All Chapters of 5 4 3 2 1 สุขสันต์วันลา: Chapter 21 - Chapter 30

๖รสสวาทไม่อาจลืม“อืม...พี่ภัค” หญิงสาวเรียกชื่อเขา รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งร่างยามเมื่อปลายลิ้นของทั้งสองโรมรันพันตู มือเรียวเกี่ยวรัดรอบต้นคอ บดเบียดเสียดสีเรือนร่างอ่อนนุ่มไปกับร่างสูงใหญ่แข็งกระด้าง เป็นนานกว่าเขาจะยอมผละเรียวปาก ดวงตาสีเข้มเพราะฤทธิ์ราคะจ้องมองนิ่งยังดวงหน้างามแดงเรื่อ โดยเฉพาะเรียวปากอิ่มที่เป็นสีแดงจัด “พอใจหรือยัง”เขาถามเสียงกระด้าง ดวงหน้ามึนตึง ทั้งที่แววตาพราวพร่างไปด้วยความพิศวาส หญิงสาวเห็นแล้วอดยิ้มขันออกมาไม่ได้ ยิ่งทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิด เพราะตอนนี้ความต้องการกำลังรุกรานร่างกายของเขาอย่างหนักหน่วง“บิว” เขาเอ่ยเสียงต่ำลึก เตือนหล่อนให้รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่“ยังค่ะ บิวไม่พอใจเลยสักนิด นี่เรียกว่าจูบเหรอคะ ฮึ จูบอะไร ไม่เป็นสับปะรดเลย สู้พี่ตฤณก็ไม่ได้”ดวงตาคมกริบวาววับขึ้นด้วยความรู้สึกเหมือนถูกหยาม เขาขบกรามแน่น ก่อนจะผลักหล่อนออกห่างพร้อมกับหันหลังเดินหนี ไปหยุดยืนอยู่กลางห้องแล้วเค้นเสียงเข้มออกมา“ออก ไป!”ท่าทางเอาจริงทำให้บุญญาพรเกิดความรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาวูบหนึ่ง แต่แล้วหัวใจดวงน้อยก็ไหววูบ รู้สึกตัวว่าพูดเกินไปแล้ว เหมือนกับหยามเขาอย่างไรอย่าง

“บิวสวยมากรู้ไหม” เสียงของเขาไม่ดังเท่าไร แต่หญิงสาวก็ได้ยินชัดเจน หัวใจสาวเต้นระรัว ก่อนจะเย็นวาบเมื่อซับในตัวจิ๋วถูกกระตุกผ่านสะโพกอวบงามแล้วหลุดออกไปจากปลายเท้า ร่างเปลือยเปล่าทุกสัดส่วนจึงปรากฏแก่สายตาคมกล้าชายหนุ่มจ้องมองอย่างชื่นชมจริงใจ เขาสบตาที่มองมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้นนั้น ก่อนหล่อนจะหลบสายตาลงด้วยความเอียงอาย แล้วหลับตาพริ้มเมื่อเขาจูบริมฝีปากลงบนหน้าท้องแบนราบ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้สะโพกพลางบีบเคล้น ไล้ต้นขาอวบแน่น ระเรื่อยลงไปยังปลีน่องเรียวงาม เขาจูบไซ้อย่างพอใจ แล้วย้อนขึ้นไปขบกัดบั้นท้ายงอนงามด้วยอาการหยอกเย้า ก่อนจะพรมริมฝีปากบนแผ่นหลังบอบบาง เนียนละเอียดขึ้นไปจนถึงต้นคอระหง ได้ยินเสียงครางกระเส่าออกมาจากริมฝีปากสีหวาน“เปลี่ยนใจยังทันนะ” เขากระซิบชิดใบหูบอบบาง ก่อนจะขบเม้มจนคนตัวเล็กขนกายลุกเกรียว“ไม่” หญิงสาวโต้กลับด้วยกระซิบแผ่วพลางส่ายหน้า คิ้วโก่งงามขมวดมุ่น ความสยิวแล่นลามเลียทั้งเรือนกายงามเมื่อหญิงสาวยืนยันออกมาเช่นนั้น ชายหนุ่มจึงกระตุกกางเกงออกตามด้วยกางเกงใน หญิงสาวมองเห็นแล้วต้องรีบหลับตาแน่น หัวใจเต้นรัวแรง คนที่หันไปเห็นเข้าพอดีหัวเราะหึๆ ก่อนจะหายไปสักพั

ร่างบอบบางเดินดูข้าวของที่จะต้องซื้อเข้าห้องในช่วงเย็นหลังเลิกงาน หญิงสาวหยิบครีมอาบน้ำขึ้นมาดูก่อนจะเลือกใส่รถเข็นหนึ่งขวด จากนั้นเดินไปยังแผนกอาหารสด ไม่บ่อยนักที่หล่อนกับพรรษาจะทำอาหารกินเอง ส่วนใหญ่มักฝากท้องเอาไว้กับร้านที่คุ้นเคยหรือไม่ก็สั่งเอา แต่ไม่รู้ทำไม วันนี้จู่ๆ ก็นึกอยากทำอาหารกินเองขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวก้าวเข้ามาในห้องก็ต้องชะงัก เพราะกลิ่นอาหารที่ขจายฟุ้งไปทั้งห้อง กับสภาพห้องที่สะอาดสะอ้านขึ้นจนผิดหูผิดตา แม้ว่าของเดิมจะไม่ถึงกับสกปรกรกรุงรัง แต่สภาพในตอนนี้ก็ทำให้คนที่เพิ่งกลับเข้ามาถึงกับต้องมองอย่างแปลกใจพรีมกลับมาแล้วหรือไง คือคำถามที่ดังอยู่ในใจของหญิงสาว ก่อนจะเดินเข้าครัวเป็นอันดับแรก“พรีม” หญิงสาวนิ่งงันเมื่อกวาดสายตาไปรอบห้องครัวที่ว่างเปล่า แต่มีอาหารสามอย่างตั้งอยู่บนโต๊ะ จึงวางข้าวของที่ซื้อมาก่อนจะหยุดยังโต๊ะอาหาร เปิดฝาถ้วยออกดูแล้วก็ยิ้มอ่อน“พรีมกลับมาทำกับข้าวด้วยเหรอ หรือว่าจะยกเลิกการสัมมนา” หญิงสาวพูดกับตนเอง ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนอนของเพื่อน เคาะอยู่สองสามครั้งแต่ก็เงียบ จึงผลักเข้าไปข้างในแต่ก็ต้องขมวดคิ้ว สภาพห้องปิดสนิท ไม่บ่งบอกว่ามีคนอยู

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร แต่เคลื่อนใบหน้าเข้าหา แล้วจูบริมฝีปากนุ่ม หญิงสาวนั่งนิ่งอยู่หลายวินาที ก่อนจะเผยอริมฝีปากรับปลายลิ้นของเขาในที่สุด สองมือยกขึ้นกอดบ่าไหล่กว้าง พลางตวัดปลายลิ้นตอบรับการจู่โจมความคิดถึง โหยหา ทำให้คนทั้งสองต่างแลกจูบอย่างเร่าร้อนดูดดื่ม มือใหญ่สอดเข้าไปใต้เสื้อนอนตัวบาง ลูบแผ่นหลังนุ่มแล้วเลื่อนมาด้านหน้า เข้ากอบกุมเต้าอวบ ขยำเคล้นอย่างหนักหน่วงด้วยความปรารถนาอันล้นปรี่ เวลาต่อมาเสื้อผ้าของทั้งเขาและหล่อนก็หลุดออกจากร่าง ทั้งสองมีสภาพไม่ต่างกันคือเปล่าเปลือยดุจทารก หญิงสาวนั่งทับตักเขาเอาไว้ อกอิ่มชูชันบดเบียดเสียดสีไปกับอกกว้างตึงแน่น ต่างแลกจูบกันอย่างเมามัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะผ่อนร่างบอบบางอ้อนแอ้นลงนอนไปบนโซฟา แล้วทาบร่างทับ อ้าปากครอบดูดยอดทรวงสีหวาน กลืนกินราวกับหิวกระหายมานานแสนนาน มืออีกข้างลูบไล้ไปทั่วสรรพางค์กาย เรียกเสียงหวีดหวานร้องครางออกมาจากลำคอระหง“อ๊า!” ความสยิวซ่านพวยพุ่ง เมื่อเขาขยับสะโพกเสียดสีพุ่มนารีบานฉ่ำ ลำยาวครูดเสียดไปกับร่องรักที่แย้มอ้าเพราะท่อนขาข้างหนึ่งตวัดรัดเอวสอบ อีกข้างเกี่ยวพาดอยู่กับไหล่หนา เปิดเผยทุกส่วนสัด เปิดรับสัมผัสอย่า

“ปล่อยค่ะ บิวจะกลับไปนอนห้องโน้น”“นอนนี่” เขาบอกและกอดหล่อนแน่นขึ้น พลางจูบลงบนต้นคอเนียน “โกรธอะไรพี่”หญิงสาวเม้มปากที่สั่นระริก เขามันคนใจร้าย แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย จนคนมองตกใจว่าทำอะไรผิด“บิว” ก้มลงมองหญิงสาว และช่วยเช็ดน้ำตาให้แม้หล่อนจะพยายามเบือนหน้าหนี“ไม่ต้องมาสนใจหรอก บิวมันนิสัยไม่ดี ให้ท่าผู้ชายไม่พอยังชอบมั่วด้วย”“อ้าว ไปกันใหญ่แล้ว พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้นกับบิวนะ พี่พูดถึงผู้หญิงคนอื่นที่เป็นแบบนั้น”“แล้วมองบิวทำไม สายตาพี่ภัคที่มองบิวมันชัดมากเลยว่าคิดกับบิวยังไง” หญิงสาวสะอื้น เสียใจจนเจ็บปวดไปหมด ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจะต้องอ่อนไหวกับเขาได้มากมายขนาดนี้ชายหนุ่มหน้าเหวอ งงหนักไปอีก แต่แล้วเขาก็ต้องเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว แล้วจูบไหล่นุ่ม“พี่ขอโทษ ถ้าคำพูดของพี่ทำให้บิวเสียใจ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะว่าบิวเลย แล้วตั้งแต่คืนนั้นที่บ้านพี่ พี่ก็ยังไม่เคยนอนกับใครอีก จนมาวันนี้”คนที่สะอื้นไห้รู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เสียงสะอื้นก็ซาลงอย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนจะช้อนตามองเขาด้วยความรู้สึกครึ่งเชื่อครึ่งไม่เชื่อ จนพบกับใบหน้าคมเข้มที่แต้มยิ้มอบอุ่น หญิงสาวจึงพลิ