All Chapters of ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก: Chapter 71 - Chapter 80

แสงแดดยามเช้าส่องกระทบเปลือกตาบาง ร่างอรชรนอนแอ้งแม้งบนเตียงกว้าง ทั้งนุ่มและเด้งรับสรีระร่างกาย ทำให้เธอหลับสบายตลอดทั้งคืนเลย“อื้อ...”ร่างบางบิดลำตัวเหมือนแมวเกียจคร้าน เหยียดทั้งสองแขนขึ้นเหนือหัว แล้วส่งเสียงงัวเงียในลำคอเบาๆ อย่างสบายใจเฉิบไม่เคยนอนเตียงที่นุ่มแบบนี้มาก่อนกระทั่งได้กลิ่นหอมที่ไม่คุ้นเคย ผ้าปูก็ไม่ใช่แบบที่เคยหนุนนอน เธอถึงได้ปรือตาขึ้นมองช้าๆ พลันเบิกตาโตด้วยความตกใจสุดขีดฟุบ“เชี้ย!”พบตะวันหลุดคำสบถ ให้กลั้นไหวได้ยังไง ในเมื่อเธอตื่นมาในห้องที่ไม่ใช่ของตัวเอง“ตั้งสติตะวัน! อย่าตื่นตระหนก!” เธอตบใบหน้าเรียกสติ เด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วขมวดคิ้วเครียด มือทั้งสองข้างกุมหัวนิ่วหน้าทันทีข้าวของเฟอร์นิเจอร์หรูหรา ค่อนข้างคลุมโทนสีขาวดำ จัดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ รอบข้างรายล้อมด้วยบานกระจกใส มองเห็นวิวใจกลางเมืองที่มีตึกสูงระฟ้า“เรามาอยู่ที่ไหนเนี่ย...”บอกทีว่าไม่มีการลักพาตัวหรือเธอทะลุมิติกลับไปอีกครั้งพอคิดดังนั้น เธอก็กวาดสายตาไปรอบห้องอีกครั้ง ก่อนจะยกมือขึ้นขยุ้มเส้นผมบนหัว แล้วก้มสำรวจร่างกายที่เสื้อผ้ามีครบ พลันรีบลุกพรวดพรวดพุ่งลงจากเตียง“เธอตื่นแ

อย่างที่ใครหลายคนบอก เวลาจะช่วยเยียวยารักษาทุกสิ่งได้พบตะวันเริ่มดีขึ้นตามลำดับ วันนี้เธอเริ่มงานวันแรก หลังจากที่เดินเตะฝุ่นหางาน เพราะเป็นเด็กจบใหม่อยู่พักใหญ่ตอนยังไม่ได้งานก็เครียดหนักแต่พอได้งานก็ยังไม่หายเครียดอีกติ้งบานประตูลิฟต์เงียบเชียบเปิดออก พบตะวันที่ยืนรออยู่ เดินตรงเข้าไปข้างในเพียงลำพัง ก่อนจะส่องกระจกเงาเช็ดความเรียบร้อยประธานใหญ่ที่ไม่เคยเห็นหน้า เขาจะได้รู้สึกว่าเธอเป็นมืออาชีพพอ“โอะ โอเคยังเนี่ย”เธอได้งานตำแหน่งเลขาผู้ช่วย ทีแรกลงสมัครตำแหน่งอื่น แต่ตอนที่สัมภาษณ์อยู่ ทางทีมกลับเสนองานนี้ขึ้นมา บอกว่าเร่งด่วนมาก เพราะว่าประธานใหญ่ค่อนข้างจริงจัง จนใครก็ทำงานด้วยไม่นานขอคนที่ทำงานภายใต้แรงกดดันมากได้ดีแค่กฎข้อแรกก็ทำเธอเสียวสันหลังวาบแล้ว“ลูกผมขึ้นใหม่เยอะจังเลยแฮะ” เธอพูดคนเดียว พลางปัดเส้นผมที่ข้างขมับให้เข้าทรงตอนแรกเธอจะปฏิเสธ...เพราะฟังไปฟังมา อาจจะได้ไม่คุ้มเสียค่าสุขภาพจิต โดยเฉพาะบอกว่าคนก่อนหน้านี้ทำงานไม่ทน ขอคนที่ทนงานมากอีกด้วยมันน่าคิดใช่ไหมล่ะลาออกจนตำแหน่งว่างตลอดน่ะกระทั่งได้ยินฐานเงินเดือน เธอก็คิดว่าความกดดันก็คือแรงผลักดันชั้นดี ไม

เพราะเหตุนี้ถึงได้มีการคติเตือนใจ...ถ้าสติเตลิดแล้วจะเกิดปัญหา การที่องศาสมุทรดื่มจนมึนเมา ทำให้ไม่มีสติ แล้วก็เกิดปัญหาขึ้นแล้วจริงๆ เธอห้ามไม่ทันขาดคำ เขาก็รั้งท้ายทอยเธอเข้าไปประกบจูบพบตะวันโดนขโมยจูบเป็นครั้งแรกในชีวิต หากไม่นับทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นในนิยาย นี่คือจูบแรกในวันที่เป็นสาวสะพรั่งล่ะมั้ง“อึก...”ใบหน้าน่ารักเหยเก มือวางทาบบนไหล่กว้าง ออกแรงบีบขยำเสื้อเขาจนมันยับยูยี่ เธอเสียวในท้องน้อยวูบวาบ ในทุกครั้งที่เขาขยับปากขึ้นลง ทั้งอ้อยอิ่งแฝงความขี้อ่อยในคราวเดียวกันปักแล้วธงแดงชัวร์บนโลกแห่งความเป็นจริงนี้ ไม่มีผู้ชายแสนดีอย่างธันย์ธารา“อื้อ!”ร่างบางเริ่มร้องประท้วงในลำคอ เมื่อเขาไม่ทำแค่จูบภายนอก แต่ว่าพยายามที่จะสอดลิ้นเข้ามารุกล้ำในอารมณ์ที่หวามไหว ชวนให้เสียวซ่านไปทั้งตัว เพราะทั้งคู่นั่งจูบกันในร้านอาหารกึ่งบาร์แต่ไม่มีใครสนใจคนทั้งคู่หรอก...ครั้นเมื่อลิ้นเขาจะดุนดันเข้ามา พบตะวันก็รีบผินหน้าหนี พลางหอบหายใจถี่กระชั้น หลังโดนพรากสติในรอยจูบไป เป็นเหตุให้องศาสมุทรทำปากยู่ใส่เธอราวกับงอนที่เธอปฏิเสธจูบเขา ไม่ยอมให้เอาลิ้นเข้าไปในปาก“พี่องศาเมามากแล้วนะคะ ตะวัน

พอเธอบอกว่าไม่ให้ขยับ เขาก็หยุดไว้กลางคัน ทำตัวอยู่ใต้โอวาททั้งที่อารมณ์พลุ่งพล่าน อยากกระแทกในร่องคับแคบนี่แรงๆ แต่ทำได้แค่ก้มหน้าโลมเลียยอดถันหวังให้เธอผ่อนคลาย รูน้อยๆ จะได้ขยับขยาย อ้ารับความใหญ่โตที่พร้อมรบได้เต็มหน่วยข้างในตัวเธอมันรู้สึกดีแทบบ้า ทั้งแน่นแล้วก็ตอดหนึบหนับเลย“ไหวหรือเปล่าตะวัน”เสียงของเขาแหบพร่าปนเซ็กซี่ ฟังแล้วยั่วเย้ายวนใจ กระตุ้นอารมณ์ให้เร่าร้อนมากกว่าเดิม“เหมือนจะไม่... ฮึก ไม่ไหวเลย”ร่างบางที่โดนของใหญ่ แทบขาดอากาศหายใจ บิดเร่าลำตัวไปมาจนหน้าท้องแขม่วเกร็ง ใบหน้าก็บิดเบ้เหยเก เสียวสะท้านไปทั้งร่างที่มีแท่งร้อนเสียบคาอยู่มันทั้งใหญ่เติมเต็มรูที่คับแน่น จุกเหมือนปวดท้องตลอดเวลาโดนแทงจนตาเหลือก็วันนี้...“ไหนมาให้พี่จูบหน่อย”“อื้อ!”พบตะวันโดนเขาจูบให้ผ่อนคลาย เธอที่โอบลำคอแกร่งอยู่ ยกขาอ้าออกให้แท่งเนื้อขนาดใหญ่โต กดตัวเข้ามาในร่องรักที่คับแน่น เหมือนโดนทะลวงให้บานยับจนกลีบกุหลาบจะฉีกขาดแต่องศาสมุทรที่จูบได้ละมุนลิ้น เขาใช้เรียวลิ้นปาดเลียและเกลี่ยวนในโพรงปากเธอ หยาดน้ำลายชุ่มแฉะเปียกฉ่ำไม่ต่างจากร่องรูรัก ขับหยาดน้ำหล่อลื่นจนเยิ้มเลย“แฮ่ก... พอก่

ตั้งแต่วันที่มีอะไรกัน หัวใจของพบตะวันก็แปลกแปร่งไป เจ้านายที่เธอเผลอไปวันไนท์แสตนด์ด้วย ไม่ได้เร่งเร้าเรื่องข้อเสนอ แต่ชอบมองมาด้วยสายตาลึกซึ้งพิกลแบบว่า... อ่อยทางอ้อมหรือเปล่าเธอไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะปกติ เจ้านายคนนี้ชอบตีหน้านิ่งดูเย็นชา แต่สายตาบางครั้งก็ล่อแหลมเหลือทนหล่อร้ายอันตรายสุดขีด!เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นกระเบื้องเงาวับ ร่างบางระหงที่ทำงานให้ประธานองศา เข้าสัปดาห์ที่สองแล้ว เริ่มเข้าขากับเจ้านายได้ดีมากขึ้นเธอเดินตามหลังเขาไม่กี่ก้าว จังหวะสอดคล้องกับเขาไม่ล้ำเส้นกัน“สวัสดีครับพี่วา” ร่างสูงหยุดเดินกะทันหัน เขาพนมมือไหว้ผู้อาวุโสกว่า ใบหน้าหล่อละมุนมีรอยยิ้มจางๆ ที่มุมปาก“สวัสดีจ้ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะองศา”หญิงสาวหน้าสวยรับไหว้ พบตะวันทราบแล้วว่าเธอเป็นใคร เพราะองศาสมุทรบอกชัด เขาจะพามาคุยงานกับพี่สาวชื่อปานนาวา พอสองพี่น้องทักทายกัน ร่างสูงในลุคหล่อเนี้ยบก็หันมาหาเธอเขาผายมืออย่างสุภาพ แนะนำเธอให้พี่สาวได้รู้จักทันที“นี่พบตะวัน... เป็นเลขาผู้ช่วยคนใหม่ผมเอง”“สวัสดีค่ะคุณปานนาวา ดิฉันพบตะวันค่ะ ยินดีที่ได้พบนะคะ”พบตะวันแนะนำตัว พร้อมโคลงคำตัวด้วยคว