แม้จะเป็นการทุ่มเถียงที่ดุเดือด แต่กลับไม่พบความฉุนเฉียวในน้ำเสียงของอรรคเลย ท่านเอ่ยราบเรียบ แฝงไปด้วยการเตือนสติ แต่อิชย์ไร้สติ ขาดสติตั้งแต่ตอนที่เสียมินตราไปแล้ว ต่อให้เหตุผลของคุณปู่จะซาบซึ้งกินใจเพียงใด โทสะและทิฐิก็ทำให้เขาไม่สนใจมันเลยวาสิตาเข้ามาได้จังหวะพอดี เธอเคาะประตูเบาๆ แล้วปรากฏตัวเข้ามาในห้องหนังสือพร้อมด้วยแก้วน้ำผึ้งมะนาวอุ่นๆ ตลอดทั้งวันเห็นคุณปู่ไอโขลก เสียงแหบพร่าและกระแอมบ่อยครั้งคล้ายระคายเคืองในลำคอ ด้วยความหวังดีอยากตอบแทนความเมตตาของท่าน เธอจึงทำน้ำผึ้งมะนาวมาให้จิบเพิ่มความชุ่มคอสักหน่อย“เอ่อ...” แต่เธอไม่คิดว่าอิชย์จะอยู่ข้างในด้วย“เข้ามาสิหนูวา ปู่คุยธุระเรียบร้อยพอดี” อรรคอนุญาต“วาเห็นคุณปู่ไอทั้งวัน วาเลยทำน้ำผึ้งมะนาวอุ่นๆ มาให้ค่ะ”“ดีเลย ปู่กำลังนึกอยากได้อยู่พอดี” อรรคยิ้ม“ค่ะ” หญิงสาวไม่กล้ามองคนที่ได้ชื่อว่าสามีตามกฎหมาย เธอเดินเข้ามาหาชายชรา วางแก้วลงบนโต๊ะตัวใหญ่แล้วมองดูท่านยกมันขึ้นจิบน้อยๆ สีหน้าดูพึงพอใจกับรสชาติหวานอมเปรี้ยวนั้นชัดเจน“อืม ชุ่มคอดีเหลือเกิน ขอบใจหนูวามากนะ”“ไม่เป็นไรค่ะ งั้น...วาขอตัวก่อนนะคะ”อรรคพยักหน้าอนุญาต แต่อิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-10
เข้าสู่ระบบ
