“ฮึก ๆ ๆ ฮือ ๆ ๆ ท่านแม่ใจร้าย ท่านแม่ไม่รักข้าแล้ว”เสียงพูดเจือเสียงสะอื้นไห้หนัก ๆ บีบหัวใจของผู้เป็นแม่เหลือเกิน แต่นางก็จนปัญญาจะช่วยเหลือจริง ๆ เพราะในหมู่บ้านแห่งนี้หาคนที่คู่ควรกับนางแบบเซิ่นหมิงเต้าไม่ได้อีกแล้วหลินเซียงดึงบุตรสาวมากอดแนบอก ลูบหลังของนางเบา ๆ เป็นการปลอบประโลม จนเสียงสะอื้นไห้เริ่มซา “นอนพักผ่อนเถิด” หญิงสาวยอมเอนหลังลงบนที่นอน หันหลังใส่มารดาแล้วหยิบผ้าห่มมาห่ม หลินเซียงไม่ได้ตำหนิการกระทำของลูกสาว เพราะรู้ดีว่านางกำลังเสียใจ จึงลุกเดินออกไปเงียบ ๆ ในฐานะของแม่ นางต้องคุยเรื่องนี้กับสามีอีกครั้ง ถึงจะไม่สำเร็จแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำเลย ออกจากกระท่อมหลังเล็กของลูกสาวก็เดินเข้าไปในกระท่อมหลังใหญ่ เห็นสามียังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ไผ่ด้วยท่าทางอมทุกข์ก็เข้าใจทันที “ทำแล้วเสียใจแล้วจะทำไปทำไม” “ทำไปเพราะรักยังไงเล่า” หมอเกิงผู้แสนดีหยิบไหเหล้ากระดกน้ำเมาใส่ปากเหมือนดื่มน้ำเปล่า “ข้ารักนางแค่ไหนนางไม่รู้หรอก พ่อแม่คนไหนบ้างอยากเห็นลูกเป็นทุกข์ ต่อให้นางแต่งงานกับคนที่รัก แต่ถ้าพ่อแม่เขาไม่เต็มใจรับ
최신 업데이트 : 2025-11-06 더 보기