“กลับไหมเอเดนเมาแล้ว” มาเบลชวนเขากลับ
“ไปสิ เลโอมึงจะกลับยังไง” “ไม่ต้องห่วงกูเดี๋ยวเรียกคนขับรถ” “โอเคงั้นกูไปนะ” “เอเดนนั่งดีๆ จะมาซบทำไมเบลขับรถ ตัวหนักมากเลยนั่งดีๆ” “ครับนั่งดีๆ” เขาดึงมือเธอไปจับ จุ๊บมือมาเบลไม่หนึ่งที “น่ารักจังนะเอเดน” ฉันหันมายิ้มให้เขา “รักเบลนะครับ” เขาจุ๊บมือเธออีก มาเบลหักพวงมาลัยเข้าข้างทางหาที่จอด เอเดนมองเธอแปลกใจ เธอปีนมานั่งบนตักเขา “ที่รักเมาแล้วทำไมน่ารักจังเลยคะ” “แล้วรักไหมครับ” “รักสิคะ” ฉันโน้มตัวไปจูบเขา เอเดนยิ้มลูบผมเธอ “ใกล้ถึงคอนโดแล้วทำไมใจร้อนจัง ตรงนี้เลยจริงเหรอ” “อะไรเอเดนจะบ้าเหรอ” เอเดนทำหน้างง “ไม่ใช่เหรอก็ขึ้นมานั่งคร่อมซะขนาดนี้” “ไม่ใช่สักหน่อย เบลแค่อยากกอดเฉยๆ” เอเดนหัวเราะ “แต่สักหน่อยก็ดีนะ มาสิจูบต่อ” “จะบ้าเหรอเอเดน เดี๋ยวใครเห็นเข้า” “ในรถปกติจะตายเบลต้องลอง” “ห๊ะ ปกติเหรอ นี่เอเดนทำบ่อยเหรอ” เวรเอเดนอยากจะกัดลิ้นตัวเอง เขาคิดในใจ มาเบลทำท่าจะลุกจากตักเขา “เบลๆ ไม่ใช่แบบนั้น คือหมายถึงทั่วๆ ไป ใครๆ ก็ทำกัน” “แล้วตัวเองไม่เคย” เอเดนเงียบ “ปล่อยเบลจะไปขับรถ” “เบลๆ ใจเย็นสิ ก็เคยมีบ้าง” “ในรถคันนี้เหรอ” ฉันถามเขาลงเสียงหนักๆ แล้วก็ย้ายตัวเองไปนั่งประจำคนขับ ฉันเปิดดูช่องที่เก็บของตรงนั้นตรงนี้ในรถเขาทันที เวรแล้วเอเดนคิดในใจ เจอถุงยางเพียบ “ก็เคยมีบ้างอะไรเอเดน ถุงยางเพียบเลย” “ไม่ใช่แบบนั้นเบล อันนี้เพิ่งซื้อ ยังไม่ได้เอาไปเก็บ ยังอยู่ในถุงอยู่เลยเห็นไหม ก็เพิ่งบอกเบลไปว่าถุงหมดที่บอกว่าขี้เกียจไปหยิบที่รถไง อันนี้แหละนี่เพิ่งซื้อไง” เขาแทบจะสร่างเมารีบอธิบายให้มาเบลเข้าใจ “แล้วคนบ้าอะไรซื้อถุงยางเยอะแยะ ขนาดนี้” “ก็ใช่เยอะไง เฮ้ย!ไม่ใช่ เวรจริง” เอเดนพูดผิดพูดถูก “คือไซซ์มันหายากเบลก็รู้” มาเบลแก้มแดง “แล้วต้องเป็นแบรนด์นี้เท่านั้นด้วย มีก็ต้องซื้อตุนไว้ก่อน” “แล้วทำไมต้องแบรนด์นี้” “ก็ชอบกลิ่นแล้วก็ใช้ดี ก็เลยให้พี่เภสัชที่รู้จักกันเขาสั่งให้ แล้วของมันต้องใช้ก็สั่งเยอะไปเลยก็ปกติ” มาเบลทุบเขาไปหนึ่งที “เอเดนจะซื้อเยอะไว้ใช้กับใคร เดี๋ยวเบลก็ไม่อยู่แล้ว” “ก็อีกหนึ่งเดือนไง ใช้หมดเบลไม่ต้องห่วง” เขาบอกแถมยิ้มส่งสายตาแพรวพราว “ทะลึ่งได้ตลอดเวลาคนอะไร” “ไปออกรถเถอะ จะรีบไปใช้ถุงยาง” “คนบ้า” มาเบลออกรถขับมาเรื่อยๆ “เอเดน ” “ครับที่รัก” “จะเรียนโทที่ไหนเขาเปิดรับสมัครรึยัง” “ใกล้เปิดแล้ว ที่ศิลปากร” มาเบลพยักหน้า “เป็นห่วงรึเปล่า” “เรื่องเรียนไม่ห่วงหรอก ห่วงเรื่องกินเหล้านี่แหละ” “จะกินน้อยลง ว่างก็จะไปหาเบลทันทีโอเคไหม” @คอนโดเอเดน “เอเดนเบลจะไปอาบน้ำที่ห้องเบล” “ได้ไง อาบนี่แหละนอนนี่ก็บอกเก็บของย้ายมานี่ ก็ไม่ฟัง” “ขี้เกียจเก็บ” “งั้นรอก่อนเอเดนไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวไปนอนห้องเบลนะครับ” “จะรอทำไมอาบน้ำแล้วก็เดินขึ้นไปเองสิ” “นี่แฟนเธอเมาเดินไม่ไหว รอนี่แหละจะไปอาบน้ำ” ว่าจบก็รีบเดินไม่มั่นคงนักเข้าห้องน้ำไป “อ้าว! เซทำไมเอเดน เดินดีๆ สิ กินเก่งนักไวน์น่ะ” เอเดนออกมาจากห้องน้ำเปลือยท่อนอก sixpack เขาเป็นลอนสวย มาเบลมองเขาเพลินคนอะไรหล่อเกินไปแล้ว “มาเบลสายตามเราน่ะ” เอเดนพูดยิ้มๆ “อะไรมองไม่ได้รึไง” “เดี๋ยวให้มองใกล้ๆ ครับ เสื้อเอเดนละที่รัก” “หยิบให้ค่ะ” ฉันเดินไปหยิบชุดให้เขา แล้วก็รอคุณชายสวมชุดให้เรียบร้อย “เสร็จรึยัง” “ไปครับ” เอเดนเดินไปหยิบถุงยางที่เขาไม่ลืมหยิบมาจากรถเขา มาเบลมองเขา “ก็ต้องใช้ให้หมด” เอเดนบอกยิ้มๆ “หายเมาแล้วเหรอ” “อาบน้ำแล้วสร่างเมาแล้ว ทำไหวน่าไม่ต้องห่วง กี่กล่องดีเอาไปเผื่อๆ เนอะ” เพี้ยะ! “โอ๊ย! เจ็บตีทำไม” “เงียบเลยนะ อยากนอนคนเดียวใช่ไหม” “ไม่ครับ ไปสิรีบๆ ดึกแล้วครับ” เอเดนจับมือเล็กพาเธอให้รีบเดิน มาเบลเปิดประตูเข้ามาในห้องตัวเอง “เบลแล้วห้องนี่ทำไงให้เช่ารึยังไงต่อ” “ก็คงให้เช่า เอเดนเบลไปอาบน้ำก่อนนะ” “โอเค” เขานอนรออยู่บนเตียงเธอ “เบลรีบอาบหน่อยนะ” มาเบลมองค้อนใส่เขา ฉันอาบน้ำเสร็จออกมา คุณชายเดนหลับปุ๋ยไปแล้ว มาเบลหัวเราะส่ายหัว ถุงยางวางอยู่ที่โต๊ะหัวเตียงห้ากล่อง ฉันรีบทาครีมแต่งตัวแล้วลงไปนอนใกล้ๆ เขา เช้าวันต่อมา “เอเดน” “อืม!” “เบลจะออกไปทำธุระกลับหม่าม้าหน่อย” “อืม!” “บอกแล้วนะ เบลไปนะคะที่รัก” เอเดนตื่นมา “เบล เบล อยู่ไหนน่ะเบล” เขาลงจากเตียงเดินออกไปดูมาเบล เธอไม่อยู่ เขารีบหยิบโทรศัพท์โทรหาเธอ ครื่นน ครื่นน มาเบลรับสาย “เบลไปไหนไม่บอกอีกแล้วนะ” “เอเดนเมื่อเช้าเบลบอกแล้วนะ” “ตอนไหน” “ก็ก่อนจะออกมาเบลบอกแล้ว” “แล้วเบลไปไหนอีก” “ก็ออกมาทำธุระกลับหม่าม้าหลายอย่างเลยวันนี้ คือที่พูด อืมๆ เมื่อเช้าคือไม่รู้เรื่องเลยใช่ไหม” “ก็หลับอยู่ แล้วจะกลับกี่โมง” “เย็นๆโน้นแหละ” “ไปนานจังวะเบลคิดถึง” “เสร็จธุระแล้วเบลโทรหาโอเคไหม เบลวางสายแล้วนะ” “อะไรวะเมื่อคืนก็เผลอหลับวันนี้ก็ไม่อยู่อีก” เอเดนบ่นกับตัวเอง ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขา วิคเตอร์ “ว่าไงวิคเตอร์” “มึงว่างไหมเอเดน” “อืม ว่าง” “เดี๋ยวกูเข้าไปหาจะไปออกกำลังกายด้วย” “อืม มาสิเลโอล่ะ” “เดี๋ยวกูโทรชวนมันเอง” สักพัก เลโอกับวิคเตอร์มาถึงสามหนุ่มเข้ายิม ออกกำลังกายกัน “เมามากเลยเมื่อคืน” เอเดนบ่น “กูก็เหมือนกันเพิ่งตื่นตอนวิคเตอร์โทรไป แล้วเบลไม่อยู่เหรอเอเดน” “เบลไปทำธุระกับหม่าม้าตั้งแต่เช้า” วิคเตอร์พยักหน้า “พี่เจเจไปไหนวะ มึงไม่ได้ชวนเหรอวิคเตอร์” “ชวนบอกว่าลุกไม่ไหวมึนหัว” เอเดนพยักหน้า สามหนุ่มออกกำลังกายกันไปสักพัก “กูไม่ไหวแล้วว่ะ” เลโอบอกเพื่อนๆ “หมดแรง” “เออกูก็หมด” เอเดนเดินมานั่งพัก วิคเตอร์ตามมานั่งด้วย นั่งคุยกันต่อ “เลโอมึงคบใครอยู่รึเปล่าวะ” เอเดนถามเพื่อน “อืม คบกันมาสักพักแล้ว” “ไม่คิดจะพามาแนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอ” “เดี๋ยวพวกมึงก็ได้เจอ” “ไปเจอกันที่ไหนวะ” วิคเตอร์ถาม “รู้จักกันนานแล้วบ้านใกล้ๆ กัน” วิคเตอร์พยักหน้า “บทมันจะใช่มันก็ใช่ขึ้นมา” เลโอพูดยิ้มๆ เอเดนยิ้มด้วย “จริงบทมันจะใช่ขึ้นมาเหมือนกูเลย” “แล้วมึงเอเดนเบลไปอเมริกาตั้งสองปีอยู่ได้แน่นะมึง” เลโอถามเป็นห่วง “ก็ต้องได้ โรงแรมกูกับพี่เจตั้งใจกันมากถอยไม่ได้เหมือนกัน มึงสองคนช่วยได้กูเข้าใจและขอบใจมาก แต่กูก็อยากเต็มที่กับเรื่องนี้เหมือนกัน” “อืม กูเข้าใจ” วิคเตอร์ตบไหล่เอเดน “สองปีเบลก็กลับมาบ้าง กูก็ไปหาบ้างไม่น่ามีปัญหาอะไรหรอก” เลโอกับวิคเตอร์พยักหน้า “เบลเป็นผู้ใหญ่พอ ไม่น่าห่วงหรอก” วิคเตอร์ออกความเห็น “เราไปหาอะไรกินกันไหม” เอเดนชวน “ไปสิ” สามคนมานั่งหาอะไรทานกันที่ร้านแถวคอนโดเอเดน ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เอเดน มาเบล เขากดรับสาย “เอเดนอีกชั่วโมงเบลถึงจะกลับ เอเดนทานอะไรรึยัง” “กำลังกินอยู่ ตอนนี้อยู่กับเลโอกับวิคเตอร์” “โอเคงั้นเบลถึงคอนโดแล้วทักหาอีกทีนะ” “ได้ครับ” เลโอยิ้ม “น่ารักกันจังนะ” “เงียบไปเลยเลโอ” “มาเบลเท่านั้นที่เอาเอเดนอยู่เฌอรีนได้กล่าวไว้”วิคเตอร์พูดขึ้นมา เอเดนหัวเราะ “ก็จริงนะตั้งแต่ไหนแต่ไรกูยอมอยู่คนเดียว ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน” “ดีแล้วที่มึงตัดสินใจคบกัน ถ้าเบลไปเรียนต่อ อาจจะเจอใคร ถ้าไม่คบกันตอนนี้ ถ้าเบลเปลี่ยนไปมึงนั่นแหละจะเสียใจ” เลโอพูด “อืมใช่” เอเดนพยักหน้า “ทำตัวดีๆ หน่อยนะเอเดนเฌอรีนจับตาดูอยู่” วิคเตอร์พูดยิ้มๆ “เออ! ไอ้เวร”เล่าย้อนเหตุการณ์ ต้นกำเนิดมาโก้งานแต่งงานเอเดน กับ มาเบล เอเดนยืนคู่มาเบล ต้อนรับแขกที่เข้ามาในงาน เจ้าบ่าวกับเจ้าสวยดูเหมาะสมกันมาก “ที่รักสวยจัง” “เอเดนชมเบลรอบที่ร้อยแล้วมั้งค่ะพอแล้วค่ะ”“ก็ภรรยาเอเดนสวย” “พอแล้วค่ะ” มาเบลยิ้มให้เขา “สามีเบลก็หล่อมากค่ะ”“เบลเหนื่อยไหมไปนั่งหน่อยไหม” เขาเป็นห่วงภรรยาเพราะเธอยืนนานแล้ว ถึงมาเบลจะไม่มีอาการแพ้ท้องอะไรเลย แต่เธอก็จะมีอาการเหนื่อยเพลียง่ายกว่าเมื่อก่อน “เบลไม่เป็นอะไรหรอกเอเดนไม่ต้องเป็นห่วง สบายมากค่ะ”“กินอะไรหน่อยไหมจะให้เฌอเอามาให้”“ดื่มน้ำส้มก็พอค่ะ”เอเดนกวักมือเรียกเฌอรีน วานน้องให้ช่วยไปหยิบน้ำส้มมาให้มาเบล มาเบลรับมาดื่ม “ขอบใจมากน้องเฌอ สดชื่นมากเลยจ้ะ”“หน้าพี่ดูเป็นไงบ้างน้องเฌอ”“สวยเหมือนเดิมค่ะพี่เบล”เฌอรีนยิ้มหวานให้มาเบล เธอปลื้มใจมากๆ ที่พี่เอเดนลงเอยกับพี่เบล ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมากจริงๆงานแต่งของทั้งคู่ดำเนินมาถึงช่วงอาฟเตอร์ปาร์ตี้ เอเดนเจ้าบ่าวเริ่มตึงๆ แล้วเพราะโดนไวน์ไปหลายแก้ว “เอเดนเมารึเปล่า” เจ้าสาวเดินมาถามอย่างไม่อยากให้เจ้าบ่าวของเธอต้องเมาแอร๋เข้าห้องหอ “ไม่เมาครับที่รัก”“พอแล้วนะเอเดน ห้ามเ
หนึ่งปีต่อมา“มาเบลมานั่งตรงนี้สิ”“ที่รักมีอะไร”“เปล่าหรอก”“เอเดนเป็นอะไรรึเปล่า” มาเบลมานั่งใกล้ๆ สามีจับแขนเขา “ทำไมดูเหงาๆ มากเลยล่ะเอเดน”“ความรู้สึกตอนนี้เหมือนตอนที่เบลกำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอกเลย” มาเบลกอดเอเดน “เบลก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน” “มาโก้จะไปเรียนต่อ พายุกับสายฟ้าก็อยู่เมืองนอก แต่ละบ้านเหงากันหมด ปีหน้ามิกกี้กับมินนี่ไปอีก พวกเราจะอยู่ยังไง” เอเดนพูดเสียงเบา“มิกกี้กับมินนี่ไป พี่พายุกับพี่สายฟ้าก็กลับมาพอดีค่ะ พี่ไทเกอร์ก็อยู่ ไม่เหงามากหรอกค่ะ” ฉันที่ต้องมานั่งปลอบใจกันสองคน“น้องเกล บอกเบลว่า ลุงเจจะจัดงานเลี้ยงให้มาโก้นะ ก่อนไปนอก”“พี่เจเจตามใจหลานทุกคนเลย ยิ่งเจ้ามิกกี้มินนี่นี้สุดๆ”“คนไม่มีลูกสาวอะนะ เอเดนก็ด้วยเหอะเรื่องตามใจหลาน”เอเดนยิ้ม “….”“โอ๊ะ!” มาโก้เดินเข้ามา “อะไรกันครับเนี่ย ผมมาขัดจังหวะรึเปล่าครับ กำลังจะมีน้องให้ผมกันรึเปล่าครับ”“แหม! ลูกคนนนี้ ทำไมมีมิกกี้กับมินนี่ยังปวดหัวไม่พอเหรอมาโก้ พูดมาได้จะมีน้อง” เอเดนอมยิ้มพูดกับลูกชาย“พูดถึงสองแฝดเครียดเลยครับ ยิ่งบอกว่าจะตามไปเรียนต่อด้วยอีก โอ๊ย! ปวดหัว”“เออน่า น้องโตแล้วดูแลตัวเองได้แล้
“มาโก้ขอโบกสักที ดีไหมเนี่ย” ไทเกอร์จอดรถแล้วเดินเข้ามาหาสามหนุ่ม มาโก้รีบยกมือไหว้ “พี่ไทเกอร์ ขอโทษจริงๆ ครับพี่ สงสารผมเถอะครับ ไว้ชีวิตผมด้วยเถอะพี่”สายฟ้ากับพายุหัวเราะ“นี่รถนายเหรอ?” ไทเกอร์หันไปมองรถของมาโก้ “ครับพี่ ผมอยากเท่เหมือนพี่ก็เลยเก็บเงินซื้อด้วยตัวเองเลยนะครับ” มาโก้พูดยิ้มให้ไทเกอร์ เขาไม่พูดเพราะอยากเอาตัวรอดแต่เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ไทเกอร์ยิ้ม “เออ! สายดี”“แล้วเอ็งสองคนยังไงอยากได้ขึ้นมาเลยสิ” พี่ไทเกอร์หันมาถามพายุกับสายฟ้ายิ้มๆ“ไม่เหลือครับพี่ ต้องโดนแล้วล่ะครับ”“….”“คนละคันเลยไหมล่ะ ได้ออกไปร่อนกัน” “จัดไปสิครับพี่รออะไร”“แต่วันนี้ผมออกก่อนนะครับ”“ไปไหนวะมาโก้”“มีรถเท่ขนาดนี้ก็ต้องไปรับสาวสิครับ หาคนซ้อนท้ายหน่อย จะขับเร็วๆ แล้วเบรกแรงๆ”“ไอ้นี่สักทีเถอะ”มาโก้กระโดดหลบพี่ไทเกอร์ รีบไปคร่อมมอเตอร์ไซค์ “มาโก้ แล้วอย่าลืมจัดการเรื่องรถให้พี่สองคนด้วย” สายฟ้าสั่งกำชับน้อง “ได้ครับไม่ลืม ไปนะ”“เออ ไอ้บ้าขับดีๆ ละ” ไทเกอร์อดไม่ได้ที่จะสั่งกำชับเรื่อวความปลอดภัย“ครับ”“แล้วพี่ล่ะ ไม่ไปรับใครบ้างเหรอพี่ไทเกอร์” พายุแซวพี่ชาย“ไม่เอาเหนื่อย” “เอาดี
“แก่อะไรกันละเลโอ วันก่อนฉันยังเห็นแกควงสาวอยู่ เลย”“มึงก็ตาดีจังนะเอเดน”“….”“ยังไงเลโอช่วงนี้ไม่โสดแล้วเหรอวะ”“เออน่า ฉันก็โสดบ้างไม่โสดบ้างไงเจเจ”“ป๊ะป๋าครับ ยังใช่คนที่ผมเจอคราวก่อนรึเปล่าครับ”“ห๊ะ! ไทเกอร์ป๊ะป๋าเรามีหลายคนด้วยเหรอ” เจเจถามหลานยิ้มๆ “ไทเกอร์... ลูกก็พูดไป ป๊าจะมีหลายคนได้ยังไงแก่แล้วใครจะมาชอบนักหนา”“อืม เอาดีๆ เลโอ” เจเจแซวเขา“ชีวิตดีจังวะเลโอ” เอเดนจับไหล่เพื่อนโยกเบาๆ “อิจฉาเลยว่ะ”“อิจฉามากไหมเอเดน” “อุ๊ย!” เอเดนหันมาทางมาเบล “พูดเล่นครับม๊า แค่พูดแกล้งเลโอมัน ใครจะไปอิจฉามันจริงๆ กันละ ใช่ไหมพี่เจ วิคเตอร์”“พี่ไม่รู้ด้วยว่ะ พี่ไม่อิจฉา” เจเจรีบพูด“ฉันก็ไม่รู้ด้วยโว้ย!” วิคเตอรืพูดยิ้ม “เวรจริงแต่ละคนไม่มีช่วยกันเลย มาโก้เข้าบ้านลูก ไปนอนกันดีกว่าเนอะ บรรยากาศเริ่มอึมครึมแล้วไปลูกไป”“ครับป๊า”“ตัวดีทั้งคู่เลยนะ รถก็ขยันซื้อ จะไม่มีที่จอดอยู่แล้ว เดี๋ยวจะแอบขายให้หมดเลย” มาเบลบ่นสามีกับลูกชาย“มาเป็นชุด เห็นไหมเลโอนายไม่น่าเริ่มเลย” เอเดนหันมาบ่นเพื่อนเลโอยักคิ้วให้เอเดน“ที่รักใจเย็นๆ เนอะ” เอเดนจับไหล่มาเบลลูบเบาๆ “ไปนอนเถอะดึกมากแล้ว รถมีไว้ก็
“มินนี่เราล่ะ ชอบใครรึยัง” สายฟ้าถามน้องเล่นไปเรื่อย“หนูชอบเฮียภีมค่ะ”“เฮ้ย! พูดจริงเหรอมินนี่” สายฟ้า และพี่ๆ ทุกคนหันมามองมินนี่พร้อมกัน “ทำไมคะ ก็พี่ถามเองนะ”“เดี๋ยวนะ แต่เฮียภีมเขามีแฟนแล้วนะมินนี่” สายฟ้าพูด“ก็แค่ชอบไงคะ ก็พี่ถามว่าหนูชอบใคร ตอนนี้ก็มีแค่เฮียภีม ถ้าเฮียภีมโสดเมื่อไหร่หนูค่อยไปจีบก็ได้”“ห๊ะ! แต่ละคนปวดหัวมากเลย” มาโก้บ่นพี่ๆ พากัน สายหัว ขำก็ขำเป็นห่วงก็เป็นห่วง “พี่วิคเตอร์คะ เด็กๆ ไปไหนกัน” “ไปบ้านพี่น่ะเฌอ พี่เขาอยู่ที่นั่นกัน ไทเกอร์เขาจัดปาร์ตี้ เลยตามน้องไปนั่งด้วย” เลโอนั่งอยู่กับวิคเตอร์หันไปบอกเฌอรีน“พี่ๆ เขาดื่มกัน แล้วมิกกี้กับมินนี่ไปนั่งทำไมคะ ไปกวนพี่เขารึเปล่า” “ไทเกอร์โทรตาม น่าจะไปนั่งคุยเล่นแหละเฌอ สองคนไม่กล้าดื่มหรอก กลัวลุงเจดุ” เลโอพูดยิ้มให้เจเจ“พี่เจกับพี่เดนมาพอดี”“พี่เอเดนบ้านพี่เลโอเขามีปาร์ตี้กัน” “อืม ได้ยินเสียงแล้ว เสียงมิกกี้กับมินนี่วุ่นวายมาก พวกนั้นเหงาแหละ ตามน้องไปแกล้งรึเปล่า”“ดูๆ แล้วไม่รู้ใครแกล้งใคร” เจเจพูดหันไปยิ้มกับเฌอรีน “มิกกี้กับมินนี่แสบได้ใครนะ” “พี่เจอย่ามามองเฌอ” “อะไรพี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย” เจ
หลายปีผ่านไปไวเหมือนโกหก@โรงเรียนอินเตอร์ชื่อดังแห่งหนึ่ง“มึงกล้าจีบน้องกูเหรอวะ” “เปล่าครับพี่มาโก้ ผมไม่ได้จีบนะครับ”“อย่าให้รู้ว่ามายุ่งกับน้องกูอีก” “ไม่กล้าแล้วครับ ผมขอโทษครับพี่”“ไปให้พ้นหน้ากูไป”“มาโก้ มาโก้” “ตะโกนทำไมมิกกี้”“แล้วเรียกพี่ให้มันดีๆ หน่อย เรียกแค่ชื่อมันลามปามไปนะ” “เกิดก่อนแค่ปีเดียวอย่ามาทำเป็นเรื่องเยอะน่า” มิกกี้ที่แสบอยู่แล้ว เถียงทุกคำไม่เคยยอม“ก็เป็นพี่ไหมล่ะ ยังไงเธอก็ต้องเรียกว่าพี่ เข้าใจรึยัง”“พี่มาโก้ พอใจไหมคะ”“ดีมาก แล้วมินนี่ไปไหน” “อืม ไปเข้าห้องน้ำ ค่ะเรารออยู่นี่แหละเดี๋ยวตามมา”“มานั่นละ มินนี่เดินเร็วหน่อย” มิกกี้กวักมือเรียกน้อง “เป็นอะไรมินนี่คิ้วขมวดเชียว” “ก็รุ่นพี่ที่มาคุยด้วยอยู่ๆ ก็บล็อกLineหายไปเลย งงมาก”“เรามีแฟนเหรอมินนี่” มาโก้แกล้งถามทำเป็นไม่รู้เรื่อง “เปล่าคะ เขามาคุยด้วยเฉยๆ แต่ช่างเหอะ หนูก็ไม่ได้สนใจอะไร ไปเหอะกลับบ้าน” มาโก้แอบยิ้ม @บ้านเอเดน“พี่มาโก้ พาไปเที่ยวหน่อยสิ” สองแฝดตามมาวอแวเขาที่บ้าน “ไม่เอาขี้เกียจดูแล” “พาไปหน่อยนะ”“ไปบอกพี่สายฟ้ากับพี่พายุสิ”“พี่ได้ยินนะ” พายุกับสายฟ้าเดินเข้ามาพอดี “