Lahat ng Kabanata ng รัชทายาทผงาดฟ้า: แผ่นดินนี้ข้าเป็นใหญ่: Kabanata 81 - Kabanata 90

100 Kabanata

บทที่ 81

เมื่อเฟิงปู้ผิงเห็นว่าดาบคู่ของอีกฝ่ายเป็นอาวุธเบา ก็ฟาดกระบองลงไปอย่างแรงทันที คิดจะกระแทกเขาให้ตกเวทีไปในกระบวนท่าเดียวทว่าเสิ่นหนานซิงคล่องแคล่วว่องไวเป็นอย่างมาก เขากลิ้งตัวไปตามพื้นอย่างรวดเร็ว ดาบคู่ฟันใส่ขาทั้งสองข้างของเฟิงปู้ผิงเฟิงปู้ผิงย่อมไม่ให้เขาได้สมหวัง เขาถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว พร้อมรั้งกระบองเขี้ยวหมาป่าในมือกลับมาฝืนสกัดแนวโจมตีของดาบคู่น่าเสียดายที่ดาบคู่ของเสิ่นหนานซิงได้พุ่งมาถึงเบื้องหน้าของเขาแล้ว พร้อมกับการโจมตีราวพายุฝนโหมกระหน่ำเคร้งเคร้งเคร้ง…ดาบคู่สลับฟันเข้ามาจนเฟิงปู้ผิงร่นถอยติดต่อกัน และเป็นเพราะดาบคู่จู่โจมช่วงล่าง ทำให้เฟิงปู้ผิงสูญเสียสมดุลไปอย่างสิ้นเชิง และต้องถอยร่นอย่างเร่งร้อนอยู่หลายครั้งเมื่อหยางเฉินเห็นการจู่โจมของเขา ก็อดเผยรอยยิ้มชื่นชมออกมาไม่ได้ยาวขึ้นหนึ่งนิ้วก็แข็งแกร่งขึ้นหนึ่งขั้น!กระบอกเขี้ยวหมาป่าจัดเป็นอาวุธหนัก ต้องใช้กระบวนท่ารุกถอยอย่างต่อเนื่องโจมตีอย่างลื่นไหล และทุกกระบวนท่าล้วนดุดันทรงพลังแต่ดาบคู่จัดอยู่ในประเภทอาวุธเบา และจำเป็นต้องต่อสู้ในระยะประชิดจึงจะสำแดงพลังของดาบคู่ออกมาได้ ที่เสิ่นหนานซิงเข้าประชิ
Magbasa pa

บทที่ 82

เมื่อเสิ่นหนานซิงเห็นกระบอกเขี้ยวหมาป่าเพิ่มความเร็วขึ้น คล้ายกับคาดเดาได้อยู่ก่อนแล้วก็ไม่ปาน เขากระโดดขึ้นอย่างรวดเร็ว เท้าข้างหนึ่งเหยียบลงบนด้ามยาวของกระบองเขี้ยวหมาป่า หยิบยืมกำลังกระโจนเข้าหาเฟิงปู้ผิงเคร้งเคร้งเคร้ง…เสียงอาวุธกระทบกันดังต่อเนื่องไม่หยุด ทำเอาคนทั้งหลายชมดูไม่ทันจนตาลายท่ามกลางการปะทะกันอย่างแข็งกร้าวนั่นเอง อาวุธหนักอย่างกระบองเขี้ยวหมาป่าก็ถูกจำกัดการเคลื่อนไหว ถูกเสิ่นหนานซิงถีบลงจากเวทีประลองไปในเท้าเดียวป๊าบป๊าบป๊าบ…เสียงปรบมือดังกระหึ่มอย่างกึกก้องหยางจิ่นอวี๋เดินเข้ามาอย่างช้าๆ ถามด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าว่าเจ้าหนุ่มนี่เป็นอย่างไร?”“เห็นว่าเขาอายุยังน้อย เป็นผู้มีพรสวรรค์ให้ส่งเสริมได้ก็จริง แต่ก็ยังไม่ถึงระดับที่ข้าต้องการ” หยางเฉินส่ายหัวอย่างไม่สนใจนัก“เหตุใดกันเล่า? ตอนนี้เขาอายุยังน้อย แค่สิบเจ็ดสิบแปดเท่านั้น โอกาสในการพัฒนาต่อยังมีอีกมาก ขอเพียงเจ้ามอบให้ทรัพยากรให้เขาเล็กน้อย จะฟูมฟักถึงระดับเก้าก็ไม่น่ามีปัญหาอันใด” หยางจิ่นอวี๋กล่าวพร้อมรอยยิ้ม“เฟิงปู้ผิงประลองมาแล้วหลายสนาม สูญเสียกำลังภายในไปมาก หากเป็นยามปกติ เสิ่นหนานซิงย่อมไม่อ
Magbasa pa

บทที่ 83

ฉึบ!เสิ่นหนานซิงโดนเข้าอีกหนึ่งกระบี่ ครั้งนี้เป็นบริเวณต้นขา เลือดพุ่งออกมาในทันที หากเป็นคนทั่วไปต้องสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปแล้วเป็นแน่ทว่า เจ้าหนุ่มนี่ไม่สนใจอาการบาดเจ็บบนร่างแม้แต่น้อย เขาพุ่งเข้าไปต่อสู้กับเผิงหู่อีกครั้งกล่าวตามตรง เผิงหู่ก็ถูกวิธีการต่อสู้แลกชีวิตของเจ้าเด็กนี่ทำเอาตกใจจนมือเท้าติดขัดแล้ว ทันทีที่ไม่ทันระวังก็ถูกฟันเข้าดาบหนึ่งดาบนี้เมื่อตวัดลงไป ก็กรีดแผ่นหลังของเผิงหู่เป็นแผลยาวสายหนึ่ง โลหิตเนืองนองยิ่งกว่า“เสิ่นหนานซิง พวกเราแค่ประลองยุทธ์กัน เหตุใดเจ้าจึงเอาชีวิตเข้าแลกเช่นนี้เล่า!” เผิงหู่ร้องตะโกนเสียงดัง“การประลองก็เหมือนการเข้าสู่สนามรบ แม้แต่พญาราชสีห์ยามสู้กับกระต่ายก็ยังต้องใช้สุดกำลัง หากข้าแม้แต่แลกชีวิตก็ยังไม่กล้า แล้วจะเข้าสู่สนามรบไปเอาชีวิตศัตรูได้อย่างไร?” เสิ่นหนานซิงตอบกลับอย่างเย็นชาก็เห็นเขาพุ่งเข้าหาเผิงหู่อีกครั้ง ดวงตาแดงก่ำดั่งโลหิตคู่นั้น ฉายไอสังหารที่เย็นยะเยือกดุจน้ำแข็ง ทำเอาเผิงหู่หวาดหวั่นจนถอยหลังติดต่อกันเผิงหู่ที่พลังใจตกเป็นรอง สุดท้ายก็ถูกเสิ่นหนานซิงถีบลงเวทีประลอง ตัวเขาก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย แต่ย
Magbasa pa

บทที่ 84

เมื่อครู่เสิ่นหนานซิงสู้กับยอดฝีมือขั้นเจ็ดติดต่อกัน ถือว่ามีการปรับตัวตามศัตรูที่ต่างกันได้ดีมาก จึงกำชัยในท้ายที่สุดคิดไม่ถึงว่า หยางเฉินจะบอกว่าเขาขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ ทำให้เขารู้สึกไม่ยอมรับขึ้นมาอยู่บ้างทันที“ขอคุณชายโปรดให้ความกระจ่าง ผู้น้อยบกพร่องในจุดใดหรือขอรับ?” เสิ่นหนานซิงกล่าว“ยามเผชิญหน้ากับอาวุธหนัก สามารถเคลื่อนไหวไปมาเพื่อถ่วงเวลาให้ศัตรูหมดแรง คว้าชัยชนะในท้ายที่สุดก็จริง แต่ว่า หากอยู่ในสนามรบ เจ้ามีเวลาให้สูญเสียเช่นนี้หรือ?” หยางเฉินถามเรียบๆ“สถานการณ์ในสนามรบแปรเปลี่ยนนับหมื่นพัน คงจะไม่มีเวลาเช่นนี้” เสิ่นหนานซิงตอบหน้ามุ่ยหยางเฉินกล่าวเรียบๆ ว่า “หากเผชิญหน้ากับศัตรูเช่นนี้ในสนามรบ ก็ต้องยอมสูญเสียอย่างน้อยที่สุด ใช้แผลแลกบาดแผล ยอมให้ตนเองบาดเจ็บเพื่อมอบการโจมตีถึงชีวิตให้ศัตรู นี่จึงจะเป็นวิธีการรับมือที่ดีที่สุด”“คุณชาย ข้าเข้าใจแล้วขอรับ” เสิ่นหนานซิงพลันเข้าใจขึ้นมา“ยามเจ้าต่อกรกับเฟิงปู้ผิง ในกระบวนท่าที่สิบสามก็ควรฝืนรับการโจมตีจากกระบองเขี้ยวหมาป่าของเขา แล้วใช้ดาบของเจ้าตัวศีรษะเขาซะ แต่เจ้ากลับถอยเพราะกลัวตนเองจะได้รับบาดเจ็บ…”เสิ่
Magbasa pa

บทที่ 85

“คุณชายหลี่ ฟังจากคำพูดของท่าน เหมือนจะเป็นแม่ทัพผู้หนึ่ง?” ซ่างกวนซืออินลองเชิงถาม“ว่าอย่างไรดี ถือว่าใช่แล้วกัน” หยางเฉินตอบอย่างไม่ใส่ใจ“ดูไปแล้ว ท่านน่าจะเป็นยอดฝีมือด้านวรยุทธ์ผู้หนึ่งด้วย?” ซ่างกวนซืออินยังคงถามลองเชิงต่อไปอีก“ครั้งนี้แม่นางเดาผิดแล้ว ข้าเป็นเพียงบัณฑิตอ่อนแอที่ไม่มีแรงแม้แต่จะฆ่าไก่เท่านั้น” หยางเฉินตอบกลับด้วยสีหน้าขมขื่น“ไม่กระมัง ฟังจากที่คุณชายวิเคราะห์การประลองยุทธ์เมื่อครู่อย่างเปี่ยมไปด้วยเหตุผลแล้ว เห็นได้ชัดว่าคุณชายกำลังปิดบังความสามารถ!” ซ่างกวนซืออินกล่าวพร้อมรอยยิ้มหยางเฉินไม่อยากพัวพันกับหญิงงามนางนี้อีก เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ฐานะของตนถูกเปิดโปง ด้วยเหตุนี้ จึงเลือกโต้ตอบด้วยความเงียบและเตรียมจากไป“คุณชายหลี่จะจากไปแล้วหรือ?” ซ่างกวนซืออินสังเกตเห็นจุดนี้ได้อย่างฉับไว“ข้าหาผู้มีความสามารถพบแล้ว รั้งอยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์ใดอีก” หยางเฉินยิ้มตอบ“แล้วคุณชายไม่ต้องการกุนซือ? หรือผู้มีความสามารถด้านอื่นหรือ?” ซ่างกวนซืออินถามในเวลานั้นเอง สาวใช้ผู้หนึ่งก็เข้ามารายงานหยางจิ่นอวี๋สองสามประโยคหยางจิ่นอวี๋พยักหน้าติดต่อกัน แล้วรีบดึงหยา
Magbasa pa

บทที่ 86

มีหนึ่งในสี่ยอดสาวงามแห่งเมืองอู่ตี้เป็นผู้ออกหัวข้อประลอง ทำให้ทุกคนเกินความสนใจขึ้นมาทันที ต่างพากันเริ่มครุ่นคิดขึ้นมาหยางจิ่นอวี๋มองหยางเฉินที่อยู่เบื้องหน้า แล้วกระซิบว่า “เจ้าก็แต่งสักบท ให้อาได้อวดคนสักหน่อย”“เสด็จอา ข้าแต่งกลอนไม่เป็น” หยางเฉินกล่าวหน้ามุ่ย“แต่งไม่เป็นหรือ?” หยางจิ่นอวี๋จ้องเขา แล้วกล่าวอย่างมีเลศนัยว่า “แผ่นดินงดงามถึงเพียงนี้ วีรชนดั่งภมรน้อมยอมพลี สละชีพวายชีวีมิคร้ามเกรง!”หยางเฉินรู้สึกกระดากอยู่บ้าง นั่นเป็นผลงานอมตะชิ้นเอกของท่านมหาบุรุษ [1] ตนเพียงท่องออกมาตามอารมณ์เท่านั้น แต่ถูกเสด็จอาจับไว้เสียได้เสียงของซ่างกวนซืออินก็ดังมาจากฝั่งตรงข้ามเช่นกัน นางกล่าวว่า “คุณชายหลี่ ท่านก็แต่สักบทเถิด”“ไม่ขอปิดบังคุณหนู ข้าแต่งกลอนไม่เป็นจริงๆ ท่านก็อย่าได้สร้างความลำบากใจให้ข้าอีกเลย” หยางเฉินปฏิเสธอีกครั้งด้วยคลังความรู้ที่เขามีในตอนนี้ ต้องบดขยี้เจ้าพวกนี้ได้อย่างแน่นอน ทว่า เขาคิดว่าไม่มีความจำเป็น อีกอย่างยิ่งมีชื่อเสียงก็ยิ่งไม่ดีต่อเขาหยางจิ่นอวี๋กวักมือ สาวใช้ก็นำ ‘สี่สมบัติ’ แห่งห้องเขียนภาพและอักษรอันได้แก่ พู่กัน กระดาษ หมึกแหละแท่นฝนหมึก
Magbasa pa

บทที่ 87

“เรื่องชี้แนะนั้นไม่กล้า!” หยางเฉินอยากร้องไห้แต่ไร้น้ำตากล่าวตามตรง ด้วยวรยุทธ์ของเขาในตอนนี้ หากคิดจากไปก็ไม่มีผู้ใดขวางเขาไว้ได้ ทว่าตอนนี้เขาเป็นเพียงผู้พิการคนหนึ่ง จึงจำเป็นต้องนั่งรถเข็นออกไปเท่านั้นภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ นอกเสียจากเขาจะเปิดเผยความสามารถของตน ไม่เช่นนั้นต่อให้อยากจากไปก็ไปไม่ได้!ซ่างกวนซืออินท่องออกมาอย่างช้าๆ “บุพชาติผลิบานใหม่ ยามเยาว์วัยไร้หวนกลับ พบพานยามเมามาย ดีฤาร้ายไยคำนึง”“บทกลอนอันประเสริฐ! บทกลอนอันประเสริฐ! แม่นางซ่างกวนมากความสามารถนัก พวกข้านับถือยิ่งนัก!” หวังซูหาวร้องชมเสียงดังผู้คนที่อยู่ชั้นล่างพากันปรบมือโห่ร้องชื่นชม และยังมีอีกหลายคนที่ท่องซ้ำเพื่อพินิจพิเคราะห์วรรณศิลป์ที่อยู่ภายในหลายครั้งหยางเฉินก็เป็นผู้ที่เปี่นมด้วยประสบการณ์เช่นกัน จึงอดกล่าวอย่างสะทกสะท้อนไม่ได้ว่า “ไม่เสียทีที่เป็นสตรีผู้มีความสามารถอันดับหนึ่งแห่งเมืองอู่ตี้จริงๆ!”“เป็นอย่างไร? ซ่างกวนซืออินไม่เลวกระมัง?” หยางจิ่นอวี๋โน้มตัวเข้ามากระซิบถามเขาในที่สุดหยางเฉินก็เข้าใจ ที่เสด็จอารั้งเขาไว้ ก็เพื่อให้เขาได้เห็นพรสวรรค์ของซ่างกวนซืออิน เผื่อไม่แน่ว่าเขาจ
Magbasa pa

บทที่ 88

“คุณชายมีปณิธานอันกว้างไกล เชื่อว่าท่านต้องทำสำเร็จเป็นแน่ ข้าขอคารวะคุณชายหนึ่งจอก!” ซ่างกวนซืออินยกจอกขึ้นมาจากที่ไกลแม้จะเห็นเพียงเงาร่างของสาวงามในห้องรับรองส่วนตัว แต่ท่วงท่าที่ซ่างกวนซืออินยกจอกสุราขึ้นมา ก็ยังสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนหยางเฉินตกตะลึงไปเล็กน้อย ขณะที่กำลังจะปฏิเสธ หยางจิ่นอวี๋ก็ดึงมือของเขา บังคับให้ยกจอกสุราขึ้นมา“คนเขาเป็นสตรีมาคารวะสุราเจ้า เจ้าก็อย่าได้ไม่ให้เกียรติสิ” หยางจิ่นอวี๋กระซิบเบาๆหยางเฉินทำอะไรเสด็จอาหญิงผู้นี้ไม่ได้ จึงได้แต่ยกจอกเหล้าขึ้นมากล่าวว่า “เช่นนั้นก็ขอบคุณแม่นางมาก”หวังซูหาวเห็นหญิงงามคารวะสุราต่อหยางเฉิน ภายในใจพลันรู้สึกไม่ยินยอมขึ้นมา คิดว่าต้องทำเช่นใดจึงจะข่มเจ้าคนผู้นี้ลงไปได้“คุณชายหลี่โศกเศร้าอาดูรเยี่ยงนี้ ขาดความระห่ำและอหังการของคนหนุ่มสาวไป หากพวกเราเอาแต่เป็นเช่นนี้ แล้วจะเป็นเสาหลักของจักรวรรดิได้อย่างไร?เขาดูแคลนหยางเฉินเช่นนี้ ตามความคิดคนทั่วไปต้องเถียงกลับไปทันทีแน่ ไม่เช่นนั้นก็เอ่ยปากตอบโต้กลับไป ทว่าหยางเฉินกลับเมินเฉย คล้ายไม่อยากสนทนากับเขาเดิมหวังซูหาวคิดไว้แล้วว่า หากหยางเฉินโต้เถียงกับเขา เขาจะต้อ
Magbasa pa

บทที่ 89

หยางเฉินก็คิดไม่ถึงว่าปฏิกิริยาตอบสนองของคนด้านล่างจะรุนแรงขนาดนี้ และเขาก็ไม่อยากพบกับซ่างกวนซืออินจริงๆ เพื่อไม่ให้ต้องรู้สึกกระดากยามพบหน้ากันในอนาคตเมื่อซ่างกวนซืออินเห็นด้านล่างเละเป็นโจ๊ก ก็กระแอมลำคอให้โล่งแล้วเปิดปากว่า “คุณชายหลี่คงมีที่ใดไม่สะดวก ข้าก็ไม่ขอฝืนใจ ทุกเรื่องปล่อยไปตามวาสนาก็พอ”“ขอบคุณแม่นางมากที่เข้าใจ!” หยางเฉินตอบกลับเสียงดังตัวเขาในเวลานี้รีบส่งสัญญาณมือให้เสด็จอา ให้นางจัดคนส่งเขาจากไป จะได้ไม่ถูกซ่างกวนซืออินล่วงรู้ฐานะของเขาทว่าหยางจิ่นอวี๋ไม่คิดจะปล่อยเขาไปเลยสักนิด กลับกระซิบว่า “รอบถัดไปเป็นการอภิปรายเรื่องการเมือง เจ้าสามารถฟังความเห็นจากนักศึกษาจำนวนมาก ไม่แน่เจ้าอาจได้แรงบันดาลใจจากในนั้นก็เป็นได้”“ว่าอย่างไรนะพ่ะย่ะค่ะ? ถกเรื่องการเมือง? หยางเฉินตื่นตะลึง”วิจารณ์เรื่องในราชสำนัก นั่นเป็นความผิดที่มีโทษถึงประหาร เสด็จอามาจัดอภิปรายเรื่องการเมืองที่นี่ หากถูกฮ่องเต้รู้เข้า จะมิกลายเป็นปัญหาหรือ?“อภิปรายเรื่องการเมืองเป็นสิ่งที่เสด็จพี่ฮ่องเต้ทรงอนุญาต ไม่เช่นนั้นผู้ใดจะกล้าวิจารณ์เรื่องของราชสำนักกัน เพียงแต่คำวิจารณ์ทั้งหมดจำกัดอยู่ในหอ
Magbasa pa

บทที่ 90

ในตอนที่จักรวรรดิเป่ยซยงมารุกราน หยางเฉินได้นำแผนรับมือสำหรับเรื่องนี้โดยเฉพาะออกมา และบัดนี้ก็ได้ดำเนินการไปแล้วด้วยโดยทั่วไปแล้ว ยามรับมือกับการรุกรานของแคว้นอื่น ก็จะมีการแบ่งออกเป็นฝ่ายที่สนับสนุนและฝ่ายที่คัดค้านสงครามแผนการที่ทุกคนในห้องโถงเสนอมาในยามนี้ก็เป็นเช่นนั้น ทว่า หยางเฉินที่เป็นองค์รัชทายาทย่อมรู้ดีว่า แผนการที่แตกต่างกันนั้น ก็สามารถนำมาใช้รับมือกับพวกซยงหนูได้เช่นเดียวกัน“คุณชายหลี่ ท่านจะแสดงความเห็นของตนหน่อยหรือไม่?” เสียงของหยางจิ่นอวี๋ดังไปทั่วห้องโถงหยางเฉินรู้ว่าเสด็จอาจงใจหาเรื่อง จึงปฏิเสธหน้ามุ่ยว่า “องค์หญิงใหญ่ กระหม่อมไม่มีความเห็นใดๆ ดอก อย่าได้ทรงล้อกระหม่อมอีกเลยพ่ะย่ะค่ะ”“นั่นสิ คุณชายหลี่ ท่านก็ลองพูดดูสักหน่อยเถิด” ซ่างกวนซืออินเอ่ยปากในขณะที่หยางเฉินกำลังจะปฏิเสธนั่นเอง ก็มีเสียงดังมาจากห้องรับรองส่วนตัวชั้นสามที่อยู่ฝั่งตรงข้าม“คุณชายหลี่ ชายชราผู้นี้ก็อยากฟังความเห็นของท่านเช่นกัน ท่านก็อย่าได้ถ่อมตัวอีกเลย”เมื่อหยางเฉินมองไปด้วยสีหน้างุนงง ภายในก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้งว่า “ข้าคือจางจงหยาง เป็นอธิการบดีของสำนักศึกษาเยว่ลู่ซาน”นั
Magbasa pa
PREV
1
...
5678910
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status