บททั้งหมดของ ทาสหัวใจของนายเขื่อน: บทที่ 11 - บทที่ 20

65

11

บทที่ 11 เช้าวันใหม่ตุลฎารีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันทีที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก เปิดไฟแล้วหยิบอุปกรณ์ล้างหน้า และผ้าขนหนูผืนเล็กเดินออกไปจากห้อง ไม่ถึงสิบนาทีก็กลับมาเปลี่ยนชุดนอนเป็นชุดอยู่บ้านง่าย ๆ แล้วลงไปนั่งรอป้าละม่อมที่ชั้นล่าง ตรงหน้าร้านค้าของนาง“สวัสดีค่ะป้าม่อม” เธอทักทายเมื่อนางเปิดประตูออกมา“อกอีแป้นแตก! ป้าตกใจหมดเลยหนูเกล มานั่งทำอะไรตรงนี้”“มานั่งรอป้านี่แหละค่ะ หนูจะไปช่วยป้าทำงานบ้านค่ะ”“ไม่ต้องหรอกหนู” ละม่อมจูงมือหญิงสาวไปส่งที่บันได “ไปนอนต่อเถอะลูก งานไม่ได้หนักหนาอะไรสักหน่อย ป้าทำคนเดียวได้”“ให้หนูช่วยนะคะป้า ถือว่าแลกกับอาหารเช้า หนูกระดากใจนะคะที่กินของป้าฟรี ๆ โดยไม่ได้ช่วยอะไรป้าเลย”“คิดมากไปได้ ป้าต้องทำกินทุกวันอยู่แล้ว เพิ่มหนูมาอีกคนไม่ได้ลำบากสักนิด”“หนูก็ไม่ได้ลำบากอะไรที่ต้องช่วยป้านี่คะ ให้หนูไปช่วยป้านะคะ ป้าจะได้มี
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-06
อ่านเพิ่มเติม

12

บทที่ 12 “เมื่อเช้าคุณเขื่อนท่านถามถึงเรา ถ้ายังไงเช้านี้ก็แวะไปหาท่านหน่อยนะ เผื่อท่านมีอะไรจะใช้” ละม่อมบอกกับหญิงสาว“ค่ะ หนูไปทำงานก่อนนะคะ สวัสดีค่ะป้าม่อม สวัสดีค่ะลุงเพิ่ม” หญิงสาวไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองท่าน แล้วจึงเดินไปซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของเกรียงไกร ที่ติดเครื่องรออยู่แล้ว“เด็กผู้หญิงดูยังไงก็น่ารัก อ่อนโยนกว่าเด็กผู้ชายเนอะแม่มึง เราน่าจะมีลูกสาวน่ารัก ๆ แบบหนูเกลสักคนเนอะ” บุญเพิ่มรำพันกับภรรยา ทอดสายตามองตามสองหนุ่มสาวที่ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป“ในเมื่อเราไม่มีลูกสาว เราก็ต้องหาลูกสะใภ้สิพ่อมึง แกว่าหนูเกลเหมาะกับตำแหน่งนี้ไหม” ละม่อมมองสามีด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความหวัง“หนูเกลดูเด็กเกินไปหรือเปล่า ไอ้ไกรของเรามันจะสี่สิบอยู่แล้วนะละม่อม” บุญเพิ่มทักท้วง แต่ในใจก็อดเขวตามภรรยาไม่ได้“เพิ่งสามห้า สามหกเท่ากับคุณท่าน อีกตั้งหลายปีกว่าจะสี่สิบ” นางโต้ตอบสามีด้วยความขัดใจ“ว่าลูกแก่ไม่ได
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-07
อ่านเพิ่มเติม

13

บทที่ 13 ร่างที่เขากอดไว้แน่นแข็งค้าง เสียงร้องที่เกิดจากความกลัวหยุดสนิท กัดฟันข่มความกลัวผละออกจากร่างสูงใหญ่ แล้วรีบเขย่งเท้าวิ่งหนีไปหลายก้าวทันทีความรู้สึกตอนนี้ทั้งกลัวหนอน ทั้งอายกับคำพูดดูถูกของเขา เหมือนถูกเขาตบหน้าฉาดใหญ่ เธอมองเขาด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด เจ็บจุกไปทั้งทรวงอก“คุณกำลังเข้าใจหนูผิดนะคะ” เธอฝืนอธิบายออกไปด้วยเสียงที่สั่นเครือ กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา“จริงเหรอ” เขาหรี่ตามองเธออย่างพิจารณาพร้อมรอยยิ้มที่มุมปากแค่เห็นสายตาของเขา ก็รู้ว่าเขาไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูด เธอรีบสูดก้อนสะอื้นเข้าไปในอก แล้วเชิดหน้าขึ้นท้าทายเขา“ถ้าคุณไม่เชื่อหนูก็จนปัญญาที่จะพูดค่ะ หนูคงต้องขอโทษที่ทำให้คุณเขื่อนเข้าใจผิด ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“เชิญ” เขายักไหล่อย่างไม่แยแส “เดี๋ยวก่อน” และเรียกเธอไว้อีกครั้ง“คะ”“..เอาอาหารปลาที่ติดอยู่ที่แขนเสื้อข้างขวา คืนมาให้หมดก่อน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-07
อ่านเพิ่มเติม

14

บทที่ 14 “ร้องให้ตายก็ไม่มีใครได้ยินหรอก เพราะนี่มันห้องเก็บเสียงอย่างดี” บ้านหลังนี้มองจากด้านนอกคือบ้านไม้สวยหรู แต่การตกแต่งภายในห้องดูทันสมัย ไม่มีเค้าแบบด้านนอกสักนิด “ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอจะกระแดะได้แค่ไหน และอย่าหวังจะได้ยินคำอธิบายใด ๆ จากปากฉันอีก เพราะเธอเป็นคนผิดสัญญาก่อน” พูดจบก็พลิกร่างเธอให้หันมาเผชิญหน้า ปากรูปกระจับของชายหนุ่มฉกลงไปที่เรียวปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่ออย่างหนักหน่วง ตักตวงชิมความหอมหวานอย่างจาบจ้วงตุลฎาเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด ทั้งมือและเท้าโจมตีใส่เขาด้วยความรวดเร็วและรุนแรง เพื่อป้องกันการรุกรานที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิตธีรทัศน์ผละริมฝีปากออกจากหญิงสาว มองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง กระตุกยิ้มมุมปากแบบคนที่เหนือชั้นกว่า“พยศแบบนี้ฉันชอบนะ เร้าใจดีเป็นบ้า”“คุณมันเลว คุณมันชั่ว ฉันทำอะไรให้คุณเกลียดชังนักหนา คุณถึงทำกับฉัน..” เธอพูดได้แค่นั้นก็ถูกมือใหญ่บีบคางไว้แน่นจนปวดระบม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-08
อ่านเพิ่มเติม

15

บทที่ 15 “คุณทำแบบนี้กับฉันทำไมคะ เรื่องแบบนี้ต้องทำกับคนที่รักกันสิคะถึงจะถูก”“ฉันก็ชอบหนูมาตั้งแต่แรกเจอแล้วนะ แบบนี้ฉันทำได้ไหม” เขายอมรับตรง ๆ“แต่คุณแสดงออกว่าเกลียดหนู”“ฉันไม่ได้เกลียด ก็แค่วางฟอร์มนิดหน่อย” ก็ตอนนั้นเขาเข้าใจเธอผิด เขาก็แค่หงุดหงิด ขัดใจก็เท่านั้น“ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ หนูไม่ได้ชอบคุณ”“มาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้ฉันปล่อยไปได้อย่างไร” เขาไม่สนใจกับคำพูดขัดหูของเธอ ค่อย ๆ ปลุกเร้าอารมณ์เธอใหม่อย่างอ่อนโยน ค่อย ๆ เริ่มต้นใหม่อย่างใจเย็นอีกครั้งตุลฎาหอบหายใจสะท้าน ขนกายลุกซู่ด้วยความซาบซ่าน เมื่อถูกเขานัวเนียคลอเคลีย สัมผัสเธออย่างอ่อนโยนผิดกับครั้งแรก“อย่าทำแบบนี้” เธอร้องห้ามด้วยเสียงที่สั่นพร่าเมื่อหนีจากริมฝีปากของเขาสำเร็จ แต่เขากลับลากริมฝีปากไปเม้มที่ซอกคอของเธอ ปลายจมูกโด่งและเรียวปากของเขาไล้ไปตามบ่า ไหล่ ไหปลาร้า และลากต่ำไปครอบครองยอดยอดอก ไม่นาน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-08
อ่านเพิ่มเติม

16

บทที่ 16 “เขามีดีตรงไหนคะ นิสัย..อย่างกับโจรป่า พี่ขันยังดีกว่าอีก” เกือบจะหลุดคำว่าเลวออกไปแล้วเชียว ดีที่ห้ามปากไว้ทัน “เราชอบคุณขันเหรอ” เกรียงไกรหันไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหลัง แล้วมองอย่างวิเคราะห์ “ค่ะ เกลชอบพี่ขันมาก” “พี่หมายถึงฟิลคนรัก แบบพี่กับพี่กิ๊งนี่นะ” “รักแบบพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้นค่ะ อย่างพี่ไกรนี่เกลก็ชอบนะแต่ไม่ใช่แบบคนรักแน่นอน พี่กิ๊งไม่ต้องหึงหรือหวงนะคะ” ตุลฎาพยายามหาเรื่องคุยอย่างต่อเนื่อง เพื่อไม่ให้ตัวเองหวนนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และทำตัวร่าเริงเข้าไว้ เพราะกลัวเกรียงไกรจะสงสัย “ไม่หรอกจ้ะ พี่ไกรเขาไม่กล้านอกใจพี่กิ๊งหรอก เพราะเขารักพี่กิ๊งมาก จริงไหมคะพี่ไกร..” ลลิตาแกล้งหยอกเย้าคนรักที่ปากหนัก “อือ” ลลิตาหัวเราะคิกคักด้วยความพออกพอใจ ถึงแม้จะเป็นคำตอบสั้น ๆ ห้วน ๆ มองผ่านกระจกมองหลัง เห็นตุลฎาอมยิ้ม แต่แววตาของเธอกลับฉายแววเศร้าก็รู้สึกแปลกใจ “เกลจะกลับบ้านเพราะเป็นห่วงพี่จิระเหรอ” เธอคงรู้เรื่องอาการบาดเจ็บของจิระแล้วแน่ ๆ จึงได้กังวลขนาดนี้ “..ค่ะ” เธอรับคำไม่ค่อยเต็มปากนัก พยายามหักห้ามใจไม่ให้ถามว่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-09
อ่านเพิ่มเติม

17

บทที่ 17 (แม่น่ะไม่มีหรอก คุณท่านต่างหากที่มี ท่านมาตามหาหนูเกลถึงที่บ้านพักเลย เห็นว่าเธอทำงานค้างไว้ จะให้ไปช่วยทำต่อให้เสร็จ สงสัยจะสำคัญมาก) “เดี๋ยวผมโทรไปถามท่านเองดีกว่า ว่าด่วนมากแค่ไหน” (ก็ดีเหมือนกัน รีบโทรไปนะลูก แค่นี้นะ) “จ้ะแม่” เกรียงไกรกดวางสายจากมารดา แล้วโทรกลับไปหาเจ้านายทันที รอไม่นานปลายสายก็กรอกเสียงเครียด ๆ กลับมา “คุณเขื่อนมีธุระด่วนกับน้องเกลหรือเปล่าครับ เห็นแม่โทรมาบอกว่าคุณเขื่อนไปตามหาเธอที่บ้านพัก” (ไม่มาก แต่ก็อยากเจอตัวเธอตอนนี้) “คงไม่ทันแล้วครับคุณเขื่อน เพราะเธอไม่อยู่แล้ว” เมื่อรู้ว่าไม่สำคัญอะไรจึงรู้สึกโล่งใจแทนหญิงสาว (หมายความว่าไง) “ก็เธอลากลับบ้านไม่ใช่หรือครับ” เกรียงไกรย้อนถามด้วยความสงสัย “หรือว่าเธอไม่ได้บอกกับท่าน” (เปล่านี่ ไม่เห็นเธอบอกอะไรกับฉันนี่) “งั้นเธอคงบอกกับคุณขันแหละครับ” (ไม่รู้สิ ช่างเถอะ แค่นี้นะ) “ทำไมเหรอคะพี่ไกร” ลลิตาถามคนรักเมื่อเขาเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า “คุณเขื่อนไม่รู้ว่าเจ้าเกลลากลับบ้าน ก็เลยจะตามให้เธอไปช่วยงาน” เกรียงไกรตอบตามที่เข้าใจ “พี่ไปเข้าห้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-09
อ่านเพิ่มเติม

18

บทที่ 18 ราชบุรี เนตรดาวกระแซะเรือนร่างที่อวบอัด เข้าหาเจ้าของร่างสูงใหญ่บึกบึน เหมือนปกติที่เคยทำอยู่เป็นนิจ เพื่อยั่วยวนให้ชายหนุ่มรู้สึกกระสันจนอดรนทนไม่ไหว ต้องหิ้วเธอออกไปจบที่เตียง “ไปไกล ๆ เลยไป รำคาญ!” แต่วันนี้กลับไม่เหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะแทนที่เขาจะวาบหวาม เขากลับตะคอกกลับมาอย่างเกรี้ยวกราด ไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าเธอด้วยซ้ำ เอาแต่กระดกเหล้าลงคอ “คุณเขื่อนอารมณ์ไม่ดีเหรอคะ เนตรทำให้คุณเขื่อนอารมณ์ดีได้นะคะ” เนตรดาวไม่ยอมจากไปง่าย ๆ งัดมารยาร้อยเล่มเกวียนออกมาใช้ ธีรทัศน์สาดสายตาอำมหิตใส่หญิงสาว รินเหล้าใส่แก้วแล้วดื่มโดยไม่สนใจเธออีก “คุณเขื่อนขา” “ฟังภาษาคนไม่ออกหรือไง หรือต้องให้พูดภาษาแรด” ถึงแม้จะรู้สึกโมโหคำพูดของชายหนุ่ม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เนตรดาวขยาด เธอถือคติด้านได้อายอด เรื่องอะไรจะโง่ปล่อยผู้ชายกระเป๋าหนัก ให้คนอื่นคาบไปแดกได้ง่าย ๆ ดูซินั่น.. ชะนีแต่ละตัวมองมาตาเป็นมัน ถ้าเธอลุกออกไป ต้องมีคนอื่นเข้ามาเสียบแทนแน่ “คุณเขื่อนจะด่าเนตรยังไงก็ได้ค่ะ เนตรยอมเป็นที่รองรับอารมณ์ของคุณเขื่อนทุกอย่าง ขออย่างเดียวอย่าไล่เน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-10
อ่านเพิ่มเติม

19

บทที่ 19 “ผู้หญิงที่พี่อยากได้เธอ พี่จะเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาเธอ ทำทุกวิธีเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง พี่จะเห็นคุณค่าของเธอ เบื่อเธอยากกว่าผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาหาพี่ หรือบางทีพี่อาจจะหลงใหลเธอ จนลืมผู้หญิงพวกนั้นไปเลยก็ได้”“มันไม่เกิดกับฉันแน่” ธีรทัศน์ทำปากแข็งนึกถึงเจ้าของรอยเลือดที่เปื้อนผ้าปูเตียงในห้องนอนนึกถึงคำพูดของน้องชายโอ๊ย! อยากจะบ้าโว้ย! แม่ตัวดีทำอะไรไว้กับฉันวะเนี่ย ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่เธอขนาดนี้วะ“เป็นอะไรหรือเปล่าพี่เขื่อน งานมีปัญหาเหรอ” เห็นพี่ชายยกมือขยี้ศีรษะตัวเองแรงๆ ก็ถามด้วยความสงสัย“ไม่ได้มีปัญหากับงาน แต่มีปัญหากับคนนิดหน่อย ไปนอนเถอะ ฉันก็จะไปนอนเหมือนกัน” เขาตัดบทกับน้องชายเพียงแค่นั้น แล้วเดินอวดรูปร่างสูงใหญ่ที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามสวยงามจากไป“คราวหน้าหัดนุ่งกางเกงบ้างนะพี่เขื่อน เพราะบ้านนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนแล้วนะ น้องเกลเขาจะขึ้นมาวันไหนบ้างก็ไม่รู้ ถ้าเธอเห็นเข้าอาจจะสติแ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-10
อ่านเพิ่มเติม

20

บทที่ 20 ภาพของหญิงสาวที่กำลังโบกรถแท็กซี่ ดูคุ้นตาจนธีรทัศน์ต้องแตะเบรก ชะลอความเร็วของรถลง เพื่อดูให้แน่ใจว่าใช่คนที่เขากำลังจะไปหาหรือเปล่าเธอเปิดประตูแล้วก้มลงไปพูดอะไรบางอย่าง ก่อนจะมุดเข้าไปนั่งและปิดประตูเมื่อเห็นว่าเป็นเธอแน่นอน เขาก็ขับตามแท็กซี่คันที่เธอนั่งไปอย่างใจเย็น พยายามไม่ใจร้อนขับรถปาดหน้า แล้วไปลากตัวเธอลงมา เพราะอยากรู้ว่าเธอกำลังจะไปทำอะไรที่ไหน..รถแท็กซี่วิ่งไปไม่ถึงยี่สิบนาที ก็จอดสนิทที่หน้าอาคารพาณิชย์แห่งหนึ่ง ชายหนุ่มรอจนแท็กซี่คันที่ส่งเธอขับออกไป จึงรีบเข้าไปจอดแทนที่แล้วซุ่มดูเธออยู่บนรถเห็นผู้ชายหน้าตาท่าทางกะลิ้มกะเหลี่ยคนหนึ่ง เปิดประตูกระจกออกมาพูดอะไรบางอย่างกับเธอ จึงกดกระจกรถลงเล็กน้อย เพื่อจะแอบฟังการสนทนาของคนทั้งสอง“เสี่ยอยู่บนห้องจ้ะ ถ้าอยากพบตอนนี้ก็ต้องขึ้นไปหาบนห้องเองนะจ๊ะคนสวย”“แต่ฉันโทรมานัดล่วงหน้าแล้วนะ ไปเรียกเขาลงมาหาฉันที”ธีรทัศน์พยายามตั้งใจฟังเต็มที่ ไม่อยากให้ตกหล่นแม้แต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1234567
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status