“อาหลี ผมเคยบอกคุณแล้วว่า ผมไม่มีทางแต่งงานกับคุณ ถ้าวันไหนคุณอยากจากไป ผมจะให้เงินก้อนหนึ่งกับคุณ แต่ผมไม่อาจให้คำสัญญาอะไรกับคุณได้”ต่อให้ไม่มีสืออวี๋ เขาก็ไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงที่จบแค่ปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชั้นสอง ที่ทำได้แค่เป็นเลขาที่บริษัทของเขาเท่านั้นหรอกเขาชอบเสินหลี แต่ก็แค่ชอบเท่านั้นขอแค่เธอยอมอยู่ข้างกายเขาอย่างเชื่อฟัง เขาก็จะสามารถมอบเงื่อนไขทางวัตถุที่เธอพยายามทั้งชีวิตก็ไม่มีวันไขว่คว้าได้ให้กับเธอแต่เธออยากได้มมากกว่านี้ ก็เพ้อฝันไปเถอะส่วนสืออวี๋ เหลียงหยวนโจวเองก็บอกไม่ถูกว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไงกับเธอก่อนเลิกกัน เขารู้สึกเบื่อหน่ายเธอ อยากหลุดพ้นจากเธอแต่พอเธอจากไปจริงๆ เขากลับรู้สึกว่างเปล่าในใจ อธิบายไม่ได้ว่ามันรู้สึกยังไงเสินหลีน้ำตาคลอเบ้า มองเขาอย่างน่าสงสาร ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้า“ฉันเข้าใจแล้ว……เป็นฉันที่โลภเกินไป……”สายตาเหลียงหยวนโจวสั่นไหว ดึงเธอเข้ามากอด ถอนหายใจเบาๆเธอก้มหน้ามองจี้นำโชคที่ห้อยอยู่บนกระเป๋าตัวเองนั่นเป็นของที่เธอเคยขอให้เหลียงหยวนโจวไปขอมา ตอนเขาไปทำงานต่างจังหวัดเธอจำได้ว่าตอนนั้นเป็นฤดูร้อน ต้องปีนขึ้
Read more
LOGIN
