All Chapters of One Hot Summer with the Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

[ WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS SLIGHT SPG, NOT RECOMMENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ]“Are you sure?” Bulong niya sa pagitan ng aming mga halik. Ni hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa kwarto niya ng ganoon kabilis.I didn’t answer. Sa halip, hinila ko siya papalapit kaya dito’y hindi na niya magawang magtanong pa.He kissed me back hungrily kaya mas lalong nag alab ang init sa buong katawan at sistema ko.Bumaba ang mga labi niya sa aking leeg habang ako’y nakayakap ng mahigpit sa kanyang katawan.Hanggang sa mabilisan niyang hinubad ang kanyang suot na saplot kaya nakagat ko ang ibabang labi ko nang tumambad sa akin ang hubad at perpekto niyang katawan.“Shit!” Napamura ako ng mahina. Tang inang lalaki ‘to! Bakit napakaperpekto niya sa lahat?Palagay ko nga ay napakalayo ni Red sa kanya.“You really want this hmmmp…” Naninigurong usal niya kaya mapang akit na lamang akong ngumiti.“Uulitin ko pa ba?” Ani ko habang kagat ang aking ibaban

“You’re a Villa Madrid? Kaano- ano mo ba ang mayamang angkan ng mga Villa Madrid?”Seryosong tanong ng isang HR sa pinag applayan kong hotel. Napalunok ako ng mariin at ngumiti ng simple.“Uhmmm I’m not related to them ma’am.” Tuwid na sagot kaya napatango naman ito kaagad.“I see, hindi ka naman siguro mag aapply ng ganitong trabaho if you’re related to them. Anyway, congratulations and you’re hired! At pwede ka ng magsimula bukas since kompleto na naman ang dala mong requirements.” Magiliw na wika nito kaya napalitan ng pamimilog ang mga mata ko dahil sa pagkamangha.“Talaga po? Maraming maraming salamat po ma’am. Hindi po kayo magsisisi.” Masayang turan ko at nagbigay lang ito ng instructions kung ano ang susuotin ko as a trainee for a week at hindi nagtagal ay masaya akong umuwi ng apartment.Ito kaagad ang isang magandang balita na bumungad sa akin pagkatapos lang ng isang araw na pag aapply. Isang hotel ang agad na tumanggap sa akin bilang receptionist. Kaya masasabi ko rin tala

“Sa room 309 po Ma’am Iya. It’s critical care unit po.” Turan ni Kuya Edgar habang naglalakad kami patungo sa kwartong nasa dulong bahagi kaya bumilis na naman ang pintig ng dibdib ko habang papalapit kami ng papalapit.Mas lalo akong kinabahan. Parang ayaw ko ng humakbang pero pinilit ko na lamang. Pero sa bawat paghakbang ko ay parang kay bigat ng aking mga paa at nanginginig.“Si Karen po at Kelsey ma’am ay nasa loob. Gusto niyo po bang samahan ko kayo hanggang sa loob ma’am?” Concern na tanong ni Kuya Edgar na mabilis kong inilingan.“Salamat kuya but I can handle this.” Mariing sagot ko na ikinatango naman nito.Noon pa man ay alam ni Kuya Edgar kung paano ko ehandle ang mag- inang iyon. At never akong nagpaapi. Maaaring nagparaya ako dahil labis din akong nasaktan sa ginawa ni papa pero hindi ibig sabihin nun na hahayaan ko nalang ang kabit na Karen na iyon at ang anak nila sa labas na tapakan ang pagkatao ko.At nang dumating ako sa may pintuan ay ilang beses akong nagpakawala

Akala ko nung makabalik ako sa apartment ko matapos ang mga karanasang iyon sa beach ay unti-unti ko ng makakalimutan ang lahat, na kahit mahirap ay pinipilit kong magsimulang muli. Pero makakalimot pa ba ako ngayon? Gayung may isang bata na sa aking sinapupunan ang mag-uugnay sa akin habang buhay sa karanasan at ala- alang iyon sa isang estranghero? Oh my goodness! At ang mga sintomas na nararamdaman ko sa aking katawan ay nakakapanibago. At kahit pa nanginginig ang mga tuhod ko matapos ang bawat pagsusuka sa banyo ay sinarili ko ang lahat dahil wala akong pwedeng pagsabihan. Hindi pwede si papa. Mas lalo namang hindi pwedeng malaman nina Kelsey at Karen. Kapag nalaman nila na na nagdadalang-tao ako at wala man lang lalaki na maninindigan sa pagbubuntis ko, ay tiyak isisigaw nila iyon sa buong mundo at ipaparamdam nila na isa akong malaking kahihiyan lalong lalo na bilang anak ni Emanuel Villa Madrid. Kaya ginawa ko ang pinakamagaling kong talento, ang magpanggap. Tuwing magsus

At nang dumating na nga ang pinakahinihintay na gabi ng lahat maliban sa akin, ay suot ko lang ay isang simpleng champagne dress na binili ko sa mall last minute. It’s simple yet it looks elegant din naman. Hindi na rin ako nagpa-make up professionally kagaya ni Kelsey na kung makaayos ay para bang ikakasal na agad agad. And I know that she really made sure na angat na angat ang ganda niya para masiguro na magiging proud sa kanya ang lalaking mapapangasawa. Well, araw niya naman ito kaya hahayaan ko na. I will let her shine ofcourse dahil masaya pa rin ako na siya ang nakasalo sa isang arranged marriage na hindi ko kailanman pinangarap. Pero kahit ganito lang kasimple ang suot ko, I held my head high. Ako pa rin ang legal na anak kaya wala akong dapat ikahiya ninuman. Pagdating ko sa malaking event hall na pinuno nila ng mamahaling bulaklak at mga chandelier ay ramdam ko agad ang mga mata ng iilang bisitang dumalo na nakatingin sa akin. Ang mga mata ng iba ay mababanaag ang paghanga,