ตอนที่สาม นี่เองหรือการเสร็จสม (กรุบกริบ)

ตอนที่สาม

นี่เองหรือการเสร็จสม

เฉินฟางหนิงเดินตามอย่างไม่เข้าใจจนมาถึงศาลาพักข้างทางที่นั่งตั้งแต่แรก

                “ข้าขอนั่งพักที่ตรงนี้สักครู่”

หญิงสาวแยกตัวเดินไปนั่งรับลมตามความตั้งใจเดิม แต่เหยาชานกลับเดินตามมานั่งเคียงข้างพลางเอ่ยถาม

“เจ้าเห็นภาพเหล่านั้นแล้วไม่รู้สึกอันใดหรือ”

“ต้องรู้สึกใดหรือ” เฉินฟางหนิงเอียงหน้าถามอย่างซื่อๆ

“รู้สึกตื่นเต้น ใจสั่น คันยุบยิบ ร้อนรุ่มหรืออื่นๆ เจ้ารู้สึกใดบ้างหรือไม่”

“ไม่” เฉินฟางหนิงตอบตามความรู้สึกที่คิด

“เช่นนั้นขอพี่สำรวจดูหน่อยว่าจริงหรือไม่” เหยาชานเกิดความอยากรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเฉยชากับเรื่องเหล่านี้ได้จริงหรือ

“ได้ เชิญศิษย์พี่” เฉินฟางหนิงย่อมไม่รู้ว่าการสำรวจเป็นอย่างไรจึงเอ่ยเชิญชวน

“เจ้านั่งหลับตานิ่งๆ ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดห้ามดิ้นหนีต้