All Chapters of เพื่อนนอนไร้สถานะ( NC 18+): Chapter 41 - Chapter 50

“ไม้ เราว่าเธอจอดไกล ๆ หน่อย เดี๋ยวเราเดินกลับมาดีกว่า” “ได้ครับ” พฤกษาขยับรถออกไป ตามที่เธอต้องการ ยังดีที่เขาไม่ดื้อให้เธอลงตรงนั้น จากนั้นกานดาก็รีบเดินกลับไปที่โรงอาหาร “จะมาอยากเปิดเผยอะไรนักหนา” เธอบ่นตอนที่เดินไปถึงโต๊ะ ทั้งสามสาวหันมามองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา “มีอะไร โอ๊ะ” อิงดาวถามแต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบ ก็ต้องร้องเสียงหลงเพราะคนที่เดินเข้ามาในโรงอาหาร กานดาหันไปมองเขายิ้มมาทางเธอ‘อย่าบอกนะ อย่าบอกนะว่า’ เขานั่งลงที่ว่างข้าง ๆ กานดา ทั้งสี่สาวอึ้งกับคนที่เดินเข้ามา พฤกษายิ้มหวานให้ทุกคน ยิ้มที่ทำให้ทั้งโรงอาหารสดใสขึ้นมาทันที “สวัสดีครับ เราพฤกษานะ กำลังตามจีบแก้วอยู่” เขาแนะนำตัวกับเพื่อน ๆ ของเธอ แต่ดูแล้วไม่ใช่แค่เพื่อนของกานดาเท่านั้นที่ได้ยิน โต๊ะข้าง ๆ ก็คงได้ยินเหมือนกัน “แค่ก ๆ” คนโดนจีบสำลักน้ำ ที่เพิ่งยกขึ้นดูดตอนที่เขาเดินเข้ามา ที่เขาทำแบบนี้มันต่างกันตรงไหนกับให้เธอลงหน้าโรงอาหาร “ไม้ พูดอะไร” กานดาหยิกสีข้างคนหน้าไม่อายมาประกาศตัวกลางโรงอาหาร ส่วนคนโดนหยิกก็รีบจับมือหญิงสาวไว้ “เขินเหร

“พูดจาน่าเกลียด” กานดาตีแขนคนพูดจาไม่เพราะ “ไม่รู้แล้ว ต่อไปจะเป็นตัวของตัวเอง คิดอะไรก็พูด อยากทำอะไรก็ทำ เธอรับให้ได้แล้วกันถ้าเกิดมีผัวเถื่อน ๆ ไม่ใช่คุณชายเดือนมหาวิทยาลัย” เขาพูดพร้อมทั้งพลิกร่างบางให้อยู่ข้างบน “จะทำอะไร” กานดาหน้าแดงขึ้นมาทันที ถึงจะมีอะไรกันมากมายหลายครั้ง แต่ก็ยังอายอยู่ทุกครั้ง “ทำให้หน่อย เมื่อคืนเรารีบกลับ ขับรถทั้งคืนขาอ่อนหมดแล้ว” พฤกษาพูด พร้อมทั้งจับเอวเธอให้ส่วนที่เธอนั่งทับถูไถกับดอกไม้ของเธอ เขาเสร็จงานเลี้ยงกับพ่อตอนสามทุ่มกว่า ตอนแรกว่าจะรอเที่ยวบินเช้านี้แต่ไม่ไหว นอนก็นอนไม่หลับ เลยขอพ่อขับรถกลับมาพร้อมกับพี่ผู้ชาย ผลัดกันขับมาแต่ก็เหนื่อยอยู่ดี “อื้ม ไม้ เบาหน่อย” เธอร้องบอกเขา เมื่อเขาจับเอวเธอให้ขยับตามอย่างที่เขาชอบอย่างเอาแต่ใจ เพิ่งจะรู้ว่าดอกไม้เธอฉ่ำชื้นมาก เขาลอกคราบตัวเองและลอกคราบเธอตอนไหนกัน ทำไมถึงไม่มีอะไรเหลือเลยสักชิ้นเดียว “เธอถุงอยู่ในกระเป๋ากางเกง” กานดารู้สึกถึงความฉ่ำชื้นที่มีมากกว่าปกติของตัวเอง คงเพราะเธอเองก็อยากปลดปล่อยมาหลายเดือน“เราฉีดยาคุม” เธอตอบเขาอย่างอาย เธอกลับ

ลิ้นเรียวเล็กลากไล้จากโคนสุดสู่ด้านปลายยอด เสียงครางของเขายิ่งดังขึ้น ไม่บ่อยนักที่เธอจะทำให้เขา แสดงว่าวันนี้เขาทำตัวดีจริง ๆ เลยได้รับรางวัลใหญ่ “เธอ เราไม่ไหวแล้ว” พฤกษาร้องครางตอนที่เธออ้าอมทั้งหมดเข้าไปในปากเธอ ปลายลิ้นยังคงไล้วนอยู่ตรงปลายหัวทู่ซอกหลืบด้านข้าง ทำให้เขาเสียวจนยกสะโพกขึ้นอย่างลืมตัวถึงจะเกือบสำลักหลายต่อหลายรอบแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมแพ้ เธอครอบครองเขา ดูดกลืนเขา สาวรูดให้เขา เสียงครางดังของเขา พร้อมมือหนาพยายามผลักเธอออก“แก้ว ปล่อยก่อนจะแตกแล้ว” คนดื้อก็ไม่ยอมปล่อย แถมเธอยังดูดแรงกว่าเดิม สุดท้ายแล้วพฤกษาก็ไม่อาจต้านทานทุกหยาดหยดปล่อยเข้าปากเธอจนหมดสิ้น คนที่ดื่มกลืนไปแล้วก็ยังดูดกลืนจนไม่เหลือสักหยดบางส่วนเลอะตรงปากบาง เขาปัดเช็ดให้อย่างเบามือ“รสชาติไม่ได้แย่นะ แค่กลิ่นมันคาว” คนใช้หลังมือขึ้นเช็ดปากพูดขึ้น เขาดึงเธอเข้ามากอด“รักจัง” เขาหอมแก้มเธอทั้งซ้ายขวา พร้อมทั้งหอมหน้าผากอีกครั้งอย่างรักใคร่“รักเหมือนกัน” กานดาเองก็หอมแก้มเขาทั้งซ้ายขวา พร้อมทั้งจูบที่ริมฝีปากอีกครั้ง “ขอโทษนะ ที่ทำเธอเสียใจ” พฤกษายังคงโทษตัวเอง เป็นเพราะเขาที่ไม่ชัดเจน เป็นเพราะเขาที่รู

บทรักแสนเร่าร้อนในตอนเช้าจบลง พาให้ทั้งสองหลับไหลไปอีกรอบ กานดาอดค้อนคนนอนข้างกายไม่ได้เลยจริง ๆ นี่เขากะจะทดแทนช่วงเวลาที่ห่างหายกันในเวลาเพียงวันสองวันหรือไง กินดุ เพิ่มรอบ ว่างเป็นจับ ใกล้เป็นดม พาทำเสียวตลอดเวลาไม่ไหวแล้วเหนื่อยมาก เหนื่อยแต่กลับมีความสุข เป็นอย่างนี้ใช่ไหม “อาบน้ำให้หน่อย” ผู้ชายตัวโตหุ่นแซ่บ กับเสียงอ้อนว่าอาบน้ำให้หน่อย ฟังดูแล้วน่ารักมาก เขาเป็นคนน่ารักแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ หรือว่าเขาน่ารักตลอดอยู่แล้ว น่ารักตั้งแต่ยื่นปากกาให้เธอวันนั้น “คิดอะไรอยู่” พฤกษาถามตอนที่กานดาได้แต่ยิ้มให้กับเขา บอกตามตรงว่าเอาแต่ยิ้มอย่างนี้เขาก็อายเหมือนกัน “คิดว่าไม้น่ารักขนาดนี้ ไม่น่าเลิกกันเลยตั้งนาน คิดถึงมากตอนนั้น รู้ไหมว่านอนกอดผ้าห่มของเธอทุกวัน” ว่าแล้วคนที่เหมือนจะขาดใจน้ำตาก็รื้นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ “ปากหวานเชียวนะ แล้วใครที่ไล่ ใครที่ขอเลิก ใครที่บอกว่าไม่มีความสุข ทั้งที่อยู่แบบนั้นก็ดีอยู่แล้ว พอเปิดตัวเดี๋ยวปัญหาตามมาเพียบ” พฤกษาพูดออกมา เพราะรู้อยู่แล้วว่าความรักของเขากับกานดาคงไม่สงบสุขอีกต่อไป คิดแล้วก็เห

“ไม่ได้ เดี๋ยวฉันก็จะกลับห้องแล้ว เพื่อน ๆ ของไม้เขาทำงานกัน” จริง ๆ แล้วทั้งสามนัดกันมาทำโปรเจกต์ซึ่งทางอาจารย์ได้สั่งไว้แล้ว กำหนดเสร็จในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า “อ้าว กลับทำไมวิวกำลังดี” นาตาลีบอกเพื่อน เรียกเสียงหัวเราะจากหนุ่ม ๆ ทั้งสามได้อย่างดี กานดารีบวางสาย เพื่อนเธอไม่อายแต่เธออาย นี่คือการเจอกันครั้งแรกในฐานะแฟนของพฤกษากับเพื่อนสนิทของแฟนทั้งสอง “ไม้เดี๋ยวเรากลับห้องก่อนนะ” กานดารีบหันไปบอกแฟนหนุ่ม “อย่าเพิ่ง มาทำความรู้จักเพื่อนเราก่อน” พฤกษารีบจับแขนแฟนสาวไว้ ให้เธอนั่งลงที่เดิมโดยที่เขาเข้าไปนั่งใกล้ ๆ โอบเอวไว้ไม่ให้เธอหนีไปไหนได้ “ไงเป็นแฟนกันแล้ว” เวหาถามขึ้นสายตาของเขาฉายแววตายินดีกับเพื่อน เพราะก่อนหน้านี้ที่จะเป็นจะตายอยู่หลายเดือน สุดท้ายเพื่อนของเขาก็กลับมาหากานดาจนได้ “ครับเป็นแฟนกันแล้ว เปิดเผยแล้วครับ” พฤกษาตอบกลับเวหาด้วยท่าทีกวน ๆ เพราะรู้ว่าปัญหาของเวหาคือมีความรักแต่เปิดเผยไม่ได้ ก็ใครจะคิดว่าอยู่ ๆ เมียที่บ้านจะกลายมาเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยในสาขาที่พวกเขาเรียนอีกต่างหาก เพราะอย่างนี้ความวุ่นวายเลยบังเ