LOGIN"จะไปไหนคะ"รสรินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อยังถูกลากมาตามทางเดิน อรรถไม่พูดอะไร เขายังพาเธอเดินไปเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้ม เมื่อสัมผัสถึงความเย็นที่เกิดขึ้นบนมือที่เขากุมอยู่ ไงล่ะยายโรสคนเก่ง แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ อรรถคิดเมื่อพาเธอเดินมาถึงห้องพักของแขกวีไอพี "คุณอรรถ!"หญิงสาวกรีดร้อง เมื่อเขาแตะคีย์การ์ดกับประตูบานหนึ่ง "คุณอรรถ! ปล่อยฉันนะคะ"ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ก่อนที่คนร่างสูงจะปิดประตูตามหลัง รสรินถอยหนี เมื่อชายหนุ่มปลดเนคไทออกจากคอ "ฉันจะกลับ!"เท้าบางยังคงถอยหนี เมื่อร่างสูงย่างสามขุมเข้ามา "ไงแค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม เมื่อสลัดเสื้อสูทราคาแพงออกจากตัว ตาคมเข้มมองไปที่หญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า ไหนล่ะรสรินคนเก่ง คนที่จงใจมาฉีกหน้าเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายงั้นเหรอ สงสัยเขาต้องเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นสามีจากเธอซะแล้ว ปล่อยให้ลอยนวลมานาน ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน "กรี๊ดดด!!!ปล่อยนะ"ร่างบางกรีดร้อง เมื่อร่างสูงกระโจนเข้าใส่ ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ เธอพลาดตรงไหนกัน เขาถึงได้เข้าถึงตัว
View More"ยืนยิ้มอะไรคะ"คำถามที่ดังมาพร้อมร่างอุ้ยอ้ายที่เดินมาหาเขา ทำให้อรรถวางของในมือแล้วรีบเดินไปประคอง"ออกมาทำไมครับ น้ำค้างตกแล้ว"อรรถถามเมื่อสอดแขนเข้าเอวคนท้องแล้วพยุงไปนั่งที่เก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด"โรสเดินเองได้คะ ท้องนะคะไม่ได้ป่วย"ว่าให้สามีแต่ก็ยอมให้เขาประคองแต่โดยดี"ยิ้มอะไรคะ"รสรินถามคำถามเดิมเมื่ออรรถยังไม่ตอบคำถาม ตากลมโตมองไปทางฝั่งที่อรรถมองอยู่ก่อนหน้านี้ ฝั่งนั้นคือบ้านของอินและเป็นห้องนอนของมุกดา"หรือว่า!"ตากลมโตตวัดมองสามีเมื่อคิดไปว่าอรรถมาแอบดูมุกดา"อะไร!"อรรถถามที่เล่นที่จริง ตลกกับท่าทางของภรรยา แต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน "พี่อรรถมาแอบมองคุณมุกใช่ไหม""หืม...แบบนี้เรียกว่าหึงหรือเปล่านะ"อรรถถามอย่างอารมณ์ดี"ไม่ได้หึงค่ะแค่ไม่ชอบ อยากดูก็ดูต่อเถอะค่ะ โรสจะไปนอนแล้ว"บอกอย่างแสนงอนพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้น แต่มือหนาแตะที่ไหล่บางเอาไว้ เป็นเชิงห้ามเพราะรู้สึกผิดที่แกล้งให้เธอโกรธ ลืมไปว่าเธอกำลังท้องอยู่"พี่อินครับ""พี่อินทำไมคะ"ถามกลับรัวเร็วเมื่อได้ยินชื่อของอิน"พี่เห็นพี่อินเข้าไปในห้องมุกดา จนป่านนี้ยังไม่ออกมาเลย""จริงเหรอคะ!"ถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ท่าทางก็ต
"คูมแม่ขาาาา...หนูยิ้มฝันร้าย"เสียงเล็กๆที่ดังมาจากหน้าประตูระเบียงทำให้อินปล่อยแขนจากเอวมุกดา เมื่อเห็นลูกกอดตุ๊กตาหมียืนอยู่ตรงนั้น"หนูยิ้มลูก..."มุกดาเดินมาคุกเข่าและกอดลูกเอาไว้"ฝันร้ายเหรอคะ ฝันว่าอะไรคะบอกแม่สิ""หนูยิ้มฝันว่าพ่ออินร้องไห้"อินที่ยืนมองลูกต้องปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะเดินมาคุกเข่าข้างลูกอีกคน"พ่ออยู่นี่ครับ""พ่อร้องไห้"หนูยิ้มที่ซุกอยู่ในอกมุกดาเงยหน้าขึ้นมองหน้าอิน"พ่อร้องไห้ทำไมคะ""เปล่าครับพ่อไม่ได้ร้อง"อินโกหกทั้งๆที่รู้ว่าโกหกลูกไม่ได้แต่ก็ยังฝืน"แม่มุกขา พ่อร้องไห้ค่ะ"เด็กน้อยบอกกับคนเป็นแม่ "ค่ะ"มุกดารับคำก่อนจะมองไปอีกทางเพื่อหลบตาเขา เพราะตอนนี้น้ำตาของเธอมันไหลลงมาอีกแล้ว"แม่มุกกอดพ่ออินสิคะ กอดเหมือนที่กอดหนูยิ้ม โอ๋ๆๆ ไม่ร้องน้าแม่มุกอยู่นี่ บอกกับพ่ออินสิคะ"เด็กน้อยจำคำที่คนเป็นแม่เคยปลอบใจยามที่เธอเสียใจได้ทุกคำ คำพูดเหล่านี้จะทำให้เธอหยุดร้อง จึงอยากให้มุกดาบอกกับอินบ้าง "พ่อไม่เป็นไรครับ""โอ๋ๆๆหนูยิ้มกอดพ่ออินก็ได้ ไม่ร้องนะคะไม่ร้อง"เด็กน้อยผละออกจากอ้อมแขนมารดา แล้วใช้แขนเล็กกอดรอบคออินเอาไว้ ปากเล็กจิ้มลิ้มปลุกปลอบคนเป็นพ่อ พร้อมกับตบมือลง
ทันทีที่ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาในห้อง คนที่นอนกอดคนตัวเล็กบนเตียงก็ขยับตัวลุกขึ้น มือบางจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะขยับลงไปยืนข้างเตียง เมื่ออินเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงนอน"ลูกหลับแล้วเหรอ"อินถามตาคู่คมมองหน้าคนที่ไม่สบตาเขา"ค่ะ"มุกดาตอบเสียงเบา พร้อมกับเลี่ยงเดินไปอีกทางเพราะอยากให้อินได้อยู่กับลูกตามลำพัง เวลานี้อินมักจะเข้ามาบอกฝันดีกับหนูยิ้มเสมอ และเธอก็ไม่อยากอยู่ขวางหูขวางตาเขา"มุก...คุยกันก่อนได้ไหม"แทนที่อินจะขึ้นไปหาหนูยิ้มบนเตียงเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เขาเลือกที่จะตามมุกดาออกมาด้านนอกระเบียง"เชิญคุณอินค่ะ"มุกดาพูดเมื่อหันมาเผชิญหน้ากับเขา "อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม ผมไม่สบายใจเลย"อินตรงเข้าประเด็นเกือบปีแล้วที่มุกดาย้ายเข้ามาอยู่กับเขา หลังจากที่อรรถและรสรินเซ็นยกหนูยิ้มคืนให้เขา อินก็รับหนูยิ้มเป็นลูกและให้มุกดาเป็นแม่ อันที่จริงมันน่าจะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่หนูยิ้มเกิด แต่เพราะเขาเองที่ไม่ดีคิดเอาลูกไปทำลายครอบครัวคนอื่น จึงทำให้เรื่องมันวุ่นวายแบบนี้ เขาน่าจะเอะใจตั้งแต่แรกว่าทำไมรสรินถึงยอมรับหนูยิ้มง่ายๆ แถมยังให้อรรถรับผิดชอบและเซ็นรับเป็นแม่ให้หนูยิ้ม แทนที่จะเป็นอรรถก
อรรถยืนยันเสียงหนักแน่น รสรินชวนเขาหย่าอย่างนั้นหรือ ฝันไปเถอะ สองเดือนที่ไม่มีเธอเขาทรมานแทบตาย ตอนนี้ดีใจที่สุดที่ได้เจอเธอ และมีความสุขที่สุด ที่รู้ว่ากำลังจะเป็นพ่อคน แต่เธอกลับดับฝันของเขาด้วยคำพูดที่ไม่เข้าหู แล้วตบท้ายด้วยคำว่าหย่า มีหรือที่เขาจะยอม "ผมรักคุณนะโรส รักมากที่สุด"อรรถบอกความในใจออกไป จะต้องให้เขาควักหัวใจให้เธอดูเลยไหม ว่าตอนนี้หัวใจเขามีแค่เธอคนเดียว รสรินยังเฉย ตากลมโตมองหน้าเขานิ่งๆ "คำพูดมันอาจเชื่อถือไม่ได้ คุณให้โอกาสผมได้ไหม ให้ผมได้พิสูจน์ตัวเอง ให้ผมทำให้คุณเห็น ว่าผมเป็นพ่อ เป็นสามีที่ดีได้ นะครับโรส เชื่อผมสักครั้งนะครับ ผมรักคุณ รักลูกของเรานะ""คุณอรรถ..."รสรินพูดไม่ออก เมื่อได้ยินคำขอร้องจากเขา เวลาสองเดือนที่จากมา ไม่มีวันไหนที่เธอไม่คิดถึงเขา ยิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูก ความรู้สึกที่มีต่อเขายิ่งชัดเจน เธอรักเขา"นะครับโรส ให้โอกาสผมสักครั้งนะครับ"อรรถขอร้องและอ้อนวอน เขารู้ว่ารสรินยังรักเขา เพราะถ้าเธอเกลียดเขาจริงๆ เธอต้องหนีไปไกลกว่านี้ ความผิดพลาดที่เกิดขึ้น เป็นบทเรียนอันใหญ่หลวงที่ทำให้อรรถเกือบเสียเธอไป ถ้าเธอหันหลังให้เขาตอนนี้ นั่นเท่ากับว่า เข





