็บร้านเร็วกว่าปกติ เพราะอาการเวียนหัวที่เกิดขึ้น เธอต้องระวังเป็นพิเศษ เพราะมีใครอีกคนให้ห่วง ร่างบางพูดคุยกับเด็กในร้าน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน หญิงสาวขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับ บนรถญี่ปุ่นคันเล็ก แล้วขับออกไป อรรถขับตามรถเธอมาห่างๆ กะระยะไม่ให้คลาดสายตา ยังตกใจกับรถที่เธอใช้ไม่หาย ไฮโซอย่างรสริน ใช้รถสภาพเก่าซอมซ่อเป็นพาหนะไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะเธอขับมันไปแล้ว มุกดามีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้จริงๆ เพราะบ้านที่เธอขับรถเข้าไปจอด คือบ้านของมุกดา เขากับอินถูกผู้หญิงสองคนนี้ต้มตุ๋นจนเปื่อย อินรู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า แต่ไม่น่าจะรู้ เพราะเท่าที่เห็น มุกดาคุยกับอินที่ไหนกันร่างสูงมองเข้าไปด้านใน รู้สึกขัดใจกับรั้วบ้านบุโรทั่งนี่เหลือเกิน มันผุจนคลุ้มกันอะไรไม่ได้ รสรินอยู่เข้าไปได้ยังไง ต่อให้มีการซ่อมแซมแล้วก็เถอะ แต่มันก็ยังไม่ปลอดภัย นิ้วเรียวกดกริ่งที่หน้าประตูรั้ว ทั้งๆที่อยากจะบุกเข้าไป แต่ก็ต้องใจเย็นๆ สุภาพเข้าไว้ ทำหน้าสำนึกผิดให้มากๆ เธอจะได้ให้อภัยเร็วๆเสียงกริ่งที่ดังมาจากหน้าบ้าน ทำให้คนที่กำลังลงมือทำอาหารเย็นให้ตัวเองรู้สึกแปลกใจ ใครมาเวลานี้ เพราะตอนนี้มันเกือบจะสอ

ทันทีที่ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาในห้อง คนที่นอนกอดคนตัวเล็กบนเตียงก็ขยับตัวลุกขึ้น มือบางจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะขยับลงไปยืนข้างเตียง เมื่ออินเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงนอน"ลูกหลับแล้วเหรอ"อินถามตาคู่คมมองหน้าคนที่ไม่สบตาเขา"ค่ะ"มุกดาตอบเสียงเบา พร้อมกับเลี่ยงเดินไปอีกทางเพราะอยากให้อินได้อยู่กับลูกตามลำพัง เวลานี้อินมักจะเข้ามาบอกฝันดีกับหนูยิ้มเสมอ และเธอก็ไม่อยากอยู่ขวางหูขวางตาเขา"มุก...คุยกันก่อนได้ไหม"แทนที่อินจะขึ้นไปหาหนูยิ้มบนเตียงเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เขาเลือกที่จะตามมุกดาออกมาด้านนอกระเบียง"เชิญคุณอินค่ะ"มุกดาพูดเมื่อหันมาเผชิญหน้ากับเขา "อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม ผมไม่สบายใจเลย"อินตรงเข้าประเด็นเกือบปีแล้วที่มุกดาย้ายเข้ามาอยู่กับเขา หลังจากที่อรรถและรสรินเซ็นยกหนูยิ้มคืนให้เขา อินก็รับหนูยิ้มเป็นลูกและให้มุกดาเป็นแม่ อันที่จริงมันน่าจะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่หนูยิ้มเกิด แต่เพราะเขาเองที่ไม่ดีคิดเอาลูกไปทำลายครอบครัวคนอื่น จึงทำให้เรื่องมันวุ่นวายแบบนี้ เขาน่าจะเอะใจตั้งแต่แรกว่าทำไมรสรินถึงยอมรับหนูยิ้มง่ายๆ แถมยังให้อรรถรับผิดชอบและเซ็นรับเป็นแม่ให้หนูยิ้ม แทนที่จะเป็นอรรถก

"ยืนยิ้มอะไรคะ"คำถามที่ดังมาพร้อมร่างอุ้ยอ้ายที่เดินมาหาเขา ทำให้อรรถวางของในมือแล้วรีบเดินไปประคอง"ออกมาทำไมครับ น้ำค้างตกแล้ว"อรรถถามเมื่อสอดแขนเข้าเอวคนท้องแล้วพยุงไปนั่งที่เก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด"โรสเดินเองได้คะ ท้องนะคะไม่ได้ป่วย"ว่าให้สามีแต่ก็ยอมให้เขาประคองแต่โดยดี"ยิ้มอะไรคะ"รสรินถามคำถามเดิมเมื่ออรรถยังไม่ตอบคำถาม ตากลมโตมองไปทางฝั่งที่อรรถมองอยู่ก่อนหน้านี้ ฝั่งนั้นคือบ้านของอินและเป็นห้องนอนของมุกดา"หรือว่า!"ตากลมโตตวัดมองสามีเมื่อคิดไปว่าอรรถมาแอบดูมุกดา"อะไร!"อรรถถามที่เล่นที่จริง ตลกกับท่าทางของภรรยา แต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน "พี่อรรถมาแอบมองคุณมุกใช่ไหม""หืม...แบบนี้เรียกว่าหึงหรือเปล่านะ"อรรถถามอย่างอารมณ์ดี"ไม่ได้หึงค่ะแค่ไม่ชอบ อยากดูก็ดูต่อเถอะค่ะ โรสจะไปนอนแล้ว"บอกอย่างแสนงอนพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้น แต่มือหนาแตะที่ไหล่บางเอาไว้ เป็นเชิงห้ามเพราะรู้สึกผิดที่แกล้งให้เธอโกรธ ลืมไปว่าเธอกำลังท้องอยู่"พี่อินครับ""พี่อินทำไมคะ"ถามกลับรัวเร็วเมื่อได้ยินชื่อของอิน"พี่เห็นพี่อินเข้าไปในห้องมุกดา จนป่านนี้ยังไม่ออกมาเลย""จริงเหรอคะ!"ถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ท่าทางก็ต