All Chapters of จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค: Chapter 71 - Chapter 80

หลังจากวันนั้น ทั้งซูเฉียวและลั่วอี้ฉี เริ่มต้นเรียนพื้นฐานการทำสมุนไพร จิงซิงอี้สอนพวกเขาว่า การเผาจื้อสมุนไพรมีหลายแบบ แบบแรกที่ทุกคนต้องทำคือ การเผาจื้อตามเภสัชตำรับของจีน โดยเริ่มจากการทำความสะอาดสมุนไพรก่อน คัดเลือกส่วนที่เสียและส่วนที่ใช้และไม่ใช้ จากนั้นแช่น้ำเพื่อให้นุ่มก่อน และนำไปหั่น ทั้งแบบเป็นแว่น เป็นท่อน เป็นชิ้นเหลี่ยม  เป็นชิ้นเล็กๆ และยังมีการบดและทุบด้วยเมื่อเสร็จแล้ว จะทำให้แห้งเพื่อลดความชื้นและกำจัดเชื้อแบคทีเรีย ด้วยการตากในที่โล่ง โดยไม่โดนแสงแดด เพราะอาจไปทำลายตัวยาได้ หรือจะใช้เตาอบ เตาอบพลังแสงอาทิตย์ และการใช้ความเย็นแช่แข็งให้แห้ง ที่โรงงานของจิงซิงอี้จะใช้ทั้ง 3 แบบ เพราะพวกเขาไม่แน่ใจเรื่องสภาพอากาศ และต้องการอุปกรณ์ที่ช่วยให้สะดวกรวดเร็ววิธีต่อมาในการแปรรูป คือ แบบเหลยกง ซึ่งมีทั้งหมด 17 วิธี เพื่อช่วยกำจัดพิษ เพิ่มประสิทธิภาพตัวยา ให้ยาสะอาด เก็บรักษาสะดวก เป็นต้นจิงซิงอี้สอนเด็กๆ และเจี่ยเหรินที่มานั่งฟังด้วยว่า ในการใช้ยาสมุนไพรไม่ใช่มีแค่การต้ม แต่ยังมีปิ้งไฟหรือคั่วกับไฟหรือทราย มีการลนไฟเพื่อกำจัดขนหรือเศษภายนอก การเ

ทีมรายการ“China Young SMEs Challenges”  ส่งคนมาสำรวจสถานที่ล่วงหน้า โดยมีผู้ใหญ่บ้านช่วยต้อนรับพร้อมกับผู้นำหมู่บ้านคนอื่นๆ และจิงซิงอี้พาพวกเขาไปดูธุรกิจของตัวเองและคลินิก พวกเขาตกลงกันว่าจะยกทีมมาที่นี่และใช้เวลาสามวันในการถ่ายทำ และพักที่บ้านเช่าสองหลัง สำหรับอาหารนั้น พวกเขาจ้างคนในหมู่บ้านจัดเตรียมให้กองถ่าย โดยพวกเขาจะมาถ่ายทำอาทิตย์หน้า ซึ่งเริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ต้นไม้ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีเหลืองแดงและน้ำตาล ตัดกับท้องฟ้าสีสดใส ทุ่งนาซึ่งมีต้นข้าวออกรวงสีเหลือง และแปลงผักสีเขียวพร้อมที่จะเก็บเกี่ยว        หลังจากตกลงกับกองถ่ายแล้ว จิงซิงอี้ยังคงใช้ชีวิตตามเดิมของเขา แต่ลงมือปรับปรุงธุรกิจสมุนไพร วางแผนทำการเกษตรเพิ่ม และยังจะสร้างให้บริเวณนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวด้วยเขาจ้างคนงานมาขุดบ่อน้ำขนาดใหญ่ 3 บ่อ ในพื้นที่ที่เขาเช่าซื้อไว้ และอยู่ถัดไปจากแปลงสมุนไพร เขาไม่ได้ต้องการจะเลี้ยงปลา แต่ต้องการปลูกบัวและพืชน้ำสายพันธุ์ต่างๆ  เพื่อทำเป็นยา เขายังสังเกตสภาพอากาศในปัจจุบันที่ร้อนและแห้งแล้งมากขึ้น

จิงซิงอี้บอกให้ทุกคนถอยออกไป อย่ามุง เพราะคนป่วยจะไม่มีอากาศหายใจเพียงพอ เขาพยายามเรียกชายที่ล้มลงเพื่อเช็คว่ารู้ตัวหรือไม่ และพบว่าเขายังนิ่งไม่รู้สึกตัว ใบหน้าของเขาซีดเผือด จิงซิงอี้เริ่มจับชีพจรของเขา และก้มฟังเสียงหัวใจเขาบอกกับเจี่ยเหรินให้ไปเอาเป้ที่อยู่ตะกร้าหน้ารถจักรยานมา เจี่ยเหรินรีบวิ่งไปหยิบมาด้วยความเร็ว จิงซิงอี้เปิดเป้และหยิบซองใส่เข็มออกมา แต่เขาตัดสินใจหยุดไว้ก่อน เพราะสังเกตเห็นว่าความดันโลหิตของคนป่วยสูงมาก เขาจึงใช้วิธีนวดกดจุดไป่ฮุ่ยและจุดชวีฉือที่อยู่หลังใบหูโดยนวดคลึงอยู่ประมาณ 10 นาทีสลับจุดกันไป จากนั้นจึงใช้เข็มปักที่จุดเน่ยกวน หย่งเฉวียน และซานอินเจียว พร้อมกับนวดจุดที่หลังใบหูสลับกัน เพื่อลดความดัน และช่วยให้เลือดไหลเวียนเหลียงคุนและตากล้องถ่ายวิดีโอเอาไว้ด้วยความตื่นเต้น เขารู้ว่าการรักษาตอนนี้จะกลายมาเป็นไฮไลท์ของรายการ ที่จะทำให้ผู้ชมเข้ามาดูเป็นจำนวนมากได้ เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที คนป่วยค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อเขาเริ่มได้สติและมองเห็นคนมุงรอบตัว เขาก็ตกใจและพยายามจะลุกขึ้น แต่จิงซิงอี้ห้ามเอาไว้ และถามว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไรบ

จิงซิงอี้และคนอื่นๆ ยังคงใช้ชีวิตต่อไปตามปกติ โดยเฉพาะจิงซิงอี้ที่สนใจแค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น เขายังมุ่งมั่นทำสถานที่ท่องเที่ยวและแหล่งกักเก็บน้ำของเขาต่อไป ตอนนี้ บ่อน้ำเริ่มเข้ารูปเข้ารอยแล้ว สามารถขุดไปได้แล้ว 4 บ่อ ในขณะที่เขาใช้ดินที่เหลือจากการขุดมาทำแปลงปลูกต้นไม้และสมุนไพรต่อ        เขาสร้างพื้นที่เฉพาะสำหรับผลิตดินปลูกต้นไม้ เขาใช้ซากพืชผลไม้และใบไม้จากทั้งในหมู่บ้านและบนภูเขามาทำดินปลูก และยังซื้อมูลสัตว์จากชาวบ้านมาทำปุ๋ยหมักด้วย นอกจากนี้ เขาผลิตสมุนไพรกำจัดแมลงออกจำหน่าย สำหรับขายให้คนรุ่นใหม่ที่ต้องการปลูกพืชแบบออร์แกนนิกส์ ซึ่งจิงซิงอี้อยากให้หมู่บ้านนี้เน้นทำการเกษตรแบบปลอดสารพิษให้ได้มากที่สุด เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาพักผ่อน และยังขายผลผลิตได้ราคาดีด้วย        เมื่อมาถึงจุดนี้ จิงซิงอี้ต้องรับสมัครคนเพิ่ม เพื่อมาช่วยเขาขายปุ๋ยและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรอื่นๆ ผลิตภัณฑ์ของเขามีชื่อเสียงขึ้น เมื่อมีเกษตรกรคนหนึ่งทดลองใช้กำจัดหนอนและแมลงในแปลงผัก เขาถ่ายคลิปวิดีโอตั้งแต่เริ่มใช้

จิงซิงอี้ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ด้วยสายตาพร่าเลือน เขาพยายามรวบรวมสติและมองไปรอบๆ แต่ก็มองเห็นได้ไม่ชัดเจน เขาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอน มีผ้าห่มผืนเก่าคลุมร่างไว้ เพดานที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นไม้และกระเบื้องดินเผาแบบเก่า ภายในห้องมืดสลัวมองเห็นแสงจากตะเกียงน้ำมันที่วางอยู่บนโต๊ะกลางห้องเขาพยายามขยับตัว แต่ก็ต้องชะงัก เขารู้สึกว่าร่างกายเล็กลงอย่างผิดปกติ เมื่อยกมือตัวเองขึ้นมาดู จิงซิงอี้ก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ มือที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นมือของเด็กอายุ 10 ขวบ! จิงซิงอี้พยายามลุกขึ้นนั่ง มองไปที่ร่างกายและแขนขาของตัวเอง เมื่อจับใบหน้าที่เล็กลง ก็พบว่านี่เป็นใบหน้าของเด็กและมีผิวเนียนนุ่มแบบเด็กๆ ด้วย“นี่มัน...”  เสียงที่เปล่งออกมา กลายเป็นเสียงของเด็กชายวัยไม่เกินสิบขวบจิงซิงอี้พยายามลุกขึ้นนั่ง แต่เขาต้องทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งเพราะเวียนหัว เขาจึงได้แต่นอนมองไปรอบห้องขนาดเล็ก ทั้งห้องมีแค่เตียง  โต๊ะไม้เก่าๆ บนนั้นมีกาน้ำชา ถ้วยน้ำชา และตะเกียงน้ำมัน ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรอีกทันใดนั้น ประตูไม้ที่ปิดด้วยกระดาษเก่าสีเหลืองก็เปิดออกจากด้าน