All Chapters of One Hot Summer with the Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

“Ano!? Sabi na sayo eh! Hindi talaga maaasahan yang ex mo. Huwag kang umalis diyan sa apartment mo okay? Papunta na ako.” Tarantang wika ni Diana nang tawagan ko ito at ekwento sa kanya ang naabutan ko sa condo ni Red. She’s my bestfriend kaya halos kwento ng talambuhay ko ay alam niya. Matamlay kong ibinaba ang aparatu ko saka ini-off ito dahil iniiwasan kong tumawag si Red kung sakali. Ni hindi ko na matandaan kung paano ako nakauwi. Basta ang alam ko lang, lasing sa luha at pait ang mga mata ko habang nakadapa sa kama ngayon. Paulit-ulit kong iniisip ang eksenang naabutan ko, ang katawan ni Red na nakapatong sa ibang babae habang kapwa sila umuungol sa sarap. Bwisit! Is it my fault? Kasalanan ko ba kung nagpapakamanang ako? Kasalanan ko ba kung mahalaga sa akin ang puri ko na siyang tangi ko nalang na ipagmamalaki ngayon? “Wala kang kasalanan Iya! Sadyang manyakis lang ang Red na yon! Manyaaaakisss!” Sigaw ko saka tulala akong napatitig sa kisame ng kwarto ko habang walang

Unti- unti kong iminulat ang aking mga mata nang maramdaman ko ang sinag ng araw na tumama sa aking mukha. Mabigat pa ang mga talukap nito kaya ilang beses ko itong kinusot-kusot. Ramdam ko rin ang panginginig at pangangalay ng buo kong katawan. At ang malala ay parang sobrang hapdi ng aking pagkababae.Ngunit ang mas higit na nakakapagtaka ay ang nararamdaman kong mabigat na bagay na parang nakadagan sa tiyan ko. At parang may kung anong hangin na nagmumula sa hininga ng isang tao ang nararamdaman ko sa bandang ulo ko kaya dahan dahan at puno ng pagtataka akong lumingon.At gayun na lamang ang lubhang pagkagulantang ko nang masilayan ang mukha ng isang lalaki na nakahiga sa tabi ko.SHIT!Taranta akong napabalikwas ng bangon. Halos mahulog na ‘ko sa gilid ng kama sa sobrang pagkataranta.At ang mas higit na nagpayanig sa akin ay nang mapagtanto kong wala pala akong ni isang saplot sa katawan ko!Jusko!!!Agad kong tinakpan ang sarili gamit ang kumot. Hindi ko maipaliwanag ang labis n

“Shit!” Gusto kong iwaksi ang kamay nitong nakahawak sa akin para makatakbo ako papalayo—- kaso, literal na parang namanhid ang buong katawan ko, lalong lalo na nang maramdaman ko kung gaano kainit ang palad nito. “Why are you in so much hurry huh?” Malalim at baritono ang boses niya ng magsalita at dito’y tuluyan na akong nataranta.“Oh my Goodness!” Bulong ko saka bahagyang umubo. “Si— sino ka ba? Pwede bang bitawan mo ako? Hindi kita kilala!” Pagkukunwaring sambit ko habang nananatiling nakatalikod pa rin na ngayo’y pinipilit na nagpupumiglas. Pero syempre hindi ako sinuwerte. Sa laking lalaki nito at sa laki pa ng muscles, parang hangin lang siguro ang lakas ko kumpara sa kanya. Rinig ko ang pagpakawala nito ng malalim na buntong hininga. “Should I laughed for that corny jokes?” Sarkastikong tanong niya kaya mas lalo akong nairita. “At sino bang may sabi sayo na nagbibiro ako ha?” Anas ko pa pero bigla na lamang itong natawa, iyong tipo ng tawa na sarkastiko ang tunog. “Hin

“Are you single!?”Yon ang eksaktong mga salitang biglang lumabas sa bibig ko pero halos hindi rin marinig sa sobrang hina kaya napakunot ang noo niya.“What—?”Nabitin sa ere ang sasabihin nito dahil sa biglaang pagtunog ng isang aparatu. At bago ko pa man ito ulitin ay agad itong kumilos.Galing ang tunog sa bulsa niya kaya malamang na cellphone niya ang tumunog, mukhang may tumawag.Kinuha nito ang cellphone niya sa bulsa niya saka mabilisang tumayo na para bang isa itong napakamahalagang bagay.“I’ll just answer this.” Paalam niya saka mabilisang tinungo ang pintuan at lumabas, tipong parang ayaw niyang marinig ko ang pakikipag usap niya.At nang maiwanang mag-isa ay napalunok ako ng mariin kasabay ng pagpakawala ko ng malalim na buntong hininga.Ang naramdaman kong saya kanina ay biglang napalitan ng pag aalinlangan. Na kahit hindi kumpirmado ay di ko mapigilang mag isip na baka nobya o asawa niya ang tumawag.“Jusko! Hindi ka ba marunong mangilatis Iya? Hindi ka na nagtanda sa g

Hindi ko maintindihan ang sarili ko after hearing those words from him. Lumipas na ang isang buong araw at kasalukuyan na akong nandito sa kwarto ko, wala ng anumang nararamdaman at tinanggal na rin ng nurse ang IV na ikinabit sa akin.I mean, wala na akong anumang sakit na nararamdaman physically pero yong emotional at mental ko naman ang hindi pa stable.Jusmeyo! Pahamak naman kasi na lalaki yon! Kung bakit niya pa kasi iyon sinabi, heto tuloy at inaatake ako ng matinding guilt ko.Hindi ko rin naman kasi kayang ipagsawalang-bahala ang paulit-ulit na pagkakataon na iniligtas niya ako. Na kahit na wala naman siyang obligasyon na gawin iyon ay ginawa niya pa rin. Na kahit binastos ko na siya at ipinagtabuyan ay nagawa niya pa rin akong tulungan!Kaya tumatak talaga sa utak ko ang huling linyang binitawan niya. At dahil wala akong lakas ng loob na humingi ng tawad ay mas pinili ko na lang na umiwas, kagaya ng ginagawa rin niya.Oo, pag iwas. Dahil sa mabilis na paglipas ng mga araw ay