Kabanata 15

“Sa room 309 po Ma’am Iya. It’s critical care unit po.” Turan ni Kuya Edgar habang naglalakad kami patungo sa kwartong nasa dulong bahagi kaya bumilis na naman ang pintig ng dibdib ko habang papalapit kami ng papalapit.

Mas lalo akong kinabahan. Parang ayaw ko ng humakbang pero pinilit ko na lamang. Pero sa bawat paghakbang ko ay parang kay bigat ng aking mga paa at nanginginig.

“Si Karen po at Kelsey ma’am ay nasa loob. Gusto niyo po bang samahan ko kayo hanggang sa loob ma’am?” Concern na tanong ni Kuya Edgar na mabilis kong inilingan.

“Salamat kuya but I can handle this.” Mariing sagot ko na ikinatango naman nito.

Noon pa man ay alam ni Kuya Edgar kung paano ko ehandle ang mag- inang iyon. At never akong nagpaapi. Maaaring nagparaya ako dahil labis din akong nasaktan sa ginawa ni papa pero hindi ibig sabihin nun na hahayaan ko nalang ang kabit na Karen na iyon at ang anak nila sa labas na tapakan ang pagkatao ko.

At nang dumating ako sa may pintuan ay ilang beses akong nagpakawala