All Chapters of พันธะเมียชั่วคืน: Chapter 51 - Chapter 60

อิชย์ต้องออกไปทำงานเช้ากว่าทุกวัน เนื่องจากวันนี้มีประชุมช่วงเก้าโมงเช้ากับฝ่ายการตลาด เรื่องการสร้างกลยุทธ์เพิ่มยอดขาย รวมถึงการจัดโพรโมชันคืนกำไรให้แก่ลูกค้าด้วยวาสิตาปล่อยให้เด็กชายเอื้ออังกูรอยู่กับพี่เลี้ยงมืออาชีพอย่าง น้ำฟ้า ส่วนเธอลงมือทำอาหารเช้าให้สามีด้วยตัวเอง เลือกสรรเมนูที่เขาชอบ ส่วนของเธอเป็นโจ๊กหมูสับใส่ขิงเยอะๆ เพื่อช่วยเพิ่มน้ำนม ก่อนไปทำงาน อิชย์จุมพิตแก้มภรรยาต่อหน้าคนอื่นเป็นครั้งแรก ทำให้คุณปู่อรรคถึงกับลอบยิ้ม“ดูเหมือนอะไรๆ จะดีขึ้นแล้วใช่ไหม หนูวา” ชายชราถาม“จะว่าอย่างนั้นก็คงใช่ค่ะคุณปู่ พักหลังคุณอิชย์ดีกับวามากเลย เราสองคนไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่ได้มีเรื่องหมางใจกันมาพักใหญ่แล้วค่ะ” หญิงสาวตอบยิ้มแย้ม“เฮ้อ เห็นแบบนี้แล้วปู่ค่อยตายตาหลับหน่อย ปู่คิดว่าโทสะจะบังตาเจ้าอิชย์ไปตลอดเสียอีก”“อย่าพูดแบบนั้นสิคะ คุณปู่ยังต้องอยู่ดูเหลนไปอีกนานค่ะ”“ปู่เองก็หวังแบบนั้นเหมือนกัน ปู่อยากเห็นเหลนของปู่เติบโตไปเป็นคนดี แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้ หนูวาน่าจะมีน้องให้ตาหนูอีกสักคนสองคนนะ บ้านเราจะได้คึกครื้น ไม่เหงาเหมือนเมื่อก่อน”ยิ่งอายุมาก อรรคก็ยิ่งขี้เหงา แค่รู้ว่าอีกไม่นาน

มินตรายิ้มพอใจ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายยอมตกลงใจมาพบกันตามที่ร้องขอ ถึงเวลาแล้วที่เรื่องนี้ต้องจบลงเสียที อิชย์จะต้องกลับมาเป็นของเธอ ส่วนวาสิตากับลูก จะอยู่ในสถานะใดในชีวิตเขา เธอไม่แคร์ แต่เธอจะต้องเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อิชย์เชิดหน้าชูตาในฐานะคนรักมินตราคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้ครอบครองเขา!หลังจากคบหากับจามรมาระยะหนึ่ง ทุกอย่างก็ไปได้สวยมาก ทั้งคู่รักกันหวานชื่น คบหากันอย่างออกหน้าออกตา ยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือครอบครัวของเขาเกลียดชังเธอ เพราะเหตุการณ์ในอดีตที่จามรถูกทางครอบครัวเธอใส่ร้าย ทำให้ตระกูลของเขาต้องเสื่อมเสียไปไม่น้อย เขาพยายามพาเธอเข้าไปพบบิดา แต่ท่านก็ไม่ยอมรับ ตวาดไล่อย่างไม่ไว้หน้าเหตุการณ์นั้นทำให้มินตราตัดสินใจขอเลิกราทันที แล้วหนีไปอยู่ที่คอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งที่อิชย์เป็นคนจัดการให้ เธอซ่อนตัวจากจามร ไม่ยอมพบเขา เปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ ปิดบัญชีโซเซียลทุกอย่าง ทำใจแข็งตัดขาดทุกช่องทาง เพราะเธอพลาดร้ายแรงด้วยการตั้งท้องกับเขาจริงอยู่ที่จามรไม่รู้เรื่องนี้ แต่หากเขารู้ ครอบครัวของเขาก็ต้องรู้ เธอกลัวเหลือเกินว่าตัวเองกับลูกจะไม่ปลอดภัย ดังนั้นจึงหอบลูกหนีอย่างคนขลาดเขล

ตอนนี้ภควัตคงส่งข้อความภาพไปให้อิชย์เรียบร้อยแล้ว เอาไว้วันพรุ่งนี้เธอค่อยลองติดต่อเขาดูเพื่อสังเกตเหตุการณ์ แต่ก็เชื่อมั่นที่สุดว่าแผนจัดฉากพรากรักที่ทำลงไปจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอนเสียงข้อความดังขึ้นในโทรศัพท์มือถือของอิชย์ เขารีบหยิบมันขึ้นมาดู เพราะคิดว่าอาจเป็นวาสิตาอีกก็ได้ แต่เปล่าเลย...ไม่ใช่ใครทั้งนั้นที่เขาคุ้นเคย หมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่เคยพบเห็นผ่านตามาก่อน ส่งภาพบางอย่างเข้ามาในข้อความ ชายหนุ่มแตะนิ้วลงไป กดมันเปิดดูแรกทีเดียวคิดว่าคงเป็นภาพโฆษณาชวนเชื่อน่ารำคาญ ที่พักหลังขยันเด้งเข้ามาเหลือเกิน เขาส่ายหน้าหน้าน้อยๆ กำลังจะกดบล็อกข้อความก่อกวนเหมือนอย่างทุกครั้ง แต่เมื่อเห็นว่าภาพนั้นไม่ใช่สิ่งที่คิด ทว่าเป็นเมียรักที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายอื่นอิชย์ตะลึงงัน เนื้อตัวแข็งทื่อไปในทันที...“วา...”ดวงตาคมเบิกกว้าง จ้องมองภาพที่เห็นชัดเจนว่าเป็นวาสิตาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว เธอหลับตาพริ้มในสภาพที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าคงสุขสมจนแทบกระอัก มีผ้าห่มคลุมขึ้นถึงอก เผยให้เห็นช่วงไหล่ขาวเนียนไร้อาภรณ์ นอนตะแคงกอดก่ายซุกตัวแนบอยู่ในอ้อมอกของชายคนหนึ่งที่นอนหันหลังอยู่“วาสิตา...”อิชย์พึ

‘วามีเรื่องอยากขอร้องคุณอิชย์ค่ะ’‘อะไรเหรอวา?’‘ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้คุณอิชย์เชื่อใจวานะคะ วารู้ว่าสถานะของวาเป็นได้แค่แม่ของลูก แต่วาก็พอใจในจุดนี้ดี ไม่เคยคิดเรียกร้องอะไร ขออย่างเดียว...ขอให้คุณเชื่อใจวาก็พอ ชีวิตนี้ไม่ว่าเรื่องอะไร วาจะไม่มีวันโกหกคุณเด็ดขาด วาซื่อสัตย์ต่อความรักของวาเสมอ ส่วนคุณ...ถ้าวันหนึ่งเกิดเหงาหรืออยากมีใครสักคน ขอแค่บอกวาตรงๆ ก็พอ วารับได้เสมอค่ะ วายินดีหย่าให้ ถ้าคุณอิชย์ต้องการ แต่อย่าพรากวากับลูกให้แยกจากกันเลยนะคะ’‘ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก ผมอยากให้ลูกมีแม่ที่ดีอย่างวาคอยดูแล ผมสัญญาเลยว่าผมจะเชื่อใจคุณ’‘ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ’อิชย์ไม่สนใจคำสัญญาที่ตัวเองพูดไว้ แต่ปล่อยให้โทสะอยู่เหนือเหตุผลอีกครั้ง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ทำให้วาสิตาอิดหนาระอาใจอย่างที่สุดเขาเป็นคนเก่ง ฉลาด มีไหวพริบ แต่กับเรื่องของครอบครัวและหัวใจ เขากลับหูตามืดบอด พร้อมจะเชื่อในสิ่งที่ไม่ควรเชื่ออยู่เสมอ หากครั้งนี้เขาไม่ยอมรับฟัง ยังตัดสินด้วยอารมณ์อีก เธอก็จะไม่ยอมทนอีกต่อไปแล้ว“ฉันจำได้ แต่เป็นเธอเองที่โกหก ไม่ซื่อสัตย์ แล้วทำไมฉันถึงจะต้องรักษาสัญญาบ้าบอนั่นด้วย!”“เพร

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา...วาสิตาหมดอาลัยตายอยาก จากแม่ที่เคยโอบอุ้มเลี้ยงดู ทำทุกอย่างเพื่อลูกน้อยด้วยความรัก กลับกลายเป็นเพียงแม่นมที่ต้องคอยปั๊มนมสต็อกแช่ฟรีซไว้ให้ลูกได้ดื่มกินเธอขอร้องให้น้ำฟ้าช่วยพาตัวเด็กชายเอื้ออังกูรมาให้ เพราะต้องการพาลูกหนีไปจากพ่อใจร้าย แต่อิชย์สังหรณ์ใจว่าแม่ของลูกจะต้องใช้ความน่าสงสารขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เขาจึงเลือกทำงานแบบเวิร์กฟรอมโฮม คอยเฝ้าดูแลลูกอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้ห่างหายไปจากสายตาได้เลยน้ำฟ้าพยายามคิดหาทางช่วย อ้างว่าอยากพาคุณหนูลงไป สูดอากาศข้างล่าง อิชย์ก็คอยขัดตลอด แล้วเป็นคนอุ้มลูกลงไปเอง เขาได้ใช้เวลากับลูกเต็มที่ มีช่วงเวลาที่ดีร่วมกันมากกว่าที่ผ่านมา ทำให้ความรักความผูกพันยิ่งก่อตัวแน่นแฟ้นทว่าในขณะเดียวกัน ความเสียใจที่คิดว่าถูกวาสิตาหักหลังก็เป็นดั่งตะปูแหลมคมที่ตอกย้ำซ้ำๆ ลงมาในหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่า แทบไม่มีวันไหนเลยที่จะหายจากความเจ็บปวดพวกนั้นแรกทีเดียววาสิตาก็คิดจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรักอย่างเปรมิกา แต่เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องในครอบครัว เธอจึงเงียบไป ไม่ยอมบอกเรื่องนี้แก่ป้าบุหลันด้วย เพราะไม่อยากทำให้ท่านห่วงหน้าพะวงหลังอีก แต่ห