11. ฝากให้ทีเขียนฝันตอบโดยไม่คิดแต่ก็รู้สึกแปลกใจมากที่เขาเอ่ยชวน ที่ไม่กล้าทานด้วยเพราะเธอไม่ไว้ใจเขาเลยจริง ๆ กลัวว่าตัวเองจะทำอะไรให้เขาไม่พอใจอีก แล้วก็พาลมาลงที่เธอเหมือนคืนที่ผ่านมา อินทัชได้ยินคำปฏิเสธก็อ้าปากค้าง ไม่อยากเชื่อว่าความหวังดีของเขาจะถูกเพิกเฉย กับข้าวบนโต๊ะมันดูน่ากินกว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเป็นล้านเท่า แต่เขียนฝันยังไม่สนใจคีบบะหมี่ใส่ปากทำเหมือนมันอร่อยเสียเต็มประดา"มีอะไรเหรอคะ ตะเกียบกับชามใบนี้ฝันซื้อมาเองนะคะ""ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย""หรือว่า เอ่อ...คุณหนึ่งอยากกินบะหมี่เหรอคะ เดี๋ยวฝันเอาชามมาแบ่งให้คนละครึ่ง""ของแบบนั้นใครจะไปกินลง สารอาหารก็ไม่มีรสชาติก็งั้น ๆ ""อ๋อ ค่ะ ฝันกินลงค่ะ เพราะฝันกินเอาอิ่มไม่ได้กินเอารสชาติ""ตลกละ"หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ ยังคงก้มหน้าซดบะหมี่ในชามต่อ อินทัชเห็นแบบนั้นจึงเอาน่องไก่ทอดใส่ลงในชามบะหมี่ให้หนึ่งชิ้น เขียนฝันชะงักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง"เมื่อวานนี้ เอ่อ...""เมื่อวานทำไมคะ"ไม่รู้ว่าแค่เอ่ยคำว่าขอโทษสองพยางค์สั้น ๆ ทำไมถึงยากเย็นได้ขนาดนี้ อินทัชอ้ำอึ้งพูดไม่ออก เหมือนมีบางอย่างจุกอยู่ที่คอ จะพูดขอโทษออกไปตรง ๆ ก็ร
Last Updated : 2025-09-12
LOGIN
