Parang biglang nagslow- mo ang pangyayari.“Call an ambulance!” Naghi- hysterical na sigaw ko, nanginginig ang boses. “Papa, please!”Hawak ko siya sa dibdib, nanginginig pa ang mga kamay ko habang pinipilit ko siyang gisingin. “Papa, please look at me… I’m sorry… I’m so sorry…” Humagulhol na ako. Hindi ko na malaman ang gagawin. Ngunit mas namutawi ang pag-aalala ko kay papa keysa sa kahihiyang ginawa ni Kelsey.At sa gitna ng kaguluhan at sa pagitan ng mga sigaw at ilaw ng kamera, bigla ko na lamang naramdaman ang pagkahilo. Bumigat ang ulo ko kasabay ng pag ikot ng aking paningin. At ang huling naalala ko ay ang mukha ni Kelsey, nakangisi… isang ngisi ng tagumpay para ipamukha at ipangalandakan ang kanyang pagkapanalo. ********Nang magmulat ako ng mga mata ay ramdam ko kaagad ang bigat ng aking mga talukap ganoon din ng aking pakiramdam.At ang unang bumungad sa akin ay ang puting kisame at ang amoy disinfectant kaya agad ko ring napagtanto na nasa isang ospital ako.Ang katawa
Last Updated : 2025-11-19 Read more