All Chapters of อนุของบิดาช่างน่ากินนัก: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่สิบเจ็ด ปิดปาก ยามแท่งเนื้อหนาพบความสุขสมจนพอใจ ย่อมเป็นเวลาที่ลู่ไป๋อิงจิกปลายเท้าเมื่อความเสียวพุ่งขึ้นสูงจนเกินจะกักเก็บไว้“อื้อออ...”“อ่า...เสียวยิ่ง”น้ำรักที่ท่วมนองติดต่อกันหลายคราทะลักล้นออกมาจนทั้งเนื้อตัวและผ้าปูเตียงเลอะเทอะคราบน้ำกามส่งกลิ่นคาวคลุ้งไปทั่วห้องแม้จะมีวัยไม่น้อยแล้วแต่พวกเขากลับคึกคักฮึกเหิมปลดปล่อยพลังกายบุกถาโถมใส่กันไม่มีแผ่วอดีตสามีและภรรยาลับทบทวนความหลังกันทั้งคืนโดยไม่ได้ใส่ใจผู้อื่นจึงไม่ได้รับรู้ว่า ‘ฉู่จิ้นหรง’ บุตรชายคนรองของฉู่จิ้นไห่ซึ่งได้ข่าวว่าบิดาจะแวะเวียนมายังร้านอิงเยว่จึงได้ตามมาหวังปรึกษาปัญหาทางการค้าคุณชายรองสกุลฉู่ ได้เห็นภาพความวาบหวิวร้อนแรงของบิดากับลู่ไป๋อิงเข้าพอดีลู่ไป๋เยว่จึงจำเป็นต้องปิดปากเขาด้วยซาลาเปาสองก้อนใหญ่เพื่อไม่ให้คุณชายรองนำเรื่องนี้ไปฟ้องผู้อื่นโดยเฉพาะมารดากับย่าของเขาหญิงสาวชวนคุณชายรองเข้ามาเจรจาในห้องส่วนตัวพลางขอต่อรองให้เขารักษาความลับในครั้งนี้“อย่าบอกผู้อื่นได้หร

ตอนที่สิบเก้า ป้อนของหวาน พวกเขามัวแต่หลงอยู่ในวังวนแห่งวสันต์จนลืมวันลืมคืนโดยไม่คิดว่า คุณชายสาม ‘ฉู่จิ้นเฉิง’ จะตามมาถึงอีกคนฉู่จิ้นเฉิงมาถึงร้านอิงเยว่ด้วยหวังพบหน้าบิดาและพี่ชายแล้วเดินทางกลับพร้อมกันเขาย่อมไม่คิดว่าจะได้พบภาพบาดตาบาดใจของพี่ชายคนรองกับอนุสาวของพี่ชายคนโตเช่นนั้นภาพอนุลู่ซึ่งอยู่ในท่าคลานสี่ขาแนบหน้าก้มต่ำไปกับพื้นทำให้ส่วนสะโพกยกโด่งสูงขึ้นเห็นโคนขาขาวผ่องกับก้นกลมกลึงงอนงามเต็มตาช่างชวนให้ใจสั่นไหวนักทั้งกลีบอวบอูมที่ปลิดปลิ้นไปมายามโดนท่อนกายแข็งของพี่ชายคนรองมุดเข้ามุดออกช่างล่อตาล่อใจจนฉู่จิ้นเฉิงคิดอยากจะควักแท่งกายที่กำลังคึกคักผงาดง้ำยัดเข้าไปในร่องสีชมพูนั้นแล้วกระแทกจนลืมตายสายตาวาบหวามของฉู่จิ้นเฉิงที่ค่อยๆเดินเข้ามาจับจ้องยังสะโพกขาวที่เด้งเคลื่อนไหวไปมาตามจังหวะโยกขย่มของพี่ชายที่คุกเข่าอยู่ด้านหลังทำให้สองหนุ่มสาวสะดุ้งตกใจ“คุณชายสาม!”“อาเฉิง!”“พวกเจ้าทำเช่นนี้ลับหลังพี่ใหญ่ได้อย่างไรกัน”

ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เรื่องน่าอายกว่าจะถึงกลางดึก ทั่วทั้งห้องก็เต็มไปด้วยไฟราคะที่เผาไหม้โชติช่วงและเพิ่งจะดับลงยามนี้ลู่ไป๋เยว่นอนหายใจรวยริน สภาพยับเยินอิดโรย ร่องทั้งหน้าหลังบวมแดงแหกกว้าง ทั้งเจ็บทั้งขาสั่นไม่อาจยืนหรือนอนในสภาพธรรมดาหญิงสาวที่ถูกนอนบดเบียดอยู่ตรงกลางทั้งจุกทั้งเสียดเสียวเพียงคิดว่าเมื่อครู่โดนสองลำเอ็นเด้งเข้าใส่พร้อมกันอย่างคึกคักเพียงใดพวกเขาพี่น้องฝ่ายหนึ่งร้อนอีกฝ่ายแรงกระแทกรัวเร็วไม่มีออมแรงสร้างความเคลิบเคลิ้มมึนเมา เสียวซ่านลึกถึงจิตวิญญาณแต่นางยังไม่อยากใช้ร่องสีหวานอย่างพร่ำเพรื่อจนหลวมกว้างไม่น่าชิดเชยจึงต้องหลีกเลี่ยงการรุมรังแกพร้อมกันเช่นนี้อีกยามเช้า ลู่ไป๋เยว่จึงเอ่ยลามารดาว่าคงต้องกลับจวนสกุลฉู่เสียทีแล้วค่อยให้คหบดีฉู่หาโอกาสมาพบมารดาทีหลังเนื่องจากสองพี่น้องที่ติดตามมาได้รู้ความลับของพวกเขาแล้วคุณชายสามซึ่งเอาแต่ใจกว่าพี่ชายย่อมมีท่าทีไม่เต็มใจด้วยเพิ่งได้สัมผัสรสสวาทอันอิ่มเอมไปเพียงไม่กี่ครา“หากกลับไปแล้วไม่ได้กินอาหารเลิศรสเช่นนี้อี

ตอนที่ยี่สิบสอง สุขสันต์หรรษา หนทางชีวิตข้างหน้ายังอีกยาวไกล นางไม่มีวันให้ภรรยาเอกของผู้ใดมากลั่นแกล้งรังแกหรือขับไล่ออกจากเรือนแน่ดังนั้นจึงมีแต่ต้องรวมพลังของพวกเขาเอาไว้เท่านั้น ไม่ว่าพวกเขาคนใดคนหนึ่งเลิกโปรดปรานนาง ก็ยังมีอีกคนที่ยังอยู่คุณชายทั้งสามต่างแวะเวียนกันมายังเรือนอิงเยว่พร้อมกับบิดาจนภรรยาเอกและเหล่าอนุของพวกเขาต่างไม่พอใจแต่พวกนางจะทำอันใดได้เล่า ในเมื่อไม่ปรับปรุงลีลาและท่วงท่าเร้าสวาทย่อมต้องนอนเหี่ยวแห้งไปจนวันตายยามเผชิญหน้ากับนายหญิงใหญ่ที่พากำลังคนมาหวังสั่งสอนอนุผู้ปีกกล้าขาแข็ง ลู่ไป๋เยว่ซึ่งรายล้อมด้วยคนคุ้มกันที่มีฝีมือใช้สายตาแห่งผู้ชนะยิ้มเยาะอย่างสาสม“คิดจะทำร้ายข้าหรือ นายหญิงใหญ่ คงต้องดูทิศทางลมให้ดีก่อนกระมังยามนี้ทั้งสามีและบุตรชายทั้งสามคนของเจ้าล้วนอยู่ในความดูแลของข้าอย่างสุขสบาย นายหญิงใหญ่ไม่ต้องกังวลใจไปรีบกลับจวนสกุลฉู่แล้วลำบากดูแลผู้คนและรับใช้คนแก่เรื่องมากกับจัดการเรื่องยิบย่อยมากภาระไปเถอะส่วนเรื่องที่สบายกายสบายใจมอบให้เป็นห

ตอนที่สอง ค่อยๆกลืนกิน “หนาวหรือ? อีกเดี๋ยวก็ร้อนแล้ว” ถ้อยคำราวห่วงใยถูกแทนที่ด้วยฝ่ามืออุ่นที่ลูบผ่านเนินโหนกนูนและเส้นขนอ่อนบางไปยังร่องดอกไม้อวบอูม“งามเหลือเกิน มิน่านายหญิงของเจ้าจึงเรียกสินสอดมากทีเดียว” สายตาหื่นกระหายจับจ้องสองกลีบสีหวานที่ปิดมิดชิดพลางไล้นิ้วแตะส่วนกลางรอยแยกอันนุ่มนวลรู้สึกได้ถึงน้ำชุ่มฉ่ำที่เปียกปลายนิ้ว“แฉะแล้ว”เมื่อสัมผัสความชื้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มจึงเงยขึ้นหยอกล้อก่อนจะซุกซอกคอดอมดมสูดกลิ่นหอมหวานอย่างชื่นใจแล้ววนขึ้นไปจุมพิตดูดดื่มพร้อมกับนิ้วที่ถูวนโลมไล้ไปทั่วสองกลีบซ้ายขวา“อ้า...”ริมฝีปากบางอ้าเอ่ยได้เพียงคำนี้ก่อนความวาววับ เย้ายวน หอมกรุ่น จะถูกชิมลิ้มรสอย่างแนบแน่นหญิงสาวเผลอเด้งร่างขึ้นพลางหันหน้าหนีไปหอบหายใจถี่อ้าปากครางกระเส่าส่งเสียงจากลำคอออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อโดนนิ้วอุ่นเริ่มเปิดฉากโจมตีร่างสูงหัวเราะหึหึพลางผละใบหน้าออกใช้สายตาที่ไม่ใช่แค่อยากชิมแต่อยากกลืนกินทั้งตัวเพื่อก้มลงมองร่องดอกไม้นุ่มที่กำล