All Chapters of ลิขิตรักข้ามกาลเวลา: Chapter 71 - Chapter 77

ยิปซีหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปบอกเสี่ยวหลันให้ไปแจ้งแก่พ่อบ้าน ให้ทำอาหารเพิ่มเป็นสิบหกจานเพราะฝ่าบาทจะร่วมเสวยด้วย“ปกติท่านอ๋องจะทานอาหารแค่มื้อละแปดจาน แต่เมื่อท่านออกเดินทาง หม่อมฉันเพียงคนเดียวก็ทานแค่มื้อละสามจานเท่านั้นเพราะเยอะไปก็ทานไม่หมด วันนี้สั่งเพิ่มเป็นสิบหกจาน ฝ่าบาทอย่ามองว่ามันน้อยนิดนะเพคะ เพราะจริง ๆ แล้วอาหารสิบหกจานนี้พระองค์คนเดียวคงเสวยไม่หมด อาจจะเสวยไม่ครบทุกอย่างด้วย ส่วนที่เหลือก็ต้องเททิ้ง การทำอาหารมากเกินไปหม่อมฉันจึงมองว่าสิ้นเปลืองเพคะ”คนที่หายใจไม่ทั่วท้องไม่ใช่ถังโจวฮ่องเต้ แต่เป็นมหาดเล็กสั่ว เพราะเขารู้ดีว่าอาหารแต่ละมื้อของฝ่าบาทจะต้องมีอย่างน้อยสามสิบจานสำหรับมื้อหลัก และสิบห้าจานสำหรับมื้อดึก ซึ่งก็คือพวกเครื่องเคียงข้าวต้มนั่นเอง“น่าสนใจ เราคงต้องทำตามด้วยแล้ว”“ดีเพคะฝ่าบาท” เห็นหน้าพระองค์แล้วก็อดคิดคนรักไม่ได้ เพราะใบหน้าของพวกเขาคล้ายกันอยู่หกส่วน ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ เดินทางถึงไหนแล้ว แล้วเขาจะคิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขาหรือเปล่านะ“ยิปซี..แม่นางยิปซี เจ้ากำลังใจลอยอยู่หรือ” ถังโจวถามหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามกัน เพราะถามนางสองครั้งแล้

“ข้าชื่อหลินเซียง ลูกสาวข้าชื่อหลินโม่ว ส่วนหลินเกิง สามีของข้าเขาเป็นหมอ และเป็นคนพบท่าน เขามีความรู้เรื่องสมุนไพรดีทีเดียว ได้เขาช่วยรักษาท่านต้องหายดีแน่ ไม่ต้องห่วง.. จากที่ฟังท่านเล่ามาทั้งหมด แสดงว่าท่านลอยน้ำมาไกลมาก เพราะที่ที่สามีข้าพบท่านมันเป็นแม่น้ำสายเล็ก ๆ ที่แยกตัวมาจากแม่น้ำหวง ตอนนี้ท่านอยู่ที่หมู่บ้านถงทางทิศเหนือ เมืองไถ่ปู้ เป็นหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญมากที่สุดเพราะอยู่ในป่าลึก อยู่ห่างจากต้นแม่น้ำหวงถึงสองร้อยลี้.. ทีนี้ข้าถามท่านบ้างนะ ท่านได้รับบาดเจ็บตั้งแต่เมื่อไหร่” หลินเซียงถามด้วยความสงสัยกุ้ยอ๋องบอกวันเวลาให้แก่อีกฝ่ายอย่างแม่นยำเมื่อได้ยินคำตอบ หลินเซียงก็ร้องอุทานด้วยความตกใจ ใครจะเชื่อว่าเขาสามารถทนพิษบาดแผลได้ถึงเจ็ดวัน แสดงว่าผู้ชายคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดา เขาต้องมีพลังลมปราณแกร่งมาก ร่างกายถึงทนได้นานขนาดนี้“อาการของท่านยังไม่สู้ดีนัก ท่านควรพักผ่อนให้มาก ๆ” พูดจบนางก็เดินไปหยิบสมุนไพรชนิดหนึ่งมาฝนกับฝาหม้อ จากนั้นจากใช้ผ้ากรองเอาแต่น้ำให้เขาดื่ม“ข้ามีเรื่องอยากขอร้องหลินฮูหยินสักเรื่อง” เขาไม่ยอมดื่ม แต่ตั้งใจจะพูดกับนางให้รู้เรื่องก่อน“ดื่มย

ชายหนุ่มรูปร่างสันทัด อายุประมาณสามสิบปี หน้าตาซื่อ ๆ ไร้พิษภัย ผู้ซึ่งได้รับคำสั่งจากหมอหลินเกิง ให้มาส่งข่าวแก่ท่านหญิงยิปซีที่คฤหาสน์กุ้ยอ๋องกุ้ยหย่งหมิง ยึดมั่นในปณิธานแน่วแน่ ถ้าไม่ใช่หญิงสาวนามว่ายิปซีเขาจะไม่บอกเรื่องนี้แก่ใครเด็ดขาดเพราะตอนเข้าเมืองมานั้น เขาเห็นภาพของชายหนุ่มที่พักรักษาตัวอยู่ที่บ้านหมอเกิงถูกติดไปทั่วเมือง ถึงแม้จะอ่านหนังสือที่เขียนไว้ใต้ภาพไม่ออก แต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่งม จึงถามกับชาวบ้านจนรู้ว่าเป็นรางวัลสำหรับคนที่ให้ข่าว และสามารถพาไปพบชายหนุ่มตามรูปได้เขารู้ดีว่าถ้าได้รางวัลจริงคนที่สมควรได้รับก็คือหมอเกิง แต่หมอก็ต้องแบ่งให้เขาอยู่แล้ว เพราะหมอเกิงเป็นคนใจดีมีเมตตา ช่วยเหลือชาวบ้านอยู่เสมอ แต่ถึงหมอไม่ให้เขาเลย เขาก็ไม่โกรธหรอก เพราะหมอเกิงช่วยรักษาโรคประจำตัวให้เขาจนหายดี ทั้ง ๆ ที่เขาไม่มีเงินจ่ายค่ายาด้วยซ้ำ“เจ้ารู้มั้ยว่ากำลังพูดอยู่กับใคร” มหาดเล็กสั่วตะคอกถามชีจินด้วยความโมโห“เราจะคุยกับเขาเอง ไม่เป็นไรหรอก”มหาดเล็กสั่วน้อมรับอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะถอยออกไปอีกสามก้าว“ข้าแค่บอกว่าจะคุยกับท่านหญิงยิปซีเท่านั้น ทำไมชายผู้นั้นต้องโมโหข้าด้วยเล่า”“ท