All Chapters of วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง: Chapter 41 - Chapter 50

72 Chapters

บทที่ 41

เขาไม่อยากทำงานร่วมกันเธอเลย หร่วนหนิงถังนวดขมับอยู่ชั่วครู่ ปวดหัวเล็กน้อย ด้วยความสามารถและวุฒิการศึกษาของเธอในตอนนี้ สามารถบุกเบิกเส้นทางและสร้างจิ่วคงสักที่ได้ด้วยตัวเองแล้ว ลู่จินอันไม่มีเหตุผลที่ไม่อยากร่วมมือกับเธอ เธอแค่อยากสร้างเส้นสายกับลู่จินอันเท่านั้น เฉินเซิ่งกล่าวว่า “ฉันว่าฟู่หว่านกับชิงอี้คอยเป่าหูอยู่ข้าง ๆ ลู่จินอัน และพูดอะไรแย่ ๆ เกี่ยวกับเธอแน่”“ไม่เป็นไร” หร่วนหนิงถังยิ้ม “ฉันโทรบอกสถานการณ์ทางนี้กับเหล่าโจวแล้ว เขามักจะมีทางออกอยู่เสมอ”เธอเชี่ยวชาญและมุ่งมั่นในการวิจัย แต่ในแง่ของการติดต่องาน ยังคงต้องการโจวเฉาหลี่ด้วย......ฟู่หว่านถูกชิงอี้ดึงออกไป รู้สึกโกรธจนไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้“เธอเอาแต่ดึงฉันทำไมกัน? ฉันอยากขึ้นไปฉีกปากสุนัขของเขาจริง ๆ เลย!”ชิงอี้ยกยิ้ม “กับพวกเขาถึงขั้นต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลยเหรอ?”ฟู่หว่านกรอกตา “ก็มีแต่นินจาเต่าแบบเธอที่อดทนได้ขนาดนี้! เขายังบอกอีกว่าอยากจะเห็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบชิงหลวนเอกซ์เซเว่น หากเขารู้ว่าเป็นเธอ ไม่ตกใจจนแว่นหลุดไปเลยเหรอ?”“เอาละ เธอพาฉันไปเดินดูรอบ ๆ บริษัทหน่อยแล้วกัน”เธอต้องการทำเว
Read more

บทที่ 42

ชิงอี้ไปรับจือจือถึงหน้าประตูโรงเรียนอนุบาลจือจือกระโดดโลดเต้นออกมา เมื่อมองเห็นแม่ ดวงตาของเธอก็เป็นประกาย ก่อนจะกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ “คุณแม่คะ! วันนี้คุณแม่สวยจังเลย เหมือนกับดาราที่อยู่ในหนังเลยค่ะ!”“เหรอจ๊ะ?” ชิงอี้ยกยิ้มมุมปากวันนี้ชิงอี้แต่งหน้า สวมเสื้อโค้ตสีดำและรองเท้าส้นสูง ผมยาวเป็นลอนคลื่นถูกปล่อยลงมา เธอยืนอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาล ดึงดูดสายตาของผู้ปกครองหลายคนให้เหลียวกลับมาอยู่บ่อยครั้งเมื่อก่อนอยู่ที่บ้าน เธอไม่ได้สนใจการแต่งกายของตัวเองมากนัก วนเวียนอยู่แค่กับโจวเฉาหลี่และเด็กทั้งสองคน คอยจับคู่เสื้อผ้าให้กับโจวเฉาหลี่อย่างประณีต และดูแลการกินอยู่นอนหลับให้กับเด็ก ๆ เท่านั้นจุดศูนย์ถ่วงของเธอแทบจะไม่ได้อยู่ที่ตัวเองเลย ตอนนี้ เธอมีชีวิตอยู่เพื่อตนเอง“เมื่อไรคุณแม่จะกลับบ้านครับ?” หนานหนานก้าวเดินไปข้างหน้า เงยหน้าพลางจับจ้องไปที่ชิงอี้ “ผมอยากกินอาหารที่คุณแม่ทำ ช่วงนี้ผมผอมไปหมดแล้ว”เขาไม่ชอบกินกับข้าวที่คุณน้าทำ ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไหร่นักจือจือโต้กลับในทันที “คุณแม่ไม่ใช่พี่เลี้ยงของพี่สักหน่อย”ชิงอี้ไม่ได้สนใจหนานหนาน ถึงขั้นไม่
Read more

บทที่ 43

ในสายตาของเขา ลูกสาวกับเธอไม่เคยมีความสำคัญ ห้างเสื้อผ้าเด็ก ชิงอี้ไม่ได้ปฏิบัติไม่ดีต่อจือจือเลย ถึงแม้จะไม่มีเงิน ก็จะให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่เธออยู่ดี เพิ่งจะก้าวเข้าไป ก็ได้ยินเสียงของเจ้าของร้านกล่าวชื่นชม “ประธานโจว คุณนายโจว ลูกชายของพวกคุณหล่อจังเลย ดูแล้วช่างเป็นครอบครัวที่มีความสุขจริง ๆ” “คุณนายโจวดูสวยมากเลย ลูกชายเหมือนแม่มากกว่า” เจ้าของร้านหัวเราะ “ประธานโจวมีภรรยาแบบนี้ เลี้ยงลูกได้ดีขนาดนี้ จะต้องจัดการเรื่องในบ้านได้เป็นระเบียบเรียบร้อยแน่นอน ประธานโจวช่างโชคดีจริง ๆ” โจวเฉาหลี่ไม่ได้อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหร่วนหนิงถัง เพียงแค่พูดอย่างไม่รีบไม่ร้อนว่า “หนิงถังเป็นวิศวกรของสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง ในอนาคต เป็นเสาหลักของประเทศ เรื่องหยุมหยิมภายในบ้านมีพี่เลี้ยงเด็กคอยดูแล” ชิงอี้หายใจลึก จูงมือของจือจือ อดที่จะรู้สึกประหม่าไม่ได้ ในสายตาของเขา หร่วนหนิงถังควรจะมีอนาคตที่เปล่งประกายบนโลก และการทุ่มเทในครอบครัวของเธอ เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว ในสายตาของเขา เธอก็คือพี่เลี้ยงเด็กคนนั้น “แม่คะ เจ็บ…” จือจือพูดอย่างแผ่วเบา ชิงอี้ปล่อยจ
Read more

บทที่ 44

ในน้ำเสียงของเฉินเซิ่ง แฝงไปด้วยความเหยียดหยามอย่างรุนแรง“มิน่าล่ะวันนี้ฉันกับหนิงถังเกือบจะถูกปฏิเสธเข้าพบที่จิ่วคง ที่แท้ลู่จินอันคือคนรักใหม่ของเธอนี่เอง ลูกไม้ของนังจิ้งจอก ตอนนั้นก็ปีนเตียงของเฉาหลี่ ตอนนี้มายั่วยวนลู่จินอัน มีฝีมือจริง ๆ”หร่วนหนิงถังละสายตา เหลือบมองไปที่เฉินเซิ่ง “พี่ พูดไร้สาระอะไรกัน?”“พี่พูดเรื่องไร้สาระอะไรต่อหน้าเด็กน่ะ? ผู้หญิงสวย ๆ แบบพี่สะใภ้ จะเป็นคนแบบนั้นได้ที่ไหนกัน?”“อีกอย่าง ประธานลู่เป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายของอาจารย์เฮ่อ เป็นบุคลากรทางเทคนิคหลักของสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง ก็คงจะไม่หลงใหลในความงามจนเสียสติหรอกมั้ง?”สายตาขของหร่วนหนิงถังมองไปยังโจวเฉาหลี่อีกครั้ง “เหล่าโจว ไปทักทายพี่สะใภ้สักหน่อยเถอะ?”ดูเหมือนว่าโจวเฉาหลี่ไม่ใส่ใจเลยว่าชิงอี้จะเป็นอย่างไรเขาหลุบตามองนาฬิกา น้ำเสียงเรียบเฉย “กินข้าวก่อน”“หิวหรือยัง?” เขามองหนานหนาน ถามด้วยเสียงอบอุ่น “หิวนานแล้วครับ” หนานหนานกอดขาของพ่อ “วันนี้อยากกินเคเอฟซี”โจวเฉาหลี่ขมวดคิ้วอย่างควบคุมอารมณ์ “กินอาหารขยะให้น้อยหน่อย”“โธ่ เด็กผู้ชายที่ไหนจะบอบบางขนาดนั้น” หร่วนหนิงถังบีบใบหน้าเล็ก ๆ ข
Read more

บทที่ 45

ยังไม่ทันได้หย่า ก็อดรนทนไม่ได้มานอนด้วยกันเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?แม้ว่าเธอจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ตอนนี้รู้สึกว่าแขนขายังคงหนักอึ้งเหมือนกับบรรจุไปด้วยตะกั่วอยู่ดี“ทำไมพี่ถึงไม่พูดล่ะ?”ในชั่วพริบตาที่หร่วนหนิงถังเอามือออกแล้วมองไปทางประตู ดวงตาของเธอก็ประสานเข้ากับสายตาของชิงอี้ที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูเมื่อมองเห็นชิงอี้ เธอก็รีบลุกขึ้นนั่งลงบนเตียงในทันที “พรุ่งนี้ฉันจะไปส่งหนานหนานที่โรงเรียน นอนบนเตียง พี่สะใภ้คงไม่ถือสาใช่ไหมคะ?”ชิงอี้ไม่ได้พูดอะไรเธอหายใจลึก มองการตกแต่งภายในห้องนอนหลักของเรือนหอภาพแต่งงานที่อยู่บนหัวเตียงไม่เห็นร่องรอย ก็แม้กระทั่งเตียงขนาดใหญ่ที่เธอเลือกอย่างพิถีพิถันในตอนนั้น ก็ถูกเปลี่ยนเป็นเตียงไม้เนื้อแข็งสีแดงไปแล้วเมื่อเห็นสายตาที่มองอย่างละเอียดของเธอ หร่วนหนิงถังก็ยิ้มออกมาอย่างสดใส รีบอธิบายในทันที “เหล่าโจวบอกว่าพี่สะใภ้ไม่กลับมาแล้ว ของที่อยู่ที่นี่แล้วแต่ที่ฉันชอบ ระหว่างพี่น้องกันทั้งนั้น พี่สะใภ้จะนอนด้วยกันที่นี่ก็ได้นะคะ”เมื่อชิงอี้ได้ฟังคำพูดที่เหลือเชื่อพวกนี้ ก็สงสัยหูของตัวเองอยู่บ้างว่าฟังผิดไปแล้วหรือเปล่า“ไม่ถือ” ชิงอี้ยกมุมปา
Read more

บทที่ 46

ตลอดทางที่ชิงอี้ขับรถกลับไปที่บ้านเช่าเธอย้อนกลับไปคิดสิ่งที่เห็นทั้งหมดที่เรือนหอเมื่อครู่ รู้สึกว่าน่าหัวเราะเท่านั้นพวกเขาเรียกตัวเองว่าเป็นพี่น้องไปด้วย นอนเตียงเดียวกัน หนุนหมอนใบเดียวกันไปด้วยเห็นทุกคนเป็นคนโง่ ที่น่าขำก็คือ ชาติที่แล้วของเธอไม่ได้สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อยบางทีตอนที่โจวเฉาหลี่มักจะพาหนานหนานไปหาหร่วนหนิงถัง เธอก็ควรคิดได้แล้วว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไม่ได้ง่ายดายอย่างแค่การเป็นพี่น้องกันทว่าโจวเฉาหลี่ชักช้าไม่ยอมเซ็นหย่า ถึงขนาดไม่คิดจะคุยกับเธอเลยด้วยซ้ำเพื่อแก้แค้นที่ตอนแรกเธอยืนกรานว่าจะแต่งงานกับเขางั้นเหรอ?หรือคิดจะใช้ทะเบียนสมรสผูกเธอไว้ตลอดชีวิต ให้เธอรองมือรองเท้าอยู่ที่ตระกูลโจว?ชิงอี้สูดหายใจลึกเรียบเรียงความคิดของตนเองในเมื่อเขาไม่ยอมหย่า ปฏิเสธการติดต่อ งั้นก็ฟ้องหย่าเถอะการแต่งงานที่ยับเยินมากในครั้งนี้ เธอไม่อยากเก็บไว้อีกต่อไปแล้วจริง ๆ ยิ่งถ่วงเวลาเอาไว้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งเหนื่อยใจมากเท่านั้นชิงอี้โทรศัพท์หาลู่จินอัน ถามเขาว่ารู้จักทนายความด้านการหย่าร้างบ้างหรือไม่ลู่จินอันรู้สถานการณ์การแต่งงานของชิงอี้ จึงให้ความช่ว
Read more

บทที่ 47

ชิงอี้ยิ้มพลางพยักหน้าเธอเดินตามลู่จินอันไปตลอดทางจนถึงสถานที่บรรยายบังเอิญจริง ๆ เจอกับหร่วนหนิงถังกับโจวเฉาหลี่ที่มาด้วยกันอีกแล้ว และยังมีเฉินเซิ่งด้วย เฉินเซิ่งเป็นประธานกรรมการบริหารของอวิ๋นถู ติดตามมาเพื่อเรียนรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับภายในอุตสาหกรรมด้วยกันโจวเฉาหลี่นั่งอยู่ที่ตำแหน่งแถวหน้าสุด สวมชุดสูทสีดำทั่วทั้งร่าง ยังคงสุขุมสง่างามเหมือนเช่นเคยดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะต้องขึ้นเวทีลู่จินอันขยับไปใกล้ชิงอี้ “ลืมบอกเธอเลย บริษัทของประธานโจวในฐานะผู้นำของอุตสาหกรรม ก็จะแลกเปลี่ยนบนเวทีด้วยเหมือนกัน”“ถ้าเธอไม่ชอบ ฉันจะเปลี่ยนที่นั่งให้เธอ”“ไม่ต้องหรอกค่ะ”เธอไม่มีอะไรต้องหลีกเลี่ยงให้เกิดความสงสัย ถ้าเป็นแวดวงเดียวกันละก็ งั้นในอนาคตก็ต้องมีวันที่ได้พบกัน คงจะเลี่ยงให้มีเธอไม่มีเขาทุกครั้งไปไม่ได้หรอกมีสิทธิ์อะไรที่เขาอยู่ แล้วเธอจะต้องหลีกเลี่ยงด้วย?เมื่อชิงอี้กล่าวจบ ก็เดินไปนั่งในทันที“จุ๊ ๆ” เฉินเซิ่งมองชิงอี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า พลางเหน็บแนม “เธอฟังรู้เรื่องงั้นเหรอถึงมา นอกใจตอนแต่งงาน แถมยังทำตัวเป็นจุดสนใจ กลัวคนอื่นไม่รู้ว่าเธออ่อยคนอื่นเป็นเหรอไง”“
Read more

บทที่ 48

เมื่อเฉินเซิ่งเห็นชิงอี้หันกลับมา ก็หัวเราะเย้ยหยันทันที “ทำไม? ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”ชิงอี้รู้สึกจริง ๆ ว่าเมื่อก่อนไว้หน้าเฉินเซิ่งมากเกินไปแล้ว จนถึงขนาดที่ตอนนี้ไม่ว่าอะไรก็กล้าพูดออกมาเสียหมด“ก่อนที่นายจะพูดคำนี้ แหกตาดูให้ดีเถอะว่าใครกันแน่ที่ไม่กลัวบาปบุญคุณโทษ” ชิงอี้มองเฉินเซิ่งด้วยใบหน้าเย็นชา “ได้ นายบอกว่าฉันกับลู่จินอันมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจน รักกันหวานซึ้ง งั้นใครยืนยัน ใครพิสูจน์ หลักฐานอยู่ที่ไหน?”เฉินเซิ่งดูถูก “คนที่มีสติปัญญาแค่ดูก็รู้แล้วว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่พิเศษ ยังต้องให้ฉันพิสูจน์อีกหรือไง?”“งั้นนายก็ไม่มีหลักฐานสินะ?”สีหน้าของเฉินเซิ่งบึ้งตึง “ผู้หญิงใจง่ายแบบเธอ จะทำเรื่องอะไรออกมาก็เป็นไปได้ทั้งนั้น”ชิงอี้ยิ้มเยาะ “นายใช้วิธีนี้ใส่ร้ายคนอื่นมากี่คนแล้วงั้นเหรอ?”“ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่านายจะมีสมองเสียอีก ซีอีโอของอวิ๋นถู พูดจาไม่ใช้สมองเลยหรือไง? มองคนอื่นอย่างอคติ นี่คือมารยาของนายเหรอ?” “ลู่จินอันเป็นเจ้าหน้าที่รัฐของสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง นายพูดจาว่าร้ายเขา ถ้าซักไซ้ไล่เลียงขึ้นมา นายจะรับผิดชอบงั้นเหรอ?”เมื่อเฉินเซิ่งได้ฟัง สีหน้าก็ย่ำแย่ขึ้น
Read more

บทที่ 49

ลู่จินอันยกมุมปากขึ้นแผ่วเบา “รุ่นน้อง มีข่าวลือกับเธอ ฉันไม่เสียเปรียบสักหน่อย เธอจะไปคิดเล็กคิดน้อยกับพวกเขามากขนาดนั้นทำไม?”ชิงอี้ชะงักฝีเท้า เอียงศีรษะมองลู่จินอันสีหน้าของชายผู้นั้นมีรอยยิ้มอันอ่อนโยน “ระหว่างเพื่อนด้วยกันไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย”“เธอไม่จำเป็นต้องปะทะกับพวกเขาโดยตรง เสียอารมณ์แล้วก็เสียเวลา พลังงานของพวกเราควรใช้กับเรื่องที่มีความหมายมากกว่านี้”ชิงอี้รู้ดีแก่ใจตอนนี้คิดแต่เพียงว่าอยากจัดการเรื่องสถานภาพสมรสของเธอให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นก็จะถูกคนอื่นนินทาอยู่ตลอดเธอสูดหายใจลึก วกเข้าเรื่องเดิม “ทำไมนักวิชาการจางถึงอยากพบฉันล่ะคะ?”“ฉันแนะนำน่ะ” ลู่จินอันเอ่ยปาก “อาจารย์เฮ่อก็ช่วยเธอพูดเหมือนกัน ถึงยังไงเธอก็เป็นอัจฉริยะในอุตสาหกรรม ตอนนี้กลับมาอีกครั้ง ต้องตามทรัพยากรทั้งหมดให้ทัน”“จะให้พรสวรรค์ของเธอเปล่าประโยชน์ไม่ได้”......ชิงอี้เดินตามลู่จินอันไปตลอดทางจนถึงห้องรับรองพวกเขาทั้งหมดอยู่ในห้องรับรองขนาดใหญ่ มีผู้คนมากมายชิงอี้ก้าวเข้าไปในห้องโถง สายตาทั้งหมดแทบจะพุ่งตรงมาหน้าตาของเธอสดใสสวยงาม บุคลิกสง่างามเยือกเย็นมีความสามารถ เดินไปทางไห
Read more

บทที่ 50

จนกระทั่งโจวเฉาหลี่พาหร่วนหนิงถังตามอาจารย์เฮ่อออกไปที่ห้องประชุมเขาก็ไม่แม้แต่จะมองชิงอี้ตรง ๆ เลยราวกับคนแปลกหน้าที่พวกเขาทั้งสองคนไม่รู้จักอย่างไรอย่างนั้น บางทีพวกเขาอาจจะไม่สังเกตเห็นว่าชิงอี้ก็อยู่ด้วยเช่นกันแต่ว่าต่อให้รู้ เขาก็คงไม่มองเช่นกัน ระหว่างพวกเขา เดิมทีก็เหมือนกับคนแปลกหน้าอยู่แล้วนี่คือสาเหตุว่าทำไมทุกคนรู้ว่าโจวเฉาหลี่แต่งงานแล้ว แต่กลับไม่รู้มาก่อนเลยว่าภรรยาของเขาเป็นใคร“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” ลู่จินอันเห็นอารมณ์บนสีหน้าของเธอไม่ค่อยดี จึงเอ่ยปากอีกครั้งชิงอี้ส่ายศีรษะ “ไม่เป็นไรค่ะ”ตอนนี้เธอไม่แปลกใจกับเรื่องพวกนี้แล้วลู่จินอันไม่ได้พูดอะไรอีกรู้จักกับชิงอี้มาหลายปี เขารู้ว่าชิงอี้เนื้อในเป็นคนเข้มแข็งขอเพียงเป็นเรื่องที่เธอตัดสินใจแล้ว เธอก็จะทำจนถึงที่สุด ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกหรือว่าหน้าที่การงานก็ตามเธอรักใครสักคน ก็จะรักจนถึงที่สุด จะละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่มี และทุ่มเททั้งกายใจไปรักเขาก็เหมือนกับที่เธอรักโจวเฉาหลี่อย่างลึกซึ้ง หลังจากรู้ว่าหนานหนานเป็นลูกชายของหร่วนหนิงถังแล้ว เธอก็เต็มใจที่จะเลี้ยงดูเธอสามารถเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อ
Read more
PREV
1
...
345678
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status