All Chapters of เจ็ดสาวงาม: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่สิบเอ็ด เร่าร้อนยิ่งนัก เฉินฟางหรงทิ้งร่างกองลงกับพื้นอย่างเหนื่อยอ่อน ห่านอู๋ฟานจึงทิ้งร่างลงนอนคู่กัน ผ่านไปเพียงครึ่งชั่วยามชายหนุ่มก็ฟอนเฟ้นเต้าทรวงเต่งเพื่อปลุกเร้าสาวงามอีกรอบ                “ไหวหรือไม่” เสียงท้าทายเอ่ยออกมาจากปากหนา                “ย่อมไหวแน่” เสียงอ่อนแรงตอบออกมาด้วยพลังแรงใจที่ไม่ยอมแพ้                สองหนุ่มสาวชวนกันเปลี่ยนท่วงท่าไปที่เก้าอี้กลมแทน แต่โยกกันแรงจนเก้าอี้หักจึงจำต้องเปลี่ยนมาที่หน้าต่างกว้างแทน                “อาจมีผู้อื่นเห็น” เฉินฟางหรงกังวลใจ                “

ตอนจบหญิงรองแสนเร่าร้อน สามีหนุ่มเย้าแหย่ ด้วยภรรยาสาวนางนี้ยามค่ำคืนกลับกลายร่างเป็นหญิงสาวแสนเร่าร้อนเรียกหาแต่ความรุนแรง“ชิ...ใช่ว่าข้าผู้เดียวที่ใดกัน” หญิงสาวก้มหน้ายอมรับแต่ไม่วายกล่าวหาอีกฝ่าย“พี่ย่อมเร่าร้อนตามน้องฟางหรง มิเช่นนั้นพวกเราจะเป็นคู่ที่เหมาะสมได้อย่างไร”“เหมาะสมหรือ?”“ย่อมเหมาะสม พวกเราพูดคุยการค้ากันได้อย่างเข้าใจ การใช้ชีวิตยามกลางวันพวกเราก็ไม่มีติดขัด ยิ่งยามค่ำคืนความเร่าร้อนของพวกเราก็เติมเต็มกันได้อย่างดี นี่ยังไม่เรียกว่าเหมาะสมยิ่งนักหรือ”เฉินฟางหรงครุ่นคิดตามอืม...นับว่าใช่ พวกเขาสองคนนับว่าเติมเต็มกันได้อย่างดีจริงๆ ชายหนุ่มผู้นี้ชาญฉลาดทันคน การค้าขายสามารถทำได้ไม่ด้อย เขาตามทันความคิดอ่านของนางได้อย่างรวดเร็ว และยังมีความคิดแปลกใหม่มานำเสนอได้อีกยิ่งเรื่องบนเตียง เขาพลิกแพลงท่วงท่าลีลาตอบสนองนางได้อย่างเหมาะเจาะ ยิ่งนานวันนางก็ยิ่งติดอกติดใจจนเรียกร้องความเร่าร้อนนั้นเสียเอง ไม่ว่านางจะร้องขอสิ่งใด เขาล้วนตอบส

ตอนที่สอง ภาพร่วมรักเหยาชานย่องเข้ามาจนถึงด้านหน้าเตียงโดยเฉินฟางหนิงไม่ได้รับรู้ วิชาตัวเบาของศิษย์เอกอย่างเขาย่อมเหนือชั้นกว่าเหล่าศิษย์ทั่วไป โชคดีที่ยามนี้เขาไม่ได้คิดมิดีมิร้ายกับนาง                ขอเพียงได้เห็นใบหน้าของสาวงามใกล้ๆ หัวใจของเขาก็เป็นสุขแล้ว ส่วนเรื่องอื่น เขาคงต้องไปจัดการตัวเองในห้องอาบน้ำด้านหลัง                เหยาชานรีบวิ่งออกไปยังห้องแคบร้างผู้คนเพื่อควักแท่งเนื้อของตัวเองออกมาดึงขึ้นดึงลงด้วยอารมณ์เร่าร้อนหลังจากเห็นใบหน้าที่คิดถึง ยิ่งเห็นรูปร่างอันเย้ายวนตา แล้วยังทรวงอกอิ่มล้น มือหนาก็ยิ่งเร่งแรงส่งเพื่อให้คลายความร้อนเร่าจนน้ำขาวข้นไหลออกมาจากปลายหัวหยักของแท่งแกร่ง                “อา...” เสียงครางต่ำเปล่งออกมาก่อนที่เขาจะรีบทำความสะอาดแล้วกลับไป

ตอนที่สี่ หาข้ออ้างด้วยคิดว่าตนเองไร้ประโยชน์ในทางการค้า จึงพยายามสร้างประโยชน์อีกด้านให้กับตนเอง อีกทั้งกฏเกณฑ์เรื่องการแต่งชายเข้าสกุล จึงทำให้คุณหนูสามสกุลเฉินนางนี้ไม่เคยต้องมือชายหรือมีคนรักมาก่อนจนถึง19ขวบปี                ความรู้สึกหวามไหวในคืนนี้จึงทำให้หญิงสาวนอนไม่หลับด้วยความคิดที่ต่อสู้กันอยู่ในใจ                ยามเช้า เฉินฟางหนิงเข้าไปแจ้งการเดินทางกลับก่อนจะเก็บข้าวของเตรียมตัวโดยไม่รอศิษย์น้องหญิงที่มาด้วยกันพวกนางต่างคนต่างมีธุระจึงตกลงกันตั้งแต่แรกว่าเพียงมาด้วยกันเท่านั้น ส่วนขากลับแล้วแต่ความสะดวกของแต่ละคนเหยาชานซึ่งรู้ข่าวรีบพุ่งเข้ามาสอบถามด้วยความร้อนใจเมื่อหญิงสาวที่เฝ้ามองจะจากไปอีกแล้ว“น้องฟางหนิงจะกลับแล้วหรือ ไยจึงเร็วนัก”“ข้าต้องไปสืบข่าวท่านพ่อท่านแม่ก่อนจึงไม่อยากชักช้า”&ldquo

ตอนที่หก ดีหรือไม่ เฉินฟางหนิงยังคงหอบหายใจรัวด้วยแรงปรารถนา กว่าจะปรับลมหายใจจนช้าลงก็พบว่าตนเองนอนเปิดเปลือยอยู่ข้างศิษย์พี่เหยาแล้ว                “หากชายหนุ่มอยากจะล่วงล้ำเจ้าก็คงไม่ยาก ดังนั้นอย่าได้ชะล่าใจไป ไม่ว่าอย่างไรแรงของสตรีก็ไม่อาจสู้บุรุษได้” เหยาชานเอ่ยบอกเมื่อเห็นว่าหญิงสาวหันมามองหน้าสบตากัน                “ศิษย์พี่เหยาทำเช่นนี้เพียงเพื่อสั่งสอนข้าหรือ”                เจอเข้ากับคำถามนี้ เหยาชานถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก                “ความจริงพี่ชอบเจ้า น้องฟางหนิง” ชายหนุ่มตัดสินใจสารภาพความในใจด้วยหากไม่บอกออกมาคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว