All Chapters of สองพ่อลูกเลือกยัยคนบอบบาง งั้นฉันก็ขอหย่า: Chapter 21 - Chapter 30

อวี้เหยียนสับสน “หาอะไรทำบ้างเหรอ?”“ใช่ จู่ ๆ ก็ว่าง เลยไม่ค่อยชิน” เซี่ยซิงพูดอย่างเย้ยหยันตัวเอง “ฉันต้องหาอะไรทำบ้าง และยังต้องการเงินด้วย”เธอชะงักเล็กน้อย แล้วพูดอีกครั้ง “บัตรของฉัน กู้หวยจิ่นอายัดไปแล้ว ถึงฉันจะยังมีเงินเก็บอยู่ส่วนหนึ่ง แต่รุ่นพี่อยากตั้งสตูดิโอ เลยมีส่วนที่ต้องใช้เงินเยอะ”“กู้หวยจิ่นไอ้สารเลวนั่น ถึงขนาดอายัดบัตรของเธอเลยเหรอ!” อวี้เหยียนอดไม่ได้ที่จะด่า “หลายปีมานี้ เธอทุ่มเทเพื่อครอบครัวนี้มากขนาดนี้ แม้แต่ช่อดอกไม้ เขาก็ไม่เคยซื้อให้เธอเลย จุดดอกไม้ไฟให้หลินซู่ซู่ครั้งเดียว ยังใช้เงินมากกว่าที่เคยใช้กับเธออีก!”เซี่ยซิงพูด “ฉันดูแลลูกของคนอื่น ยังได้เงิน แต่ดูแลพวกเขา จุดจบกลับเป็นการถูกอายัดบัตร”อวี้เหยียนยังไม่ได้แต่งงาน เมื่อเห็นเซี่ยซิงใช้ชีวิตแบบนี้หลังแต่งงาน ก็เริ่มกลัวการแต่งงานขึ้นมาแล้วเซี่ยซิงแต่งกับตระกูลที่ร่ำรวยไม่ต้องกังวลเรื่องกินอยู่ถ้าเธอแต่งกับคนธรรมดา ก็คงต้องทั้งหาเงิน ทั้งทำงานบ้าน และเลี้ยงลูกด้วยไม่ใช่เหรอ?สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ ยังต้องโดนสองพ่อลูกบ่นอีก?ในขณะที่กำลังเหม่อลอย เสียงของเซี่ยซิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง“ผู้หญ

น้ำตาไหลลงมาจากหางตาของเธออย่างรวดเร็ว ราวกับหญิงสาวที่กำลังร้องไห้อย่างงดงาม และดูน่าสงสารเป็นอย่างมากสีหน้าของกู้หวยจิ่นเยือกเย็น สายตาเย็นเฉียบราวกับคมดาบ พุ่งตรงไปที่เซี่ยซิงหลินซู่ซู่จับแขนของกู้หวยจิ่นไว้ “อาจิ่น ไม่ใช่ความผิดของคุณเซี่ยหรอก...นายอย่าตำหนิเธอเลยนะ ฉันยืนไม่ดีเอง...”กู้จื่อถิงเห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปอย่างร้อนรน“น้าซู่ซู่ น้าไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”หลินซู่ซู่เผยรอยยิ้มฝืนออกมาครั้งหนึ่ง “น้าไม่เป็นไร...”คำพูดยังไม่ทันจบ หลินซู่ซู่ก็หมดสติไปทันทีกู้หวยจิ่นไม่สนใจเซี่ยซิง อุ้มหลินซู่ซู่ สาวเท้ายาวเดินไปยังที่จอดรถกู้จื่อถิงก็เดินตามไปไม่ห่าง ทั้งสองคนไม่ได้มองเซี่ยซิงสักสายตาเซี่ยซิงมองแผ่นหลังของกู้หวยจิ่นและกู้จื่อถิง หัวใจราวกับจมดิ่งลงไปกลางน้ำเย็นเฉียบในธารน้ำแข็งเซี่ยซิงหลับตาลง หายใจเข้าลึก ๆ หลายครั้ง แล้วจึงก้าวขาที่สั่นเทา ค่อย ๆ เดินจากไป......เซี่ยซิงคิดว่าเสิ่นเย่หมิงให้เงินเธอมากขนาดนั้น เป็นไปได้สูงที่เสิ่นซีจะเป็นเด็กที่ดูแลยากแต่หลังจากอยู่ด้วยกันมาหนึ่งวัน เซี่ยซิงก็พบว่า เสิ่นซีดูแลง่ายอย่างคาดไม่ถึงไม่เลือกกินสักนิด ทำอะ

“ฆาตกรสมควรได้รับโทษประหารถึงจะถูก!”อารมณ์ของเด็กสาวเหล่านี้รุนแรงมาก สายตาโหดเหี้ยม สีหน้าบิดเบี้ยว แทบอยากจะฉีกเซี่ยซิงเป็นชิ้น ๆ!ถ้าคนไม่รู้คงคิดว่าเซี่ยซิงเป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อของพวกเธอเมื่อเห็นสีหน้าของคนเหล่านี้ เซี่ยซิงก็เดาได้ว่า เด็กสาวเหล่านี้คงเป็นแฟนคลับของหลินซู่ซู่เธอไม่ค่อยเล่นอินเทอร์เน็ต ก่อนหน้านี้จึงไม่รู้ว่าหลินซู่ซู่มีกลุ่มผู้สนับสนุนที่ซื่อสัตย์บนโลกออนไลน์กลุ่มหนึ่งเมื่อวานหลังจากทำความเข้าใจ เซี่ยซิงจึงเพิ่งรู้ว่าแฟนคลับของหลินซู่ซู่ มีสิบกว่าล้านคนแล้วรูปลักษณ์ที่บอบบางงดงามของเธอ รวมถึงความสามารถในการเล่นไวโอลิน นอกจากนี้แม้จะป่วยเป็นโรคร้ายแรง ก็ยังใช้ชีวิตอย่างกระตือรือร้น ทำให้เธอดึงดูดแฟนคลับกลุ่มใหญ่ได้ช่วงสั้น ๆ ครึ่งปี ชื่อเสียงของหลินซู่ซู่ ก็เทียบเท่ากับดาราระดับสองในวงการบันเทิงเลยด้วยซ้ำหลินซู่ซู่เป็นคนธรรมดา แต่มีชื่อเสียงได้ขนาดนี้ ย่อมมีคนบงการอยู่เบื้องหลังและคนคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นกู้หวยจิ่นนั่นเองหลินซู่ซู่เซ็นสัญญากับบริษัทสื่อแห่งหนึ่งในเครือกู้กรุ๊ปกู้หวยจิ่นไม่ได้ไปชี้แจงข่าวลือระหว่างเขากับหลินซู่ซู่ โดยให้เหตุผ

เจ้าหน้าที่ตำรวจหนุ่มพยักหน้าเจ้าหน้าที่สอบสวนเห็นแบบนั้น ก็มองไปที่เซี่ยซิง“คุณเซี่ย มีพยานที่เห็นเหตุการณ์คนใหม่ปรากฏตัวขึ้น เรื่องนี้ต้องมีการสอบสวนขั้นต่อไป ขอโทษด้วย ตอนนี้คุณยังไม่สามารถออกจากที่นี่ได้ชั่วคราวครับ”พยานที่เห็นเหตุการณ์เหรอ?ถ้ามีพยานที่เห็นเหตุการณ์จริง ๆ เรื่องนี้ก็คงไม่บานปลายมาถึงตอนนี้หรอกแต่ในช่วงเวลาแบบนี้ จู่ ๆ ก็มีพยานที่เห็นเหตุการณ์คนหนึ่งโผล่มา...เซี่ยซิงรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในห้องน้ำแข็ง เย็นยะเยือกไปทั้งร่างคนคนนั้นอาจจะรู้สถานการณ์ของเธอในตอนนี้ จึงจงใจส่งคนคนหนึ่งมาเพื่อชี้ตัวเธอ ในจังหวะนี้ เพราะคิดจะทำให้เธอตายให้ได้จิตใจโหดเหี้ยม จนทำให้คนสั่นโดยที่ไม่หนาว!เจ้าหน้าที่สอบสวนมองเซี่ยซิง ท่าทีสุภาพ แต่น้ำเสียงกลับยังไม่สูญเสียความน่าเกรงขาม“คุณเซี่ย ช่วยให้ความร่วมมือกับการสอบสวนของเราด้วยครับ”เซี่ยซิงสงบลงอย่างรวดเร็ว “ฉันถามได้ไหมคะว่า พยานคนนั้นเป็นใคร?”เจ้าหน้าที่ตำรวจส่ายหัว “ขออภัยครับ เพื่อความปลอดภัยของพยาน ตอนนี้ไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลของพยาน ให้คุณเซี่ยได้ครับ ถ้าคุณเซี่ยมีข้อโต้แย้ง สามารถหาทนายความ หรือโทรหาเพื่อนค

เธออยากผลักนักข่าวกลุ่มนี้ออกไป แต่วงล้อมที่นักข่าวพวกนี้สร้างราวกับเป็นกำแพงเหล็กหนา“คุณเซี่ย กรุณาตอบคำถามของผมด้วยครับ!”“คุณเซี่ย...”“คุณเซี่ย...”พวกนักข่าวส่งเสียจอแจข้างหูของเซี่ยซิงไม่รู้ว่าใครพลั้งมือผลักเซี่ยซิง ทำให้เธอล้มลงไปบนพื้นอย่างแรงขณะที่เซี่ยซิงกำลังดิ้นรนจะลุกขึ้น จู่ ๆ ก็มีคนร้องอุทานขึ้นมา“อ๊ะ! ทำร้ายคนแล้ว! คุณนายกู้ทำร้ายคนแล้ว!”ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมา แสงแฟลชทั้งหมดพร้อมใจกันหันไปที่เซี่ยซิง เกิดความวุ่นวายขึ้นชั่วขณะเสียงที่ดังข้างหู และใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยแต่ละใบหน้าที่อยู่ตรงหน้า ราวกับปีศาจสวมหน้ากาก ปิดล้อมเธอไว้ ทำให้เธอแทบหายใจไม่ออกทันใดนั้น เสียงทุ้มต่ำเย็นชาเสียงหนึ่งก็ดังมาจากด้านนอกวงล้อม“หลีกทางไปให้หมด”ทุกคนหันกลับไปอย่างตกตะลึง เห็นชายร่างสูงสง่าคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหลังทุกคนรูม่านตาของเซี่ยซิงหดลงทันทีเสิ่นเย่หมิง...ขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง ชายหนุ่มก็เดินมาถึงข้างตัวเซี่ยซิง เมื่อเห็นข้อเท้าที่พลิกของเธอ ดวงตาที่ดำสนิทก็หรี่ลงเล็กน้อย“ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล”พูดจบ เสิ่นเย่หมิงก็ประคองเซี่ยซิงขึ้นมานักข่าวเห็นเสิ่นเย่หม