All Chapters of อยู่ในสถานะที่ค่อนข้างอธิบายยาก: Chapter 31 - Chapter 40

จากใช้เวลาด้วยกันในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ก็เริ่มเพิ่มรอบเป็นพุธ พฤหัสฯ จนมารดาเริ่มสงสัย ทุกอย่างดูราบรื่นเกินกว่าจะเป็นไปได้ บริษัทที่ไหนจะมาใจดีกับเด็กฝึกงานขนาดนี้ วิมลขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิดขณะมองลูกสาวที่ก้าวลงมาจากด้านบน สาวน้อยในชุดนักศึกษาระยะหลังดูสดใสงดงามราวกับกุหลาบแรกแย้มที่ได้รับหยาดน้ำค้างสดใหม่ทุกวันจนงามสะพรั่งแปลกตา “จะไปแล้วเหรอลูก” “ค่ะแม่ หนูดีขอไปหาพ่อแป๊บหนึ่งนะคะ” ว่าแล้วหญิงสาวก็หมุนตัวเข้าไปหาบิดา ทุกวันนาราจะต้องเข้าไปกอดหอมพ่อทุกเช้า เมื่อกลับมาหล่อนก็จะมานั่งเล่าเรื่องต่างๆ ให้ท่านฟัง “หมู่นี้พี่หนูดีดูสวยขึ้นนะครับแม่ แอบไปมีแฟนหรือเปล่าก็ไม่รู้” ปวริศเปรยขึ้นมาขณะเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ ทว่ากลับทำให้มารดามองตามด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิดกังวล หากลูกสาวจะมีความรักหล่อนก็ไม่คิดจะถือสา ด้วยวัยของลูกนั้นการมีคนรักไม่ใช่เรื่องแปลก ออกโล่งใจด้วยซ้ำถ้าเป็นเรื่องนี้ เพราะอย่างน้อยลูกสาวก็มีเพื่อนคิด หรือคนที่จะทำให้รู้สึกมีความสุขบ้างในยามที่ต้องรับภาระหนักหน่วง แต่หล่อนกลัวว่าจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ได้เตรียมใจรับนี่สิ วิมลหลุบตาหวนค

“หมายความตรงตัว เธอกับกริช...” หญิงสาวกำมือแน่น ใบหน้าถมึงทึง “คุณเข้าใจผิด” ชายหนุ่มหันกลับมา พบว่าหญิงสาวเต็มไปด้วยความโกรธแต่เวลาเดียวกันก็กำลังจะร้องไห้ เขาก้าวตรงไปยังร่างบาง แต่หญิงสาวหมุนตัวออกจากห้องของจินณ์ด้วยสภาพที่ใครเห็นก็ต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และอาจเป็นคราวซวยของนารา เพราะวีรยาซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดยังไม่ทันได้กลับออกไปหันมามองพร้อมกับกริช ต่างคนต่างชะงัก นาราเองก็ใจหายวาบ ขบเม้มริมฝีปากตนเองแน่น ก้มหน้าหลบตาสองคู่ที่กำลังมองมา โดยเฉพาะผู้หญิงคนนั้นที่มองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า นาราไม่อาจยืนอยู่ตรงนั้นได้อีก จึงคว้ากระเป๋าถือแล้วเดินแกมวิ่งตรงไปยังห้องน้ำส่วนตัวที่มีไว้สำหรับเลขานุการโดยเฉพาะ กริชมองตามไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนหันมามองวีรยาที่ยิ้มเจื่อนกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ “เอ่อ พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่านะคะคุณกริช เอาไว้ช่วงบ่ายจะมาใหม่ เพราะตอนนี้คุณจินณ์ท่านคงไม่พร้อมจะคุยสักเท่าไร” วีรยาก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว อดใจเต้นโครมครามกับเหตุการณ์ร้อนๆ ระหว่างท่านรองประธานหนุ่มรูปหล่อกับนักศึกษาฝึกงานคนสวยไม่ได้ กร

จินณ์ที่ทำเป็นสนใจเอกสารตรงหน้ามากกว่าเลิกคิ้ว “เรื่องอะไร” กริชยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ก่อนตอบเสียงเรียบ “ก็บอสทำอะไรหนูดีล่ะครับ น้องถึงได้ออกไปสภาพนั้น” คราวนี้จินณ์วางปากกา ใบหน้าคมคายหล่อเหลาเคร่งขรึม “แล้วนายมีปัญหาอะไร” คำถามของเขาทำให้กริชหน้าตึงขึ้นไปอีก “เมื่อก่อนผมไม่เคยมีปัญหานะ แต่ตอนนี้มีนิดหน่อย” เขาเอ่ยกับเจ้านายตรงๆ เพราะคิดว่าจินณ์ทำไม่ถูกต้องกับนารา แต่คนที่นั่งหลังโต๊ะทำงานกลับมีสีหน้าเย็นชา ทว่ากริชรู้ดีว่าภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย เวลานี้กำลังร้อนรุ่มกลุ้มใจไม่น้อยสำหรับกริช จินณ์เป็นเจ้านายที่ดีที่สุด และเป็นเพียงคนเดียวที่เขายอมทำหน้าที่เลขานุการให้ จินณ์แทบไม่มีอะไรด่างพร้อย ยกเว้นเรื่องผู้หญิง ส่วนจินณ์ กริชคือลูกน้องที่ทรงคุณค่า หากเสียหมอนี่ไปสักคนเขาคงเหนื่อยรากเลือดเลยทีเดียว แต่ที่มากกว่าความเป็นเจ้านายกับลูกน้อง กริชคือลูกพี่ลูกน้องของเขาที่น้อยคนจะได้รู้ ไม่เช่นนั้นมันคงไม่กล้ามายืนตาขวางใส่เขาแบบนี้หรอก ถูกไล่ออกไปนานแล้ว “หนูดีเป็นของฉัน” พอหลุดมาด จินณ์มักเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้กับอีกฝ่า

๑๗ช่วงหลังเลิกงานนารากลับบ้านด้วยความรู้สึกเข้มแข็งขึ้น หญิงสาวบอกกับตนเองว่าหล่อนจะไม่เป็นอะไรกับคำพูดของคนอื่น และดูเหมือนวันนี้เสียงซุบซิบก็จะหายไปอย่างน่าแปลกใจ เมื่อหล่อนเงยหน้ามองไปรอบตัว คนที่เคยนินทาหล่อนต่อหน้าก็พากันหลบตาจ้าละหวั่น หญิงสาวหันกลับมาแล้วเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงง แต่แล้วก็ไหวไหล่เบาๆ เมื่อคิดว่าก็ดีแล้ว ตอนนั้นเองที่เอกก้าวเข้ามาในลิฟต์ส่วนรวม เขามองเห็นนาราทันที สายตาที่มองมาก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม จากที่ชื่นชมธรรมดาวันนี้กลับเปลี่ยนเป็นโลมเลียน่ารังเกียจ หญิงสาวไม่รู้ว่าแม้จะอยู่กันคนละบริษัท ทว่าเอกก็มีคนรู้จักที่ทำงานบริษัทเดียวกับหล่อน เขาจึงรับรู้เรื่องราวของหล่อนมาไม่น้อย เมื่อลิฟต์ตัวนั้นลงมาถึงชั้นล่างสุด หญิงสาวก็ก้าวออกไปโดยไม่คิดจะหยุดเสวนากับใครทั้งนั้น ทว่าเอกกลับตามตอแยหญิงสาว “น้องหนูดีครับ” นาราถอนหายใจพรืด หล่อนไม่ชอบผู้ชายคนนี้เลย อุตส่าห์ลงทุนโกหกว่ามีแฟนแล้ว ผู้ชายหน้าหนายังไม่ล้มเลิกตามติดหล่อนอีก “มีอะไรหรือคะ” แววตาเฉยชาและสีหน้าเรียบหยิ่งทำให้เอกแสยะยิ้ม ก่อนจะมองหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท

๑๘ดวงตาของจินณ์ยามนี้เหมือนกับดาวในคืนเดือนมืด เขามองดวงหน้าหวานของหญิงสาวด้วยความปรารถนาที่มากล้น “สัมผัสมันสิ” เขาสั่งเสียงแหบพร่า แล้วกระตุกเบาๆ เมื่อหญิงสาวขยับเข้าใกล้พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างกอบกำส่วนที่เขาภาคภูมิใจ “ขยับสิ” เขาบอกเสียงแหบเมื่อเห็นท่าทางเงอะงะทำอะไรไม่ถูก มือใหญ่ที่วางไว้บนบั้นเอวลื่นลงไปกุมมือเรียวที่กำลังกอบกำความกำยำของเขาเอาไว้แบบไม่มิด ก่อนจะสอนให้หล่อนรูดขึ้นลงอย่างชำนาญ นาราเองก็เป็นนักเรียนหัวไว หล่อนตั้งใจฟังคุณครูสอนอย่างเต็มที่ ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงหายใจหอบพร่าดังมาจากชายหนุ่ม หญิงสาวเหลือบตามองเขาแล้วเร่งจังหวะรูดถี่กระชั้น ใบหน้าคมคายแดงก่ำก่อนแหงนเงยไปด้านหลัง เสียงครางดังออกมาราวเสียงคำราม บางครั้งก็สูดปากด้วยความเสียวซ่าน นาราเห็นแบบนั้นยิ่งได้ใจ สาวมือเร่งรูดจนจินณ์เผลอปล่อยน้ำกามพุ่งพ่นใส่หน้าหญิงสาว แต่เขายั้งเอาไว้ได้ทันโดยการคุกเข่าลงกับพื้น ดันหล่อนชิดโซฟาถลกกระโปรงเนื้อนิ่มขึ้นไปกองไว้บนหน้าท้อง แล้วเกี่ยวซับในตัวจิ๋วเบี่ยงไปด้านหนึ่ง เผยนวลเนื้อสาวที่ชุ่มฉ่ำตรงหน้า จินณ์ลูบไล้อย่างทะนุถนอม มองมันอย่างชื่นชมหล