พฤกษาเหรอ ฉันมองหน้าเขา ตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและยังเจ็บตรงนั้นไม่หาย แม้แต่ตอนตื่นนอนเขายังหล่อเลย “ยัยแก้วหน้าม้าตื่น ๆ เธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง” หน้าตาหล่อจริงแต่ปากหมา นี่แหละเสน่ห์ของเขา “นายท่อนไม้แหกตาดูด้วยนี่มันห้องฉัน” โมโห คนนะมาเรียกแก้วหน้าม้าได้ไง อายุแบบนี้ยังรู้อีกเหรอแก้วหน้าม้าคืออะไร จะว่าอะไรสักอย่างก็ว่าที่ทันสมัยหน่อยก็ไม่ได้ “เอ้ย” เขาร้องลั่นเพราะไม่ใช่แค่เขานอนอยู่บนเตียงของฉัน แต่ตัวเขายังทับอยู่บนร่างของฉันอีก เสื้อผ้าสักชิ้นก็ไม่มีติดกายทั้งคู่ รอยเลือดบนตัวตนของเขาและดอกไม้ของฉัน แล้วนัวกันอีท่าไหนเนี่ย ฉันก็ดันเผลอใจไปกับเขา เช้ามานี่ตอนตื่นเขาก็คงมานัวฉันอีก สภาพแบบนี้ทั้งคู่คงไม่ต้องบอกว่าอะไรเป็นอะไร คนหน้าซีดไม่เหลือมาดหนุ่มหล่อเดือนมหาวิทยาลัยก็คราวนี้แหละ “แม่งมันเกิดอะไรขึ้นวะ” ถ้าเขาบ่นขนาดนี้ก็คงจำอะไรไม่ได้ ช่างมันเถอะแก้ว ฉันได้แต่บอกกับตัวเอง แกได้งาบเดือนมหาวิทยาลัยนะ ครั้งแรกกับเดือนที่แกหลงรักมาตั้งสามปีนะ มันก็ไม่เลวใช่ไหมละ
View Moreพฤกษาเหรอ ฉันมองหน้าเขา ตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและยังเจ็บตรงนั้นไม่หาย แม้แต่ตอนตื่นนอนเขายังหล่อเลย
“ยัยแก้วหน้าม้าตื่น ๆ เธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง” หน้าตาหล่อจริงแต่ปากหมา นี่แหละเสน่ห์ของเขา “นายท่อนไม้แหกตาดูด้วยนี่มันห้องฉัน” โมโห คนนะมาเรียกแก้วหน้าม้าได้ไง อายุแบบนี้ยังรู้อีกเหรอแก้วหน้าม้าคืออะไร จะว่าอะไรสักอย่างก็ว่าที่ทันสมัยหน่อยก็ไม่ได้ “เอ้ย” เขาร้องลั่นเพราะไม่ใช่แค่เขานอนอยู่บนเตียงของฉัน แต่ตัวเขายังทับอยู่บนร่างของฉันอีก เสื้อผ้าสักชิ้นก็ไม่มีติดกายทั้งคู่ รอยเลือดบนตัวตนของเขาและดอกไม้ของฉัน แล้วนัวกันอีท่าไหนเนี่ย ฉันก็ดันเผลอใจไปกับเขา เช้ามานี่ตอนตื่นเขาก็คงมานัวฉันอีก สภาพแบบนี้ทั้งคู่คงไม่ต้องบอกว่าอะไรเป็นอะไร คนหน้าซีดไม่เหลือมาดหนุ่มหล่อเดือนมหาวิทยาลัยก็คราวนี้แหละ “แม่งมันเกิดอะไรขึ้นวะ” ถ้าเขาบ่นขนาดนี้ก็คงจำอะไรไม่ได้ ช่างมันเถอะแก้ว ฉันได้แต่บอกกับตัวเอง แกได้งาบเดือนมหาวิทยาลัยนะ ครั้งแรกกับเดือนที่แกหลงรักมาตั้งสามปีนะ มันก็ไม่เลวใช่ไหมละ “ช่างมันเถอะลุกไปอาบน้ำ และกลับห้องนายไปได้แล้ว” ฉันตัดสินใจบอกเขาออกไป “ไม่เคยเหรอ” ฉันรู้ตัวว่าตอนนี้หน้าฉันคงแดง ไม่ต่างกับคนปัดแก้มสีพีช แบบคนสุขภาพดี ถ้าเคยจะสภาพนี้ไหมพ่อคุณ อยากจะถามกลับ ไม่คิดว่าเลือดจะเยอะขนาดพอให้เปื้อนทั้งที่นอน ทั้งตัวเขา “แก้ว” “ช่างมันเถอะ จะไปอาบน้ำ” ฉันบอกกับตัวเองว่าจะไม่คิดถึงเรื่องนี้อีก อะไรผ่านแล้วก็ผ่านไป ใช่ว่าเขาได้ฉันคนเดียวที่ไหน ฉันก็ได้เขา อีกอย่างเมื่อคืนถึงจะเจ็บแต่ฉันก็มีความสุขดี ไม่สิฉันมีความสุขมาก ส่วนหนึ่งเพราะเขาอ่อนโยน ไม่เหมือนตอนนี้ น้ำเสียงอ้อน ๆ แบบเมื่อคืนหายไปแล้ว อยากให้เขาเมาทั้งวันทั้งคืนจัง คงไม่ได้สินะเขาคงไม่กินซ้ำ ฉันเองถึงจะชอบเขามากแต่ถ้ามีแค่ความสัมพันธ์ทางกาย ฉันก็ไม่อยากทำแบบนั้น ********** นิยายในซีรีส์ 1.เมียบัง้อิญ 2.รักร้ายของนายข้างบ้าน 3.เพื่อนนอนไร้สถานะ (เรื่องนี้) 4.รักร้ายของยัยรุ่นพี่2 ทุ่ม@ทางขึ้นลิฟต์คอนโด
“รอด้วยค่ะ...รอด้วย” เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกฉันต้องชะงักเท้าทันที เพราะผู้ชายที่แอบชอบมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ขึ้นปีสามแล้วก็ยังชอบเขาอยู่ยืนขวางประตูจ้องหน้าฉัน ฉันไม่เคยเจอเขาในระยะใกล้เท่านี้มานานแล้ว ใจเต้นแรงจนแอบกังวลกับตัวเอง ว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจนี้ไหม
“จะไปไหม” เสียงทุ้มทำให้ฉันสะดุ้งรีบเดินเข้าลิฟต์ไปทันที กำลังจะแตะการ์ดแต่เห็นว่าหมายเลขชั้นถูกกดไว้แล้ว
“ชั้นเดียวกัน” เขาเอ่ยถาม
“อืม” ไร้เสียงของเราสองคน ฉันยืนมุมสุดของลิฟต์ ไม่กล้ามองหน้าเขา แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าไลน์กลุ่มอ่านข้อความที่เพื่อนส่งมา
สะโพก เผยให้เห็นข้างเอวที่เป็นส่วนเว้าลึกของบอดี้สูทที่หายเข้าไปในกางเกงยีนชุดนี้ทำให้หัวใจผมสูบฉีดอย่างไม่ต้องสงสัย เลือดลมหนุ่มใหญ่วัยจะสี่สิบกำลังจะขาดใจเพราะหวงเมีย“ไม้ว่าวันนี้เราไม่ต้องไปดีไหม นอนฟังเพลงที่บ้านก็ได้เมาก็จะได้หลับ” ผมเริ่มไม่อยากพาเมียไปเลย ไม่อยากให้คนมอง แต่ถ้าจะให้เธอไปเปลี่ยนชุดใหม่มันก็ดูขี้หวงเกินไป หรือผมควรจะทำอย่างไรดี แกล้งป่วยจะได้ผลไหมนะ“ ไม่ได้วันนี้แก้วนัดวี อิงดาวไว้” สองสาวเพื่อนซี้ของเมียผมตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย“อืม แต่ถ้าพ่อไม่อยากไปด้วยแม่ไปคนเดียวก็ได้นะ“ไม่เอาไปด้วย” เรื่องอะไรผมจะปล่อยเมียไปคนเดียว แล้วยิ่งเมียแต่งตัวแบบนี้บอกได้คำเดียวว่าผมไม่มีทางปล่อยไปแน่นอน“งั้นก็ไปค่ะ”“ผ้าคลุมไหม ในนั้นหนาวนะ” ผมแสร้งเป็นหวังดีแต่เพราะหวงนั่นแหละ“ก็ได้ค่ะ” เธอยิ้มให้ผมกอดแขนอย่างออดอ้อน ไม่ชอบเลยที่เธออ้อนแบบนี้เพราะผมจากปกติที่หลงเมียอยู่แล้วกลับหลงหนักกว่าเดิม@เดอะไนต์กู๊ด (The Nightgood)[1] ผมชอบไนต์คลับแห่งนี้มาก ไม่คิดว่าเพื่อนเมียจะชอบเหมือนกัน ผมโทรหาไอ้ฟ้า กับ ไอ้เลให้แวะมาเที่ยวด้วยกัน อย่างที่รู้ ๆ กันพวกเรามันพวกชมรมพ่อบ้
ผมชอบนะเวลาได้แกล้งเมียรัก ความรู้สึกเวลาเธอโมโห เธอแหวใส่ผมมันทำให้ผมอบอุ่นใจทุกครั้ง รู้สึกเหมือนได้อยู่กับแม่ เธอมีความเป็นแม่สูงมาก พวกเราเลี้ยงลูกสามคนมาด้วยกัน ยากลำบากเหนื่อยแต่ก็ช่วยกันมาถึงทุกวันนี้ มันดีมากเลย แค่คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาและคิดถึงช่วงเวลาในอนาคตผมก็ยิ้มกับความคิดแล้ว“พ่อขาวันนี้มีผู้ชายมาขอหอมแก้มต้นหลิวด้วย” เสียงเล็กบอกเล่าเรื่องราวของวันนี้ทำให้ผมหน้าตาขึงขังขึ้นมาทันที ใครกันที่มันกล้ามาขอหอมแก้มลูกสาวของผมกัน“แล้วต้นหลิวบอกเขาว่าไงครับ” ผมถามกลับอย่างใจเย็น เมียรักถึงกลับบีบต้นแขนผมอย่างให้กำลังใจไม่ให้โมโหมากจนเกินไป“ต้นหลิวบอกจะมาถามพ่อก่อนค่ะ” ลูกสาวผู้ฉลาดที่สุดของผม“ไม่ได้/ไม่ได้” เสียงลูกชายที่หวงน้องสาวไม่ต่างจากพ่อดังมาจากเบาะหลัง ผืนป่ากับใบไผ่รีบบอกน้องสาวทันที“ลูกได้ยินหรือยังคะ” ผมถามลูกสาวคนเล็ก“ค่ะ” หน้าเศร้าของลูกสาวทำให้ผมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้“ทำไมครับ หนูอยากให้เพื่อนคนนั้นหอมแก้มเหรอครับ”“คือ ต้นหลิวไปหอมแก้มมิกก่อน มิกเลยจะขอหอมบ้าง แต่ต้นหลิวบอกว่าจะมาถามพ่อก่อน” ลูกสาวผมหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม ปากน้อยกำลังคว่ำลงอย่างเอาแต่ใ
“อยากมากเมียจ๋า” เขาจัดการเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งบอกฉันให้จัดการเสื้อผ้าของฉัน หลายวันแล้วที่เราไม่ได้มีกิจกรรมตื่นเต้นแบบนี้เขากระโดดขึ้นเตียงเข้ามาโรมรันจนฉันแทบหายใจไม่ออก จูบเร่าร้อนทำเอาฉันแทบหายใจไม่ออก ฉันทุบอกเขาแรง ๆ ให้รู้ว่าตอนนี้เมียเขากำลังจะขาดอากาศหายใจ“อื้อ” ฉันสูดอากาศหายใจเมื่อเขาปล่อยปากให้สูดอากาศเข้าเต็มที่ เขาเปลี่ยนเป้าหมายไปกินกลางลำตัวฉันแล้ว นั่นยิ่งทำให้ฉันหายใจติดขัดไม่ต่างจากเดิม ไม้เล่นฉันไม่หยุดเลย ทุกการกระทำของเขากำลังจะฆ่าฉันด้วยความสุขจนล้นความร้อนชื้นลากเลียตรงดอกไม้งามจนฉันต้องจิกทึ้ง นอนหอบหายใจให้เขาได้กระทำตามใจ ไม่ไหวแล้วฉันแทบจะตาย เขาหอบฉันขึ้นไปบนยอดเขาก่อนจะปล่อยให้ร่วงลงมาลอยคว้างบนอากาศ ความไหวหวามแตกกระจายไหลรดจนเกิดความฉ่ำชื้น“ไม้ อื้อ” เสียงครางของฉันคือสิ่งที่เขาพอใจ ทุกครั้งเขาต้องเป็นแบบนี้ ปรนเปรอฉันจนหนำใจ ครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าไม่ทำหมันรับรองว่ามีน้องให้เจ้าสามแสบเพิ่มแน่ แต่เพราะไม้ทำหมันแล้ว ยิ่งทำหมันแล้วยิ่งหื่นขึ้นเยอะ ความถี่ของเขามากขึ้น ใช้เวลาแต่ละครั้งแม้นไม่นานในบางครั้งเพราะต้องทำเวลา แต่ระดับความถี่ไ
ฉันยิ้มให้กับคุณพ่อลูกสาม เช้ามาความวุ่นวายของคุณพ่อคือจัดการลูกแต่ละคนพาไปโรงเรียน สิ่งที่น่ารักสุดสำหรับผู้ชายคนนี้คือความรักที่มากมายเหลือเกินฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะน่ารักได้ขนาดนี้ ยิ่งอยู่ด้วยกันฉันยิ่งหลงรักเขาเพิ่มขึ้นทุกวัน“เป็นอะไรยิ้มไม่หุบ” ไม้ถามฉันในตอนที่นั่งยิ้มมองเขากลับมาจากส่งลูก พ่อคนอื่นอาจวุ่นวายกับการทำงานนอกบ้านแล้วทิ้งเรื่องเลี้ยงลูกให้เป็นหน้าที่ของแม่บ้าน แต่ไม่ใช่สำหรับเขา“ยิ้มเพราะพ่อบ้านน่ารัก”“พ่อก็น่ารักแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว” พ่อ...คำเปลี่ยนเรียกตัวเองตั้งแต่เราสองคนเริ่มมีลูก ตอนนี้ลูกคนที่สามของเราได้สามขวบแล้ว เร็วมากไม่คิดว่าชีวิตที่มีความสุขจะผ่านไปเร็วขนาดนี้“น่ารักอะไรตอนคบกันแรก ๆ ให้เป็นแค่เพื่อนนอนเอง” ฉันกระเซ้า คนที่ให้เป็นแค่เพื่อนนอนในตอนแรกทำหน้าระเรื่อ“จีบใครไม่เป็นคิดว่าอยู่ด้วยกันเรื่อย ๆ เดี๋ยวแม่คงเข้าใจว่าพ่อรักแม่ รักแม่ที่สุด” แม่...คำที่เขาเรียกฉันในตอนนี้ อบอุ่นหัวใจและบ่งบอกถึงการเป็นครอบครัว“เว่อร์”“จริง ๆ พ่อรักแม่จริงนะ ไม้รักแก้วมาก บอกตั้งหลายหนไม่เชื่ออีก” เขาหอมแก้มซ้ายขวา ละลายหมดแล้วฉันเนี่ย ไม่ใช่ไม่เชื่อว
นานแค่ไหนแล้วนะที่เราไม่ได้กลับมาที่แห่งนี้ มหาวิทยาลัยที่เราเจอกันครั้งแรก หลังจากส่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียนเรียบร้อย เราทั้งสองก็เลยแวะมาทานข้าวในมหาวิทยาลัย“มีอะไรจะบอก เราเคยเจอไม้ตรงนั้น ไม้ถามว่าปากกาเราหรือเปล่า” แก้วเริ่มเล่าก่อน ผมยังยิ้มและตั้งใจฟัง“เราชอบไม้ตั้งแต่ตอนนั้นเลยนะ ชอบมาตลอด” เธอมองผมสายตาเป็นประกายเหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน ใช่สายตาแบบนี้แหละ ที่ทำผมตกหลุมรักตั้งแต่แรกเจอ“ชอบแล้วทำไมไม่จีบ”“ใครจะกล้าจีบ พฤกษา เดือนมหาวิทยาลัย ตอนนั้นเธอดังมาก ส่วนเราเหรอเด็กบ้าน ๆ คนหนึ่ง แล้วแต่ละคนที่จีบเธอ ทั้งดัง ทั้งเด่นขนาดนั้น ยังโดนตอกหน้ากลับ หมอไม่รับเย็บตั้งหลายต่อหลายคน แล้วเราจะเอาความกล้ามาจากไหน อีกอย่างเราต้องทำงานหาเงินเรียนไม่มีเวลามานั่งวิ่งตามความรักหรอก”“เหมือนเก็บกดเลยแฮะ” ผมอดแซวเธอไม่ได้ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามีคนแอบรักตัวเองมานานขนาดนี้“เก็บกด ยิ่งเวลาเห็นคนกรี๊ดไม้เยอะขึ้น เรายิ่งดูห่างจากเธอไปอีก แล้วแบบนั้นใครจะกล้าจีบ เพื่อนแต่ละคนยิ่งทับถมด้วยว่าเราไม่เหมาะสมกับเธอ”“น่าสงสารจังเลย นะเนี่ย” ผมยื่นมือไปบีบจมูกเล็กของคนน่าสงสาร“ แล้วตอนนั้นนะ ตอนที่เราไ
ความแข็งขืนที่ตั้งตระหง่าน เย้ายวนใจจนเธอต้องเลียริมฝีปากตัวเอง แค่เธอเลียริมฝีปากตัวเอง ทำไมผมถึงได้ขนลุกไปทั้งร่าง ร่างกายผมจำสัมผัสจากปลายลิ้นเล็ก ๆ นั้นได้ดีริมฝีปากนั่น ลิ้นนั่น ทำผมดิ้นทุรนทุรายมากี่ครั้ง ฝ่ามือบางลูบปลายชุดนอนให้ร่นกองที่เอว เปิดเผยดอกไม้อวบอูมของเธอ ปลายนิ้วเรียวแยกส่วนแนบชิดตรงกลางกายออกเล็กน้อย เกสรดอกไม้สีแดงสด ที่ผมชื่นชอบกลิ่นหอมหวานของมันทำผมแทบคลั่ง สายตาเย้ายวนใจของเธอยิ่งทำผมอยากกระโดดขึ้นเตียง“อยากลองจังว่าลีลาจะแค่ไหน” เสียงหวาน ๆ พร้อมนิ้วมือกรีดตามรอยแยก หมดแล้วครับความอดทนของผมสิ้นสุดแล้วครับ ผมกระโดดขึ้นเตียงกระโจนเข้าหาเธออย่างบ้าคลั่ง“เบา ๆ ไม้”“แล้วใครยั่ว”“อื้อ..อ๊า เบา” เสียงห้ามบอกเบาแต่การกระทำช่างแตกต่าง เธอกำลังขยุ้มเส้นผมของผมแน่น กดให้หน้าผม ลิ้นผมจมจ่อกับดอกไม้งามของเธอ เสียงครางหวานดังไม่หยุดเมื่อผมไล้ชิมจุดนั้นของเธอ ทุกซอกทุกมุมที่ลิ้นผมซอกซอน ความสุขหรรษาของเราจบลงในอีกหลายชั่วโมงต่อมา“เป็นไงครับ ผมได้ทิปเยอะไหมครับ” ผมกระซิบถามร่างบางในอ้อมกอด“ให้หมดตัว หมดกระเป๋าเลยค่ะ ลีลาดี ขนาดดี หน้าตาดี ดีทุกอย่าง” ผมหัวเราะชอบใจกั
Comments