บทที่ 11 เช้าวันใหม่ตุลฎารีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันทีที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก เปิดไฟแล้วหยิบอุปกรณ์ล้างหน้า และผ้าขนหนูผืนเล็กเดินออกไปจากห้อง ไม่ถึงสิบนาทีก็กลับมาเปลี่ยนชุดนอนเป็นชุดอยู่บ้านง่าย ๆ แล้วลงไปนั่งรอป้าละม่อมที่ชั้นล่าง ตรงหน้าร้านค้าของนาง“สวัสดีค่ะป้าม่อม” เธอทักทายเมื่อนางเปิดประตูออกมา“อกอีแป้นแตก! ป้าตกใจหมดเลยหนูเกล มานั่งทำอะไรตรงนี้”“มานั่งรอป้านี่แหละค่ะ หนูจะไปช่วยป้าทำงานบ้านค่ะ”“ไม่ต้องหรอกหนู” ละม่อมจูงมือหญิงสาวไปส่งที่บันได “ไปนอนต่อเถอะลูก งานไม่ได้หนักหนาอะไรสักหน่อย ป้าทำคนเดียวได้”“ให้หนูช่วยนะคะป้า ถือว่าแลกกับอาหารเช้า หนูกระดากใจนะคะที่กินของป้าฟรี ๆ โดยไม่ได้ช่วยอะไรป้าเลย”“คิดมากไปได้ ป้าต้องทำกินทุกวันอยู่แล้ว เพิ่มหนูมาอีกคนไม่ได้ลำบากสักนิด”“หนูก็ไม่ได้ลำบากอะไรที่ต้องช่วยป้านี่คะ ให้หนูไปช่วยป้านะคะ ป้าจะได้มี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-06 อ่านเพิ่มเติม