All Chapters of วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง: Chapter 51 - Chapter 60

72 Chapters

บทที่ 51

นักวิชาการจางชื่นชมนิสัยที่ถ่อมตัวและแน่วแน่นี้ของชิงอี้ “ได้ ฉันจะรอเธอ มีเรื่องลำบากอะไรบอกฉันมาได้เลย” ลู่จินอันเห็นพวกเขากำลังพูดคุยกัน เขาหันหลังเดินไปรับโทรศัพท์ด้านนอก แต่เพิ่งจะวางโทรศัพท์ ก็บังเอิญพบกับหร่วนหนิงถัง ไม่ใช่ความบังเอิญ เป็นหร่วนหนิงถังที่รอเขาอยู่ที่นี่ “มีธุระงั้นเหรอ?” หร่วนหนิงถังมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณชอบชิงอี้งั้นเหรอ?” “คุณหร่วนถามไม่ทันตั้งตัวเลยนะครับ” “ฉันแค่ติดว่า เธอเป็นแม่บ้านคนหนึ่ง คุณพาเธอมาที่นี่ เกรงว่าคงจะไม่ดีเท่าไรมั้งคะ?” หร่วนหนิงถังมองเขา “คุณถึงขนาดปฏิเสธให้ฉันเข้าร่วมจิ่วคงเพื่อเธอ” ตอนนั้นเธอค่อนข้างสงสัย แค่คิดว่าตอนนั้นลู่จินอันอยากจะทดสอบเธอหน่อยเท่านั้น ทองแท้ไม่กลัวไฟ เธอมีความสามารถและศักยภาพนั้นอยู่ ไม่กลัวการทดสอบเลย บริษัทแบบจิ่วคง เธอเข้าได้ตามใจชอบโดยไม่มีความกดดันตอนนี้ดูเหมือนเธอจะถูกพุ่งเป้าแล้ว ลู่จินอันมองเธออย่างเรียบเฉย “แล้วยังไงล่ะ?”“ดังนั้นฉันจึงคิดว่าหมากตานี้ของประธานลู่ เดินผิดแล้วค่ะ”จนถึงตอนนี้ที่เธอมาหาลู่จินอันเพื่อพูดคุย เขาก็ไม่มีความคิดที่จะรับเธอกลับไปอยู่ดี
Read more

บทที่ 52

คำพูดของโจวเฉาหลี่ รวบรัดชัดเจน แสดงถึงอำนาจของผู้ที่เหนือกว่า ถ้าเปลี่ยนเป็นเมื่อก่อน เธอคงไปอย่างมีความสุข ถึงอย่างไรเธอก็อยากอยู่กับเขา หนึ่งนาทีหนึ่งวินาทีก็ยังดีแต่ว่าตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน ชิงอี้ในเมื่อก่อน ตายไปนานแล้วชิงอี้พูดว่า “มีอะไรก็พูดมาเลย ”เธอในอดีตเชื่อฟังและทำตามทุกอย่าง สำหรับคำพูดของโจวเฉาหลี่แล้วก็เหมือนกับการเชื่อฟังราชโองการอย่างไรอย่างนั้นช่วงนี้ยิ่งกบฏมากขึ้นเรื่อย ๆโจวเฉาหลี่ขมวดคิ้วอย่างระงับอารมณ์ กำชับอีกครั้ง “มานี่”“ตู๊ด ๆ ๆ...”ชิงอี้ตัดสายในทันทีสีหน้าของโจวเฉาหลี่ที่นั่งอยู่ไม่ไกลมืดมนลงอีกครั้งถึงอย่างไรภรรยาและแม่ที่ดีที่เชื่อฟังก็ ‘กบฏ’ ขึ้นมากะทันหัน เขารู้สึกขุ่นเคืองและไม่สบายใจก็เป็นเรื่องปกติวินาทีถัดมาที่ชิงอี้ละสายตาชายผู้นั้นจับจ้องหน้าจอโทรศัพท์ ทันใดนั้นก็ยิ้มราวกับเข้าใจแจ่มแจ้งอีกครั้งหลังจากการบรรยายของนักวิชาการจางกับอาจารย์เฮ่อจบลงแล้ว ก็ถึงคราวของโจวเฉาหลี่ขึ้นเวทีวิเคราะห์โอกาสของอุตสาหกรรมและแนวคิดในการสร้างธุรกิจต้องบอกว่าโจวเฉาหลี่มืออาชีพมากจริง ๆ เขาเป็นคนที่โดดเด่นในแวดวงของตัวเอง เขาสามารถนำพาต
Read more

บทที่ 53

หลังการบรรยายในช่วงเช้า ก็เป็นเวลาอาหารกลางวันสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง รับรองคนที่มาเยี่ยมชมด้วยอาหารของโรงอาหารพนักงานลู่จินอันพาชิงอี้ไปที่โรงอาหารด้วยกัน“ที่จริงเธอหายไปหลายปีขนาดนี้ ที่นี่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย”ชิงอี้ยิ้ม “จริงด้วยค่ะ”สภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไม่มาก แต่ว่าคนเปลี่ยนไปมากชิงอี้นวดขมับ มึนงงเล็กน้อยช่วงนี้ยุ่งมาก ไม่มีเวลาพักผ่อน ไม่มีเวลากินสามมื้อ ร่างกายกำลังส่งสัญญาณเตือนเมื่อเห็นเธอรู้สึกไม่สบาย ลู่จินอันก็เอ่ยปาก “เธอไปนั่งก่อน ฉันจะช่วยตักข้าวให้เธอเอง”ชิงอี้จะกล้ารบกวนเขาตลอดเวลาได้ยังไงกัน “ไม่ต้องหรอก ฉันจัดการเองค่ะ”ลู่จินอันขมวดคิ้วอย่างกังวลเล็กน้อย “ถ้าเธอรู้สึกไม่สบายละก็ ฉันจะพาเธอไปพักที่ห้องพักผ่อนสักหน่อย ไม่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมในช่วงบ่ายหรอก”เขารู้ว่าช่วงนี้ชิงอี้ทำงานตัวเป็นเกลียว ไม่เพียงแต่ต้องเตรียมพร้อมเข้าทำงานเท่านั้น ยังต้องปรับปรุงความสามารถเฉพาะทางของตนเองให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยเหมือนกับวันเปิดสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง เธอไม่จำเป็นจะต้องมาก็ได้ ถึงอย่างไรต่อไปเธอก็ต้องเข้ามาอีกครั้งไม่ว่าช้าหรือเร็วแต่เธอยืนกรานที่จะมา ลู่
Read more

บทที่ 54

เช้าวันรุ่งขึ้นชิงอี้ตื่นนอนและส่งจือจือไปโรงเรียนเด็กทั้งสองคนอยู่โรงเรียนเดียวกัน จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเจอกันหนานหนานกระโดดลงมาจากรถมายบัค ในมือถือเครื่องบินบังคับขนาดใหญ่กว่าที่โรงพยาบาลคราวที่แล้วนี่เป็นของเล่นใหม่ที่แม่หร่วนหนิงถังทำให้เขา เท่กว่าเครื่องบินคราวที่แล้วเสียอีก นี่คือเครื่องบินรบ สามารถยิงได้เครื่องบินของเล่นคราวที่แล้ว เด็กน้อยในโรงเรียนอนุบาลต่างก็อิจฉาอย่างมากหลังจากหนานหนานเห็นจือจือกับชิงอี้ ก็ยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง “ทั้งสองคนไม่เคยเห็นของแบบนี้สินะครับ?”ชิงอี้ไม่ได้สนใจหนานหนาน ของเล่นแบบนั้นในสายตาของเธอไม่น่าสนใจเลยเธอหลุบตาลง พลางมองดูเวลา เธอรีบทำเวลาเพื่อไปรายงานตัวที่จิ่วคง“จือจือ อยู่ห่างจากหนานหนานหน่อยนะจ้ะ โดยเฉพาะตอนที่เขากำลังเล่นเครื่องบินนั่น”เห็นแวบเดียวเธอสามารถมองออกว่า เครื่องบินลำนี้สามารถยิงลูกกระสุนออกมาได้จริง ๆ เพราะว่าเป็นของเล่น อานุภาพอาจจะไม่มากนัก แต่สำหรับเด็กน้อยแล้ว ยังคงมีความอันตรายอยู่เธอเดาว่านี่เป็นของเล่นใหม่ที่หร่วนหนิงถังทำให้กับหนานหนาน ไม่รู้ว่าเธอตั้งค่าระดับแรงยิงเท่าไร มีความหนักเบาหรือไม่
Read more

บทที่ 55

เธอไปที่ห้องน้ำ เมื่อล้างมือเสร็จก็ถือโอกาสเข้าห้องน้ำด้วยเลยเพิ่งจะเข้าห้องน้ำเสร็จเธอก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ด้านนอก“ได้ยินว่าประธานลู่ปฏิเสธหร่วนหนิงถังเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง”“เธอเห็นหรือเปล่า เช้าวันนี้หร่วนหนิงถังมาที่บริษัทของพวกเราเพื่อพบประธานลู่ หน้าตาเรียกได้ว่าสะสวย กล้าหาญสง่างามมากเลยแหละ ดูดีสุด ๆ ตอนนี้เธอเป็นที่นิยมในอุตสาหกรรม ไม่ต้องพูดถึงความสามารถความเป็นมืออาชีพที่แข็งแกร่ง แถมยังเป็นเพื่อนต่างวัยของประธานโจวด้วย ฉันไม่เข้าใจประธานลู่เลย”“ที่จริงประธานลู่ปฏิเสธวุฒิการศึกษาสูงเพื่อนักศึกษาปริญญาตรีคนหนึ่ง ไม่เข้าใจเลย”ผู้หญิงอีกคนพูดอย่างแผ่วเบา “มีอะไรไม่เข้าใจกันล่ะ? คนนั้นจะต้องใช้เส้นสายแน่นอนน่ะสิ วุฒิการศึกษาโดยเฉลี่ยของจิ่วคงเป็นวุฒิปริญญาโทขึ้นไปทั้งนั้น มือใหม่ที่ไม่มีความสามารถไม่มีประสบการณ์ จะเพราะอะไรได้? ”ชิงอี้รับฟังคำพูดเหล่านี้ทุกคำโดยไม่มีตกหล่นเธอเปิดประตูห้องน้ำด้วยสีหน้าสงบ เดินไปที่หน้าก๊อกน้ำเพื่อล้างมือผู้หญิงสองสามคนที่พูดคุยกันเมื่อครู่ปิดปากลงเงียบ ๆ ชิงอี้ก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน และหันหลังเดินออกไปจากห้องน้ำเสียงของผ
Read more

บทที่ 56

คนที่ลู่จินอันพาชิงอี้ไปแนะนำให้รู้จัก ล้วนเป็นทีมหลักของจิ่วคงทั้งสิ้นเป็นแกนหลักสำคัญของบริษัท เหมือนทีมที่เป็นแบบนี้ ทุกคนต่างก็ให้ความสำคัญกับความสามารถ เพราะถึงอย่างไรก็ให้คนที่ทำอะไรไม่เป็นเข้ามาสร้างความวุ่นวายไม่ได้ชิงอี้เข้าใจในจุดนี้ดีเธอสูดหายใจลึก “วางใจเถอะค่ะ ฉันจะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขาทุกคน ถ้าฉันทำให้ความคืบหน้าของพวกคุณล่าช้า ฉันจะลาออกด้วยตัวเอง”ทุกคนไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่ใจคำพูดของเธอใช้เส้นสายเข้ามา จะลาออกได้ยังไงกัน?นักศึกษาปริญญาตรีคนหนึ่ง จะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขาได้ยังไง? ต่อให้เธอมีพรสวรรค์ งั้นทำไมวุฒิการศึกษาของคนที่มีพรสวรรค์ถึงสูงกว่านี้ไม่ได้?ทุกคนกลับไปยังตำแหน่งงานของตัวเอง รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า พวกเขาไม่ต้อนรับที่ชิงอี้มาที่นี่เลยลู่จินอันเม้มริมฝีปากแผ่วเบา “รู้สึกกดดันหรือเปล่า?”“ยังดีอยู่ค่ะ” ชิงอี้ยิ้ม “ทองแท้ไม่แพ้ไฟ ถ้าฉันไม่ไหวจริง ๆ ฉันไม่มีทางถ่วงแข้งถ่วงขาสร้างปัญหาให้รุ่นพี่แน่นอน ฉันจะไปเอง”ลู่จินอันยกยิ้มแผ่วเบา “ถ่อมตัวไปแล้วรุ่นน้อง ไม่มีใครทำได้ดีไปกว่าเธอแล้ว”สำหรับความสามารถของชิงอี้จะถ่วงแข้งถ่วงขาหรือไม่
Read more

บทที่ 57

เธอพูดอย่างเย็นชา แล้ววางสายโทรศัพท์โจวอวิ๋นเหย่สร้างปัญหา พวกเขาควรจะรับผิดชอบ สำหรับเขา เธอไม่อยากไปยุ่งแม้แต่นิดเดียวชิงอี้ขับรถมาถึงโรงเรียนอนุบาลตอนที่เธอมาถึง มีผู้ปกครองของเด็ก ๆ หลายคนมาถึงแล้วจือจือยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหนานหนาน “หนานหนาน ถ้าพี่ยังทำตัวแย่แบบนี้ต่อไป ก็ไม่มียารักษาหายได้แล้วนะ! ”ในมือของหนานหนานถือริโมตเครื่องบินของเล่น ใบหน้าไม่ใส่ใจ “พวกเขาเป็นคนจะเข้ามาชนลูกกระสุนของฉันเอง!”“อยากจะเอาของเล่นของฉัน ก็อย่าเข้าใกล้เกินไปสิ”ช่วงนี้หนานหนานอยู่ที่โรงเรียนอนุบาล ชอบใช้อำนาจบาตรใหญ่จนเป็นนิสัย โอ้อวดไม่ว่าเรื่องอะไร เรื่องการเรียนก็ยิ่งไม่เอาจริงเอาจังเขามองจือจือพลางยิ้มอย่างเย็นชา “ทำไม? เธอก็อยากลองลิ้มรสลูกกระสุนของฉันเหมือนกันเหรอ?”แม่หนิงถังบอกเขาว่าไม่มีใครสามารถรังแกเขาในโรงเรียนอนุบาลได้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เธอก็จะหนุนหลังเขาอยู่เสมอไม่เหมือนคุณแม่ พอเกิดเรื่องก็มักจะให้เขาขอโทษและแก้ไขรักเขาจริง ๆ ถึงจะไม่จำกัดงานอดิเรกใด ๆ ของเขาแม่หนิงถังรักเขาที่สุด!คุณครูเห็นชิงอี้มา ก็เหมือนกับเห็นกองหนุนอย่างไรอย่างนั้น “แม่ของโจวอวิ๋นชู คุ
Read more

บทที่ 58

สมองของหร่วนหนิงถังอื้ออึงแทบจะไม่ได้คิด เธอพุ่งไปข้างหน้าเพื่อขวางหน้าพวกเธอเอาไว้ ลูกกระสุนเฉียดแขนของเธอไปอย่างโหดเหี้ยมปฏิกิริยาอย่างแรกของชิงอี้คือการปกป้องจือจือ เธอรู้สึกปวดแปลบที่แขนและเจ็บแสบในทันทีเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น ก็เห็นหร่วนหนิงถังขวางอยู่ที่เบื้องหน้าของพวกเธอ“ซี้ด...” หร่วนหนิงถังส่งเสียงออกมา เลือดที่อยู่บนแขนสาดกระเซ็นออกมาในทันทีหนานหนานตะลึงงันอันตรายที่เกิดขึ้นกับเด็ก ๆ ไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น เขารู้หนักเบา ตอนนี้ทำให้คุณแม่บาดเจ็บเป็นเรื่องรุนแรงจริง ๆ แล้วเขาหวาดกลัว ‘เพล้ง’ ริโมตที่อยู่ในมือหล่นลงมาในทันทีโจวเฉาหลี่ขมวดคิ้วแน่น “ไปห้องพยาบาล เรียกหมอมาทำแผล”หร่วนหนิงถังสะบัดมือ “ไม่เป็นไร แผลเล็กน้อยค่ะ ไม่เป็นไรมาก ไม่ได้บอบบางขนาดนั้น”โจวเฉาหลี่มองไปทางชิงอี้ด้วยสายตาเย็นชา “คุณเลี้ยงลูกชายออกมาได้ดีเลยนี่”ชิงอี้อยากจะหัวเราะอย่างยิ่ง เธอเลี้ยงลูกชายออกมาได้ดีงั้นเหรอ?“คุณแม่ขอโทษครับ…ผมไม่ได้ตั้งใจ”หนานหนานร้องไห้ออกมาเสียงดังเสียงเรียกแม่นี้ เดิมทีก็ไม่สามารถตัดสินได้ว่าตกลงเขาเรียกใครกันแน่เขาร้องไห้พลางมองโจวเฉาหลี่ เสียงสะอึกสะ
Read more

บทที่ 59

กระสุนลูกหนึ่งยิงมาที่ข้อมือของเธออย่างจัง ปวดแปลบเป็นระยะหน้าผากของเธอมีเหงื่อเย็น ๆ ผุดออกมาเล็กน้อย “ไม่เป็นไรจ้ะ”จือจือน้ำตาพร่ามัว ร้อนรนจวนจะร้องไห้ออกมาเมื่อคุณครูเห็น ก็ตกใจจนหน้าซีด “นี่คุณบาดเจ็บหนักยิ่งกว่าแม่ใหม่ของโจวอวิ๋นเยว่อีก เมื่อกี้ทำไมไม่พูดล่ะคะ? รีบไปจัดการที่โรงพยาบาลสักหน่อยเถอะค่ะ”เมื่อเห็นมือมีเลือดไหลออกมามากมายขนาดนั้น ก็ตกใจอย่างมากเธอบาดเจ็บ ไม่สามารถขับรถได้ ทำได้เพียงเรียกแท็กซี่เท่านั้นจือจือตกใจจนน้ำตาไหลตลอดเวลา ในใจเป็นห่วงแม่ ร้อนรนจนทำอะไรไม่ถูก“โทรหนึ่งหกหกเก้าเถอะ คุณแม่…คุณแม่เจ็บไหมคะ?”“ชิงอี้!”เสียงของลู่จินอันแว่วดังมาจากประตูใหญ่หลังจากที่ลู่จินอันได้รับข่าวว่าชิงอี้ขอลา ก็รู้สึกไม่วางใจ จึงตามมาที่นี่ด้วยคิดไม่ถึงเลยว่าพอมาถึงจะมองเห็นฉากแบบนี้ตรงหน้า“มือของเธอเกิดอะไรขึ้น? ร้ายแรงขนาดนี้เชียวเหรอ?” ลู่จินอันขมวดคิ้วแน่น “ฉันจะส่งเธอไปโรงพยาบาล อย่าให้ติดเชื้อ”เขารู้สึกโชคดีที่ตนเองมาที่นี่ชิงอี้เป็นคนที่มุ่งมั่นและมีความรับผิดชอบคนหนึ่ง ถ้าไม่เกิดเรื่อง เธอไม่มีทางออกจากตำแหน่งที่ทำงานง่าย ๆ แน่สามารถทำให้เธอร
Read more

บทที่ 60

ชิงอี้มองดูข้อความที่อยู่บนมือถือ หัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยันเขารักและทะนุถนอมหร่วนหนิงถังมากจริง ๆ กลัวว่าเธอจะน้อยเนื้อต่ำใจแม้เพียงเล็กน้อยถ้าเขาไม่ส่งข้อความมา เธอคงลืมไปแล้วว่ายังมีคนประเภทนี้อยู่ในรายชื่อของเธอชิงอี้ไม่ได้ตอบกลับอะไรทั้งนั้น ลบและบล็อกอย่างรวดเร็วในทันทีถึงแม้เขาจะไม่ยอมเซ็นหย่า เธอก็ไม่จำเป็นต้องรอโทรศัพท์และข้อความจากเขา ไม่จำเป็นต้องเก็บเขาไว้ให้รำคาญใจอีกแล้วถ้าไม่เห็น ก็ไม่รำคาญใจ......หลังจากส่งจือจือกลับแล้ว ชิงอี้ก็ไปพบกับทนายหนิงทนายหนิงเป็นทนายใหญ่ พื้นฐานแล้วไม่รับคดีแพ่งที่เป็นคดีหย่าร้างพวกนี้เนื่องจากลู่จินอันแนะนำ เขาจึงยินดีที่จะช่วยสถานที่นัดหมายของพวกเขาอยู่ที่คลับเฮาส์ตอนที่พวกชิงอี้ถึง ทนายหนิงมาถึงเรียบร้อยแล้ว“ขอโทษนะคะ มาช้าไปหน่อย”เมื่อทนายหนิงเห็นชิงอี้ ก็ยิ้มเล็กน้อยอย่างอ่อนโยน ลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือไปที่เธอ “สวัสดีครับ ผมหนิงฉง”เขาท่าทางสง่างาม เป็นสุภาพบุรุษที่มีมารยาทหลังจากชิงอี้จับมือกับเขาแล้ว หนิงฉงก็เรียกให้เธอเข้าไปพูดคุยอย่างไม่อ้อมค้อมในทันทีหนิงฉงมีความสามารถเฉพาะทางสูงมาก เพียงสองสามประโยคก็สามา
Read more
PREV
1
...
345678
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status