All Chapters of หมื่นคำเหตุผลที่ฉันทิ้งเธอ: Chapter 21 - Chapter 30

50 Chapters

บทที่ 8 อยากให้พ่ออยู่ด้วย

“น้องเคนเห็นลูกกอล์ฟเตะบอลกับพ่อ น้องเคนก็เลยอยากเตะด้วย”“…”“เคนอยากให้พ่ออยู่ด้วย”“น้องเคน…” เธอสวมกอดลูกชายที่มองเธอตาแป๋ว ดวงตาของเขาช่างไร้เดียงสา “อยู่กับแม่ แม่เป็นให้ทั้งพ่อทั้งแม่ได้นะ น้องเคนอยากเตะบอลใช่ไหม เดี๋ยวแม่เตะด้วย”“แม่เตะบอลไม่ได้”“เตะได้ ทำไมจะเตะไม่ได้ล่ะ แม่เตะเก่งด้วยนะ”“ผู้หญิงเขาไม่เตะบอลกันหรอก” เด็กชายยืนกรานสิ่งที่ตัวเองรู้มาจากที่โรงเรียน“ใครบอก ฟุตบอลหญิงยังมีเลย ผู้หญิงนี่แหละเล่นกันเก่งมาก” เธอหอมหน้าผากลูกชายอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะลุกขึ้นไปปิดไฟแล้วลงมานอนข้างๆ กัน“แม่” “คร้าบ” เธอสวมกอดลูกน้อยที่ตอนนี้แขนขาเริ่มยาวและตัวเริ่มโตเกินเด็กวัยเดียวกันแล้ว “เมื่อไรพ่อจะกลับมาจากสวรรค์” เด็กน้อยสวมกอดเธอตอบ ซุกหน้าลงกับอกนุ่มๆ ของเธอ“ก็…พ่อเขาติดภารกิจพิทักษ์สวรรค์ที่แม่เคยบอกน้องเคนไง เขาเลยลงมาไม่ได้ พ่อเขาคอยถือดาบ ถือธนู คอยไม่ให้ผู้ร้ายเข้ามาทำลายสวรรค์ไงครับ”ถึงเธอจะไม่ชอบพ่อของลูก แต่เธอก็ไม่อยากสอนให้ลูกเกลียดพ่อ เธออยากให้ลูกรู้สึกภาคภูมิใจและมีความสุขกับสิ่งที่พ่อของเขาควรเป็น“พ่อก็สู้กับผู้ร้ายตุ๊บตั๊บๆ เลยน่ะสิ”“แล้วพ่อชนะไหมครับ”
last updateLast Updated : 2025-09-22
Read more

บทที่่ 8 ผัวชั่ว

ถึงจะเสียใจแค่ไหน แต่ชีวิตไม่อาจหยุดเดิน หลังเกิดเหตุถูกฉีกหน้ากลางงานแต่งงานไปไม่กี่วัน ก่อนต่อมาอดีตเจ้าบ่าวของเธอจะไปแต่งงานกับเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันเป็นการซ้ำเติม ชญานิศก็ยังเลือกจะยืนหยัดด้วยการก้าวข้ามความอับอายและความเจ็บปวด เธอกลับไปทำงานตามเดิมแต่กระนั้นเธอก็ไม่รับสายและติดต่อใครเลย ไม่อนุญาตให้ใครเจอหน้าด้วย แม้แต่เพื่อนสนิทก็ตามแม้จะปิดบังเรื่องนี้ไม่ให้เพื่อนร่วมงานรู้ แต่สุดท้ายทุกคนก็รู้จากโซเชียลที่มีแขกในงานแอบถ่ายแล้วเผยแพร่ เธอจึงต้องเผชิญหน้ากับสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามของเพื่อนร่วมงาน บ้างก็มองมาอย่างสมเพช ไม่ก็พูดแดกดันและซ้ำเติม ชญานิศพยายามไม่สนใจ เธอใช้ชีวิตให้เป็นปกติ หากแต่หลังเลิกงานใครจะรู้ว่าหญิงสาวกลับมาร้องไห้ นอนกอดตัวเองในห้องแคบๆ เธอทิ้งชุดเจ้าสาวและของทุกชิ้นที่ปพนธีร์ให้ รวมถึงแหวนเพชรนั้นด้วย ใครจะเก็บไปทำอะไรก็ช่าง แต่เธอไม่ขอเก็บไว้เป็นเสนียดปพนธีร์เคยบอกว่าพอสวมแหวนแล้วนิ้วเธอดูสวยขึ้นมาก ชุดเจ้าสาวที่เธอใส่ในวันนั้นก็สวย หากแต่ในงานวันนั้น เขากลับฉีกหน้าเธอ เหยียบย่ำหัวใจเธอผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรักของเขา เป็นเจ้าสาวตัวจริง“แกบ้ารึเปล่า แก
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 9 ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง

ปพนธีร์ไม่คิดกลับมาบ้านเลย หากวันนี้ไม่ใช่วันครบรอบวันตายของแม่ชายหนุ่มตั้งใจจะไปใช้เวลาอยู่ในห้องของท่าน ห้องที่เขารักษาสภาพทุกอย่างไว้เหมือนเดิม ห้ามให้ใครเข้าไปยุ่งด้วย ทว่าก้าวผ่านประตูไม่ทันไร ผู้หญิงที่ตีตัวว่าเป็นเจ้าของบ้านก็เดินเข้ามาทุบตีเขา“กรี๊ดดด ไอ้คนเลว แกออกจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ แกห้ามเข้าบ้านมาให้ฉันเห็นหน้าอีก มรดกอะไรของแก ก็หวังว่าฉันกับผัวฉันจะให้ ฉันไม่มีทางยอมให้แกได้ไปแม้แต่บาทเดียว”ตั้งแต่ผ่านงานแต่งงานทั้งสองงานไป ชนัญญาก็ไม่ได้ออกจากบ้านเลย หล่อนไม่อยากรับรู้ว่าใครจะพูดยังไง ไม่อยากเห็นสีหน้าเย้ยหยันซ้ำเติมของคนที่เกลียด ทว่าหลังผ่านไปสองอาทิตย์ หล่อนพอจะทำใจได้บ้าง ชนัญญาก็รู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ เธอจึงไปตรวจอย่างละเอียดก่อนได้รับรู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งระยะลุกลามแล้ว มีเวลาที่จะใช้ชีวิตอีกไม่กี่เดือนทำไม จู่ๆ ชีวิตที่เคยรุ่งโรจน์ของเธอต้องตกต่ำ ชนัญญาไม่มีหน้าไปเจอใครที่ไหนเลย สามีก็ไม่อยากเห็น หรือแม้กระทั่งลูกสาวของตัวเอง เธอก็ไม่ได้ติดต่อหล่อนเลยนับจากเกิดเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะปพนธีร์ เขาทำให้เธอเครียด ปวดหัว ชีวิตพังย่อยยับ“แกนี่มันชั่วจริงๆ น
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more

บทที่ 9 รับผิดชอบไม่ไหว

หลังเจอปพนธีร์เมื่อวานซืน ชญานิศก็ยังคงมาเปิดร้านกาแฟเช่นปกติ หากแต่ไม่ได้ออกมาต้อนรับแขกเช่นที่ผ่านมา วันๆ เอาแต่ขลุกอยู่ในครัว เพราะอะไรนั่นเหรอ มีคนหน้าด้าน ไม่ได้ต้อนรับมานั่งหน้าเคาน์เตอร์ตั้งแต่เปิดร้านไงแม้เจ้านายจะเคยบอกอริยาว่าไม่ให้ต้อนรับลูกค้าคนนี้ แต่พอถึงเวลาที่เขามาเยือนจริงๆ อริยาก็ไม่กล้าเอ่ยปากไล่ เธอไม่กล้าแสดงท่าทีเสียมารยาทกับเขา ก็ดูสิ…ชายหนุ่มดูหล่อ สะอาด แต่งตัวดูดี ขนาดนี้ เธอจึงได้แต่รับออเดอร์ของเขา พลางลอบสังเกตผู้ชายคนนี้เป็นระยะ อริยาเห็นว่าชายหนุ่มมักใช้สายตาสอดส่องสำรวจทั่วร้าน แต่มีบ่อยครั้งที่มักมองเข้าไปในครัว ประหนึ่งว่าตัวเองถอดจิตเข้าไปดูคนที่อยู่ในนั้นได้ “เอ่อ ลูกค้าจะรับอะไรเพิ่มอีกไหมคะ” อริยาถามปพนธีร์เป็นครั้งที่ห้าในรอบสองชั่วโมง ไม่ใช่เพราะเธอใส่ใจเป็นพิเศษ แต่เป็นการไล่เขาทางอ้อมต่างหากทว่าปพนธีร์ไม่สะท้าน ทุกครั้งที่เธอถาม เขาจะสั่งเครื่องดื่ม ขนม หรือไม่ก็อาหารหากเป็นเมนูที่มีพร้อมเสิร์ฟอยู่แล้ว หล่อนก็ไม่เกี่ยงจะบริการ แต่ถ้าเป็นเมนูที่อาศัยแม่ครัว เขาก็ต้องอดไปอ่ะนะ“อเมริกาโน่เย็นไม่หวานแล้วกันครับ” พระเจ้า กาแฟแก้วที่สาม!
last updateLast Updated : 2025-10-08
Read more

บทที่ 10 ตายไปจากชีวิต

หลังเธอพยายามหนีไปจากเขา ปพนธีร์พยายามเอาใจเธอ พูดดีกับเธอ โอนเงินให้เธอ ทั้งยังพาเธอไปอยู่คอนโดหรูที่อำนวยความสะดวกสบายทุกอย่าง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเธอต้องการอิสระ “กินข้าว” ปพนธีวางจานอาหารที่เขาเพิ่งทำมาให้ตรงหน้าเธอ“…” คนที่กินอะไรเหมือนแมวดมมาตั้งแต่วันที่แตกหักกับเขาเบือนหน้าหนีชายหนุ่มถอนหายใจ นับวันชญานิศยิ่งทำตัวไร้ชีวิตจิตใจ หดหู่ ไม่เหลือความสดใสเหมือนผู้หญิงที่เขาเคยรู้จักตอนนี้เขากำลังโหยหาหญิงสาวคนเดิมการลืมอดีต เริ่มต้นใหม่กับเธอกลับกลายเป็นสิ่งที่เขานึกปรารถนาหากแต่ถ้าทำอย่างนั้นแม่เขาจะพอใจไหม รอยแผลบนข้อมือแม่ยังอยู่ในความทรงจำเขาแต่ตอนนี้เขาไม่เหลือใครแล้วนะ เพียงแค่เธอเมินเขา ทำเหมือนไม่รักกัน เขาก็ปวดใจเหลือเกิน ถ้าเธอทิ้งเขา ไม่อยู่กับเขาอีก เขานึกภาพไม่ออกเลยว่าจะใช้ชีวิตต่อยังไง “เจี๊ยบ…” การแก้แค้นไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความสุขเลยสักนิด “พี่เหนื่อยแล้ว พี่ไม่อยากถูกเจี๊ยบโกรธ ไม่อยากให้เจี๊ยบทำเหมือนพี่เป็นอากาศ เจี๊ยบอย่าเมินพี่ อย่าทำกับพี่อย่างนี้ได้ไหม” “…” “ถ้าพี่หย่ากับจีน เจี๊ยบ…ยังอยากไปจากพี่อยู่อีกรึเ
last updateLast Updated : 2025-10-15
Read more

บทที่ 10 พาลูกไปเที่ยว

เช้าวันต่อมาชญานิศพาลูกชายไปโรงเรียนเช่นทุกวัน เธอพาลูกขึ้นรถเอสยูวีสีขาวพร้อมกระเป๋าเป้สไปเดอร์แมน จัดการรัดเข็มขัดคาร์ซีทเรียบร้อย “เดี๋ยวเสาร์นี้แม่จะพาน้องเคนไปเที่ยวนะ น้องเคนอยากไปไหน”“ทะเลคร้าบ เย้ เย้ เย้” หนูน้อยชูสองแขนขึ้นมาทันที“ไกลไปครับ ไว้รอน้องเคนปิดเทอมก่อนนะ เดี๋ยวแม่พาไป” เธอลูบศีรษะเด็กน้อยที่ทำปากยู่ “ไปสวนเสือไหม ไปดูเสือ โอ้ว โอ้ว กัน”“โอ้ว โอ้ว” ลูกชายส่งเสียงคำรามตามแม่ กำสองมือเหมือนเท้าหน้าของเสือ “ไปดูพี่เสือตัวจริงกันคร้าบ”ชญานิศหัวเราะ เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกมีความสุขและสนุกสนาน ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ขาดอะไร โดยเฉพาะพ่อ หลังตกลงกับลูกเรียบร้อยแล้ว เธอก็ขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน และไปที่ร้านต่อ โดยจอดรถไว้ตรงพื้นที่ที่จอดรถหลังร้านกาแฟเช่นทุกวัน“พี่เจี๊ยบ” ทันทีที่เดินไปด้านหน้าของร้าน เธอก็เห็นอริยายืนหน้าประตูด้วยสีหน้าซีดเผือด วันนี้หล่อนไม่ได้เข้าไปในร้านก่อนเธอเช่นทุกวัน นั่นคงเพราะความตกใจจากสิ่งที่เห็นตรงหน้าชญานิศมองไปยังต้นไม้ต้นเล็กๆ หน้าร้านที่ถูกทำลายจนเละเทะ กระถางแตก ดินหกเลอะเทอะ ผนังกระจกบานใสถูกสเปรย์สีแดงพ่นเป็นคำหยาบ
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more

บทที่ 10 เจ้าของที่คนใหม่

วันต่อมาชญานิศพาทนายไปยังสำนักงานตลาดที่เจ๊กงมักจะเข้าไปทำงาน เป็นตึกชั้นเดียว ตั้งอยู่หลังตลาดสดขนาดใหญ่ของจังหวัด ชญานิศกดกริ่งเรียกคนในสำนักงานภายในหลายครั้ง กว่าประตูจะเปิดได้ “มีธุระอะไรกันคะ” หล่อนเป็นเลขาของเจ๊กง “ดิฉันพาทนายมาพบเรื่องที่ดินที่เช่าอยู่…” “เชิญค่ะ” ทันทีที่ประตูเปิดประตูออกกว้าง ทนายกับเธอเดินเข้าไป ก่อนชญานิศจะชะงัก เพราะเห็นใครบางคนนั่งอยู่ในห้องเดียวกันไม่ได้มีเจ๊กงเพียงคนเดียว แต่ยังมีคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดอยู่ในห้องนั้นด้วย “นี่ไงคะ เจ้าของร้านกาแฟที่คุณพลับว่า” เจ๊กงชักน้ำเสียงเล็กน้อย สีหน้าแสดงความไม่พอใจอยู่บ้าง “เธอไม่ต้องย้ายออกไปไหนแล้วนะ อยู่ที่นี่จนครบสัญญาได้แล้ว เจ้าของใหม่เขาให้เธอเช่าต่อ” “หมายความว่ายังไงคะ” “ก็นี่ไงคุณพลับ เจ้าของที่ดินคนใหม่ เขาชะลอโปรเจ็คใหญ่ที่จะสร้างไว้เพื่อจะได้ไม่ต้องไล่เธอออกยังไงละ ขอบคุณเขาซะสิ” “นี่พวกคุณกำลังเล่นตลกอะไรกันอยู่คะ” ชญานิศมองเจ้าของที่สลับกับปพนธีร์ตอนนี้ปพนธีร์ยิ้มให้เธอนิดๆ คล้าย
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more

บทที่ 11 พ่อหล่อ

เมื่อมาถึงวันหยุด ชญานิศพาลูกชายไปเที่ยวสวนสัตว์ในจังหวัดใกล้เคียงตามที่สัญญาเอาไว้พร้อมกับเพื่อนๆ ซึ่งเจ้าตัวเล็กก็ไม่พลาดสวมชุดสไปเดอร์แมนที่เพื่อนเธอซื้อด้วย แน่นอนว่าครั้งแรกที่เด็กน้อยเห็น เขาร้องเสียงดัง กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจมาก“แม่รู้ไหมว่าใครหล่อที่สุดในโลก” ลูกชายถามขณะเดินทาง โดยมีเธอนั่งเบาะหลังข้างๆ เขา ส่วนสรรัตน์อาสาขับรถให้ และอารีรัตน์นั่งฝั่งผู้โดยสาร“ใครเหรอ” “เคนไง”“อ้อ เหรอ คนนี้หล่อที่สุดในโลกเหรอครับ” เธอขยุ้มพุงโตๆ ของลูกชายเบาๆ จนเจ้าตัวเล็กหัวเราะ ซึ่งเพื่อนทั้งสองเห็นแล้วก็เอ็นดูสองแม่ลูกไม่น้อย“ใช่น่าซี้ เคนหล่อเหมือนพ่อนี่นา”ไม่เพียงเธอที่สะดุดหู สองคนข้างหน้าก็สะดุ้งและประหลาดใจเช่นเดียวกันกระนั้นคนมีสติมากที่สุดก็ยังฝืนยิ้ม มองใบหน้ากลมขาว ปากเป็นสีชมพูกระจับ และจมูกโด่งเหมือนพ่อของเขาคล้ายว่าไม่ได้ตกใจอะไรนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกพูดถึงพ่อ เพียงแต่ก่อนหน้านี้พูดถึงไม่บ่อยเท่าช่วงนี้“ใช่ไหมแม่”​​“ใช่ที่สุดเลยคร้าบ” เธอหอมแก้มยุ้ยทั้งสองข้างของลูกชาย พอไปถึงสวนสัตว์ พวกเธอก็พาเด็กน้อยเข้าไปถ่ายรูปกับรูปปั้นเสือ เด็กชายกรีดร้องดีใจตั้งแต่เห็นร
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more

บทที่ 11 ดีเอ็นเอ

นับตั้งแต่รู้เรื่องที่ลูกชายเล่าให้ฟัง ใจของชญานิศไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย ลูกพูดอะไรเธอก็ได้แต่เออออไปอย่างนั้น ไม่ได้รู้เรื่องกับสิ่งที่เด็กน้อยถามเลยสักนิดทันทีที่เธอกลับถึงบ้าน หญิงสาวก็ร้อนใจจนต้องหาทางรีบติดต่อหาปพนธีร์ เธอขอเบอร์เขาจากเลขาของเจ๊กง ชญานิศเดินออกมาคุยกับเขาตรงระเบียงบ้านและปิดประตูกระจกเพื่อไม่ให้ลูกน้อยได้ยินบทสนทนาระหว่างเธอกับเขาที่อาจมีความรุนแรงทางอารมณ์เกิดขึ้น“คุณไปหาลูกที่โรงเรียนทำไม คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร!” ทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย หญิงสาวก็โพล่งออกไปทันที “ถ้าอยากจะคุยเรื่องนี้ก็ออกมาเจอพี่” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ไม่มีทีท่าว่าจะสะท้านกับเสียงโวยวายของเธอ“ไม่ คุยกันทางนี้แหละ”“งั้นพี่ก็ไม่มีอะไรจะคุยด้วย แค่นี้ก่อนนะ”“เดี๋ยวก่อน!…ที่ไหน คุณจะนัดที่ไหนว่ามา!”ชญานิศฝากลูกชายไว้กับเพื่อนๆ ก่อนตัวเองจะขับรถออกไปพบเขา ปพนธีร์นัดเจอที่ร้านกาแฟของเธอ วันนี้ปิดเนื่องด้วยเป็นวันหยุดของร้านทันทีที่เธอมาถึง หญิงสาวก็เห็นบางคนยืนอิงสะโพกกับรถคันหรูของเขา สองแขนกอดอกแน่นชญานิศพยายามระงับอารมณ์ไม่ให้ตัวเองไปฟาดเขา หญิงสาวลงจากรถ ก่อนจะใช้กุญแจเปิดประตูร้า
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more

บทที่ 11 อยากให้ขาดพ่อ? + จับตาดู

อย่างน้อยก็ขอให้เขาได้โอกาสในฐานะพ่อ ส่วนในฐานะอื่นนั้นไม่เป็นไร ขอให้เขาได้แค่ยืนข้างเธอ ยืนข้างลูกก็พอแล้วปพนธีร์ปล่อยให้เธอทุบตีเขาจนหนำใจ ใช้เวลาหลายนาทีกว่าหญิงสาวจะหมดแรงขัดขืนที่จะออกจากอ้อมกอดของเขา“พี่รู้ว่าสิ่งที่พูดมันเป็นเรื่องเห็นแก่ตัว แต่ขอให้เจี๊ยบเห็นประโยชน์แก่ลูกเถอะนะ” พอเธอใจเย็นลง เขาก็พูดชิดริมหู “ปล่อยเรื่องในอดีตไว้ แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่ อย่างน้อยก็ให้โอกาสพี่ในฐานะพ่อของลูก ให้พี่ได้ทำหน้าที่พ่อ…”“…”“เจี๊ยบจะให้เขาขาดพ่อไป ทั้งที่พ่อยังอยู่ตรงนี้เหรอ เจี๊ยบอยากให้ลูกโตมาเป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ” เขารู้ว่าเธอโตมาโดยไม่มีแม่ เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้รสชาติของความขาดดีว่ามันเหงามากแค่ไหนแม่ไม่ได้จากเธอไป แม่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เลือกที่จะไม่อยู่กับเธอแต่กระนั้นชญานิศก็ไม่อาจเอาอดีตของตัวเองมาเทียบกับลูกได้การให้โอกาสเขาก็เหมือนการนำภัยเข้ามาในชีวิต นอกจากผลเสียมหาศาลแล้ว เธอนึกถึงผลดีไม่ออกเลยสักนิด เขาจะมาไม้ไหน จะหลอกลวงอะไรเธอกับลูกอีกหากเธอให้โอกาสเขา นี่คือความหวาดระแวงและความหายนะที่เธอต้องเสี่ยง อธิบลักษณ์ยังคงพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาลหลังเข้ารับการผ่าตัดห
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status