ลิขิตรักข้ามกาลเวลา의 모든 챕터: 챕터 91 - 챕터 100

130 챕터

91

“ฮึก ๆ ๆ ฮือ ๆ ๆ ท่านแม่ใจร้าย ท่านแม่ไม่รักข้าแล้ว”เสียงพูดเจือเสียงสะอื้นไห้หนัก ๆ บีบหัวใจของผู้เป็นแม่เหลือเกิน แต่นางก็จนปัญญาจะช่วยเหลือจริง ๆ เพราะในหมู่บ้านแห่งนี้หาคนที่คู่ควรกับนางแบบเซิ่นหมิงเต้าไม่ได้อีกแล้วหลินเซียงดึงบุตรสาวมากอดแนบอก ลูบหลังของนางเบา ๆ เป็นการปลอบประโลม จนเสียงสะอื้นไห้เริ่มซา “นอนพักผ่อนเถิด” หญิงสาวยอมเอนหลังลงบนที่นอน หันหลังใส่มารดาแล้วหยิบผ้าห่มมาห่ม หลินเซียงไม่ได้ตำหนิการกระทำของลูกสาว เพราะรู้ดีว่านางกำลังเสียใจ จึงลุกเดินออกไปเงียบ ๆ ในฐานะของแม่ นางต้องคุยเรื่องนี้กับสามีอีกครั้ง ถึงจะไม่สำเร็จแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำเลย ออกจากกระท่อมหลังเล็กของลูกสาวก็เดินเข้าไปในกระท่อมหลังใหญ่ เห็นสามียังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ไผ่ด้วยท่าทางอมทุกข์ก็เข้าใจทันที “ทำแล้วเสียใจแล้วจะทำไปทำไม” “ทำไปเพราะรักยังไงเล่า” หมอเกิงผู้แสนดีหยิบไหเหล้ากระดกน้ำเมาใส่ปากเหมือนดื่มน้ำเปล่า “ข้ารักนางแค่ไหนนางไม่รู้หรอก พ่อแม่คนไหนบ้างอยากเห็นลูกเป็นทุกข์ ต่อให้นางแต่งงานกับคนที่รัก แต่ถ้าพ่อแม่เขาไม่เต็มใจรับ
last update최신 업데이트 : 2025-11-06
더 보기

92

บนโต๊ะอาหารมื้อค่ำ “อร่อยหรือไม่ท่านพ่อ” นางถามบิดาแล้วรอฟังคำตอบด้วยใจจดจ่อ “อร่อยมาก ฝีมือเจ้าดีทีเดียว” หลินเกิงแปลกใจในความเปลี่ยนแปลงของบุตรสาว แต่ก็คิดว่านางคงเตรียมตัวเตรียมใจเป็นสะใภ้สกุลเซิ่น “ที่ท่านพ่อพูดเป็นความจริงหรือเปล่าท่านแม่” “อือ อร่อยจริง ๆ” หลินเซียงตอบเพียงสั้น ๆ พร้อมรอยยิ้ม “ถ้าอร่อยพวกท่านก็ต้องกินเยอะ ๆ เพราะข้าคงไม่มีโอกาสทำให้พวกท่านกินอีกแล้ว” พยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น แต่ก็ยากยิ่งนัก “ยังไม่กำหนดวันแต่งเสียหน่อย เจ้ายังอยู่ทำอาหารให้พ่อกับแม่กินได้อีกหลายมื้อ หึ ๆ ๆ” หลินเกิงพุ้ยข้าวสวยในถ้วยอย่างเอร็ดอร่อย คีบอาหารที่บุตรสาวทำใส่ปากอย่างต่อเนื่อง “ท่านแม่ทำไมไม่ค่อยกินเลย อาหารที่ลูกทำไม่ถูกปากหรือ” ถามด้วยความข้องใจ ไหนมารดาบอกว่าอาหารที่นางทำอร่อยไงเล่า “แม่อยากเก็บไว้กินวันพรุ่งนี้บ้าง ของอร่อยจะให้กินหมดภายในมื้อเดียวได้อย่างไรกัน” ฝ่ามือกร้านยื่นไปลูบศีรษะบุตรสาวด้วยความรัก “เจ้าให้แต่พ่อกับแม่กิน แล้วเจ้าทำไมไม่กินบ้างเล่า” “ข้ากินต้มปลาขอ
last update최신 업데이트 : 2025-11-07
더 보기

93

“ฮา ๆ ๆ ใครจะคาดคิดว่าโชคดีจะหล่นใส่องครักษ์อย่างข้าจังใหญ่ขนาดนี้” “เจ้าอยากแต่งงานมากหรือ” โต้วฉือถามด้วยสีหน้าสงสัย “ไม่อยากหรอก ฮา ๆ ๆ” แล้วกรอกเหล้าใส่ปาก “แสดงว่าเจ้าเสียใจจนเสียสติ” ไม่ดีใจแล้วหัวเราะทำไม แล้วยังพาเขามาเลี้ยงฉลองเป็นการส่วนตัวอีก “ข้าไม่ได้เสียใจ แต่ดีใจเพราะเจ้าสาวคือเสี่ยวหลันต่างหากเล่า ฮา ๆ ๆ” “สรุปก็คือดีใจเพราะเจ้าสาวคือเสี่ยวหลัน จึงยอมแต่งงานด้วยทั้งที่ไม่อยากแต่ง ถูกต้องหรือไม่” “ถูกต้องที่สุดเจ้าทึ่มเพื่อนรัก ฮา ๆ ๆ ดื่ม ๆ ๆ” “ดื่ม” ถึงแม้จะดีใจอยู่เก้าส่วนแต่อีกหนึ่งส่วนก็รู้สึกเกรงกลัวต่อบารมีของโอรสสวรรค์ เพราะการแต่งงานครั้งนี้ เขาต้องแต่งกับสตรีที่พระองค์หมายพระทัยจะแต่งตั้งให้เป็นสนม ................... ลับหลังนายหญิงไปแล้วเสี่ยวหลันถึงกับเข่าทรุดลงไปบนพื้นห้อง ไร้เรี่ยวแรงจะเดินต่อ “หลัน!” เสี่ยวซิงเปิดประตูเข้ามาเห็นพอดี จึงรีบปรี่เข้าไปประคอง “เกิดอะไรขึ้น! ร้องไห้ทำไม” เห็นน้ำตาของเพื่อนรักไหลรินก็ตกใจจนปากคอสั่น “อาซิง..ช่วยข้าที ฮือ ๆ ๆ ช่วยข้าที” “เจ้าเอาแต่ร้องไห้แบบนี้ข้าจะรู้เรื่องได้อย่างไร เล่าให้ข้าฟังสิว่าเกิดอะไรขึ้น
last update최신 업데이트 : 2025-11-07
더 보기

94

“เสียตรงไหนเจ้าคะ พวกนางเชื่อฟังท่านและยิปซีดีทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องแต่งงาน ตรงไหนที่พวกนางทำแล้วเรียกว่าเสียนิสัย สามีได้โปรดบอกชายาทีเถิด” สายตาหวานล้ำประดุจน้ำผึ้งสบตาสามีแล้วคลี่ยิ้มหวาน หวังให้เขาผ่อนคลายอารมณ์โกรธ“เจ้าประชดสามีหรือไร” เมื่อคืนนางไม่ยอมให้เขากกกอด เพียงเพราะเขาต้องการให้เสี่ยวหลันแต่งงานกับอี่เฉิน นางโวยวายเป็นการใหญ่ หาว่าเขาคลุมถุงชน แต่เมื่อเขาถามกลับไปว่าระหว่างเป็นเมียเอกของอี่เฉิน กับเป็นสนมที่ต้องต่อสู้กับการแก่งแย่งชิงดีในวังหลวง นางอยากให้สาวใช้คนสนิทแต่งงานกับใคร นั่นแหละนางถึงทำใจยอมรับ“พูดความจริงต่างหาก ไม่ได้ประชดสักนิด” แล้วเดินนำออกไปกุ้ยอ๋องกระตุกยิ้มมุมปาก เดินตามชายาไปติด ๆ ตามหลังด้วยเสี่ยวหลัน...................เสี่ยวซิงเดินกลับไปกลับมาอยู่หน้าบ้านของใต้เท้าเฉิน นางมาดักรอเขาตั้งแต่สองเค่อที่แล้ว เวลานี้เขาน่าจะออกมาจากจวนได้แล้วนี่นา..หรือว่าท่านใต้เท้าไม่ได้กลับบ้าน นางมาเสียเที่ยวหรือนี่ หน้าตาจิ้มลิ้มเริ่มหงิกงอ คอตก ไหล่งุ้ม หันหน้าไปทางคฤหาสน์กุ้ยอ๋องแล้วเดินจากไปแบบคนหมดอาลัยตุ๊บ!“ขออภัยเจ้าค่ะ” ร่างบอบบางก้มหน้าก้มตากล่าวค
last update최신 업데이트 : 2025-11-08
더 보기

95

‘เรียนท่านอ๋อง วันนี้ห้ามออกไปข้างนอกเด็ดขาด สืบทราบแล้วจะรีบรายงาน’กุ้ยหย่งหมิงฉีกกระดาษแผ่นนั้นทิ้งอย่างไม่ทุกข์ร้อน แล้วเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์ตามเดิม “ลืมอะไรเจ้าคะ” กุ้ยถิงเห็นสามีเดินกลับเข้ามาในเรือนก็นึกสงสัย “เปล่า แต่ข้าเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว ทำอะไร” เขาตั้งคำถามเมื่อเห็นนางวางอะไรบางอย่างลงบนโต๊ะ “ถักเสื้อให้ท่านเจ้าค่ะ เริ่มถักตั้งแต่ตอนนี้ก็คงเสร็จต้นฤดูหนาวพอดี” “ทำไมต้องทำเองให้เหนื่อยด้วยเล่า คนรับใช้ก็มี เงินเราก็มี ชุดคลุมที่ฝ่าบาทพระราชทานมาก็มีหลายตัว” “ยิปซีอยากทำให้ท่านนี่นา คนอื่นทำหรือจะสู้ทำเอง ว่าแต่ท่านเถิด อยู่ดี ๆ ทำไมถึงเปลี่ยนใจไม่ไป” “ข้ารู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้ จึงอยากพักสักหน่อย” หลังมือเรียวบางแนบไปที่หน้าผากและซอกคอของสามีอย่างรวดเร็ว “ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา ท่านรีบไปนอนพักเถิด” พูดจบก็รีบลุกขึ้นจูงสามีกลับไปยังห้องนอน “หรือจะไปนอนรับลมในศาลากลางสวนดีเจ้าคะ” “ไปที่ศาลาก็ดี อากาศเย็นสบายเหมาะกับฤดู” อ๋องหนุ่มยิ้มแปลก ๆสวนแห่งนี้นางบูรณะ
last update최신 업데이트 : 2025-11-08
더 보기

96

บ้านของโต้วฉือ เสี่ยวซิงดื่มยาหอมจนหมดถ้วยแล้วจึงลุกขึ้นนั่ง กล่าวขอบคุณชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกทางสีหน้า “เจ้ามาทำอะไรอยู่แถวนี้ ไม่ได้อยู่รับใช้พระชายาหรอกหรือ” “แล้วท่านใต้เท้าล่ะเจ้าคะ ทำไมยังอยู่ที่นี่ ไม่ไปรับใช้ท่านอ๋องหรือ” เสี่ยวซิงพลั้งปากย้อนถาม แล้วรีบก้มหน้าหลบสายตาเหยี่ยวเมื่อถูกมองจ้อง คนซื่อ ๆ อย่างนางย้อนคนเป็นด้วยหรือ โต้วฉือนึกสงสัย“วันนี้เป็นเวรหยุดของข้า..ทีนี้ถึงตาเจ้าบอกข้าบ้างว่ามาทำอะไรแถวนี้” เขาถามอีกครั้ง “ข้า..ข้าน้อยมาหาท่านใต้เท้าเจ้าค่ะ” “ใต้เท้า..หมายถึงข้าหรือ” คิ้วดกแทบชนกัน นางมาหาเขาทำไม “เปล่าค่ะ” นางรีบโบกมือไปมา “ข้ามาหาใต้เท้าเจ้าของบ้านหลังนี้เหมือนท่านต่างหาก โปรดอย่าเข้าใจผิด” “ฮึก ๆ ๆ” เขาพยายามกลั้นหัวเราะแล้วนะแต่กลั้นไม่อยู่จริง ๆ เขาเชื่อแล้วว่านางซื่อบื้อ “ท่านหัวเราะเยาะข้าทำไม” “ข้าหัวเราะเยาะความโง่ของเจ้าน่ะสิ ฮา ๆ ๆ” โง่ได้ใจจริง ๆ เลยแม่นางคนนี้ “ข้าก็เพิ่งรู้ว่าท่านเป็นคนปากคอเรา
last update최신 업데이트 : 2025-11-09
더 보기

97

“ไม่ได้หรอก” เขาส่ายหน้าช้า ๆ “ท่านใต้เท้าอย่าเอาเปรียบข้านักเลย เราต่างก็มีนายคนเดียวกัน ถือว่าช่วยเหลือกันด้วยน้ำใจไม่ดีกว่าหรือ ถ้าท่านทำไม่สำเร็จท่านก็ได้รับการคุกเข่าจากข้าเป็นรางวัลไปแล้ว จะเอาคำว่าบุญคุณมาอ้างคงไม่เหมาะ” ไม่ธรรมดา สาวน้อยท่าทางไร้เดียงสานางนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ ภายใต้ท่าทางขลาดเขลาของนางมีอะไรดี ๆ ซ่อนไว้มากมาย ไม่ได้หมายความว่านางมีจริต แต่การที่พูดออกมาแบบซื่อ ๆ นั่นแหละที่ทำให้นางดูมีเสน่ห์ “นายข้ากับนายเจ้าคนละคนกัน แต่ข้ายอมให้เจ้าก็ได้ แล้วหญิงสาวคนนั้นคือใคร” เขาตั้งคำถามคุยอยู่ดี ๆ ก็เปลี่ยนเรื่องเอาดื้อ ๆ นางจึงไม่เข้าใจคำถามของเขา ใช้สายตามองเขาเป็นคำถาม“ท่านหมายถึงหลันหรือ”“ข้าหมายถึงสตรีที่คุยกับเจ้าที่หน้าบ้านของข้านางนั้นต่างหาก”“อ๊ะ! ข้าลืมเสียสนิท ท่านใต้เท้าข้าขอลาก่อน” พูดจบก็รีบลุกจากเตียง ก้าวเท้าวิ่งออกไป ไม่ถึงสามก้าวก็ถูกดักหน้าเอาไว้ตุ๊บ!ทำให้ชนเข้ากับกำแพงมนุษย์อย่างจัง เขาไม่สะท้านสะเทือนสักนิด แต่นางเด้งกลับไปทางด้านหลังจนเกือบหงาย ดีที่ถูกเขาคว้าได้ทัน“มีคนแปลกหน้าถามหาเจ้านายของเรา เจ้าไม่คิ
last update최신 업데이트 : 2025-11-09
더 보기

98

หญิงสาวหันหลังกลับ มองผู้ชายหน้าตาดี แต่งตัวดี แล้วชักสีหน้าใส่ด้วยความไม่พอใจ“ไม่ใช่เรื่องของท่าน”“ได้โปรดอย่ากล่าวเช่นนั้น ข้าเป็นหลงจู๊อยู่ที่ร้านค้าของท่านอ๋อง เจ้าของคฤหาสน์กุ้ยอ๋องที่แม่นางถามหา ได้ยินแม่นางถามถึงท่านจึงอยากรู้เหตุผลเท่านั้นเอง”“ข้าขอโทษที่พูดไม่ดีกับท่าน” น้ำเสียงและสีหน้าของนางเปลี่ยนเป็นญาติดีทันที “ที่ข้ามาหาท่านอ๋องเพราะ..เพราะจะมาขอ..ขอความช่วยเหลือนิดหน่อย” คิดไตร่ตรองให้ถ้วนถี่แล้วจึงพยายามเลี่ยงเหตุผลที่แท้จริงไปก่อน“โชคดีที่แม่นางได้มาพบกับข้า จะได้ไม่ลำบากถามหาจากชาวบ้าน เชิญแม่นางกลับไปที่ร้านค้าของท่านอ๋องกับข้าก่อนดีหรือไม่” ทางที่ดีเขาต้องเอานางกลับไปให้ได้ ก่อนที่นางจะรู้จากชาวบ้านแล้วบุกไปหาท่านอ๋องถึงคฤหาสน์ เพราะนางอาจจะเป็นคนที่สกุลอวี่ส่งมาเพื่อแก้แค้นก็ได้“ไม่ดีกว่า ข้าไม่อยากรบกวน” นางไม่ไว้ใจเขา“แม่นางคงไม่เชื่อใจข้ากระมัง ท่านลองถามเถ้าแก่ท่านนี้ดูว่าข้าคือใคร เป็นหลงจู๊อยู่ที่ร้านไหน แล้วตามไปดูว่าข้าโกหกหรือไม่”นางอยากเชื่อและอยากพักเหนื่อยเต็มที แต่เพราะกลัวถูกหลอกไปขายเป็นนางคณิกาจึงไม่กล้าไว้ใจเขา แต่ในเมื่อเขาออกตัวแบบนี้ก็ล
last update최신 업데이트 : 2025-11-11
더 보기

99

“เจ้าแน่ใจนะว่าไม่ได้ฟังผิด” กุ้ยถิงถามด้วยความสงสัย คนในเมืองนี้มีใครบ้างไม่รู้จักคฤหาสน์กุ้ยอ๋อง ไม่มีแน่นอน “ไม่ผิดแน่เจ้าค่ะ นางย้ำคำว่ากุ้ยอ๋องตั้งหลายครั้ง ข้าคงไม่หูฝาดบ่อยขนาดนั้น” “นางได้บอกหรือไม่ว่ามีธุระอันใด แล้วนางชื่อแซ่อะไร” “ไม่ได้บอกเจ้าค่ะ ข้าถามนางดี ๆ นางยังวางท่าใส่ข้าด้วยซ้ำ” นึกถึงสายตาหาเรื่องคู่นั้นยังรู้สึกหวาด ๆ ไม่หาย นางเหมือนอันธพาลจริง ๆ “เจ้าคิดว่านางมาหาใครที่นี่” คำถามของเสี่ยวหลันทำให้กุ้ยถิงพยักหน้าเห็นด้วย “ข้าคิดว่านางต้องมาหาท่านอ๋องค่ะ” หลังจากเงียบไปสักพักจึงตอบออกมาด้วยความมั่นใจแปดส่วน “ทำไม” กุ้ยถิงและเสี่ยวหลันถามออกไปแทบจะพร้อมกัน “ก็หลังจากข้าถามนางว่ามาสมัครงานหรือเปล่า นางก็ตอบแบบมีอารมณ์ว่าข้าตาต่ำ นางมีความสำคัญต่อท่านอ๋องมากกว่านั้นอีก ตอนที่นางพูดถึงท่านอ๋องนางดูเอียงอายมาก” “เจ้าลองนึกดูดี ๆ คุ้นหน้านางบ้างหรือไม่” กุ้ยถิงได้ยินดังนั้นจึงรู้สึกร้อนรุ่มในหัวใจยิ่งนัก “พระชายา บางทีนางอาจจะเป็นเด็กรับใช้ของเรือส่งสินค้าสักลำ
last update최신 업데이트 : 2025-11-11
더 보기

100

“ขะ..ข้า..ข้าไป..ไป..ไปซื้อของให้น้องชายน่ะ น้องข้าอยากได้เสื้อผ้าใหม่..พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดของเขาน่ะ” ขอให้เชื่อทีเถิด ใจของนางเต้นรัว “ก็แค่นั้นแหละ ทำไมต้องปิดบังกัน” “ก็ข้าอู้งานไปนี่นา กลัวว่าเจ้าจะโกรธที่ข้ากินแรงเจ้า” “ข้าเป็นเพื่อนเจ้านะ เรื่องแค่นี้ไม่เอามาใส่ใจหรอก ไปปักลายรองเท้าให้พระชายากันดีกว่า” คล้อยหลังของสาวใช้พักใหญ่ หญิงงามล่มเมืองนางหนึ่งก็ค่อย ๆ แง้มประตูห้องออก เหลียวซ้ายแลขวาไม่มีใครก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสวนกับบ่าวรับใช้ก็จะชะลอฝีเท้าให้เป็นปกติ วางมาดดั่งนางพญา ................. เขอเข่อรีบลุกจากโต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่ในร้าน แต่สามารถมองเห็นผู้คนที่สัญจรไปมาชัดเจน เขาส่งยิ้มกว้างให้สตรีที่กระโดดลงจากหลังม้า เพียงได้เห็นหน้านางเขาก็มีความสุขยิ่งนัก “เขอเข่อคารวะพระชายา” “ไม่ต้องมากพิธี” สายตาของนางกวาดมองภายในร้านเหมือนหาอะไรบางอย่างเงียบ ๆ “ท่านเข่อ”แต่มีหรือจะพ้นสายตาของหลงจู๊หนุ่ม “พระชายาต้องการสิ่งใด ข้าจะจัดหาให้”“เปล่า..คือข้าอยากได้ไหมพรมสักม้วน” ปฏิเสธไปแล้วก็รีบพล
last update최신 업데이트 : 2025-11-13
더 보기
이전
1
...
8910111213
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status