Semua Bab ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก: Bab 91 - Bab 100

“อื้อ”เสียงครางอืออาประท้วงในลำคอ เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา องศาสมุทรไม่รอช้า โถมร่างเข้าประชิดตัวพบตะวัน โอบรั้งเอวบางเข้ามาแนบกาย บดขยี้รอยจูบคลึงเคล้าอย่างดูดดื่มด้วยลิ้นร้อนกระดุมเสื้อเธอก็โดนเขาปลดอย่างช่ำชอง นัวเนียกันตั้งแต่ทางเข้า ก่อนจะไปจบที่โซฟานุ่มกลางห้องรับแขกร่างสูงทรุดตัวนั่งลง โอบประคองพบตะวันขึ้นคร่อมตัก พร้อมกับป้อนจูบรสหวานที่ซาบซ่านละมุนลิ้น“อึก” พบตะวันหลับตาพริ้ม เกี่ยวกระหวัดลิ้นร้อนกับลิ้นเขาประธานองศายังจูบเก่งเหมือนเคย ทำเธออ่อนระทวยตัวเหลวไปหมดกระทั่งมือหนาเริ่มฟอนเฟ้นทั่วร่างกาย บีบคลึงบั้นท้ายและนวดเคล้นช่วงสะโพกผายหนักๆ ฝ่ามือลูบต้นขาอ่อน สอดลึกเข้าใต้ชายกระโปรงเธอ จนจวนจะถึงขอบแพนตี้ตัวน้อยเข้าให้แล้ว“ไหน อึก... ไหนบอกว่ากลับห้องจะอธิบายไงคะ” เธอที่ได้สติ ตบไหล่อีกฝ่ายเพื่อเรียกสติเช่นกันองศาสมุทรเหมือนยังไม่หลุดจากภวังค์ ดวงตาเขาหวานเยิ้มชวนให้เคลิ้มตาม มัวแต่มอมเมากับสัมผัสเรือนกายเธอคงจะมอดไหม้ก่อนรู้เรื่องกันพอดี...“เคยได้ยินหรือเปล่า”“ได้ยินอะไรคะ”“เวลานอนคุย... มันง่ายกว่าไง”เขาแทบสิ้นสติ ขาดการยับยั้งช่างใจไปโดยปริยาย เมื่อสบสายตาคู่ง

ร่างบางระหงในชุดราตรีเน้นทรวดทรง ยืนขนาบข้างร่างสูงในฐานะของแฟนสาว เครื่องประดับราคาแพงบนลำคอ ประธานองศาเป็นคนเลือกให้กับมือเองเลยเขาทำให้เธอเหมือนเจ้าหญิงเชียวล่ะ...ทั้งการแต่งตัวและการปรนนิบัติ ยังคงเป็นผู้ชายหนึ่งเดียวที่เธอรักเสมอ“แฟนสวยขนาดนี้... ใครบางคนต้องขี้หึงมากแน่”ณิชายิ้มกริ่มหลังเอ่ยแซว พลางชำเลืองหางตาไปทางองศาสมุทร เห็นเขายืนหน้าบึ้งตึงเพราะชุดที่เลือกให้พบตะวัน ดันรัดรูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งเกินอีกต่างหากทำหน้าทมึงตึงเป็นยักษา คงไม่ทันคิดว่าแฟนสาวจะสวยสะบัดขนาดนี้หึงจนกัดกรามจะแตกอยู่แล้ว“วันนี้น้องชาก็สวยมากเหมือนกันค่ะ” เธอเรียกอีกฝ่ายว่าน้องชา เพราะณิชาบอกว่าอยากมีพี่สาวแบบพบตะวัน เธอเป็นลูกคนเดียว อยากจะมีพี่สาวที่ให้ความรู้สึกเหมือนเพื่อนและครอบครัวแน่นอนว่าทั้งคู่ถูกชะตากันมากองศาสมุทรเป็นคนแนะนำให้ทั้งหมดมาเจอกัน จนตอนนี้ กลับกลายเป็นว่าพวกเขาทั้งสี่คน เริ่มคุ้นเคยสนิทสนมมักจี่กันไปโดยปริยาย“งั้นพรุ่งนี้เราไปว่ายน้ำกันอีกนะคะ” ณิชาทิ้งแขนแฟนหนุ่ม เดินเข้าไปควงแขนของพบตะวันอย่างออดอ้อน“พี่ไม่อนุญาตให้แฟนพี่ใส่บิกินี่ครับ” ประธานองศารีบท้วง ก่อนจะดึงร

หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์สุดเจ็บช้ำมาหมาดๆ สายฝนก็พร้อมใจกันโปรยปรายลงมาทันที รถขององศาสมุทรต้องจอดที่ลานด้านนอก เพราะในหอพักที่เธออยู่ไม่มีที่ว่างให้รถคันอื่นแล้วกลับกลายเป็นว่า ทั้งคู่ต้องเดินเท้าเข้าไปในซอยแทน แต่แสงสว่างจากไฟที่สาดส่องระหว่างทาง พอทำให้บรรยากาศไม่เงียบเหงาหรือวังเวงแต่มันอบอุ่นแทน...บรรยากาศหนาวเย็น แต่อบอวลด้วยมวลความรัก ร่างสูงที่ถือร่มกางเอียงไปทางของพบตะวัน ลากเท้าเอื่อยเฉื่อยดูเหนื่อยล้าคล้ายว่าเวลาเจอเหตุการณ์สะเทือนใจ ร่างกายจะประท้วงความเจ็บปวดออกมาทันที ไม่ส่งผ่านร่างกายก็เป็นสายตา เขาเก็บซ่อนความแตกสลายครั้งนี้ไว้ไม่มิด“เห้อ...”องศาสมุทรลอบถอนหายใจเบาๆ เหมือนเขากำลังครุ่นคิดในหัว หากทว่าร่างกายกลับแสดงอาการเหนื่อยใจ ออกมาเป็นเสียงถอนหายใจที่ดังขึ้นแทนพบตะวันกุมมือของเขาไม่ห่าง บีบกระชับทุกครั้งที่รู้ว่าเขากำลังแย่ พลางส่งยิ้มให้ตลอดทางตอนอีกฝ่ายหันมองมา“อยากระบายมั้ยคะ ตะวันรอฟังพี่มาตลอดทางเลยนะ”สิ้นคำพูดนั้น องศาสมุทรก็เม้มปากนิดๆ เหมือนลังเลว่าควรพูดออกไปดีไหม เขาไม่อยากเอาอารมณ์หม่นไปป้ายเธอ พบตะวันเหมาะสมกับคำว่าตะวันที่สุดแล้วเธอสดใสและส่อง

องศาสมุทรวางเธอลงบนโต๊ะอาหาร ไม่ได้พาไปที่เตียง เขาเองก็อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศดูบ้างพบตะวันกลืนน้ำลายลงคอ แววตาสั่นไหว แต่ทว่าภายในใจเต้นล่ำไม่เป็นส่ำ เขาจับเรียวขาเธอแยกออกจากกัน ก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าบนร่างกายออกให้ทีละชิ้นซึ่งเธอก็ยกแขนให้เขาถอดผ่านหัว เหลือแค่เสื้อชั้นในสีดำเข้ากับกางเกงในลูกไม้“อึก”ร่างบางตัวสั่นเทิ้มด้วยความกระสัน เธอเอียงใบหน้าซบที่หัวไหล่ แอ่นเต้าสวยเข้าหาริมฝีปากของคนตรงหน้าเขาปลดตะขอบราเซียอย่างช่ำชอง พอไม่มีอะไรปิดกั้น เนินหน้าอกทั้งคู่ก็เด้งเป็นลูกโป่งใส่น้ำเลย“อื้อ!”พบตะวันเชิดหน้าขึ้นสูง เมื่อสองเต้าเปลือยเปล่าถูกครอบครอง โดยเรียวลิ้นร้อนที่ตวัดเลียเกลี่ยวน อ้าปากงับยอดปทุมถัน ใช้ปลายลิ้นดุนดันขึ้นลงจนมันแข็งเป็นไตแต่ในขณะเดียวกันใบหน้าซุกเนินนมขาวเนียน มือหนาที่ว่างอยู่ข้างนึง กำลังเลื่อนลงไปที่เป้ากางเกงชั้นในของเธอก่อนที่จะพบเข้ากับความเปียกแฉะ ชุ่มฉ่ำเต็มเป้ากางเกงในเลยทีเดียวพบตะวันตัวกระตุก หน้าแดงปลั่งเป็นลูกตำลึงสุกทั้งเขินแล้วก็อาย...“ทำไมเปียกจนเยิ้มขนาดนี้” เขาขยับใบหน้ากระซิบข้างหูเธอ ก่อนจะแลบลิ้นตวัดเลียเบาๆ ทำร่างบางบิดเร่าด้วยค

หลายวันต่อมาสถานการณ์พ่อลูกยังไม่ลงรอยเหมือนเดิม แค่ใช้เวลาเยียวทุกสิ่ง เพราะก็คงไม่มีอะไรจะรักษาได้ดีกว่านี้อีกแล้วองศาสมุทรเคยพูดคำไหนเขาก็ทำได้จริงอย่างที่เคยพูดไว้วันนี้เป็นวันแรกที่ย้ายของเข้าคอนโดใหม่ เขาเป็นคนเลือกทำเลเอง เอาที่เดินทางสะดวกและใกล้แหล่งอาหารอร่อยๆ สุดท้ายก็ได้ห้องตามใจหวัง ซึ่งในวันนี้ ทั้งคู่ได้เขตแดนกับเพลงพลอยมาช่วยขนของด้วยหลังขนเสร็จก็จวนค่ำ ทั้งสองคนแนะนำตัวกับองศาสมุทรแล้ว คืนนี้เขาก็เลยเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเหล้า พร้อมทั้งกับแกล้มอย่างถั่วและขนมกรุบกรอบใจกลางห้องรับแขก ทั้งสี่คนนั่งลงบนพื้นไม้สีอ่อน ผลัดกินรินเหล้าให้กันไม่พักตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน โดยเฉพาะพบตะวัน วันนี้เธอมีความสุขเป็นพิเศษ ถึงได้ยกแก้วบ่อยกว่าปกติหน่อยแต่มีแฟนคอยคุมอยู่ตลอด“ตะวันแกบุญหล่นทับครั้งใหญ่เลยนะเว้ย” เพลงพลอยเริ่มเมาจนพูดเสียงยานคราง หันไปจับไหล่พบตะวัน ออกแรงเขย่าเบาๆ ด้วยความดีใจแทนเพื่อน“บุญอะไรหล่นทับเหรอ”“บุญสี่บารมีแปดจ้า”พรวดเหล้าในปากพบตะวันพ่นกระจายเป็นฝอย หลังในหัวเธอมันคิดอีกคำที่ท่าจะลามากว่านั้น เพลงพลอยยิ้มหวาน พลางยกมือเช็ดน้ำบนหน้าออก ไม่โกรธแต่ขำจนไหล